Tres

Υπόθεση
Τρεις καρδιακές φίλες από το σχολείο, που μόλις μπήκαν στα 40, η Ροθίο (Γεωργία Σιακαβάρα), η Νούρια (Ιωάννα Σταυροπούλου) και η Άντζελα (Δάφνη Μανούσου), βρίσκονται μετά από είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια, σ’ ένα reunion με απρόβλεπτη εξέλιξη.

Μόνες και όχι τόσο ευτυχισμένες στην προσωπική τους ζωή, συνειδητοποιούν μέσα από την επανασύνδεσή τους πως οι φίλοι είναι η οικογένεια που εμείς επιλέγουμε.

Χωρίς να ‘χουν χρόνο για άλλο δράμα, αποφασίζουν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να πραγματοποιήσουν τ’ όνειρό τους : Να γίνουν και οι τρεις μητέρες , πριν να είναι πολύ αργά!

Επειδή όμως ο ιδανικός σύντροφος και πατέρας δεν έχει βρεθεί όλα αυτά τα χρόνια, αποφασίζουν να βρουν οι ίδιες τον τέλειο άντρα και να τον πείσουν να τους χαρίσει μερικά... σπερματοζωάρια!

Η αναζήτηση ξεκινά και o τέλειος άντρας εντοπίζεται. Όμορφος, ψηλός, μελαχρινός, έξυπνος, ο Μάρκο (Λευτέρης Δημηρόπουλος) έχει τον ιδανικό γενετικό συνδυασμό. Το μόνο που μένει είναι να μπορέσουν να τον πείσουν να τους δώσει τα σπερματοζωάρια του, χωρίς περαιτέρω δεσμεύσεις, ώστε να μείνουν έγκυες και οι τρεις και να μεγαλώσουν τα παιδιά οι τρεις τους σαν αδερφάκια!

Το έργο
Ο Juan Carlos Rubio βρίσκεται μέσα στον κατάλογο με τους δέκα πιο πολυανεβασμένους συγγραφείς του διεθνούς σύγχρονου θεάτρου στις ισπανικές σκηνές, σύμφωνα με τo Ισπανικό Δίκτυο Θεάτρων (Red Española de Teatros)

Το Tres ανέβηκε για πρώτη φορά στο Σαντιάγο της Χιλής στις 21 Μαρτίου του  2005, κι από τότε έχει διαγράψει μια λαμπρή πορεία: έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, βασκικά, πολωνικά, πορτογαλικά και ελληνικά) κι έχει παρασταθεί, εκτός από την Ισπανία, στο Πουέρτο Ρίκο, τις ΗΠΑ, την Κόστα Ρίκα, τη Βενεζουέλα, την Αργεντινή και την Ιταλία.

Αυτή την εποχή, το “Tres” παίζεται στην Ισπανία και την Αργεντινή, ενώ για τη σεζόν 2016-2017, έχουν προγραμματιστεί παραγωγές του έργου, εκτός από την Ελλάδα, στη Βραζιλία, την Κολομβία και τη Δομινικανή Δημοκρατία.

Φέτος θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στη Ελλάδα από τη SquareTheatreCompany σε σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά.

Συντελεστές
Κείμενο : Χουάν Κάρλος Ρούμπιο
Μετάφραση : Δημήτρης Ψαρράς
Σκηνοθεσία :  Γιάννης Λασπιάς
Παίζουν : Ιωάννα Σταυροπούλου, Δάφνη Μανούσου, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Γεωργία Σιακαβάρα.
Σκηνογραφία : Αιμιλία Κακουριώτη
Σχεδιασμός φωτισμού: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Κοστούμια : Βασιλική Σύρμα
Επιμέλεια κίνησης :  Όλγα Σπυράκη
Βοηθός σκηνοθέτη : Πάνος Κούγιας
Μουσική επιμέλεια : Γιάννης Λασπιάς
Φωτογράφιση : Τάσος Βρεττός

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ SQUARETHEATRECOMPANY
Tο φθινόπωρο του 2008 ήταν η πρώτη φορά που τα μέλη της SQUARE Γιάννης Λασπιάς, Ιωάννα Σταυροπούλου, Δάφνη Μανούσου και Αργύρης Θανάσουλας, συναντήθηκαν στη σκηνή, στην παράσταση «Βερολίνο 1989, Ιστορίες μιας πόλης» του Δημήτρη Γκενεράλη, σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, στο ΑΠΛΟ θέατρο, Νέα Σκηνή. Η δεύτερη συνεργασία τους έγινε τον Χειμώνα του 2010 στην παράσταση «1984» του Τζώρτζ Όργουελ, σε σκηνοθεσία και μουσική Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy), που παίχτηκε στο BIOS.

Οι παραστάσεις αυτές ήταν διασκευές μυθιστορημάτων και δημιουργήθηκαν μέσα από μια σειρά αυτοσχεδιασμών. Το «Βερολίνο 1989, ιστορίες μιας πόλης» ήταν βασισμένο σε αληθινές ιστορίες του Ανατολικού Βερολίνου λίγο πριν την πτώση του τείχους, δραματοποιημένες από το Δημήτρη Γκενεράλη και το «1984» ήταν βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζώρτζ Όργουέλ και δραματοποιημένο από τον Αλέξανδρο Βούλγαρη.

Το χειμώνα του 2011 η SQUARE έκανε την πρώτη της παραγωγή ανεβάζοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη μαύρη κωμωδία του Νεοζηλανδού βραβευμένου συγγραφέα Thomas Sainsbury LUV, που παίχτηκε στο Screening Room του Nixon, σε σκηνοθεσία Αντώνη Σπίνουλα.

Έκτοτε η squaretheatrecompany, έχει παρουσιάσει παραστάσεις όπως το «Καμίλ Κλοντέλ-Mudness» του Γιάννη Λασπιά, «Ο Θεός της Σφαγής» της Γιασμίνα Ρεζά, το Fit To Kill του Βίκτορ Καν, το Closer του Πάτρικ Μάρμπερ κ.α

Περισσότερα στο http://www.squaretheatrecompany.com/

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O Χουάν Κάρλος Ρούμπιο γεννήθηκε στην Κόρντοβα της Ισπανίας το 1967. Σπούδασε Θέατρο στη Βασιλική Ακαδημία Θεάτρου και Χορού της Μαδρίτης (1984-1987). Ο ίδιος δηλώνει πως είναι πρώτα απ’ όλα ηθοποιός και έχει συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις. Παράλληλα, ασχολείται εδώ και 20 χρόνια με τη θεατρική γραφή και τη συγγραφή σεναρίων για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έχοντας σημειώσει μεγάλες επιτυχίες.

Έχει γράψει πάνω από 13 θεατρικά έργα, ενώ έχει υπογράψει και τη θεατρική διασκευή άλλων τριών. Ταυτόχρονα, έχει σκηνοθετήσει με μεγάλη επιτυχία έργα που έχει γράψει ο ίδιος, καθώς και έργα άλλων δραματουργών.

Στην Ελλάδα, έχουν ανέβει τα έργα του Αριζόνα (στη Θεσσαλονίκη το 2009 από την Ομάδα Ούγκα Κλάρα σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Δημήτρη Σακατζή) και Οι πληγές του ανέμου (στην Αθήνα, στο Θέατρο «Συνεργείο», σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Δημήτρη Φοινίτση). Επίσης, έχουν παρουσιαστεί με τη μορφή θεατρικού αναλογίου τα έργα του Το δάσος της ζωής (παιδικό έργο το οποίο έχει γράψει από κοινού με τον Ιγνάθιο ντελ Μοράλ. Παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2010, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Λατινοαμερικανικής Λογοτεχνίας ΛΕΑ, σε μετάφραση Δημήτρη Ψαρρά και σκηνοθετική επιμέλεια Γεωργίας Μαυραγάνη) και το Απόψε δεν είμαι για κανέναν (παρουσιάστηκε τον Μάρτιο του 2013, στο πλαίσιο του 2ου Ιβηροαμερικανικού Φεστιβάλ θεατρικών αναλογίων, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Βαρβάρας Δούκα). Τέλος, κυκλοφορεί το έργο του Αριζόνα από τις Εκδόσεις «Λαγουδέρα», σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ.

Για το θεατρικό του έργο, έχει διακριθεί, μεταξύ άλλων, με τα εξής βραβεία: Βραβείο “Ciudad de Alcorcón” το 1998 για το έργο του Απόψε δεν είμαι για κανέναν · Βραβείο SGAE το 2005 για το έργο Καπνός· Βραβείο “Lope de Vega” το 2013 για το έργο Ο Σαίξπηρ δεν ήταν ποτέ εδώ.

Επίσης, το 2009 ήταν υποψήφιος για βραβείο Γκόγια στην κατηγορία «Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου» για το σενάριο της ταινίας Retorno a Onsala (Επιστροφή στην Ονσάλα).

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο http://www.juancarlosrubio.com/, η οποία διατίθεται στα ισπανικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά.