Επιμέλεια συνέντευξης: Ναντίν Αθανασίου
Την θαυμάζουμε πολύ! Είναι μία εξαιρετικά ταλαντούχα ηθοποιός, που μας έχει χαρίσει πολλές υπέροχες ερμηνείες! Φέτος την βρίσκουμε σε δύο παραστάσεις, στη "Δύναμη του σκότους", στο Σύγχρονο θέατρο και στα "Οργισμένα νιάτα" στο θέατρο Olvio. Ο λόγος για την Πέγκυ Τρικιαλιώτη.
Καλησπέρα Πέγκυ,
-Σε θαυμάσαμε στη «δύναμη του σκότους», όπου υποδύεσαι μία γυναίκα καταπιεσμένη, οργισμένη, εγκλωβισμένη σ’ ένα γάμο, χωρίς αγάπη, που παρασυρμένη από το πάθος της για έναν άλλον άντρα, φτάνει ακόμα και στο έγκλημα. Θεωρείς ότι το πάθος μπορεί να αποβεί καταστροφικό;
Το πάθος έχει δύο όψεις: η μία όψη είναι ότι χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει χαρά, δεν υπάρχει ευχαρίστηση, δεν υπάρχει λόγος δράσης, άρα η έλλειψή του μπορεί να σε κάνει να μείνεις στάσιμος για πάντα… Η άλλη όψη είναι ότι πραγματικά εάν δεν μπορέσεις να το οριοθετήσεις (με κάποιο τρόπο), μπορεί να γίνει πολύ μεγαλύτερο από εσένα και να αρχίσει να σε ορίζει. Όταν το πάθος φτάσει στο σημείο να ορίζει εσένα και όχι εσύ το πάθος, τότε πραγματικά τα αποτελέσματα μπορεί να γίνουν καταστροφικά (όχι μόνο για σένα, αλλά και για όσους έχεις γύρω σου).
-Στο έργο γνωρίζουν όλοι το κακό, το υποπτεύονται, αλλά δεν μιλούν. Εσύ πώς αντιδράς αν δεις να συμβαίνει κάτι, που παραβιάζει την προσωπική σου ηθική;
Έχουν υπάρξει πολλές φορές στο παρελθόν που είχα μείνει αμήχανη και αποσβολωμένη σε γεγονότα, που παραβίαζαν την προσωπική μου ηθική… Τώρα πια νιώθω ότι δεν αντέχω ούτε να μην μιλάω ούτε να μην κάνω κάτι για αυτό!!! Νομίζω ότι μεγαλώνοντας ο άνθρωπος (και πολύ καλά κάνει), μειώνει την ανοχή του απέναντι στο κακό και στην αδικία (που εκ των πραγμάτων υπάρχουν στον κόσμο).
-Τα γεγονότα, που περιγράφει το έργο μας φαίνονται πολύ οικεία, δυστυχώς ακόμη και σήμερα. Θεωρείς ότι η κοινωνία μας έχει γίνει σκληρότερη;
Η κοινωνία ήταν, είναι και θα είναι σκληρή γιατί η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια. Είναι πιο εύκολο να ζηλέψεις και να θες να καταστρέψεις την ευτυχία του άλλου, από το να αποκτήσεις τη δική σου… Η ιστορία δείχνει ότι οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια γίνονται ολοένα πιο εσωστρεφείς & φοβικοί και αυτό αποτυπώνεται στην άνοδο τάσεων σε όλο τον πλανήτη, οι οποίες αντιπροσωπεύουν πολλές φορές ακραίες θέσεις. Αυτές οι ακραίες θέσεις αντικατοπτρίζουν το σκληρότερο πρόσωπο της κοινωνίας!
-Ποιο είναι το κυριότερο μήνυμα της παράστασης;
Ότι το κακό είναι πάρα πολύ κοντά μας, είναι δίπλα μας και περιμένει να γυρίσουμε να το κοιτάξουμε… το θέμα είναι πως μπορούμε να το αποφύγουμε… όλη η μάχη της ζωής μας είναι πώς θα καταφέρουμε να μείνουμε μακριά του …να μην το αφήσουμε να μας αγγίξει …να μην το αφήσουμε να μας καταπιεί!
Ο Ακίμ (που υποδύεται ο Θανάσης Χαλκιάς), στο έργο λέει: “το ένα κακό φέρνει το άλλο! Και πριν το καταλάβεις έχεις βουτηχτεί ολόκληρος στην αμαρτία!”! Το θέμα λοιπόν είναι να μην αφήσεις το κακό να μπει έστω και λίγο μέσα σου!
-Φέτος σε σκηνοθετεί η Ελένη Σκότη. Πρώτη φορά δουλεύετε μαζί; Πώς ήταν η συνεργασία σας;
Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη που δούλεψα με την Ελένη Σκότη! Παρακολουθούσα την δουλειά της και ήθελα πολλά χρόνια να συνεργαστώ μαζί της! Θεωρώ ότι αυτή την στιγμή είναι από τους ικανότερους σκηνοθέτες που έχουμε στην Ελλάδα!!! Επίσης έχει ένα πολύ μεγάλο προτέρημα: είναι Δασκάλα.. μαθαίνεις από αυτήν! Και το κυριότερο: Δεν σε αφήνει να πεις ποτέ “ψέματα” πάνω στην σκηνή!
-Πάντα στους ρόλους σου βάζεις πολύ πάθος. Πώς προσεγγίζεις ένα ρόλο; Και συγκεκριμένα, πόσο εύκολο ήταν για σένα να βγάλεις αυτήν την ψυχρότητα της Ανίσια, αυτήν την σοκαριστική στάση της; Είναι μια μάνα, που δεν αγαπάει ούτε το ίδιο της το παιδί.
Προσπάθησα να φανταστώ πως μπορεί να λειτουργεί ένας άνθρωπος, που δεν έχει πάρει ποτέ αγάπη στην ζωή του και την ψάχνει απεγνωσμένα …δυστυχώς από λάθος άνθρωπο… Αυτά τα άτομα συνήθως δεν έχουν την ικανότητα να αγαπήσουν! Ούτε καν τα ίδια τους τα παιδιά!!! Αυτό τους κάνει ψυχρούς και πολύ συχνά εμμονικούς … και όταν παθιάζονται με κάτι το διεκδικούν σαν να κρέμεται όλη τους η ζωή από αυτό! Έχουν την αίσθηση ότι εάν αποκτήσουν το αντικείμενο του πόθου τους θα συμπληρώσουν το κενό, που δημιούργησε η έλλειψη αγάπης που δεν έλαβαν…
-Νιώθεις γεμάτη αυτήν την περίοδο της ζωής σου;
Δεν ξέρω τι σημαίνει “γεμάτη”… πάντα κάτι θα λείπει ή πάντα κάτι θα είναι παραπάνω!
Στην πραγματικότητα κανένας δεν νιώθει “πλήρης” όταν ζει κάτι! Συνήθως το καταλαβαίνει αμέσως μετά!
Σίγουρα πάντως αυτή την περίοδο της ζωής μου έχω τα περισσότερα πράγματα από αυτά που είχα ποτέ ονειρευτεί! Έχω μία οικογένεια που είμαι ευτυχισμένη μέσα σε αυτή, και συνεχίζω να κάνω τη δουλειά, που αγαπάω κάτω από πολύ καλές συνθήκες!
-Η αλήθεια είναι ότι είσαι μία πολύ αγαπημένη ηθοποιός. Εισπράττεις την αγάπη αυτήν από τον κόσμο;
Ναι και είμαι ευγνώμων για αυτό! Παίρνω περισσότερη αγάπη από αυτήν, που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ! Αυτήν την δουλειά οι ηθοποιοί την κάνουμε για τον κόσμο-για το κοινό! Κάθε φορά που ανταποκρίνεται θετικά, αυτό αποτελεί πηγή ικανοποίησης και σε βοηθάει να συνεχίσεις!
Σ' ευχαριστούμε πολύ Πέγκυ και σου ευχόμαστε ο,τι καλύτερο!!!
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
