Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή.
Black out είναι όταν φτάνει κάποιος στα όριά του και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, όταν νιώθει ότι ο θυμός τον ξεπερνά και δεν υπάρχει ενέργεια, που θα δικαίωνε το μένος του. Αυτή είναι η παράσταση.
Πρόκειται για τη θεατρική μεταφορά δύο διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου από τη βραβευμένη συλλογή διηγημάτων Κάτι θα γίνει, θα δεις. Ο ηθοποιός Χρήστος Σαπουντζής, πραγματικό γκαρσόνι στο Ικαριώτικο μεζεδοπωλείο Χαλαρά, μεσημεριάτικα, υποδέχεται στο τραπέζι με κεράσματα τους πελάτες, παίρνει παραγγελία, μέχρι την ώρα, που μυσταγωγικά μόνο με λάμπες λαδιού, που υπάρχουν στα τραπέζια και με το φυσικό φως, η φωνή του ηθοποιού γεμίζει τον χώρο και ξεκινά η παράσταση.
Ο λόγος καθηλώνει, η φωνή μαγεύει η παράσταση συγκλονίζει. Η σκηνοθέτης Ειρήνη Μαργαρίτη έχει αξιοποιήσει όλον τον χώρο. Ξεκινώντας από ένα τραπέζι θαμώνων, όπου κάθεται ο ηθοποιός και αρχίζει να μιλά σαν να μιλά στην παρέα του, ως το αγνάντεμα του δρόμου, τη διάχυση της συγκίνησης, την εκμετάλλευση του εργαζομένου, τον εργασιακό φόβο, τον κόσμο, που αλλάζει, την πραγματικότητα και τους ήρωές της, τα βιώματα, τα σημεία της πόλης, που χάνονται ενώ μένουν αήττητες, αειθαλείς οι Αθάνατες Ντουλάπες πάνω στην πινακίδα του δρόμου, στο διήγημα Μουστακάκι με κάρβουνο.
Εγκλωβισμένος στη δειλία του ο Γιάννης ψάχνει να αντιδράσει για τον άδικο χαμό του φίλου του Πέτρου και ξεκινά να κατασκευάσει πλακάτ, χωρίς να μπορεί να γράψει αυτό που έχει μέσα του, πρόκειται για ένα κενό καθώς λέει, όμως αυτό είναι γεμάτο με θυμό και αγανάκτηση, που τον ξεπερνά και δεν μπορεί να εκφραστεί. Στέκεται λοιπόν ακίνητος μπροστά στην οικοδομή με βλέμμα προς τη σειρά πολυκατοικιών, όπου μένει και ο κατασκευαστής και κάνει σιωπηλή διαμαρτυρία.
Άνθρωποι σε black out, όταν το σύστημά τους έχει καεί από τις συνθήκες εργασίας και ζωής. Αδιέξοδο. Και ο Χρήστος Σαπουντζής στο τέλος τραγουδά με την κιθάρα το τραγούδι των James “Getting away with it all messed up” ….that’s the living, δηλαδή κάπως έτσι είναι η ζωή και προσπαθούμε να τα καταφέρουμε, ενώ ο συγγραφέας συγκεντρώνει όλη την αγανάκτηση στον τίτλο των διηγημάτων του «Κάτι θα γίνει, θα δεις», την ίδια ώρα καθησυχαστικός και απειλητικός.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
