Συγγραφέας: Ιλάν Χατσόρ
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθέτης: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνογραφία: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Κοστούμια: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Φωτισμοί: Βασίλης Καψούρος
Μουσική σύνθεση: Σταύρος Γασπαράτος
Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου
Ερμηνεύουν: Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Ορέστης Τζιόβας
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθέτης: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνογραφία: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Κοστούμια: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Φωτισμοί: Βασίλης Καψούρος
Μουσική σύνθεση: Σταύρος Γασπαράτος
Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου
Ερμηνεύουν: Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Ορέστης Τζιόβας
Περιγραφή
Το "Σφαγείο" είναι ένα εμβληματικό έργο της ισραηλινής δραματουργίας, γραμμένο το 1990 από τον Ιλάν Χατσόρ, που σπούδαζε τότε θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Έκτοτε το έργο έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει ανεβεί πάνω από 70 φορές σε διάφορες χώρες, σ’ όλο τον κόσμο.
Περισσότερα
Το έργο έχει ήρωες τρία αδέρφια από την Παλαιστίνη και διαδραματίζεται σ’ ένα χωριό της Δυτικής Όχθης στη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα. Το θέμα του, η σύγκρουση ανάμεσα σε αδέρφια, είναι παλιό όσο και η ανθρωπότητα, κι όμως πάντα νέο καθώς αλλάζουν οι συνθήκες που συνθλίβουν τις ανθρώπινες ζωές. Στην περίπτωσή μας τα τρία νέα παιδιά είναι πιασμένα στο δίχτυ της αδυσώπητης αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης. Ο συγγραφέας επέλεξε να διηγηθεί την ιστορία από τη σκοπιά των Παλαιστινίων, θέλοντας να μιλήσει για την κατοχή και τις πληγές που ανοίγει, κι ακόμα να δείξει στο κοινό της πατρίδας του το ανθρώπινο πρόσωπο του «εχθρού», αυτό που πάντα κρύβει η επίσημη προπαγάνδα.
Το "Σφαγείο" είναι ένα έργο για το καθήκον, την εξέγερση και την προδοσία. Είναι η τραγωδία μιας οικογένειας που αφανίζεται μέσα στο άγριο σκηνικό μιας διαμάχης που μοιραία γίνεται και εμφύλια, ενδοοικογενειακή. Εκεί που οι δεσμοί του αίματος, οι ηθικές αρχές και οι ανάγκες της επιβίωσης δεν συναντιούνται πουθενά και που πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στον εαυτό σου, στην οικογένεια και στο λαό σου.
Γιατί απ’ όλες τις πληγές του πολέμου, η πιο οδυνηρή είναι τ’ αδέρφια που έρχονται αντιμέτωπα, η αγάπη που γίνεται μίσος. Σήμερα στην Παλαιστίνη, χτες στο Σαράγεβο ή στο Μπέλφαστ, προχτές εδώ σ’ εμάς.
Ο συγγραφέας δίνει μια οικουμενική διάσταση στο θέμα του, αποφεύγοντας τις εύκολες απαντήσεις. Σύμφωνα με την πεποίθησή του, το πολιτικό θέατρο δεν χρειάζεται να πραγματεύεται ιδέες και ιδεολογίες, αλλά τα ανθρώπινα όντα που έρχονται αντιμέτωπα με αυτές.
Για την ερμηνεία του στην παράσταση αυτή, ο Μιχάλης Οικονόμου τιμήθηκε με το Βραβείο «Δημήτρης Χορν».
Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς
Σέρρες, Θέατρο ΑΣΤΕΡΙΑ, από 17.12.2008 μέχρι 4.1.2009, σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών
Θέατρο του Νέου Κόσμου - Κάτω Χώρος, από 13.1.2009 μέχρι 17.5.2009 & από 7.10.2009 μέχρι 10.1.2010
