Επιμέλεια συνέντευξης: Μαργαρίτα Λιγνού
Για ακόμα μια φορά παρακολουθήσαμε μια εξαιρετική παιδική παράσταση από την ομάδα «Νεάπολις». Αυτό σημαίνει ότι έχετε ξεκλειδώσει τη παιδική ψυχή και δουλεύετε πραγματικά για να προσφέρετε καλό παιδικό Θέατρο; πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Νεφέλη :Σας ευχαριστούμε πολύ. Κάθε καλός λόγος μας δίνει δύναμη να συνεχίζουμε. Όλα αυτά τα χρόνια κινητήριος και γενεσιουργός δύναμη για εμάς είναι η αμέριστη αγάπη μας για τα παιδιά. Αυτό μας δημιουργεί ταυτόχρονα αίσθηση ευθύνης, συνέπειας και θέλησης κάθε χρόνο που περνάει να γινόμαστε καλύτεροι. Αν με την παράστασή μας καταφέρνουμε κάθε φορά να ανοίγουμε ένα παράθυρο φαντασίας στην καρδιά ενός παιδιού, όπου εκεί το ίδιο θα μπορεί να δημιουργεί δικούς του κόσμους, ελεύθερο, τότε ένας καινούργιος κόσμος δημιουργείται και για εμάς. Μέσα από τα μάτια της νεότητας και της αθωότητας. Με ρωτάτε πόσο δύσκολο είναι αυτό. Ναι, είναι δύσκολο, είναι μια μακρά πορεία αναζήτησης. Όμως η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου, αξίζει όλων των κόπων και των προσπαθειών.
Τα σκηνικά στις παραστάσεις σας είναι πλέον σύνηθες να συναρμολογούνται επί σκηνής. Είναι κάτι που σας βοηθάει;
Aλέξανδρος: Το στοιχείο της έκπληξης μας ενδιαφέρει πολύ στις παραστάσεις μας Πίσω από το συγκεκριμένο κρύβετε η αξία και η δύναμη της ανακύκλωσης . Πως δηλαδή ένα αντικείμενο μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές και να αποκτήσει διαφορετικές χρήσεις . Στοιχείο που εάν κατανοήσουν την αξία του οι μικροί αλλά και μεγαλύτεροι μας θεατές μπορεί και να κάνει την ζωή τους ευκολότερη και σίγουρα περισσότερο δημιουργική, έχοντας προσφέρει παράλληλα στη φύση ένα μεγάλο δώρο .
Η χημεία μεταξύ σας ως ομάδα «Νεάπολις» φαίνεται ότι έχει τα σωστά συστατικά και καθίσταται απόλυτα επιτυχημένη. Θα μπορούσε για κάποιο λόγο να λήξει αυτή η συνεργασία και ποιος θα ήταν αυτός;
Γιάννης: Οι συνεργασίες λήγουν για πολλούς λόγους, σε εμάς αυτό θα συμβεί μόνο όταν θα φτάσουμε στο σημείο να μην έχουμε πια προτάσεις να καταθέσουμε στο παιδικό κοινό. Όπως όμως καταλαβαίνετε, αυτό δεν μπορεί να συμβεί γιατι οι μικροί μας φίλοι μας ακολουθούν πιστά στις παραστάσεις μας, απ’ τα πρώτα κιόλας χρόνια παρουσίας της Θεατρικής ομάδας Νεάπολις κι αυτή η ουσιαστική επαφή μας είναι μια σχέση που δεν θέλουμε να χάσουμε ποτέ.
Όταν ακολουθείς ανοδική πορεία θα πρέπει σε κάθε σεζόν να γίνεσαι και καλύτερος, πόσο σας αγχώνει αυτό;
Aλέξανδρος: Μα κάθε χρόνο - μέρα που περνάει προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο , σαφώς είναι δύσκολο αλλά παράλληλα είναι ζητούμενο και λυτρωτικό όταν συμβαίνει. Βασικός σύμμαχος και σύμβουλος είναι η αγάπη και το πάθος που έχουμε για τη δουλειά μας.
Πόσο απαιτητικό είναι το παιδικό κοινό και πόσο απρόβλεπτο; Σας έχει τύχει κάποιο αξιοσημείωτο γεγονός την ώρα της παράστασης;
Γιάννης: Τα παιδιά όπως και οι ηθοποιοί έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει «παιχνίδι- παίζω». Είναι πάντα έτοιμα κι ανοιχτά σε νέα ερεθίσματα. Όταν λοιπόν, βρίσκονται σε μια αίθουσα θεάτρου και παρακολουθούν μια παράσταση δεν μπορούν να είναι αμέτοχα, σχεδόν πάντα ζουν και αισθάνονται πως κι αυτά παίζουν μαζί μας. Μου έχουν τύχει πάρα πολλά περιστατικά, με διάφορες αντιδράσεις, όμως όλα είναι τόσο γλυκά κι αυθόρμητα που πάντα με γοητεύουν.
Ποιο θα είναι το επόμενο σας βήμα και ποιες οι πηγές έμπνευσης σας;
Nεφέλη: Είναι αρκετά νωρίς νομίζω να μιλήσουμε για μια καινούργια παράσταση που αφορά τα παιδιά από την ομάδα Νεάπολις, καθώς «Η Χώρα των Πελαργών, ένα παραμύθι της θάλασσας», το έργο της Ήβης Σοφιανού, ένα τόσο σύγχρονο λυρικό παραμύθι, που παρουσιάζουμε πρώτη φορά, στο Θέατρο 104, κάθε Κυριακή στις 12μμ, δεν έχει σε καμμία περίπτωση ολοκληρώσει τον κύκλο του. Επίσης είναι μεγάλη χαρά για εμάς, που για 3ο χρόνο και πρώτη φορά στεγαζόμενοι στον πολυχώρο Αθηναΐς, συνεχίζουμε τις παραστάσεις μας με το κλασικό αριστούργημα του Ι.Βερν, «Ταξίδι στο κέντρο της γης». Ωστόσο δεν θα μπορούσα να παραλείψω για φέτος και τη «Βιοτεχνία Υαλικών» το έργο του Μ.Κουμανταρέα, που ξεκινάει το ταξίδι του την 21η Φεβρουαρίου στο Θέατρο Φούρνος, σε σκηνοθεσία Άγγελου Χατζά, ιδρυτικού μέλους της «Νεάπολις».
Η ομάδα αυτή δημιουργήθηκε από την προσωπική ανάγκη μας, που έγινε συλλογική, για έκφραση και δημιουργία. Πηγή έμπνευσής μας, ό,τι υπάρχει γύρω μας. Οι ομορφιές και οι ασχήμιες του κόσμου που περιβάλλει εμάς και τα παιδιά μας, και η θέλησή μας να κάνουμε τον κόσμο αυτόν καλύτερο. Κοιτάζοντας πάντοτε τα παιδιά στα μάτια. Γιατί εκείνα δημιουργούν τα παραμύθια που εμείς θέλουμε να παίζουμε.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
