Γράφει η Έλλη Νικολάου
Είναι μια δροσερή πλακόστρωτη αυλή. Με όμορφα δέντρα. Κάτω από την Ακρόπολη, στην καρδιά της Πλάκας. Σ' ένα από τα πιο ιστορικά κτήρια της Αθήνας, όπου στεγάστηκε το πρώτο πανεπιστήμιο της χώρας, το «Οθώνειο Πανεπιστήμιο». Εκεί οι άνθρωποι του Θεάτρου Τέχνης -η Μαριάννα Κάλμπαρη, Καλλιτεχνική Διευθύντρια και οι συνεργάτες της- παρουσίασαν με ζέση το φετινό πρόγραμμα παραστάσεων για τη θεατρική περίοδο φθινόπωρο 2023 - χειμώνας 2024.
«Ας μην το κρύβουμε. Διψάμε για ουρανό». Ο στίχος* του Μίλτου Σαχτούρη δίνει με 7 λέξεις τη θεματική, που διατρέχει τις παραστάσεις της φετινής περιόδου.
Ουρανός είναι αυτό, που λαχταράμε. Αυτό που ευχόμαστε, αυτό που ονειρευόμαστε και που γι’ αυτό οι πιο δραστήριοι και ταλαντούχοι ανάμεσά μας δουλεύουν μεθοδικά πέρα απ’ τις ευχές. Ουρανός είναι η προσδοκία για το καλύτερο. Διψάμε περισσότερο από ποτέ για ουρανό, λένε οι άνθρωποι του Θεάτρου Τέχνης. Η κλιματική αλλαγή, η βία, το πώς συνδεόμαστε ή αποτυγχάνουμε να συνδεθούμε και μένουμε αποκομμένοι στη γωνιά μας είναι τα πιεστικά ζητήματα της εποχής μας. Μας χωρίζουν και μας ενώνουν. Ουρανός είναι ο λόγος, που πάμε στο θέατρο κι ο λόγος, που κάνουμε θέατρο. «Το θέατρο είμαστε όλοι μαζί», λέει η Κάλμπαρη. Και στον πυρήνα της θεατρικής πράξης -εκεί που νιώθουμε βαθύτερα, συμπάσχουμε, συμμετέχουμε- βρίσκει το σπίτι της η ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο.
*Από το ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη, «Το ψωμί»
Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό
ψωμί είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό
ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω
όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος κι αυτή
μ’ ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό
κι όλοι τώρα τρέχαν σ’ αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί,
όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό
Ας μη το κρύβουμε διψάμε για ουρανό!
[πηγή: Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα (1945-1971), Κέδρος, Αθήνα 1996 (8η έκδ.), σ. 144]
Παραστάσεις
12 υποσχόμενες παραστάσεις ανεβαίνουν τους επόμενους μήνες από τους ανθρώπους του Θεάτρου Τέχνης. 5 στο Υπόγειο (Δωδέκατη Νύχτα ή Ό,τι επιθυμείτε, 154 Bertha, Love and Money, Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα, Η Αγάπη). 5 στη Φρυνίχου (Υπερβολές! Τα Κατασκευασμένα Συμφέροντα, Οι Δύο Χέστηδες, ΤΑΝΚ / Όλη Νύχτα Εδώ, Και Λέγε Λέγε). Στην εφηβική σκηνή ανεβαίνει για 2η χρονιά “Το Γεφύρι της Άρτας και Οι Λυγερές του Κάτω Κόσμου”. Στην παιδική σκηνή -που ο ίδιος προτιμά να αποκαλεί “σκηνή για όλους, παιδιά και ενήλικες” ο Τάσος Πυργιέρης σκηνοθετεί την Ιστορία του Σπασμένου Καθρέφτη, μια ελεύθερη διασκευή της “Βασίλισσας του Χιονιού” του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Νέες εκδηλώσεις - δράσεις
Το δεύτερο σπουδαίο κεφάλαιο, που εγκαινιάζει φέτος το Θέατρο Τέχνης είναι οι δράσεις-κάλεσμα προς όσους αγαπάνε το θέατρο. Είναι μια εξαιρετικά υποσχόμενη αρχή για όσους θέλουν μεγαλύτερη συμμετοχή στις παραστάσεις από τον -καθ’ όλα σημαντικό για τη θεατρική πράξη- ρόλο του θεατή. Έτσι από το φθινόπωρο του 2023 το Υπόγειο του Κουν και η Φρυνίχου θα στεγάσουν δύο θεατρικά «φυτώρια» με εκπαιδευτικό χαρακτήρα: το ένα απευθύνεται σε παιδιά και ενήλικες κάθε ηλικίας, που αγαπάνε τη θεατρική τέχνη και θέλουν να μάθουν περισσότερα γι’ αυτήν χωρίς είναι η κύρια δουλειά τους. Το δεύτερο απευθύνεται σε νεαρούς επαγγελματίες του θεάτρου. Ανακοινώθηκαν ακόμα μια σειρά από συμμετοχικές δράσεις - ερωταπαντήσεις με τις δημιουργικές ομάδες μετά τις παραστάσεις, είσοδος του κοινού στις πρόβες συγκεκριμένων έργων κλπ. Κάθε Τετάρτη από τις 15 Νοεμβρίου μια “νέα σκηνή” θα φιλοξενεί συναυλίες, performances και συζητήσεις με αφορμή τις θεματικές του ρεπερτορίου και τα σημαντικά περιβαλλοντικά, κοινωνικά, πολιτικά ζητήματα της εποχής μας. Το Θέατρο Τέχνης ανοίγει φέτος προς την κοινότητα, που όσο το αγαπάει άλλο τόσο το χρειάζεται. Έχουμε πιο πολλή ανάγκη παρά ποτέ να νιώθουμε, να συμμετέχουμε, να είμαστε ζωντανό κομμάτι μιας κοινότητας, αντί παθητικοί δέκτες πληροφορίας και coolness-με-ερωτηματικό στις δεκάδες ιντερνετικές πλατφόρμες.
Θέατρο Τέχνης, καλή αρχή.
Ανυπομονούμε.
