Μετάφραση: Μιρέλλα Παπαοικονόμου
Σκηνοθέτης: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Σκηνογραφία: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Μαρία Κοντοδήμα
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Μουσική: Μίνως Μάτσας (Σύνθεση)
Ερμηνεύουν: ΔημήτρηςΚαταλειφός, Λουκία Μιχαλοπούλου, Μιχάλης Πανάδης
Περιγραφή
Το πολυβραβευμένο έργο «Φεγγίτης» (Skylight) του Βρετανού θεατρικού συγγραφέα, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Sir David Hare, συνεχίζεται λόγω της μεγάλης επιτυχίας του, στο θέατρο Εμπορικόν από τον Οκτώβριο για 2η χρονιά, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, μετάφραση Μιρέλλας Παπαοικονόμου και με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Καταλειφό και τη Λουκία Μιχαλοπούλου.
Περισσότερα
(SKYLIGHT by DAVID HARE)
Η ιστορία:
Ένα χειμωνιάτικο βράδυ στο Λονδίνο, ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, Τομ Σάρτζεντ (Δημήτρης Καταλειφός) εμφανίζεται απρόσμενα στο διαμέρισμα της Κίρα Χόλις (Λουκία Μιχαλοπούλου), τρία χρόνια μετά το τέλος της ερωτικής σχέσης τους.
Ο Τομ είναι ένας εύπορος ιδιοκτήτης χώρων εστίασης που έχει χάσει πρόσφατα τη γυναίκα του και επιδιώκει την επανασύνδεση με την πρώην σύντροφό του Κίρα, η οποία έχει γυρίσει σελίδα στη ζωή της και πλέον εργάζεται ως δασκάλα σε ένα σχολείο στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του Λονδίνου.
Οι δυο τους, κατά τη διάρκεια της βραδιάς, παρά τις διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες τους, την αντίληψή τους για τη ζωή και τα προβλήματα του παρελθόντος, θα επιχειρήσουν να επανεξετάσουν τη σχέση τους - για να διαπιστώσουν, αν η παλιά φλόγα ανάμεσά τους, μπορεί να αναζωπυρωθεί. Θα μπορέσει όμως ο Τομ να αποδεχθεί την «καινούρια» Κίρα και θα ενδώσει τελικά εκείνη σε ένα τρόπο ζωής και σε μια κοσμοθεωρία που μέχρι πρότινος είχε απορρίψει;
Ο «Φεγγίτης» διερευνά και διαπραγματεύεται εύστοχα αλλά και με χιούμορ, το κατά πόσο μία σχέση αγάπης θα μπορούσε να υφίσταται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές κοσμοθεωρίες και συμπεριφορές. Τόσο η ιδεαλίστρια Κίρα, όσο και ο πραγματιστής Τομ είναι εμφανές ότι χρειάζονται ο ένας τον άλλον, κάτι που πρώτος απ’ όλους διακρίνει ο νεαρός Έντουαρντ (Μιχάλης Πανάδης) -ο γιός του Τομ- που επισκέπτεται την Κίρα προσπαθώντας να την πείσει να γυρίσει κοντά στον πατέρα του.
Ο «Φεγγίτης» (Skylight) έχει ανέβει πρώτη φορά στο Λονδίνο από το Εθνικό Θέατρο (1995) και αργότερα παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο West End και στο Broadway, ενώ έχει κερδίσει τα βραβεία Tony «Καλύτερης Παράστασης» (2015) και Olivier «Καλύτερου Έργου» (1996). Την παράσταση “Skylight” στο Λονδίνο το 2014, σκηνοθέτησε ο Stephen Daldry με πρωταγωνιστές τους Bill Nighy και Carey Mulligan.
Ο Sir David Hare έχει γράψει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα, ήταν υποψήφιος για 2 Όσκαρ («Οι Ώρες», «Σφραγισμένα Χείλη»), 3 Χρυσές Σφαίρες και 3 βραβεία Tony. Έχει κερδίσει ένα βραβείο BAFTA και δυο Βραβεία Olivier.
O «Φεγγίτης» αποτέλεσε την αφορμή για την πρώτη συνεργασία του Δημήτρη Καταλειφού με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη που υπογράφει τη σκηνοθεσία.
Το «Skylight» παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Εξαρχείων, σε σκηνοθεσία Τάκη Βουτέρη, με τον τίτλο «Γυάλινος ουρανός» (1996-1997).
Ο ξένος Τύπος έγραψε για τον “Φεγγίτη” (Skylight) :
“Mια από τις πιο έξυπνα γραμμένες αισθηματικές ιστορίες αγάπης του καιρού μας”. New York Times
Υπάρχουν κάποιες πολύ σπάνιες φορές στο θέατρο που ξαφνικά επικρατεί απόλυτη σιωπή. Κανένας ψίθυρος, ούτε βηξίματα, ούτε καρέκλες που τρίζουν, γιατί οι θεατές είναι καρφωμένοι στις θέσεις τους καθώς διαισθάνονται ότι αυτό που συμβαίνει επι σκηνής είναι εξαιρετικά συναρπαστικό και κρίσιμο. (…) To έργο του David Hare είναι γεμάτο από τέτοιες στιγμές. Sunday Times
"Το θεατρικό έργο της δεκαετίας". Spectator
"Ένα εξαιρετικό έργο από έναν από τους καλύτερους θεατρικούς συγγραφείς στην αγγλική γλώσσα. Το Skylight πολύ πιθανόν σε λίγα χρόνια να θεωρείται ένα έργο κλασσικό". New York Post
"Πραγματικά απίθανο! Επί δυο ώρες οι δυο χαρακτήρες τσακώνονται, αγαπιούνται, ανταλλάσσουν προσβολές και εξερευνούν τα βάθη των συναισθημάτων τους καθώς ψάχνουν μέσα στις στάχτες μιας ερωτικής σχέσης που κράτησε έξι χρόνια. Ένα έργο γραμμένο με μια συναισθηματική ειλικρίνεια που πληγώνει, με σπιρτάδα και οργή. The Telegraph
Βοηθός Σκηνοθέτη : Έλενα Σκουλά
Βοηθός Σκηνογράφου : Γιώργος Θεοδοσίου
Παραγωγή: ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΘΕΑΤΡΑ Α.Ε.
Από τον Κωνσταντίνο Πλατή
Πρόκειται καταρχήν για ένα κείμενο που ο συγγραφέας David Hare καταφέρνει να το μετουσιώσει από ένα εξαιρετικό αισθηματικό δράμα σε κάτι πολύ παραπάνω …μια μετωνυμία του κόσμου ολόκληρου.
Η μετάφραση από τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου διατηρεί την εύρυθμή ροή και την επίδραση που έχουν οι ατάκες του ενός χαρακτήρα στον άλλο.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης έχει βρει τον τρόπο να επιλέγει ξένα έργα που «κρύβουν» το κάτι παραπάνω και να τα φέρνει πρώτος στην Ελλάδα αν και το συγκεκριμένο έργο με τον πρωτότυπο τίτλο «Skylight» παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη χώρα μας, στο Θέατρο Εξαρχείων, σε σκηνοθεσία Τάκη Βουτέρη, με τον τίτλο «Γυάλινος ουρανός» (1996-1997). Ο έμπειρος πλέον σκηνοθέτης διαχειρίζεται για μια ακόμη φορά εξαιρετικά ένα ρεαλιστικό κείμενο και είναι χαρακτηριστικό ότι βλέπουμε στη σκηνή κάτι που σπάνια επιλέγει ένας σκηνοθέτης να δείξει όχι μόνο στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο για λόγους «οικονομίας». Ένα χαρακτήρα να ουρεί στην τουαλέτα του σπιτιού. Εδώ αποδεικνύεται όμως ότι έγκειται στο ταλέντο των συντελεστών αν θα καταφέρουν να εντάξουν τέτοιου είδους σκηνές μέσα στην παράσταση και εδώ το καταφέρνουν απόλυτα. Γενικότερα οι χαρακτήρες του έργου «ξεγυμνώνονται» και βλέπουμε τη φωτεινή αλλά και τη σκοτεινή πλευρά τους στη σκηνή.
Ο Μιχάλης Πανάδης αποδεικνύει ότι ένα σπουδαίο έργο δεν έχει μικρούς ρόλους. Είναι αυτός που «ανοίγει και κλείνει» την παράσταση δίνοντας μια ιλαρή υφή στο έργο που συμπληρώνει απόλυτα τη δραματικότητα των άλλων δύο χαρακτήρων. Το «φιζίκ» του ταιριάζει απόλυτα στο ρόλο αλλά δεν αρκείται σε αυτό και φαίνεται ότι έχει δουλέψει αρκετά έτσι ώστε να ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του στο μικρό χρονικό διάστημα που βρίσκεται επί σκηνής, σε σχέση με τους άλλους δύο ηθοποιούς.
Ο Δημήτρης Καταλειφός ερμηνεύει αρκετά σχηματικά το ρόλο του και καταφέρνει να του δώσει το ρεαλισμό που χρειάζεται δημιουργώντας ένα χαρακτήρα τραγικά κωμικό, προσθέτοντας άλλη μια εξαιρετική ερμηνεία στη καριέρα του.
Η Λουκία Μιχαλοπούλου είναι αυτή που λόγω του κείμενου καταρχάς αλλά και της δική της «θεατρικής ωριμότητας», προσφέρει μια συγκλονιστική ερμηνεία στο κοινό καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Δεν βλέπουμε απλά μια γυναίκα που επιλέγει να αντισταθεί στα ένστικτά της και να ζήσει αντίθετα στις νόρμες της καπιταλιστικής κοινωνίας, αλλά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντισταθεί ο καθένας μας στην καθημερινότητα του απέναντι σε κάθε είδους ανθρώπους και νοοτροπίες που τον καθιστούν έρμαιο της αλλοτρίωσης και του υλισμού που τις περισσότερες φορές υπερισχύει. Η επανάσταση όπως αποδεικνύεται δεν γίνεται μόνο στον εργασιακό χώρο του καθενός αλλά και στις επιλογές που κάνει στην προσωπική του ζωή καθημερινά.
Τα σκηνικά και η διαρρύθμιση του χώρου από την Αθανασία Σμαραγδή είναι αριστοτεχνικά δοσμένα και σίγουρα βοηθούν τους ηθοποιούς να εντάσσονται πιο αρμονικά στο ρόλο τους.
Η μουσική σύνθεση από το Μίνω Μάτσα λειτουργεί καταλυτικά στην απαιτούμενη συναισθηματική φόρτιση του κοινού στις αλλαγές και τις παύσεις του έργου.
Οι φωτισμοί από τον Αλέκο Γιάνναρο δίνουν καίρια τους «ψυχρούς» και «θερμούς» φωτισμούς που χρειάζεται η κάθε σκηνή.
Η καθολική σιωπή του κοινού στις παύσεις του έργου, σε ένα γεμάτο θέατρο, είναι μοναδική εμπειρία για όλους όσους βρίσκονται στο χώρο αυτό, εκείνη τη στιγμή.
[…] Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ […]