Πέρασα...

Αρχείο Παίχτηκε από 16/10/2017 έως 31/10/2017
στο Τζένη Καρέζη
Σκηνοθέτης: Σοφία Καμαγιάννη
Σκηνογραφία: Όλγα Ντέντα
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη
Ερμηνεύουν: Γιώτα Φέστα, Θεοδοσία Σαββάκη
Τραγουδούν: Θεοδοσία Σαββάκη
Παίζουν μουσική: Τάσος Γουσέτης (βιολί), Φίλανδρος Κάρρας (κλαρινέτο), Όσβαλντ Αμιράλης (κόντρα μπάσο),  Σοφία Καμαγιάννη (πιάνο)

Περιγραφή

Mια μουσική παράσταση, ένα μικτό θέαμα-ακρόαμα πάνω στην πολυπρισματική ποίηση της Κικής Δημουλά.

Περισσότερα

Κική Δημουλά- Σοφία Καμαγιάννη

Ο λόγος της, με βασικό όχημα τη μουσική, αγγίζει πολύπλευρα το θεατή, αφού μεταφέρεται με πολλούς τρόπους μέσα από όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το έργο:

  • την ηθοποιό που ως ρόλος ερμηνεύει τον ποιητικό λόγο, αλλά και αγγίζει τη μουσικότητα των λέξεων
  • την τραγουδίστρια (β’ ηθοποιό), που μαζί με τους μουσικούς ερμηνεύει ζωντανά το μουσικό μέρος, αλλά δρα και ως ηθοποιός
  • το ηχογραφημένο υλικό (επεξεργασία της φωνής της Κ.Δημουλά, ηλεκτροακουστικές μουσικές γέφυρες, ηχοτοπία), που λειτουργεί ως ένας παράλληλος κόσμος
  • το βίντεο που ακουμπά με μινιμαλιστικό τρόπο διάφορες φωτοσκιάσεις αισθήσεων.

Η φωνή της ποιήτριας παίζει σημαντικό ρόλο στην παράσταση. Εκτός από τις απαγγελίες της, θα ακουστεί σε απρόσμενες ηχογραφήσεις στίχων της που αποτελούν έναν μη συνηθισμένο τρόπο ακρόασης της ποίησης. Προστιθέμενης και της ηλεκτρονικής επεξεργασίας χτίζεται ένας μουσικός-ηχητικός κόσμος ο οποίος, σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα στοιχεία, προσκαλεί σε ένα κολλάζ αισθήσεων.

Σύντομη περιγραφή
Η ποίησή της Κικής Δημουλά έχει σαν όχημά της την καθημερινότητα, με τις μικρές στιγμές να μπαίνουν στο μικροσκόπιο, αλλά ταυτόχρονα με τον απαράμιλλο τρόπο της βυθίζεται σε υπαρξιακά ζητήματα: νόημα του ζειν, έρωτας, φθορά, απώλεια, μοναξιά, θάνατος. Και ζωντανεύει την κάθε σιωπή αποστασιοποιημένη από το βάρος της οδύνης.

Η «ανάγκη για χειροπιαστά πράγματα…» αποτυπώνεται  σε ένα πρόσωπο που βιώνει τη ρεαλιστική πραγματικότητα, με ανοιχτούς όμως αισθητήρες (α’ ηθοποιός) . Η ηχογραφημένη και επεξεργασμένη φωνή της ποιήτριας, ως ένα άλλο κομμάτι του εαυτού της ηρωίδας, μας μεταφέρει σε έναν κόσμο πιο εξωλογικό, ονειρικό, ασυνείδητο. Με το τραγούδι, τέλος, μετασχηματίζεται μουσικά το νόημα του ποιητικού λόγου, και η ερμηνεύτρια (β’ ηθοποιός)είναι επίσης άλλη μία πλευρά της ηρωίδας, η οποία δεν περιορίζεται στο τραγούδι, αλλά, κατά στιγμές, συμμετέχει στη δράση και στο κείμενο. Αυτές οι τρεις φωνές, αυτά τα τρία πρόσωπα, που είναι ουσιαστικά ένα, βρίσκονται συνεχώς σε μια σύνδεση και αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Οι τρεις διαφορετικές γενιές ηλικιακά, και άρα τα χρονικά άλματα «απ’ τον μέσα ουρανό μιας μνήμης…», επίσης βοηθούν στη συμπλήρωση του παζλ.

Σημειώσεις
Διαβάζω την Κική Δημουλά από πολύ νέα. Η πρώτη μας επαφή μέσω αλληλογραφίας,το 2000, πρόσθεσε μία σπίθα στον ήδη μαγικό κόσμο που η ποίησή της έχτιζε μέσα μου εκείνη τη δύσκολη, σε προσωπικό επίπεδο, εποχή.  Σιγά-σιγά ήμουν σίγουρη οτι θα καταπιανόμουν μουσικά με το έργο της, χωρίς να έχω αποφασίσει ακόμα τον τρόπο, λόγω της ιδιόμορφης γραφής της. Το ουσιαστικό βήμα έγινε το 2008  με το ποίημά της «Το διαζευκτικόν ή», το οποίο περιλαμβάνεται στο CD μου με τον τίτλο «Στων άστρων την άλω». Τότε έγινε η πρώτη συνεργασία μας, την ηχογράφησα να το απαγγέλει και ακολούθησε ηλεκτρονική επεξεργασία. Η τόσο θερμή υποδοχή της σε έναν  σύγχρονο, ακουστικό τρόπο προσέγγισης της ποίησης, καθώς και ο ενθουσιασμός της, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για εμένα. Πάντα με άξονα τη φωνή της άνοιξε ο δρόμος για διάφορες προσεγγίσεις στη συνέχεια: μελωδικές, ρυθμικές, ηχοχρωματικές. Από τις συναντήσεις μας συνέλεξα πολύτιμο υλικό που θα ακουστεί για πρώτη φορά σε αυτή την παράσταση.

Με το πέρασμα του χρόνου προχώρησα και σε μελοποιήσεις ποιημάτων της (ή αποσπασμάτων) και σταδιακά έφτασα να χτίσω ένα ολόκληρο έργο πολλαπλών αναγνώσεων της ποίησής της, όπως έχει περιγραφεί πιο πάνω, με κέντρο τη μουσική. Θέλω να πιστεύω οτι η παράσταση αυτή θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει όσο γίνεται περισσότερο, εντός και εκτός Ελλάδας, μετά τις ήδη κλεισμένες πρώτες παραστάσεις του φθινοπώρου.

Μαζί με την ποιήτρια Δημουλά κουβαλώ μέσα μου και τον άνθρωπο Δημουλά, τη γενναιοδωρία της, τη φιλική μας σχέση όλων αυτών των χρόνων και νιώθω ευγνώμων. Το έργο αυτό είναι ένα εσωτερικό χρέος και αποτελεί φόρο τιμής σε όλα όσα μου έχει προσφέρει. Σοφία Καμαγιάννη

  • Ο τίτλος είναι τίτλος ποιήματος της Κ.Δ.

Ποίηση: Κική Δημουλά
Kίνηση: Eρμής Μαλκότσης
Βίντεο: Παναγιώτης Γουμπούρος
Ηχογραφημένη φωνή: Κική Δημουλά
Ηλεκτρονική επεξεργασία προηχογραφημένου υλικού: Σοφία Καμαγιάννη
Τεχνικός σύμβουλος ήχου: Τim Ward

Βίντεο