Συνέντευξη με την ηθοποιό Άντρια Ράπτη με αφορμή την παράσταση "Η Ιοκάστη Γιουξουάν στη Xώρα της Κλιμακτηρίου"
Μαρίτα Αμοργιανού
Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Φέτος θα σας απολαμβάνουμε ως Ιοκάστη Γιουξουάν στο νέο έργο της Κικής Μαυρίδου, που σκηνοθετεί η Βάνα Πεφάνη, στο Πολυχώρος Vault, μια αφήγηση με χιούμορ και ελευθερία στα "απαγορευμένα γυναικεία θέματα", πείτε μας λίγα λόγια….
Ένας μονόλογος που ξεκίνησε σαν ιδέα από μια προσωπική "εξομολόγηση" της Κικής μεταξύ φιλενάδων που τα λένε για αυτήν τη δύσκολη περίοδο στη ζωή πολλών γυναικών. Συμπτωματολογία κλιμακτηρίου. Βεβαίως η Κική αγκαλιάζει το θέμα γυναίκα, από πολλές πλευρές και με πολύ άμεσο λόγο, με χιούμορ και τρυφερότητα. Η Ιοκάστη Γιουξουάν είναι μια ηρωίδα ανάμεσά μας, που εντέλει αφορά εξίσου και στον άντρα και στη γυναίκα, για διαφορετικούς λόγους τον καθένα. Και δεν το λέω έτσι για να αλιεύσω και αντρικό κοινό για την παράστασή μας. Το λέω γιατί το βλέπω να συμβαίνει. Βλέπω τις αντιδράσεις και κατά τη διάρκεια της παράστασης και μετά που μιλάω μαζί τους. Είναι βαθιά ανθρωποκεντρικό κείμενο .
Μια παράσταση που πραγματεύεται την ηλικιακή μετάβαση από κορίτσι –κοπέλα και κατόπιν γυναικά, αφηγείστε όλα αυτά τα θέματα που πραγματικά μας απασχολούν… Ποια είναι επιγραμματικά τα χαρακτηριστικά που προδίδουν αυτή τη μετάβαση;
Μαρίτα Αμοργιανού
Ένα αιφνίδιο γεγονός στη ζωή μας που μπορεί να μετακινήσει, να ταρακουνήσει το ψυχισμό μας, άρα και τη σκέψη μας. Σαν να μεταφέρεται το φως του προβολέα αλλού. Η μητρότητα, η ερωτική απογοήτευση που έχει διαφορετικό βάρος για κάθε ηλικιακή ομάδα. Ένας χωρισμός. Μια ματαίωση επαγγελματικής φύσεως. Μια φιλία χρόνων που διαλύεται. Κι η λίστα δεν έχει τέλος. Είναι όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα, τα σημαντικά και τα λιγότερο σημαντικά που καθορίζουν και σμιλεύουν τη προσωπικότητά μας. Οι μεταβάσεις στη ζωή μας μπορεί να είναι περισσότερες από μία. Και περνά από διάφορα στάδια.
Πόσο δύσκολη είναι η αποδοχή από μια γυναικά ότι μπαίνει ηλικιακά σε κλιμακτηρική φάση;
Δε θα έπρεπε να είναι δύσκολη. Αν εξαιρέσουμε το σωματικό άλγος της συμπτωματολογίας, που είναι οδυνηρό για πολλές γυναίκες, θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο εξοικειωμένες. _Φάση είναι φίλε μου ..φάση ! όπως αναφέρει και η Γιουξουάν μου. Εξοικειώνεσαι όμως με τη φθορά, έστω και φυσική;; Γιατί έτσι αντιμετωπίζεται ευρέως. Όταν όλα γύρω σου υμνούν και "αγοράζουν" τη νεότητα;
Όταν πρέπει να αποδείξεις ότι η ηλικία είναι ένα νούμερο και η αντιστοιχία με τη ορμή και τη δημιουργικότητα έχει να κάνει με την προσωπικότητα του καθενός από εμάς, γυναικών και αντρών; Απλώς σε μας η φύση παρέδωσε ένα πιο απτό και καθαρό πλαίσιο, όριο μετάβασης. Αυτό της εμμηνόπαυσης.
Επειδή στο θέατρο η αλήθεια είναι ότι τα λέμε σχεδόν όλα, είναι κάτι που δε θα είχατε το θάρρος να το κουβεντιάσετε σε προσωπικό επίπεδο και αυτή η παράσταση σας το έκανε ποιο εύκολο;
Καμία σχέση. Δεν δυσκολεύομαι να μιλήσω για τέτοια θέματα . Έχω ζήσει όμως στιγμές που δυσκολεύονται οι άλλοι να μ ακούσουν. Προκαλεί αμηχανία . Ανήκω δε στις τυχερές που δεν ταλαιπωρήθηκαν καθόλου κατά τη διάρκεια της μετάβασης.
Έχει ηλικιακά κριτήρια το θέατρο; Και αν ναι που απευθύνεστε με αυτή την παράσταση;
Ένα έργο για να ξεχωρίσει, δεν πρέπει να έχει ηλικιακά κριτήρια.
Θα πρέπει να αφορά στο μεγαλύτερο δυνατόν μέρος του θεατρόφιλου κοινού. Ο τίτλος ίσως να είναι παγίδα τελικά. Το έργο μας αφηγείται και μιλάει για σχέσεις και καταστάσεις που αγγίζουν ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Γιατί η κλιμακτήριος είναι μια αφορμή για να μιλήσει η Γιουξουάν για ένα σύνολο γεγονότων που τη σημάδεψαν από τα παιδικά της χρόνια και μέχρι την ηλικία που βρίσκεται. Δύο πράγματα έχω παρατηρήσει ήδη. Οι άντρες γελάνε περισσότερα και τα νέα παιδιά με περιμένουν στο φουαγιέ μετά το τέλος της παράστασης να μου κάνουν ερωτήσεις. Μια κοπέλα χθες μου είπε ότι η παράσταση την έκανε να θέλει να τα βρει με τη μάνα της....
Είναι το χιούμορ ικανό να μας βγάλει από μια δύσκολη κατάσταση;
Μόνο το χιούμορ. Δεν βλέπουμε όλοι μας τι συμβαίνει γύρω μας; Φαιδρά πράγματα. Και στενάχωρα. Πολλές φορές απογοητευτικά. Χιούμορ και συναίσθηση. Ορμή και μαχητικότητα. Το χιούμορ που δεν προσβάλει εξευμενίζει και τρυφερεύει, γαληνεύει τις ψυχές.
Επόμενα σχέδια…
Να συνεχίσω να είμαι σε δουλειές που με κάνουν να αισθάνομαι ευγνώμων που ακολούθησα αυτό το επάγγελμα.
