Καλλιτεχνικό πρόγραμμα 2023-24

Το Θέατρο κάτω απ’ τη Γέφυρα σας καλωσορίζει στην φετινή χειμερινή σεζόν με δύο έργα για ενήλικες και δύο για παιδιά.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ του Sergi Belbel σε σκηνοθεσία Νίκου Δαφνή
Τραγικά αστείο, το έργο του Σέρτζι Μπελμπέλ, ανήκει στη σύγχρονη δραματουργία, που συμβαδίζει με τα μηνύματα της εποχής πάνω στο αρχέτυπο του θεάτρου.  Τις ανθρώπινες σχέσεις. Που μεταλλάσσονται ραγδαία, ανάλογα με τους ρυθμούς της μετάλλαξης των κοινωνιών, τις τελευταίες δεκαετίες.

Το έργο απεικονίζει τις εντάσεις μέσα σε ένα πολυτελές εργασιακό περιβάλλον τον επιθετικό ερωτισμό, την υποβόσκουσα βία και συνδυάζει αριστοτεχνικά την ωμή γλώσσα με την ποίηση και τον παραλογισμό με το δηλητηριώδες χιούμορ.
Οκτώ καλογυαλισμένοι υπάλληλοι, κακέκτυπα ανθρώπων. Αγχωμένοι, αγχωτικοί και ανώνυμοι μέχρι το τέλος του έργου. Τους βλέπουμε να «δραπετεύουν» στην ταράτσα, για να επιδοθούν στην απαγορευμένη -στα πολυτελή τους γραφεία- πράξη: Το … κάπνισμα.

Εμείς θεωρούμε ότι οι δεκάδες απαγορεύσεις και «κανόνες», ο ανταγωνισμός στις πολυεθνικές εταιρίες που φτάνει στα όρια της ανθρωποφαγίας, τα αθέμιτα μέσα που χρησιμοποιούνται για μια «αναγνώριση», μια «προαγωγή», ή κάποιο «bonus», είναι ζητήματα πολιτικά και η σκηνοθετική γραμμή της παράστασης σαν τέτοια θα επιχειρήσει να αναδείξει.

Η παραγωγή επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ

Πρεμιέρα: Ιανουάριος 2024
Οι συντελεστές της παράστασης θα ανακοινωθούν σύντομα.
ΠΙΣΩ ΧΩΡΟΣ
ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ  (Extremities) του William Mastrosimone
2ος χρόνος επιτυχίας
Μετά την επιτυχία της περσινής σεζόν με αλλεπάλληλα sold out και δεκάδες εγκωμιαστικές κριτικές, το συγκλονιστικό έργο του Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε σε σκηνοθεσία Νίκου Δαφνή, με τον Θοδωρή Αντωνιάδη στον ρόλο του βιαστή Ραούλ και την Ελεονόρα Αντωνιάδου στον ρόλο του θύματος που μετατρέπεται σε θύτη(;), συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά και για 20 μόνο παραστάσεις στο Θέατρο Κάτω απ’ τη γέφυρα.

Το έργο
Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι:

  • Μόνο το 4% των βιασμών και το 9% από τις απόπειρες βιασμού καταγγέλλεται επώνυμα και η υπόθεση φτάνει στο δικαστήριο.
  • Μόνο το 2% των υποθέσεων που παρουσιάζουν πειστήρια οδηγούν τους δικαστές σε καταδικαστική απόφαση και το βιαστή στη φυλακή.
  • Κάθε βιαστής που συλλαμβάνεται έχει διαπράξει (κατά μέσο όρο) 29 βιασμούς, ή απόπειρες βιασμού.
Αυτό – το σχεδόν αθέατο του εγκλήματος, ήταν ΕΝΑΣ από τους λόγους που πήραμε την απόφαση να ανεβάσουμε τις «Ακρότητες».
Γραμμένο το 1978 αυτό το πολυβραβευμένο έργο, αφηγείται μια φαινομενικά απλή (τρόπος του λέγειν) ιστορία: Ένας άντρας, μπαίνει σε ένα σπίτι να βιάσει μια γυναίκα.
Αυτή, καταφέρνει να αποφύγει το βιασμό και να τον εξουδετερώσει.
Τον δένει χειροπόδαρα και τον βασανίζει βάναυσα. Οι ρόλοι αντιστρέφονται; Ίσως.

Όταν στη σκηνή εμφανίζονται οι δυο συγκάτοικοι και φίλες της γυναίκας, αρχίζει για μας η «ανάγνωση» του έργου, ο δικός μας προβληματισμός.

Η ηρωίδα διεκδικεί την έγκριση, την αποδοχή της πράξης της. Αλλά ΔΕΝ θα την έχει.
Η μια (βιασμένη όταν ήταν έφηβη) προτείνει να τον αφήσουν να φύγει και να  … το ξεχάσουν. Η άλλη, να καλέσουν την αστυνομία, αφού «…υπάρχουν νόμοι που πρέπει να τηρούνται».

Είναι και ο βιαστής, που θα μπορούσε να είναι το «καλό παιδί» της διπλανής πόρτας.
Κυνικός, χειριστικός και επικίνδυνα πειστικός, θα εκλιπαρήσει τη συμπάθεια, με επιχειρήματα που φαίνονται λογικά, αφού ο ίδιος είναι οικογενειάρχης, σεξουαλικά χορτάτος και (προφανώς) δεν είχε λόγο να βιάσει. Θα ισχυριστεί ότι η γυναίκα φταίει, που τον προκάλεσε με την προκλητική της εμφάνιση και την οικειότητα που του έδειξε.
Εξ άλλου, ο βιασμός δεν έχει ολοκληρωθεί και η απόπειρα δεν αποδεικνύεται.
Αντίθετα, ο ίδιος είναι άγρια χτυπημένος και σχεδόν τυφλός…   Αδιέξοδο.

Στο έργο (και προφανώς στην παράστασή μας) είναι διάχυτη η ακραία βία.
Το ίδιο και η αίσθηση ότι ο φόνος είναι κάθε στιγμή αναμενόμενος.
Επιλέξαμε να το παρουσιάσουμε στον λιλιπούτειο «Πίσω χώρο», ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό χώρο που η άμεση επαφή των θεατών με τη δράση, μεγεθύνει το ρεαλισμό των σκηνών, γεγονός που - χωρίς να είναι αυτοσκοπός μας - διευκολύνει στη βιωματική προσέγγιση του έργου.

Επιτρέψτε μας, να αναφέρουμε ένα απόσπασμα του θεατρολόγου κ. Σάββα Κυριακίδη, σε τοποθέτησή του για το συγκεκριμένο έργο: «…οι Ακρότητες, ξεπερνούν τη διάσταση ενός σχολίου πάνω στο αποτρόπαιο θέμα της άσκησης της βίας και ανοίγει μια πολυπλοκότερη και σαφώς πιο ενδιαφέρουσα κριτική των παραμέτρων του κοινωνικού ιστού».
Αυτή η θέση, αποτελεί και την σκηνοθετική γραμμή στην παράστασή μας.

ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ  (Extremities) του William Mastrosimone
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Σκηνικά: Ελένη Σουμή
Κοστούμια: Ελένη Παπαδοπούλου

Μουσική επιμέλεια &
Βοηθός σκηνοθέτη: Κων/να Σαραντοπούλου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Φωτογραφίες: Σπύρος Περδίου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης ~ ORKI

Παίζουν οι ηθοποιοί: Θοδωρής Αντωνιάδης, Ελεονώρα Αντωνιάδου, Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, Σοφία Αγγελικοπούλου
Πρεμιέρα: Σάββατο 4 Νοέμβρη 2023
Παραστάσεις: Σάββατο στις 9μμ. & Κυριακή στις 6:30μμ.
Διάρκεια: 90΄ χωρίς διάλειμμα
Στους ρόλους του Ραούλ & της Μάρτζορυ
ο Θοδωρής Αντωνιάδης & η Ελεονώρα Αντωνιάδου
ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ 2 παραγωγές
Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ του Frank Baum

Πρόκειται για το πασίγνωστο «παραμύθι» του Φρανκ Μπάουμ , γεμάτο συμβολισμούς, που για πολλούς θεωρούνται «προφητικοί» της εποχής μας.
Αναφέρεται στις περιπέτειες της μικρής Δώρας, που ένας κυκλώνας την έστειλε μακριά απ’ την πατρίδα της και στις προσπάθειές της να βρει τον «μάγο» του Οζ για να τη βοηθήσει να επιστρέψει στο σπίτι της. Στο δρόμο της θα συναντήσει τρία πλάσματα που ζητούν και αυτά τη βοήθεια του «μάγου» για να τους δώσει αυτά που νομίζουν ότι στερούνται. Ένα σκιάχτρο, που ζητά μυαλό, ένα τενεκεδένιο ξυλοκόπο που ζητά καρδιά κι ένα λιοντάρι, που ζητά θάρρος.
Στο τέλος του έργου ο μικρός (και όχι μόνο) θεατής θα βγάλει τα συμπεράσματά του:
Η φιλία, η συντροφικότητα, η συλλογική προσπάθεια και η κατανόηση, είναι ο μόνος τρόπος, για να πετύχει τους στόχους του, χωρίς να καταφεύγει σε «σωτήρες», που εκμεταλλεύονται τα «αδιέξοδα» κάθε εποχής, τη μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας.
Και ακόμη: Όσο μεγαλύτερη μόρφωση και πολιτισμός υπάρχει, τόσο λιγότερος χώρος απομένει για να επιβιώσουν «μάγοι» και προκαταλήψεις.

Διασκευή ~ σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Σκηνικά - εικαστικά & κοστούμια: Ελένη Σουμή
Χορογραφίες: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Μαυρόπουλος
Φωτογραφίες: Μαριέτα Ρούσσου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης ~ ORKI
Παίζουν οι ηθοποιοί: Σοφία Αγγελικοπούλου, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Νίκος Καραστέργιος, Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας, Κων/να Σαραντοπούλου, Νίκος Σταματόπουλος.

Κάθε Κυριακή στις 12:00
καθημερινές για σχολεία
Έναρξη 5 Νοεμβρίου 2023
Διάρκεια: 75΄
ΤO ΠΡΑΣΙΝΟ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ του Νίκου Δαφνή
Το έργο, γραμμένο από τον Νίκο Δαφνή, σχετίζεται με την υποβάθμιση της ζωής μας από την ασύδοτη βιομηχανική ανάπτυξη και από τη βάναυση και ατιμώρητη εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος.
Επιλέξαμε την από παλιά γνωστή σκηνοθετική φόρμα «θέατρο μέσα στο θέατρο», που ενθαρρύνει τα παιδιά – θεατές να συμμετέχουν στη δράση.
Η παράστασή μας, βασίζεται στο παρακάτω εύρημα:
Ένας διάσημος περιβαλλοντολόγος, φτάνει στο χώρο για να κάνει μια διάλεξη σχετική με το περιβάλλον, διακόπτοντας την πρόβα κάποιων ηθοποιών που ετοιμάζουν μια θεατρική παράσταση. Ο «καθηγητής» τους προτείνει να αυτοσχεδιάσουν (σαν καλλιτέχνες) πάνω σ’ αυτά που ο ίδιος (σαν επιστήμονας) θα ήθελε να αναφέρει στη διάλεξή του. Και η παράσταση αρχίζει…
Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2023» του Υπουργείου Πολιτισμού.

Κείμενο - σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Σκηνικά - Κατασκευές - κοστούμια - μάσκες: Ελένη Σουμή
Χορογραφίες: Αλέξανδρος Χατζιάρας
Φωτισμοί: Νίκος Μαυρόπουλος
Φωτογραφίες: Βαλέρια Ισάεβα
Afisa: Μαριέτα Ρούσσου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Σοφία Αγγελικοπούλου, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Νίκος Καραστέργιος, Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας, Κων/να Σαραντοπούλου, Νίκος Σταματόπουλος.

Καθημερινές για σχολεία
Έναρξη Οκτώβρης 2023
Διάρκεια: 75΄
Πληροφορίες, καθημερινά στο 210 4816200
Καθώς και στο www.katoapotigefyra.gr

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ