Τύχη και των Ανδρών τα Βλέμματα (Σονέτο 29)

Πρόκειται για το πικρό, αυτοβιογραφικό κείμενο του Τζων Χέρμπερτ -το πιο πολυμεταφρασμένο θεατρικό έργο της καναδικής δραματουργίας, το οποίο σχολιάζει καυστικά και εύστοχα την κοινωνική αδικία, τη διαφθορά της Αστυνομίας και των σωφρονιστικών υπαλλήλων, αλλά και την ανάγκη για φιλία, στοργή και αγάπη μεταξύ των κρατουμένων μιας φυλακής.

Ο Χέρμπερτ εμπνεύστηκε από το «Σονέτο 29» του Σαίξπηρ, δίνοντας στο έργο του για τίτλο τον πρώτο του στίχο. Η πρεμιέρα έγινε το 1967 στο Μπρόντγουεϊ και έκτοτε μεταφράστηκε σε σαράντα γλώσσες και παρουσιάστηκε σε περισσότερες από εκατό σκηνές παγκοσμίως, αποσπώντας μάλιστα αρκετές διακρίσεις (Massey Award στο “Dominion Drama Festival” το 1968, Floyd S. Chalmers Canadian Play Award το 1975).

Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών

Παιχνίδια εξουσίας για πέντε

Το «Τύχη και των Ανδρών τα Βλέμματα (Σονέτο 29)» είναι μια δραματική κωμωδία,  με κεντρικό χαρακτήρα τον Σμίττυ, έναν εύπιστο και ουσιαστικά μη παραβατικό κρατούμενο, ο οποίος έχει καταδικαστεί να εκτίσει ποινή έξι μηνών για ένα μικρό αδίκημα.

Ο ίδιος μοιράζεται το κελί του με τον τραμπούκο, οπορτουνιστή Ρόκυ, την Κουΐνυ- έναν οργισμένο ομοφυλόφιλο που χρησιμοποιεί το διεφθαρμένο σύστημα της φυλακής με σκοπό να εξασφαλίσει τις δικές του ανέσεις και επιθυμίες, καθώς και τη Μόνα- ένα ευγενικό αγόρι που διαχώρισε συνειδητά το μυαλό από το σώμα του για να επιβιώσει με αποτέλεσμα να γίνει σεξουαλικό αντικείμενο στα χέρια των συγκρατούμενών του. Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητά τους, ο Φύλακας, συμβολίζει το πρόσωπο του αόρατου εξουσιαστικού τροχού. Η αλληλεπίδραση των παραπάνω χαρακτήρων δημιουργεί μια επωαζόμενη ένταση, η οποία κορυφώνεται με την ολική μεταστροφή του Σμίττυ. Ο ήρωας, όταν συνειδητοποιεί πως το σωφρονιστικό σύστημα κάθε άλλο παρά σωφρονίζει, μεταλλάσσεται σε αμοραλιστή, πιο σκληρό από τους συντρόφους του.

Τι συμβαίνει όταν κάποιος αρνείται να γίνει μέρος του συστήματος συμμαχιών των κρατουμένων; Μπορεί άραγε η σεξουαλική υποταγή, ο εκμηδενισμός της προσωπικότητας και ο ψυχολογικός εκφοβισμός να μεταμορφώσουν έναν καλό-κατά βάση-άνθρωπο σ’ έναν κυνικό και αναίσθητο κρατούμενο; Και τελικά, ποιος έχει περισσότερη δύναμη, ο θύτης ή το θύμα; Αυτά είναι κάποια μόλις από τα ερωτήματα που θέτει το έργο. Προβληματισμοί που παραμένουν επίκαιροι και επεκτείνονται και εκτός του στενού πλαισίου της φυλακής, απλώνοντας τις ρίζες τους σε διάφορες πτυχές της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας.

Τραγούδι: Γιάννης Ζαράγκαλης
Κινησιογραφία: Κωνσταντίνος Παπαθανασίου
Φωτογραφίες – Trailer: Πέτρος Γιασεμής
Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Βιογραφικό Κωνσταντίνου Κυριακού

Γεννήθηκε στο Χέρρενμπεργκ της Γερμανίας. Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α.. Σπούδασε Υποκριτική, Θέατρο, Ελληνικό Πολιτισμό (ως Αριστούχος Υπότροφος) και μιλάει τέσσερις γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ισπανικά).

Σκηνοθέτησε τα έργα «Μαρία Στιούαρτ» του Σίλλερ, «Cavewoman» της Έμμα Πίρσον και «Ο κύριος Πουρσωνιάκ» του Μολιέρου, σε δικές του μεταφράσεις, το έργο του Νίκου Ποριώτη «Δε θα μείνω πολύ» και το δικό του θεατρικό για παιδιά «Η μαγική ομπρέλα ταξιδεύει στο διάστημα».

Μέχρι σήμερα, ως ηθοποιός στο θέατρο **έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, Καλαμάτας, Κρήτης, Σερρών και το ελεύθερο θέατρο παίζοντας σε περισσότερες από 30 παραστάσεις. Έχει βραβευτεί δύο φορές ως θεατρικός συγγραφέας και το βραβευμένο έργο του «Οι τρεις όψεις του ίδιου νομίσματος» παρουσιάστηκε στην κεντρική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών (2012-13).