Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Πείτε λίγα λόγια για την παράσταση που ετοιμάζετε.
Η ιδέα προέρχεται από μια τεχνική θεατρικού και χορευτικού αυτοσχεδιασμού, την “problem solving technique”. Η παράσταση όμως δεν είναι αυτοσχεδιασμός, δανείζεται μόνο αυτή τη σύμβαση των προβλημάτων με περιορισμούς στην επίλυσή τους. Έτσι επεκτάθηκε η σύμβαση αυτή στη χορογραφική διαδικασία, στη συγγραφή του θεατρικού σεναρίου της παράστασης και στη μουσική εκτέλεση (φωνή και φλάουτο). Τα προβλήματα προς λύση είναι πρακτικά-τεχνικά, άλλοτε με ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις, άλλοτε με απλώς ψυχαγωγικές προεκτάσεις (χοροθεατρικές-μουσικές). Με αφορμή λοιπόν αυτή την συνθήκη “επίλυσης και βαθμολόγησης”, σε ένα βαθύτερο επίπεδο δημιουργείται μια θεατρική παράσταση χαρακτήρων. Από τη μια μεριά επί σκηνής βρίσκεται η performer-δημιουργός και από την άλλη μεριά, η αόρατη και κυριαρχική παρουσία της “παραγωγού” ή “εξετάστριας”. Μέσα από αυτό το αντίβαρο φανερώνονται ευαίσθητες κοινωνικές πτυχές του χαρακτήρα των δυο προσώπων: τα αποθημένα όνειρα της εξετάστριας για μια σκηνική καριέρα και επομένως η έννοια της (γυναικείας) ζήλιας στη σχέση των δύο, ο ηλικιακός ρατσισμός απέναντι στην 37χρονη performer, η συναισθηματική αντίδραση της performer στην αρνητική κριτική της εξετάστριας και στη λογοκρισία κάθε δημιουργικής προσπάθειας, η γενικότερη θέση μιας δημιουργού στη σημερινή ελληνική κοινωνική πραγματικότητα.
Τι κοινό θέλετε να προσελκύσετε στην παράσταση;
Φίλους της μουσικής και επιπλέον της σύγχρονης (avant-garde) κλασσικής μουσικής, φίλους του χορού και επιπλέον φίλους του ρεύματος του conceptual art-conceptual dance-performance art, φίλους του σύγχρονου θεάτρου. Θέλω να ελπίζω όμως ότι η παράσταση είναι φτιαγμένη κυρίως για να προσφέρει αισθητική συγκίνηση στον “αμύητο” θεατή.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια των προβών;
Μια τεχνική δυσκολία ήταν ο συγχρονισμός με τα ηχογραφημένα αποσπάσματα σε μουσική και λόγο. Καθώς πρόκειται για πιο πολύπλοκα ρυθμικά έργα μουσικής και καθώς ο στόχος μου ήταν να ακούγεται ζωντανός και ανεπιτήδευτος ο διάλογος μου με την “αόρατη” παραγωγό, χρειαζόταν να απομνημονευθεί και η ρυθμική ιδιαιτερότητα κάθε ηχογράφισης και...αρκετές πρόβες για να πετύχω το σωστό timing.
Μια άλλη δυσκολία του πολύτεχνου είδους performance το οποίο με εκφράζει, είναι ότι δεν χωράνε σε μια μέρα και η μελέτη του φλάουτου και η φωνητική μελέτη και η θεατρική εξάσκηση και η χορευτική εξάσκηση, με δεδομένο μάλιστα ότι στην σύγχρονη πραγματικότητα δεν είναι και κάτι επικερδές να είσαι full-time δημιουργός...Για αυτούς τους λόγους απαιτείται να θυμάσαι τι λύσεις βρήκες στην τελευταία σου πρόβα (να'το πάλι το ProblemSolving..!) και να προχωράς σε αυτή την κατεύθυνση στην επόμενη πρόβα. Αυτό επίσης προϋποθέτει ότι δεν έχεις καμιά μέρα για χάσιμο!!
Πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξετε επί σκηνής με άλλους performers που δεν είναι “multi-faceted” όπως εσείς;
Φαινομενικά ίσως είναι πιο εύκολο να συνυπάρξω με χορογράφο-χορεύτρια/χορευτή και μουσικό. Πιστεύω με ηθοποιό θα μπορούσα να συνυπάρξω πετυχημένα αν υπάρχει συμφωνημένος θεατρικός αυτοσχεδιασμός επί σκηνής, κυρίως από τη μεριά του ηθοποιού-performer και αυτός ο αυτοσχεδιασμός υπηρετεί τόσο έναν βαθύτερο κοινωνικό προβληματισμό, όσο και την θεατρική πλοκή και φόρμα μιας παράστασης. Το ProblemSolving είναι ένα work in progress. Μπορεί κάποια στιγμή να εξελιχθεί και προς την κατεύθυνση του θεατρικού αυτοσχεδιασμού με συγκεκριμένους περιορισμούς, από έναν ηθοποιό-performer. Αυτή την εποχή με ικανοποιεί περισσότερο να επιτελώ επί σκηνής πλήρως προσχεδιασμένα θεατρικά προβλήματα, περιορισμούς και λύσεις, που να έχουν κάτι σημαντικό να πουν.
Συνεργαζόμενη για τρίτη φορά με την Ελίνα Λογαρίδου πιστεύεις ότι "λύνετε" αποτελεσματικά μαζί τα "προβλήματα" που θέτει το ProblemSolving?
Ολίβια Καλούδη: Η Ελίνα Λογαρίδου είναι μια πολύ έμπειρη performer και δημιουργός στο σύγχρονο χοροθεάτρο, με μια αξιοθαύμαστη πορεία για μένα. Εμπιστεύομαι το γούστο και τη γνώμη της. Ειδικά για την παράσταση ProblemSolving, γνωρίζει πάντα πώς να μην πελαγώνω μέσα σε έναν λαβύρινθο χοροθεατρικών περιορισμών και οδηγειών και πώς να φτάνει αβίαστα στο κοινό η ζητούμενη “λύση”.
Ελίνα Λογαρίδου: Παραπάνω απο αποτελεσματικά. Η Ολίβια Καλούδη έχει κατά τη γνώμη μου έναν μοναδικό και εξαιρετικά ενδιαφέροντα τρόπο να δίνει ''ψυχή'' σε όλα αυτά με τα οποία καταπιάνεται. Δουλεύει περισσότερο από οποινδήποτε άλλο καλλιτέχνη έχω γνωρίσει, πάντα με αφοσίωση, αυταπάρνηση και προσήλωση στη λεπτομέρεια. Εξελίσσει διαρκώς την τεχνική της, τόσο στη μουσική, όσο και στο χορό και υπηρετεί την Τέχνη συνολικά, με τον Αναγεννησιακό τρόπο, χωρίς να χάνει επαφή με τη σύγχρονη πραγματικότητα, Θεωρώ χαρά και τιμή μου τη συνεργασία μας και προτείνω την παράσταση μας σε όποιον εκτιμά το καλό θέατρο, την άρτια τεχνική και το έξυπνο χιούμορ.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
