Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Η παράσταση «Μαυροπίνακας2x» ανεβαίνει στο θέατρο «Δημήτρης Ροντήρης» από μία ομάδα νέων και ταλαντούχων συντελεστών, τη σκηνοθεσία και κινησιολογία της οποίας υπογράφει η Φρόσω Κορρού. Το έργο αφορά ένα ζευγάρι που ζει στη σύγχρονη εποχή με τις αναρίθμητες επιλογές και ελευθερίες οι οποίες μεταμορφώνονται σε απαιτήσεις τη στιγμή που θα περάσει από το «συζώ με κάποιον» στο « αυτός ο κάποιος θα γίνει πατέρας/μητέρα του παιδιού μου». Τότε η σύγχρονη εποχή έρχεται να συναντήσει σύμπλοκα αιώνων που φορτώνουν τις επιλογές με θέλω άγνωστα μέχρι πρότινος, τουλάχιστον στη σφαίρα του συνειδητού. «Θέλω να σε διαπαιδαγωγήσω »,«Θέλω να βρω σε σένα το δικό μου πατέρα/μητέρα», « Θέλω την εικόνα που σου έχω φτιάξει ».
Με αφορμή την παράσταση είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους πρωταγωνιστές Έφη Θεοφανίδου και Γιάννη Σκόδρα. Εφ όλης της ύλης συζήτηση για το πως θα κληθούν, παίζοντας με το μεγεθυντικό φακό, να διεισδύσουν σε ψυχολογικά υπόβαθρα, σχέσεις που τα στηρίζουν και μνήμες που καθορίζουν τα θέλω και τις ανάγκες τους. Για το πώς εναλλάσσονται ρόλους και με συνεχή flash back ξετυλίγουν το προφίλ των ηρώων διαβάζοντάς τις επιλογές τους σε δεύτερο επίπεδο. Στη συνέντευξη που ακολουθεί θα γνωρίσουμε τους δύο νέους ηθοποιούς και πρωταγωνιστές της παράστασης «Μαυροπίνακας2x» λίγες μόλις ημέρες πριν την πρεμιέρα της στο Θέατρο «Δημήτρης Ροντήρης» στην Πλάκα.
Ο «Μαυροπίνακας2x» είναι η πρώτη σας επαγγελματική παράσταση
Έφη Θεοφανίδου: Είναι η δεύτερη και είναι διαφορετική σε ύφος από την πρώτη που ήταν μια σύγχρονη εξωστρεφής κωμωδία. Ο «Μαυροπίνακας2x» είναι ένα έργο που απαιτεί ψυχολογικές διερευνήσεις και γρήγορες εναλλαγές στους ρόλους και αυτό με ιντριγκάρει.
Γιάννης Σκόδρας: Είναι η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση και το μόνο που ξεπερνάει το άγχος μου είναι η προσμονή για την πρεμιέρα.
Πώς νιώθετε εν αναμονή της πρεμιέρας σας που είναι σε λίγες μέρες από σήμερα;
Έφη Θεοφανίδου: Σίγουρα εν αναμονή της πρεμιέρας το άγχος μεγαλώνει αλλά το συνοδεύει και μια εκστατική χαρά που δεν περιγράφεται.
Γιάννης Σκόδρας: Προσμονή, προσμονή, προσμονή
Τι σημαίνει για έναν ηθοποιό να πρωταγωνιστεί σε έναν διμελή θίασο και μάλιστα σε ένα έργο με εναλλασσόμενους ρόλους και συνεχή flash back;
Έφη Θεοφανίδου: Σημαίνει φοβερή πειθαρχία και συγκέντρωση. Και οι δύο ηθοποιοί είμαστε πάνω στη σκηνή σ΄ όλη τη διάρκεια του έργου, καθώς εναλλάσσονται οι ρόλοι, τα ηλικιακά δεδομένα, τα ψυχολογικά προφίλ, γεγονός που το καθιστά αρκετά απαιτητικό.
Γιάννης Σκόδρας: Σημαίνει πολλές εναλλασσόμενες δυσκολίες. Το δυσκολότερο κομμάτι όμως σε όλα αυτά είναι οι ίδιοι οι ρόλοι. Ρόλοι καθημερινοί. Που τους ξέρουμε. Τους ζούμε. Είναι αδύνατο να μην βρεις κοινό σημείο ταύτισης με τους ρόλους και αυτό είναι επικίνδυνο. Γιατί μετά γίνεσαι ένα με τον ρόλο και "παίζεις" τον εαυτό σου.
Πόσο σας βοήθησε η καθοδήγηση της Φρόσως Κορρού και πόσο εύκολη ή απαιτητική είναι η συνεργασία με μια πρώην καθηγήτρια σας;
Έφη Θεοφανίδου: Είναι μεγάλη τιμή και χαρά που συνεργάζομαι με τη Φρόσω Κορρού. Έχω παρακολουθήσει τις δουλειές της και χαίρομαι που μπορώ και συμμετέχω σε μια από αυτές.
Γιάννης Σκόδρας: Δεν υπήρξε καμία δυσκολία. Ξέραμε ποιος είναι ο άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας, τι θέλει και πώς εργάζεται. Η καθοδήγηση της όμως ήταν καίρια, όχι μόνο για εμάς τους ηθοποιούς αλλά, για το ίδιο το έργο. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο τρόπο παρουσίασης αυτού του κειμένου.
Συνομιλώντας μαζί σας νοιώθω ότι γνωρίζεστε πριν την παράσταση…
Γιάννης Σκόδρας: Ναι έτσι είναι!
Έφη Θεοφανίδου: Είμαι απόφοιτη του ΙΑΣΜΟΥ, ο Γιάννης αποφοιτεί φέτος και η Φρόσω Κορρού καθηγήτρια στη σχολή.
Τι δεν αντέχετε ο ένας στον ήρωα που υποδύεται ο άλλος;
Έφη Θεοφανίδου: Είναι κάτι ανάμεσα σε γκρίνια και μιζέρια.
Γιάννης Σκόδρας: Την έλλειψη χιούμορ. Με σκοτώνει.
Τι σημαίνει για εσάς ο «Μαυροπίνακας2x»;
Έφη Θεοφανίδου: Γράφει σ’ ένα σημείωμα για το έργο η συγγραφέας ότι ο «Μαυροπίνακας2x» είναι το «κουτί με τα ενθύμια». Είναι το κουτί λοιπόν που ανοίγεις για να σε ορίσεις ξανά ή για να σε ξεχάσεις. Σε κάθε άνοιγμα του θα πάρεις μια καινούργια απόφαση.
Γιάννης Σκόδρας: Όλες μου οι οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις σε 40 σελίδες.
Εάν μπορούσατε να γράψετε ανεξίτηλα κάτι στο δικό σας μαυροπίνακα σε σχέση με την τέχνη που υπηρετείτε, τι θα γράφατε;
Έφη Θεοφανίδου: « Είμαστε οι επιλογές μας », Ζαν Πωλ Σαρτρ.
Γιάννης Σκόδρας: «Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better. »Μία φράση του Σάμιουελ Μπέκετ που αντικατοπτρίζει τη θέση μου για τον ηθοποιό αλλά και για την ίδια την ζωή.
Δώστε μας μια ατάκα από το έργο που να τη συνοδεύει μια αφιέρωση.
Έφη Θεοφανίδου: « Έχω αργήσει γενικά, μου παίρνει καιρό να καταλάβω αλλά που θα μου πάει θα καταλάβω ». Όταν καταλάβω τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά…
Γιάννης Σκόδρας: «Αυτό θα το κρατήσω, για να έχω να θυμάμαι κάτι από σένα». Μακάρι καθετί που συναντάμε στη ζωή μας, να μας δημιουργεί την ανάγκη να το θυμόμαστε.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
