Από την Άννα Μαύρου
Ένα δευτεριάτικο καλοκαιρινό βράδυ επέλεξα να χαλαρώσω σε έναν χώρο τέχνης, λίγα χιλιόμετρα από το σπίτι μου στο Μαρούσι, στον οποίο κακές συγκυρίες μέχρι τώρα δεν είχαν βοηθήσει να το επισκεφτώ νωρίτερα. Το Ιδιόμελο, ένα νεοκλασικό οίκημα-στολίδι της περιοχής, «η οικοτεχνία μας» όπως συνηθίζει να λέει όταν αναφέρεται σε αυτό η φιλόξενη καλλιτεχνική διευθύντρια του, Γεωργία Δεληγιαννοπούλου. Ένας ολάνθιστος κήπος με βασιλικούς, λεβάντες, ευωδιές και δέντρα σε πλήρη ευφορία, «παιδιά» της προσωπικής αγάπης και φροντίδας των θεατράνθρωπων στους οποίους ανήκει το οίκημα, με καλοδέχτηκε με ανοικτές αγκάλες! Που να φανταζόμουν ότι αργότερα στην Β’ Πράξη αυτός ο υπέροχος κήπος θα αποτελούσε και το φυσικό σκηνικό του έργου…
Η παράσταση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει και ο κόσμος πέρασε στην βασική εσωτερική σκηνή, όπου το έξυπνα στημένο σκηνικό του Γιάννη Παπαδάκη και η μαγική μελωδία του πιάνου του Φίλιππου Μοδινού καθώς και τα κουστούμια εποχής του Dennis Krief μας μετέφεραν αυτόματα στο Παρίσι του 1850.
Η ιστορία γνωστή λίγο πολύ σε όλους, «η Κυρία με τας Καμελίας» (1848, La Dame aux Camélias) του Αλέξανδρου Δουμά. Το σχεδόν αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που έγραψε ο νεαρός Δουμάς στο δωμάτιο ενός πανδοχείου στο Παρίσι μέσα σε τέσσερις μόλις εβδομάδες, εμπνευσμένος από τον φλογερό του έρωτα με την διάσημη γυναίκα ελευθερίων ηθών του Παρισίου, Μαρί-Αλφονσίν ντυ Πλεσσί, η οποία κατέληξε από φυματίωση μόλις στα 23 χρόνια της.
Μυθιστόρημα που διασκευάστηκε δύο χρόνια αργότερα, το 1850, σε θεατρικό έργο με μεγάλη επιτυχία και στο οποίο βασίστηκε ο Τζουζέπε Βέρντι το 1853 για να γράψει το αριστουργηματικό μελόδραμα του, την Τραβιάτα (μεταφρ. «η παραστρατημένη»). Ένα έργο που στο σύνολο του (ως μυθιστόρημα, θεατρικό έργο και όπερα) πέρασε στην αθανασία.
Η Α’ πράξη ξεκίνησε και έφτασε η ώρα που η σκηνή γέμισε από την Ελληνίδα Τραβιάτα, την συγκλονιστική υψίφωνο Τζένη Δριβάλα (https://www.youtube.com/watch?v=EYz5av1A4O8), ενσαρκώνοντας την πρωταγωνίστρια Μαργαρίτα Γκωτιέ, η οποία είχε αποφασίσει σε αυτή τη διασκευή του έργου (διασκευή που υπεγράφη από την ίδια μαζί με την μετάφραση και την σκηνοθεσία) να μην μας τραγουδήσει προς μεγάλη λύπη μας, αλλά να δοκιμαστεί στους αυτούσιους απαιτητικούς διαλόγους του έργου και να μας αποδείξει ότι οι τραγουδιστές της λυρικής είναι όντως ηθοποιοί του μελοδράματος.
Πετυχημένη διανομή και στους υπόλοιπους ρόλους, η οποία βασίστηκε και εκμεταλλεύτηκε πλήρως, ανάμεσα σε άλλα, τα φυσικά χαρακτηριστικά των ηθοποιών. Έτσι απολαύσαμε στους βασικούς ρόλους: μέσα από τα υπέροχα ονειροπόλα γαλάζια μάτια/ματιά του Νεκτάριου Παπαλεξίου έναν ευαίσθητο και ρομαντικό Αρμάνδο Ντυβάλ, την αριστοκρατική φυσιογνωμία του Ανδρέα Παπαγιαννάκη σε διπλό ρόλο ως Αλέξανδρο Δουμά και ως Γκαστόν τον επιστήθιο φίλου του Αρμάνδου, την εμπειρία του δοκιμασμένου επί σειρά ετών στο θεατρικό σανίδι πατέρα του Αρμάνδου, Γιάννη Παπαθύμνιου, την κορμοστασιά του mangenue Βασίλη Ασημάκη ως τον αθεράπευτα και μάταια ερωτευμένο «Κόμη Ζιρέ» και σε ρόλο-αποκάλυψη η Ειρήνη Αΐβαλιώτου ως την φίλη και συνεργό της Μαργαρίτας, Προυντάνς, που κέρδισε αβίαστα το γέλιο των θεατών με την τσαχπινιά της και την ιδανική για τον ρόλο φωνή της.
Μία από τις πολλές εκπλήξεις της παράστασης : Le duo des chats του Gioacchino Rossini "Μiaou" που τραγούδησαν η Νάγια Ναούμ (η οποία είχε και τον ρόλο της καλόκαρδης υπηρέτριας της Μαργαρίτας, Αννίνα) και η Αυγουστίνα Τόττη ως χορεύτριες της όπερας.
Εν κατακλείδι, μία απαιτητική διαδραστική παράσταση η οποία εκτυλίσσεται σε όλους τους χώρους του οικήματος, κάνοντας όντως τον θεατή να αισθάνεται ότι βρίσκεται σε ένα κινηματογραφικό πλατό, όπου γυρίζεται σε ταινία το θεατρικό έργο!
Η παράσταση θα παίζεται ως τις 19 Ιουλίου κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00, στον χώρο τέχνης Ιδιόμελο (Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Β. Κων/νου, Μαρούσι, πλησίον ΗΣΑΠ, τηλ: 2106817042), με διπλές διανομές σε συγκεκριμένες μέρες ή/και ημερομηνίες (για τους ρόλους της Μαργαρίτας Γκωτιέ και της Προυντάνς).
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
