Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης

Αρχείο Παίχτηκε από 21/02/2019 έως 21/04/2019
στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - Υπόγειο
Συγγραφέας: Εντεν Φον Χόρβατ
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθέτης: Μαριάννα Κάλμπαρη με τη συνεργασία του θιάσου
Σκηνογραφία: Χριστίνα Κάλμπαρη
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου
Ερμηνεύουν: (αλφαβητικά) Νίκος Αλεξίου,  Θόδωρος Γράμψας, Δημήτρης Δεγαΐτης, Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαγουλιώτης, Ιωάννα Μαυρέα, Σμαράγδα Σμυρναίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Χατζόπουλος

Συμμετέχουν: Μαριλένα Μόσχου και οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κωνσταντίνος Καραντζής, Αλέξανδρος Σκουρλέτης, Άννα-Μαρία Παπαϊωάννου, Ματίλντα Τουμπουρού.
Παίζουν μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου (πιάνο)

Περιγραφή

Η πολυαναμενόμενη μεγάλη παραγωγή του Θέατρου Τέχνης κάνει πρεμιέρα στις 21 Φεβρουαρίου  στο Υπόγειο. Το αριστούργημα του Χόρβατ παρουσιάζεται από δεκαεξαμελή θίασο και συνοδεύεται από ζωντανή μουσική  και τραγούδια. Όλα τα εισιτήρια διατίθενται σε προσφορά 10 ευρώ, μέσω www.viva.gr, έως και μια μέρα πριν την πρεμιέρα.

Περισσότερα

“Τίποτε δε μας δίνει τόσο την αίσθηση του άπειρου όσο η βλακεία”: αυτή τη φράση χρησιμοποιεί ο Χόρβατ για να προλογίσει το έργο του.

Και αν ένα πράγμα χαρακτηρίζει όλους τους ήρωες του έργου είναι η βλακεία…Η βλακεία που συνοδεύει την αμορφωσιά, τη θρησκοληψία, το συντηρητισμό, την ημιμάθεια, την αδιαφορία, τον ατομικισμό και φυσικά το φασισμό στον οποίο αναπόφευκτα οδηγείται μια κοινωνία με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Το 1931, έξι μόλις χρόνια πριν τον πρόωρο θάνατό του, ο Χόρβατ γράφει τις “Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης” προβλέποντας την άνοδο του Χίτλερ και την έλευση ενός ακόμα παγκοσμίου πολέμου. Με πολύ χιούμορ, σκληρότητα αλλά και συμπόνοια σκύβει πάνω από τους μικροαστούς ήρωές του. Αυτούς τους ήρωες που πιστεύουν στο Θεό από συνήθεια και υποστηρίζουν το ναζισμό από απάθεια και αμάθεια. Αυτούς τους ήρωες που δεν είναι ούτε “καλοί”, ούτε “κακοί”…απλώς “μικροί” και “φτηνοί”. Άρα δίχως ελπίδα, λέει ο Χόρβατ.

“Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης” είναι στην πραγματικότητα ο τίτλος του ομώνυμου βαλς του Γιόχαν Στράους που επανέρχεται ως επωδός στο έργο, συνοδευόμενο από μερικά ακόμα πασίγνωστα βαλς του συνθέτη, όπως ο “Γαλάζιος Δούναβης”. Τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η υπέροχη, λαμπερή  μουσική με τους ήρωες του έργου; Καμμία! Κι όμως τη νοσταλγούν, όπως νοσταλγούν μια ‘άλλη ζωή’, ένα λαμπερό, ένδοξο παρελθόν της πόλης τους. Ένα παρελθόν που δε γνώρισαν, ούτε τους συμπεριέλαβε ποτέ…

 

Υπόθεση

Η νεαρή Μαριάννε θέλει να αντισταθεί στην ανοησία του κόσμου που την περιβάλλει. Προσπαθεί να ξεφύγει από το τέλμα της καθημερινότητας, διαλύει τον αρραβώνα που της έχει επιβάλει ο πατέρας της και ρισκάρει τη ζωή της ακολουθώντας ένα γοητευτικό τυχοδιώκτη που ζει από τον ιππόδρομο. Όμως, πολύ σύντομα μέσα από ένα δύσβατο οδοιπορικό και πολλές άτυχες, δραματικές περιπέτειες θα οδηγηθεί εξαντλημένη, και πάλι στην αγκαλιά του πρώην αρραβωνιαστικού της: ό,τι πεισματικά και ηρωικά προσπάθησε να αποφύγει, της απονέμεται στο τέλος ως νομοτελειακή δικαιοσύνη, ενώ γύρω της–και μέσα της- η ανοησία συνεχίζει να βασιλεύει θριαμβευτικά.

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Δραματολόγος παράστασης:Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου 
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

 Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

Φωτογραφίες

7 ΣΧΟΛΙΑ

  3. To 1931 ο Εντεν Φον Χοβαρτ 6 χρόνια πριν το θάνατο του γράφει "Τις ιστορίες στο δάσος της Βιέννης" προφητεύοντας την άνοδο του φασισμού και την έλευση του β΄παγκοσμίου πολέμου.Οι ήρωες του μικροί ,φτηνοί ,αφελείς ,ασήμαντοι άνθρωποι που βάζουν χέρι για να ανέβει ο Χίτλερ στην εξουσία και αυτοί στην ανυπαρξία .Η Μαριάννα Κάλμπαρη με την βοήθεια του θιάσου έστησε μιά υποδειγματική καλοκουρδισμένη παράσταση παρουσιάζοντας το λαικό αυτό δράμα με αρκετή σκληρότητα αλλά και συμπόνια

  4. Ένα έργο για τη βλακεία και την μικρότητα και τα επικίνδυνα κανάλια στα οποία μέσω αυτών οδηγούμαστε.
    Ήρωες επιεικώς αφελείς, χαρακτήρες βουτηγμένοι στη γελοιότητα, έρμαια των ανόητων αποφάσεών τους.
    Πικρό χιούμορ, αιχμηρές ατάκες και σαρκασμός.
    Πολύ ωραία παράσταση που θίγει διαχρονικά  -δυστυχώς- ζητήματα, της προσωπικής, κοινωνικής, πολιτικής ζωής.
    Θεατρομάνια, χίλια ευχαριστώ.

  7. Μόλις γύρισα από την παράσταση στο ιστορικό Υπόγειο. Είχα διαβάσει κάποιες αρνητικές κριτικές πριν πάω και το είχα φοβηθεί. Ευτυχώς διαψεύστηκαν. Σπουδαίες ερμηνείες - μάθημα υποκριτικής τέχνης. Το έργο είναι ηθογραφία της εποχής. Η διάρκειά του είναι σχεδόν δύο ώρες, το αναφέρω γιατί δεν αναγράφεται κάπου. Ευχαριστώ πολύ τη Θεατρομάνια για την πρόσκληση!