Από τον Ιωάννη Λάζιο
Ο Δήμος Αβδελιώδης, με τη μοναδική του ικανότητα να συνθέτει την ποίηση του λόγου και τη θεατρική πράξη, καταφέρνει να αναδείξει το βάθος και την ουσία της ελληνικής λογοτεχνικής παράδοσης μέσα από την παράσταση «Όνειρο στο κύμα» και «Έρως Ήρως». Με επιμονή και σεβασμό στο κείμενο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ζωντανεύει τις έννοιες της αθωότητας, του έρωτα και της ανθρώπινης ψυχικής μετουσίωσης.
Η σκηνοθεσία του Αβδελιώδη διατηρεί το ποιητικό βάρος των έργων, ενώ παράλληλα ενσωματώνει μια θεατρική αίσθηση που συνδέει την παράδοση του ελληνικού θεάτρου με τις σύγχρονες σκηνικές ανάγκες. Τα κείμενα δεν παρουσιάζονται ως αποσπασμένα απολιθώματα, αλλά ως ζωντανές αφηγήσεις που διδάσκουν, συγκινούν και αναδεικνύουν την άχρονη σημασία τους.
Η ερμηνεία του Θεμιστοκλή Καρποδίνη είναι αποκαλυπτική. Με απαράμιλλη εκφραστικότητα και ακρίβεια, ο Καρποδίνης ενσαρκώνει τις λέξεις του Παπαδιαμάντη, αναδεικνύοντας τη μουσικότητα και την καθαρότητα του λόγου του. Ο συνδυασμός φωνής, ρυθμού και δραματουργικής δεινότητας καθηλώνει το κοινό, προσφέροντας μια εμπειρία βαθιά συγκινησιακή αλλά και στοχαστική.
Η παράσταση θυμίζει τον πλούτο της ελληνικής παράδοσης, όχι μόνο ως γλωσσικής κληρονομιάς, αλλά και ως βιωματικής σχέσης με την τέχνη και τη φύση. Μέσα από τη σκηνοθεσία του Αβδελιώδη και την ερμηνεία του Καρποδίνη, ο λόγος του Παπαδιαμάντη αναβιώνει με τέτοια δύναμη, ώστε γίνεται μια γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, αναδεικνύοντας τις κοινές μας ρίζες.
Είναι αξιοθαύμαστο το πώς ο Δήμος Αβδελιώδης, μέσα από την ερμηνεία του Θεμιστοκλή Καρποδίνη, ζωντανεύει τον λόγο του Παπαδιαμάντη με τόσο κρυστάλλινη καθαρότητα. Η εμπειρία αυτή μου έφερε στη μνήμη τα λόγια του αείμνηστου καθηγητή Χρήστου Γιανναρά, που παρατηρούσε: "Θα έλεγα, αυθαίρετα αλλά ενδεικτικά, ότι ένας Έλληνας, κάτω των 45 ετών σήμερα δεν κατανοεί τη φράση «τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια», δεν κατανοεί τη λειτουργία του απαρέμφατου και της δοτικής, δηλαδή είναι ριζικά αποκομμένος από τη γλωσσική εκφραστική τριών χιλιάδων χρόνων εμπειρικής ελληνικής συνέχειας – του είναι ξένη γλώσσα όχι ο Αριστοτέλης ή ο Ηράκλειτος, αλλά και ο Ροΐδης και ο Παπαδιαμάντης." Πόση χαρά θα ένιωθε, αν έβλεπε πόσο ζωντανός και συνδεδεμένος με την παράδοση παραμένει ο λόγος του Παπαδιαμάντη, όπως τον βιώσαμε στο Θέατρο Αθηνών!
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
