Συγγραφέας: Αδ. Γκριμ
Διασκευή: Γιώργος Καλτσούνης-Αλεξία Γαβρίλη
Σκηνογραφία: Βαγγελιώ Νικολάου-Άννα Λουκίδη Ανδρέου-Κυριακή Καλαθά
Κίνηση: Πηνελόπη Μουσγά
Ερμηνεύουν: Αλεξία Γαβρίλη, Ήρα Ρόκου, Βιβή Τάγαρη, Ειρήνη Κουμπαρούλη
Παίζουν μουσική: Τάσος Βιτσεντζάτος, Γιώργος Καλτσούνης, Άγγελος Τζαμαρίας, Μιχάλης Μιχαηλίδης
Σχετικά
Συνεχίζοντας την περιπλάνησή μας στα παραμυθένια μονοπάτια των αδελφών Γκριμ, διασκευάσαμε το εξαιρετικό έργο «Οι Μουσικοί Της Βρέμης» χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά δικές μας μουσικές και τραγούδια, εμπνευσμένα απ’ την πλοκή αυτού του θαυμάσιου παραμυθιού! Οι τρομπέτες μας έχουν για συντροφιά τους μια κούκλα!
Ναι σωστά ακούσατε, μια κούκλα που ακούει στ’ όνομα Τόλμη! Μια κούκλα που ζωντανεύει μόνο στα όνειρα των παιδιών...! Το δωμάτιο ενός παιδιού γίνεται χώρος δράσης του παραμυθιού, τα παιχνίδια μετατρέπονται σε ήρωες της ιστορίας, το κουτί με τα παιχνίδια γίνεται αερόστατο… και το ταξίδι για την Βρέμη ξεκινάει!!! Τέσσερις Μουσικοταξιδευτές επί σκηνής, 7 Υπέροχες Κούκλες που φιλοτέχνησε ειδικά για την παράσταση το ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ & 9 Μουσικά κομμάτια & τραγούδια με χάλκινα πνευστά «ξυπνάνε» μέσα στ’ όνειρο το παραμύθι, όχι όπως το ξέραμε… αλλά όπως το θέλαμε!
(4 συντελεστές μουσικοί-ηθοποιοί)
Κατασκευή Κούκλας: ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ
Κατασκευή Μάσκας: Μαρίνα Ρούσσου, Άννα Λουκίδη Ανδρέου
Μια Παρέα από Τρομπέτες, Μουσικούς & Ηθοποιούς ανακαλύπτει μια νέα Αλήθεια για τα Παραμύθια και την αποκαλύπτει… όπου υπάρχουν παιδιά!
http://omadatrompetini.blogspot.gr/
Λίγα λόγια για μας…
Η Ομάδα μας έχει την χαρά να παρουσιάζει την δουλειά της για 8η χρονιά!
Οι παραστάσεις μας είναι μουσικές και τα έργα μας είναι παραμύθια διασκευασμένα.
Η ζωντανή μουσική χάλκινων πνευστών (τρομπέτες-τρομπόνια) αν και είναι άκουσμα λιγότερο οικείο στις μικρές ηλικίες σε σχέση με τα έγχορδα μουσικά όργανα, παρ’ όλ’ αυτά προκαλεί ενθουσιασμό και ενδιαφέρον στα παιδιά!
Τα κείμενα που μέχρι τώρα έχουμε αξιοποιήσει είναι παραμύθια διασκευασμένα. Οι διασκευές μας προκύπτουν από την ανάγκη μας να πούμε μια νέα αλήθεια στα παιδιά και όχι από την ανάγκη απλά της θεατρικής τους παρουσίασης. Βλέποντας τα παιδιά σαν τους μελλοντικούς ενήλικες μιας κοινωνίας, θέλουμε στις διασκευές μας να τονιστεί το σημείο της συμμετοχής και της δράσης από τα ίδια, να καλλιεργείται η αμφισβήτηση για την δεδομένη έκβαση της ιστορίας αλλά και το μεγαλείο της ανθρώπινης παρέμβασης που δημιουργεί και οδηγεί σε νέους δρόμους.
Τα σκηνικά μας είναι αρκετά ευέλικτα για να ακολουθούν την επιθυμία μας να παρουσιάζουμε την δουλειά μας… όπου υπάρχουν παιδιά!
