Από τον Ιωάννη Λάζιο
Η παράσταση "Η μέρα της φούστας", σε σκηνοθεσία Ζωής Χατζηαντωνίου, είναι μια σπαρακτική, καθηλωτική εμπειρία που εξερευνά τη σύγκρουση ανάμεσα στη βία και την ελευθερία μέσα από ένα σύγχρονο δράμα με αρχαϊκές και επικές διαστάσεις. Σε έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και καταπίεση, η ιστορία της Σόνιας, μιας καθηγήτριας που καταρρέει ψυχικά και οδηγείται σε ακραίες πράξεις, λειτουργεί ως ένας καθρέφτης της κοινωνικής και ανθρώπινης κρίσης.
Η Θεοδώρα Τζήμου, στον ρόλο της Σόνιας, δίνει μια ερμηνεία σπαρακτική και πολυδιάστατη, αποδίδοντας με εντυπωσιακή δεξιοτεχνία την εσωτερική διάλυση της ηρωίδας, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τη δραματική της ένταση από την αρχή μέχρι το τέλος. Στο πλευρό της, οι ταλαντούχοι ηθοποιοί Μαρία Αρζόγλου, Νατάσα Βλυσίδου, Βαγγέλης Παπαγιαννόπουλος, Θάνος Κόνιαρης, Στέργιος Μικρούτσικος, Τίτος Πινακάς, Γιάννης Σανιδάς και Πάνος Χατσατριάν συνθέτουν ένα άψογα δεμένο σύνολο. Η χημεία τους, η ερμηνευτική τους πλαστικότητα και η συνοχή στις σκηνικές τους αλληλεπιδράσεις καθιστούν κάθε στιγμή ζωντανή και έντονη, προσφέροντας ένα θέαμα καθηλωτικό.
Η σκηνοθεσία της Χατζηαντωνίου αντλεί από τη δομή του αρχαίου δράματος, με έντονη την ενότητα χώρου και χρόνου. Η δράση εκτυλίσσεται σε μια σχολική τάξη, ένα περιορισμένο περιβάλλον που λειτουργεί σαν ένα σύγχρονο σκηνικό δράμα, όπου οι εντάσεις κλιμακώνονται όπως στις αρχαίες τραγωδίες (θυμίζοντας τον περιορισμό της δράσης στον χώρο του παλατιού ή του βωμού). Η σύγκρουση ανάμεσα στη Σόνια και τους μαθητές, καθώς και η σταδιακή εναλλαγή ρόλων μεταξύ θύτη και θύματος, παραπέμπουν στη θεμελιώδη δραματική διαλεκτική της ύβρεως, της νέμεσης και της κάθαρσης.
Εντυπωσιακή είναι η χρήση των παρενθετικών αποσπασμάτων από το κλασικό ρεπερτόριο. Σε αυτές τις στιγμές, οι ηθοποιοί αγγίζουν υψηλές καλλιτεχνικές εκφράσεις που συγκινούν βαθύτατα, προσδίδοντας επικό τόνο και διαχρονικότητα στη θεματολογία του έργου. Τα αποσπάσματα αυτά λειτουργούν ως χορικά, σχολιάζοντας την ανθρώπινη κατάσταση και δημιουργώντας μια οικουμενική σύνδεση με τις αρχές της βίας και της ελευθερίας.
Το λιτό σκηνικό – λίγα βιβλία και καρέκλες – αρκεί για να χωροθετήσει την παράσταση, εστιάζοντας στις εξαιρετικές ερμηνείες και την ένταση της πλοκής. Η χρήση του χώρου της Άσπρης Αίθουσας του Θεάτρου ΔΙΠΥΛΟΝ, με την επαναλειτουργία του μετά από εννέα χρόνια, προσφέρει ένα συμβολικό φόντο για μια ιστορία που διαπραγματεύεται τη διάσωση των θεμελιωδών ανθρώπινων αξιών μέσα σε έναν κόσμο που καταρρέει.
Η παράσταση θέτει καίρια ερωτήματα: Μπορεί η βία να εξευγενίσει τη βαναυσότητα; Είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί η μόρφωση; Ποια είναι η θέση μας ως θύτες ή θύματα ενός εξωτερικού βίαιου μηχανισμού που μας εξαναγκάζει σε μια καθημερινή πάλη για επιβίωση; Ο θεατής, φεύγοντας από την παράσταση, δεν μπορεί να αποφύγει τον προβληματισμό που γεννιέται από την έντονη εμπειρία.
"Η μέρα της φούστας" είναι μια βαθιά συγκινητική, δυνατή θεατρική εμπειρία που αναδεικνύει τη διαχρονική τραγικότητα του ανθρώπινου αγώνα για ελευθερία, τέχνη και ανθρωπιά. Πρόκειται για ένα έργο που δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
