Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Ποια είναι για σένα τα χαρακτηριστικά της «τέλειας γυναίκας» ;
Για μένα η τελειότητα της γυναίκας σαν ύπαρξη μόνο όταν γίνεται μάνα ολοκληρώνεται.
Από τη στιγμή που εμφανίστηκαν οι άνθρωποι αυτό το μοναδικό θαύμα μέσα από το οποίο δημιουργεί ζωή καθόρισε το είναι της και την συνέχεια της.. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πλάσμα από τη γυναίκα στον πλανήτη μας.
Και για να το διακωμωδήσω και λίγο όπως κάνω στα κείμενα μου, το μόνο που ζητάμε όλοι οι άντρες από τη θεά μας είναι να μας βάλει στην αγκαλιά της και να μας πει ''Άντε πήγαινε παίξε με τους φίλους σου''
Πως αποφάσισες να ρισκάρεις τόσο πολύ ώστε να γράψεις το έργο , να το σκηνοθετήσεις και να παίξεις ο ίδιος ;
(χαχαχα) Ο λόγος ήταν ότι δεν είχα τα λεφτά να πληρώσω κανέναν απ' τους τρεις.
Μπορεί να ακούγεται σαν αστείο αλλά η αληθινή ιστορία δεν απέχει απ' αυτό. Ολοκλήρωσα το έργο στο Εθνικό θέατρο που μαζί με κάποιους άλλους συγγραφείς μας είχαν διαλέξει από διαγωνισμό κειμένων. Ένα καινούριο έργο λοιπόν από έναν σχετικά νέο συγγραφέα, με το μειονέκτημα να είναι και Έλληνας δεν ήταν ότι καλύτερο για αρχή.
Πλέον τα πράγματα έχουν αγριέψει πολύ. Όλοι ψάχνουν χρήματα απεγνωσμένα κι από παντού. Έτσι όταν αποφάσισα να το παρουσιάσω κανονικά κι όχι για μία και δύο παραστάσεις, πήρα όλο το οικονομικό ρίσκο και όλη την ευθύνη του καλλιτεχνικού αποτελέσματος πάνω μου.
Ο στόχος μου είναι να μαζέψω λεφτά για να μπορώ να δίνω και σε άλλους δουλειά. Ευτυχώς πάει πολύ καλά και νομίζω ότι πολύ γρήγορα θα το καταφέρω αυτό. Βέβαια να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω και όλους τους συνεργάτες μου που στάθηκαν δίπλα μου και πίστεψαν σε μένα απ' την πρώτη στιγμή
Σε είδαμε πρόσφατα στην δραματική παράσταση «Μεταξωτές γυναίκες» και τώρα σε ένα αρκετά κωμικό μονόλογο. Επιζητάς την αλλαγή ή απλά προέκυψε ;
Αυτό το έργο έχει για τον ηθοποιό αυτή τη δυσκολία, ότι σε κλάσματα δευτερολέπτου πρέπει να αλλάζει συναισθήματα. Από χαρά σε θυμό σε φόβο σε συγκίνηση και πάλι χαρά και μετά απελπισία και ξανά ελπίδα. Νομίζω πως είναι η ίδια η ζωή που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια των θεατών.
Είναι ένα έργο που ενώ στο πρώτο επίπεδο είναι κωμωδία, πιο βαθιά εμπεριέχει πολλά στοιχεία από θρίλερ. Δηλαδή ο θεατής γελάει και ξαφνικά μέσα σε δευτερόλεπτα λέει από που ήρθε τώρα αυτό και δακρύζει ή καταλαβαίνει ότι κάτι πιο σκοτεινό συμβαίνει. χαχαχα είναι απλά θέμα μαζοχισμού να κάνεις έναν τέτοιο ρόλο.
Είσαι απόφοιτος του θεάτρου Τέχνης-Κάρολος Κουν και μάλιστα με υποτροφία. Ποια είναι η ποιο δυνατή σου ανάμνηση από τα χρόνια των σπουδών σου ;
Η πιο δυνατή μου ανάμνηση είναι το ίδιο το γεγονός της υποτροφίας. Στις εξετάσεις του πρώτου εξαμήνου του πρώτου χρόνου είχαν σηκωθεί οι καθηγητές μου και χειροκροτούσαν. Μ έπιασε λοιπόν ο διευθυντής της σχολής μου και μου είπε ότι από κείνη τη στιγμή είχα υποτροφία. Αν ξεχώριζα κι ακόμη μία στιγμή ήταν όταν έκανα και τον πρώτο μου πρωταγωνιστικό ρόλο στο θέατρο τέχνης.
Κι ακόμη μία πολύ σημαντική ήταν όταν έκανα έναν πολύ μικρό ρόλο και ο Χορν με ξεχώρισε μέσα σε είκοσι μαθητές και μου είπε ότι θα γίνω σπουδαίος ηθοποιός όταν μεγαλώσω.
(χαχαχα) Από τότε κι εγώ βάλθηκα να μεγαλώσω. Ελπίζω τώρα να πλησιάζω έστω και λίγο, σ αυτό που είδε σε μένα τότε ο αξέχαστος αυτός μεγάλος ηθοποιός μας.
Κατά τη γνώμη σου η θεατρική παιδεία στην Ελλάδα είναι σε καλό επίπεδο ;
Η παιδεία καλή είναι κι έχουμε και καλούς δασκάλους. Δουλειές δεν υπάρχουν για να απορροφηθούν όλα αυτά τα παιδιά. Αλλά και πάλι ποιος είσαι εσύ για να πεις σ' ένα παιδί ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει το όνειρο του;
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
