Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
1.Πες μας λίγα λόγια για το "Μη χορέψεις”.
Το "Μη χορέψεις" είναι μία ωδή στους αποτυχημένους έρωτες, τους
έρωτες αυτούς που, ακριβώς επειδή μπορούσαν να γίνουν τα πάντα, δεν
έγιναν τίποτα. Είναι η ιστορία ενός άνδρα και μιας γυναίκας, ενος
σκηνοθέτη και μιας ηθοποιού, ενός πελάτη και μιας χορεύτριας σε στριπ
κλαμπ, που ξεδιπλώνουν τα λάθη και τα πάθη τους, μπλέκοντας τον έρωτα
τους, με το θέατρο, την ποίηση, το στριπτίζ, το τζιν τόνικ και τα κόκκινα
κραγιόν. Είναι το τρίτο θεατρικό έργο του Χρήστου Καρασαββίδη που
παρουσιάζεται στην σκηνή, και είναι φτιαγμένο εξ´ολοκλήρου με πάθος,
αγάπη και έρωτα.
2. Ο Χρήστος Καρασαββίδης είναι συγγραφέας του έργου, σκηνοθέτης και
συμπρωταγωνιστής σου. Πώς λειτουργεί για μια ηθοποιό στην προσέγγιση
του ρόλου αυτή η συγκυρία;
Δεν είναι τόσο η πολλαπλή ταυτότητα του Χρήστου που έπαιξε ρόλο στην
προσέγγιση μου για τον ρόλο αυτόν, όσο η προσωπικότητα του στο σύνολό
της. Είναι ένας πολύ ανοιχτός και ευαίσθητος άνθρωπος, διαθέσιμος και
σαν ηθοποιός αλλά και σαν σκηνοθέτης σε προτάσεις, συζητήσεις και
αλλαγές. Με την βοήθεια των δύο βοηθών του, (Ντάνυ Γιαννακοπούλου και
Στεφανία Σαμαρά), δουλέψαμε πολύ πάνω στην ευαισθησία και την
απόγνωση των χαρακτήρων, την οργή και το χιούμορ τους.
3. Έχεις κάποια αγαπημένη ατάκα από το έργο;
Πιο αγαπημένη από τις πολλές αγαπημένες μου είναι η ερώτηση :
λανθάνουν οι ποιητές;
“Έχεις διαβάσει ποτέ ένα ποίημα και να πεις ότι ο ποιητής λανθάνει; Όχι
αν σ’αρέσει, όχι αν σε εκφράζει, αν μπορείς να υποστηρίξεις με όλο σου το
είναι πως οι δέκα στίχοι που μόλις διάβασες είναι λάθος;”
4. Ποια από τα μέχρι τώρα βήματά σου στο χώρο ξεχωρίζεις και γιατί;
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό στις μέχρι τώρα συνεργασίες μου, έχω
δουλέψει κείμενα που αγάπησα και με συγκίνησαν πολύ και με ανθρώπους
των οποίων θαύμασα την δουλειά, πάνω και κάτω απ’την σκηνή. Κάθε
δουλειά είναι ένα μοναδικό μαγικό ταξίδι, δεν μπορώ όμως να μην ξεχωρίσω
τις δύο που μου χάρισαν τους πιο κοντινούς μου φίλους, στις οποίες εκτός
από συνεργάτες και συνταξιδιώτες γίναμε εντός και εκτός σκηνής,
οικογένεια. Πρόκειται για την Τελευταία Μαύρη Γάτα του Ευγένιου
Τριβιζά που παρουσιάστηκε στο θέατρο Χορν και το Όταν ο Ήλιος, της Ζωρζ
Σαρρή, που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης και στο Θέατρο Τζένη
Καρέζη.
5. Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον ;
Έναν τεράστιο οινοπνευματί καναπέ, απ’ αυτούς που μπαίνεις μέσα και
βουλιάζεις, μπροστά σε μια τζαμαρία με θέα, γεμάτο τρίχες από τον Ξάπλα,
τον σκύλο μου, και αγκαλιές. Ταξίδια πολλά και παραστάσεις βέβαια,
συνεργασίες και έργα που μιλούν στην καρδιά και σε προχωρούν σαν
άνθρωπο, σαν πολίτη, σαν σύντροφο, σαν επαγγελματία.
6. Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον κόσμο και στον εαυτό σου τι θα ήταν
αυτό;
Θα άλλαζα τις θερμίδες που έχει η πίτσα με αυτές που έχει ένα μαρούλι.
Και παγκόσμια ειρήνη βέβαια.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
