Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία
στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος
Δ.Α.Σ – Π.Ο.Θ.Α
E-mail : [email protected]
Με αφορμή το Δελτίο Τύπου της ΠΟΘΑ…
Συνάδελφοι, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας τη Δευτέρα 29/6 με ατομική του πρωτοβουλία κάλεσε τους εκπροσώπους των εργοδοτικών ενώσεων σε τηλεδιάσκεψη χωρίς καμία ατζέντα συζήτησης. Στη διάρκεια αυτής της συζήτησης έγινε καθαρό ότι υπάρχει σταθερή επικοινωνία του Προέδρου της ΠΟΘΑ με τους εργοδότες κι από πριν είχαν διαμορφώσει πλαίσιο συζήτησης και κοινού πλαισίου δράσης, χωρίς να έχει καμία εικόνα το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας.
Σε αυτή τη συζήτηση οι εργοδότες έβαλαν καθαρά το δικό τους σχέδιο και αιτήματα. Δήλωσαν ότι το Υπουργείο δέχθηκε τα αιτήματά τους για χρηματοδότηση με δάνεια 10ετούς αποπληρωμής με κρατική εγγύηση. Δηλαδή να χρηματοδοτηθούν κι αν δεν εξοφλήσουν να τα πληρώσουμε εμείς. Έκαναν καθαρό ότι δε θα ανοίξουν τους χώρους αν δεν χρηματοδοτηθούν γενναία από την Κυβέρνηση. Καταλαβαίνουμε ότι η σκέψη τους είναι οι πιο μεγάλοι, που αντέχουν οικονομικά να μην έχουν δραστηριότητα μέχρι το χειμώνα, να εκμεταλλευτούν την αδυναμία των πιο μικρών που δεν μπορούν να ανοίξουν τους χώρους τους, ενώ συγχρόνως τους πνίγουν τα χρέη τους. Έβαλαν την ανάγκη να επεκταθεί το ΔΠΥ σαν τρόπος εργασίας. Μας έκαναν υποδείξεις πώς να εκπροσωπούμε καλύτερα τους εργαζόμενους, προτείνοντας διαφορετικά δικαιώματα για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου σε σχέση με αυτούς πλήρους απασχόλησης. Συγκεκριμένα μας είπαν ότι είναι καλύτερα να ζητάμε περισσότερα για λιγότερους , παρά λίγα για πολλούς. Μας είπαν ότι ΣΣΕ στην Ευρώπη υπάρχει μόνο στη Γαλλία, γιατί εκεί υπάρχει ισχυρή εργοδοτική ένωση που επιβάλλει τους όρους που θέλει σε Κυβέρνηση και σε εργαζόμενους.
Μαζί με τις πραγματικές τους επιδιώξεις, μάς είπαν ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει η έννοια αφεντικό και εργαζόμενος. Μάς είπαν ότι νοιάζονται για τα προβλήματα μας και θέλουν να καταθέσουν κι αυτοί τα αιτήματα μας στο Υπουργείο.
Όλα αυτά ο Πρόεδρος της ΠΟΘΑ τα είδε σαν κοινό δρόμο και μας έστειλε πρόταση για Δελτίο Τύπου που ανακοινώνει ότι συμφωνήσαμε για την ανάγκη ολοκληρωμένου σχεδίου από την Κυβέρνηση μέχρι και το χειμώνα (?!). Λέει συμφωνήσαμε, ότι χρειάζεται ένα πλαίσιο που θα εξαλείψει την ανασφάλιστη εργασία και θα στηρίξει το σύνολο του κλάδου. Μήπως η ωρομίσθια πληρωμή στο θέατρο ή σε μουσικές σκηνές δεν είναι ήδη σήμερα ασφαλισμένη; Μήπως το ΔΠΥ δεν έχει ασφάλιση; Λέει επίσης, ότι αν η Κυβέρνηση αφήσει την αγορά να ρυθμίσει το χώρο του Πολιτισμού θα έχουμε καταστροφικά αποτελέσματα, κλείνοντας το μάτι στη συνέχιση της ενίσχυσης και επιδότησης των μεγάλων παιχτών του χώρου και όχι των ίδιων των καλλιτεχνών.
Συνάδελφοι, οι διεκδικήσεις μας δεν ταιριάζουν με αυτές τις εργοδοσίας, δεν έχουν κοινό σημείο συνάντησης, ούτε η μία ευνοεί την άλλη. Ξέρουμε καλά ότι και την προηγούμενη κρίση του 2009 την πληρώσαμε ακριβά, για να μην την πληρώσουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες.
Ξέρουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν
- Δουλεύουμε όλοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με ωρομίσθια, με εργόσημο κ.α.
- Δουλεύουμε χωρίς πληρωμένες πρόβες και χωρίς καμία εγγύηση από τον εργοδότη για πόσο χρόνο θα ανέβει η παράσταση, ενώ ταυτόχρονα καταργήθηκαν οι ΣΣΕ.
- Καταργήθηκαν ασφαλιστικά δικαιώματα
- Καταργήθηκαν βαρέα ανθυγιεινά για ειδικότητες καλλιτεχνών και πήγαν τα όρια συνταξιοδότησης στα 67 για όλους.
- Άνοιξε ο δρόμος ώστε πίσω από το ΔΠΥ να κρύβεται μισθωτή εργασία με μεγαλύτερα οφέλη για την εργοδοσία κ.ο.κ…
Στη νέα κρίση που βρισκόμαστε οι μεγαλοεργοδότες και οι Κυβερνήσεις που τους στηρίζουν θα μας ζητήσουν ακόμα περισσότερα, όπως ήδη γίνεται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη θεσμοθέτηση εκ μέρους του ΥΠΠΟΑ της παραχώρησης πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων του καλλιτέχνη αποκλειστικά στην εταιρεία παραγωγό, σαν προϋπόθεση για επιδότηση..
Σε αυτή την προσπάθεια της μεγάλης εργοδοσίας του χώρου, το Προεδρείο της Ομοσπονδίας φαίνεται να θέλει να συμβάλλει ενεργητικά. Ενώ το προηγούμενο διάστημα, για να μη βρεθεί πίσω από το φόντο των μεγαλειωδών κινητοποιήσεων και μαζικών διαδικασιών στο χώρο, των εργαζόμενων στο θέαμα – ακρόαμα, διοργάνωνε τηλεδιασκέψεις με τα Σωματεία που έδιναν αγώνα και διεκδικούσαν, τώρα, διοργανώνει τηλεδιασκέψεις με τους εκπροσώπους των εργοδοτών για να συντονίσουν «κοινό αγώνα», όπως πιο καθαρά φαίνεται.(?!)
Όσα Σωματεία παλέψαμε μαζί με τα μέλη μας, αλλά και με πολλούς νέους συναδέλφους που πρώτη φορά κινητοποιήθηκαν, από την πρώτη στιγμή της καραντίνας βρεθήκαμε απέναντι από
- τους μεγαλοεργοδότες που προσπάθησαν να φάνε δεδουλευμένα, να διαβάλουν τα Σωματεία που διεκδικούσαν.
- τους Θεατρικούς επιχειρηματίες που έκοβαν νωρίτερα τις συμβάσεις των εργαζομένων τους βλέποντας τον κίνδυνο της καραντίνας
- την προσπάθεια των μεγάλων επιχειρηματιών και παραγωγών να μας κλέψουν τα συγγενικά και πνευματικά μας δικαιώματα.
Ταυτόχρονα μας απασχολεί όλους η κατάσταση που δημιουργείται με τους μικρούς επαγγελματίες τις ομάδες και τις ΑΜΚΕ. Οι μεγάλοι εργοδότες και οι ενώσεις τους, τους έχουν στο στόχαστρο ,θέλουν να μεγαλώσουν τα κέρδη τους από την καταστροφή αυτών. Με αυτούς τους εργοδότες η πλειοψηφία της ΠΟΘΑ ,θέλει να πάνε από κοινού.
Καλούμε κάθε συνάδελφο ή συνδικαλιστή που προβληματίζεται, άσχετα αν συμφωνεί σε όλα μαζί μας ή όχι, να μη δεχθεί το δηλητήριο της συνεργασίας με τη μεγάλη εργοδοσία που φέρνει σα «δούρειο ίππο» η πλειοψηφία της ΠΟΘΑ. Η γραμμή αυτή της συνεργασίας και του κοινωνικού διαλόγου δοκιμάστηκε από την Ομοσπονδία επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τη ΣΣΕ στα Θέατρα. Τότε μας έλεγαν ότι αν οι εργοδότες πάρουν έμμεση χρηματοδότηση με εργατικά εισιτήρια θα δεχθούν και Σύμβαση. Αποδείχθηκε ότι ξέρουν καλά να προσαρμόζουν τις ανάγκες των εργαζομένων στα δικά τους συμφέροντα και σε αυτή τους την προσπάθεια έχουν όλες τις Κυβερνήσεις μαζί τους.
Οργανώνουμε τις διεκδικήσεις μας απέναντι σε Κυβερνήσεις και μεγάλη εργοδοσία. Απαντάμε με διαδηλώσεις ενάντια στο ν/σ της Κυβέρνησης για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Κλιμακώνουμε με κινητοποίηση στα γραφεία της ΕΕ και στο Μέγαρο Μαξίμου για τα αιτήματα μας , για τα οποία εδώ και μήνες μας κοροϊδεύουν τα αρμόδια Υπουργεία.
Ξέρουμε πώς να διεκδικούμε, με ποιο τρόπο πιέζεται Κυβέρνηση κι η εργοδοσία όταν τα αιτήματά μας, οι αγώνες μας αποκτούν μαζικότητα και κλιμάκωση, πολυμορφία, αντοχή.
Γι’ αυτό μας προσεγγίζουν οι μεγαλοεργοδότες, για να διεκδικήσουμε τα δικά τους αιτήματα, εγκαταλείποντας τα δικά μας. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη!
