Επιμέλεια συνέντευξης: Νίκος Κολίτσης
Πώς βιώνετε τη συμμετοχή σας σε μία παράσταση, που έχει ξανανέβει με διαφορετικούς πρωταγωνιστές και έχει αποκομίσει, κατά γενική ομολογία, θετικές κριτικές; Υπάρχει ενδεχόμενο σύγκρισης στο μυαλό και στη σκέψη σας; Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από τη φετινή παράσταση;
Ντένια: Σίγουρα μπορεί να δημιουργηθεί ένα μικρό άγχος για το αν θα υπάρξει σύγκριση. Πιστεύω όμως ότι η κάθε παράσταση έχει το δική της «προσωπικότητα». Είναι μάλιστα διαφορετικό το τέλος του έργου και οι χορογραφίες, επομένως δε μιλάμε για την ίδια παράσταση. Προσδοκία μας είναι να αγγίξει η παράσταση τους θεατές και να τους μεταφέρει σε μια άλλη εποχή.
Γιώργος: Το περίεργο και αστείο είναι πως η σχέση μας με το θέατρο Μπέλλος ξεκίνησε όταν πήγαμε μαζί με την Ντένια για να δούμε την περσινή παράσταση «Λευκές μας νύχτες». Θεωρώ πως φέτος είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό ως θέαμα. Πέραν του σκηνοθέτη μας του κυρίου Λιακόπουλου όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές είναι διαφορετικοί οπότε λογικό να βγει και ένα άλλο αποτέλεσμα. Η σύγκριση είναι κάτι λογικό να συμβεί από ανθρώπους που έχουν ξαναδεί το συγκεκριμένο έργο. Ωστόσο δεν είναι κάτι που φοβάμαι εγώ προσωπικά καθώς όπως είπα μιλάμε για δυο διαφορετικά πράγματα οπότε είναι θέμα της υποκειμενικής άποψης του καθενός.
Υπάρχει ηλικία παραμονής ενός ηθοποιού στην ποδοσφαιρική κατηγορία ενός «ταλέντου»; Σε κάθε περίπτωση αιτιολογήστε την απάντησή σας.
Ντένια: Δε πιστεύω ότι η ηλικία σχετίζεται με το «ταλέντο». Σίγουρα ένας άνθρωπος που έχει μια σημαντική κλίση στην υποκριτική, με την εμπειρία και τη δουλειά θα αναπτύξει αυτή του την ικανότητα.
Γιώργος: Δεν πιστεύω τόσο στην λέξη «ταλέντο» μα περισσότερο στην λέξη «δουλειά». Γιατί έχω διαπιστώσει πως το ταλέντο από μόνο του πολλές φορές δεν μπορεί να σε οδηγήσει κάπου αλλά με τη σκληρή δουλειά μπορεί να κάνεις θαύματα. Συνεπώς δεν πιστεύω και στην ηλικία παραμονής σε αυτήν την κατηγορία. Αν υπάρχει πολλή δουλειά τότε θεωρώ πως ένας ηθοποιός θα μπορέσει να μείνει αρκετά χρόνια στον χώρο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας μάθημα στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη και ποιο αυτό που δε θα θέλατε να υπάρχει; (Μην ανησυχείτε, θα μείνει μεταξύ μας...)
Ντένια: Ωχ! Χαχα! Αγαπημένο μάθημα είναι ίσως η μουσική. Αν έπρεπε αναγκαστικά να έβγαζα κάποιο, θα έβγαζα την δραματολογία. Όχι επειδή δεν είναι σημαντικό φυσικά, αλλά επειδή είναι πολύ θεωρητικό.
Γιώργος: Ειλικρινά το κάθε μάθημα είναι ξεχωριστό και έχει κάτι εντελώς διαφορετικό να σου προσφέρει. Δεν θέλω να φανώ διπλωμάτης, αλλά δεν μπορώ να ονομάσω κάποιο μάθημα ως το αγαπημένο μου μα ούτε και ως το χειρότερό μου. Ωστόσο επειδή είμαι περισσότερο του πρακτικού παρά του θεωρητικού στην ζωή μου, δεν θα με ενοχλούσε ιδιαίτερα αν έφευγαν τα μαθήματα της Ιστορίας θεάτρου και της Λογοτεχνίας.
Ποιο βιβλίο, που έχετε διαβάσει πρόσφατα, θα προτείνατε στους αναγνώστες μας, ποια κινηματογραφική ταινία, που έχετε δει και ποιο τραγούδι που έχετε ακούσει; (θεατρική παράσταση δε ρωτάμε, γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα προτείνετε τις «λευκές νύχτες»).
Ντένια: Λόγω περιορισμένου χρόνου δεν έχω προλάβει να διαβάσω βιβλία αυτό τον καιρό, οπότε περιορίζομαι στις αρχαίες τραγωδίες για τη σχολή μου. Ταινίες θα πρότεινα πολλές, αλλά για να πω μια τώρα θα έλεγα το «split». Τραγούδι πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ, μου αρέσουν άπειρα!
Γιώργος: Γενικά δεν είμαι άνθρωπος του βιβλίου. Αν διαβάσω κάτι τότε θα είναι συνήθως θεατρικά έργα. Ένα με το οποίο ασχολούμαστε στην σχολή και με τράβηξε αρκετά είναι το «Εμείς και ο χρόνος» του Τζων Πρίστελεϋ γιατί αναφέρεται σε κάτι που απασχολεί διαχρονικά τον άνθρωπο. Από ταινίες θα πρότεινα το «A star is born» που είδα πρόσφατα και μου άρεσαν τόσο οι ερμηνείες και η σκηνοθεσία όσο και η μουσική. Από τραγούδια ακούω πολλά και από διαφορετικά είδη οπότε δεν έχω κάποιο αγαπημένο.
Για ποιο συγκεκριμένο ευγενικό/καλό σκοπό, για παιδιά ή ενήλικες, θα θέλατε να είστε αυτός/αυτή που θα αναλαμβάνατε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για την αντίστοιχη τηλεοπτική/θεατρική καμπάνια;
Ντένια: Θα ήθελα να αναλάβω αυτό το ρόλο για μια θεατρική καμπάνια για οργανώσεις που ασχολούνται με παιδιά (Χαμόγελο του παιδιού κτλ). Μέσω αυτού, θα ένοιωθα ότι συμβάλω και γω με το τρόπο μου στο να περάσουν πιο ευχάριστα δεκάδες παιδιά!
Γιώργος: Θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να γίνει αυτό και να μου δωθεί μια τέτοια δυνατότητα, καθώς θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό και όμορφο να βοηθάς κάποιον σε ανάγκη όταν μπορείς. Κάτι τέτοιο θα μου άρεσε να συμβεί με τον σύλλογο Ελπίδα καθώς τον θεωρώ έναν πολύ σημαντικό οργανισμό που βοηθάει πολύ τα καρκινοπαθή παιδιά που έχουν ανάγκη και τους ανεβάζει τη ψυχολογία.
Για μία μέρα Δήμαρχος στην Αθήνα, με μοναδικό αντικείμενο το παιδικό θέατρο! Γράψτε τι θα κάνατε και τι αποφάσεις θα παίρνατε για θέατρα, ηθοποιούς και κοινό.
Ντένια: Αρχικά θα διέθετα τις πλατείες και αρκετούς δημόσιους χώρους για παιδικές παραστάσεις. Θα μοίραζα δωρεάν προσκλήσεις στους δημότες για τις μέρες των γιορτών (Χριστούγεννα, Πάσχα κτλ) και τέλος θα δημιουργούσα αν ήταν εφικτό ένα επιπλέον μεγάλο θέατρο στο οποίο θα παίζονταν μόνο παιδικές παραστάσεις.
Γιώργος: Εάν μου δινόταν η ευκαιρία να γίνω δήμαρχος στην Αθήνα και να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο θα ήθελα να αλλάξω λίγο την νοοτροπία του παραμυθιού που υπάρχει στις περισσότερες παιδικές παραστάσεις. Όχι να την καταργήσω αλλά να υπάρχουν και άλλα έργα, όχι απαραίτητα αυστηρού ύφους, αλλά που να μπορούν να περάσουν στις μικρές ηλικίες ορισμένα μηνύματα που θα τους είναι χρήσιμα για τη μετέπειτα ζωή τους. Επίσης θα διοργάνωνα κάποιες δωρεάν παραστάσεις για τις οικογένειες που δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν εισιτήρια, καθώς πιστεύω πως το θέατρο είναι σημαντική και απαραίτητη παιδεία για έναν άνθρωπο.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
