Άγριος σπόρος

Αρχείο Παίχτηκε από 02/10/2019 έως 29/03/2020
στο Επί Κολωνώ

5ος χρόνος παραστάσεων
Διάρκεια: 105' (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθέτης: Ελένη Σκότη
Σκηνογραφία: Γιώργος Χατζηνικολάου
Κοστούμια: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική: Στέλιος Γιαννουλάκης
Ερμηνεύουν: Στάθης Σταμουλακάτος, Χρήστος Κοντογεώργης, Χριστίνα Μαριάνου

Περιγραφή

Μία από τις πιο σημαντικές παραστάσεις των τελευταίων χρόνων, ο “Άγριος Σπόρος” του Γιάννη Τσίρου, λόγω της μεγάλης επιτυχίας που σημειώνει για 5ο χρόνο, συνεχίζει τις παραστάσεις του έως τις 29 Μαρτίου στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου Επί Κολωνώ, σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με τη νέα παράσταση που σκηνοθετεί η Ελένη Σκότη και υπογράφει καλλιτεχνικά η Ομάδα Νάμα, το σπουδαίο έργο του Μάρτιν ΜακΝτόνα “Η Βασίλισσα της Ομορφιάς”.

Περισσότερα

Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία, προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει, πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως, η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους Γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια προκαλεί ηχορύπανση, το χοιροστάσιό του, που βρωμάει, δεν έχει άδεια και… πάει λέγοντας. Και είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Οι υποψίες, που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες, θα μείνουν μετέωρες, όταν οι έρευνες θα στραφούν αλλού. Τίποτα, όμως, δεν θα είναι όπως πριν. Μόνο η ακλόνητη πεποίθηση του Σταύρου, που θα παλεύει αενάως με νύχια και με δόντια, πιστεύοντας πως οι άλλοι ευθύνονται για όλα.

Ένα εξαιρετικό έργο για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, με πικρό χιούμορ και  ανάγλυφες όλες τις παθογένειες ενός λαού, που έχει μάθει να είναι θύμα και θύτης την ίδια στιγμή. Ένα επαρχιακό τοπίο, όπου η ανυπακοή σε διατάξεις και νόμους αποτελεί καθημερινή άσκηση επιβίωσης. Ένα κλίμα που μεταστρέφεται από ανυπόστατες υποψίες. Ο ήρωας δεν κατανοεί ποτέ με ακρίβεια τους λόγους για τους οποίους θεωρείται ύποπτος. Η απολογία του είναι πάντα αδύναμη, γιατί το κατηγορητήριο βασίζεται πάντα σε μισές αλήθειες. Αλλά, όταν η μισή αλήθεια συμπληρώνεται από προκατάληψη, είναι αρκετή για να καταδικάσει τον καθένα.

Βραβεία & Διακρίσεις

Βραβεία Κοινού του Αθηνοράματος (2016)

Άγριος Σπόρος - 3ο Βραβείο καλύτερης παράστασης

Ελένη Σκότη - 3ο Βραβείο Σκηνοθεσίας

Τάκης Σπυριδάκης - 1ο Βραβείο ανδρικής ερμηνείας

35η απονομή Κορφιάτικων βραβείων (2016)

Γιάννης Τσίρος - Βραβείο νεοελληνικού έργου - βραβείο Νίκος Ζακόπουλος για τη συγγραφή του έργου "Άγριος Σπόρος"

Ντάνη Γιαννακοπούλου - Βραβείο γυναικείας ερμηνείας "Μαίρη Αρώνη"

4η απονομή Βραβείων all4fun (2016)

1ο Βραβείο καλύτερης παράστασης

Τάκης Σπυριδάκης - Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της χρονιάς

Σκηνικά, Κοστούμια, Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Χατζηνικολάου
Μουσική Σύνθεση & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Βοηθός σκηνοθέτιδος: Περίκλεια Χονδροπούλου, Κωνσταντίνος Κεσσίδης
Bοηθός παραγωγής: Μαρία Αναματερού
Φωτογραφίες:
Μαρία Αναματερού, Γιώργος Χατζηνικολάου
Τρέηλερ: Σταύρος Συμεωνίδης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας παράστασης: Ελεάννα Γεωργίου
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

Σημείωμα της σκηνοθέτιδας

Με μεγάλη χαρά και για πρώτη φορά η Ομάδα Νάμα θα παρουσιάσει στο θέατρο Επί Κολωνώ ένα σύγχρονο ελληνικό έργο. Ο Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου είναι ένα αξιοσημείωτο θεατρικό κείμενο, που τοποθετείται στο εν εξελίξει παρόν, διαπραγματευόμενο παρόλα αυτά θέματα διαχρονικά, όπως ο αγώνας των ανθρώπων για επιβίωση, οι δυσκολίες προσαρμογής στην μεταβαλλόμενη κοινωνική πραγματικότητα αλλά και οι συγκρούσεις στο πεδίο των σχέσεών τους.

Τα θέματα αυτά συμπλέκονται από τον Γιάννη Τσίρο με αριστοτεχνικό τρόπο και διεισδυτικό χιούμορ. Τολμούμε να πούμε ότι δουλεύοντας πάνω στο έργο του, το αντιπαραβάλαμε με τον κωμικοτραγικό τρόπο γραφής του Τσέχωφ. Άλλωστε, οι χαρακτήρες του Άγριου Σπόρου παρ' όλην την εκ διαμέτρου αντίθετη κοινωνική τους θέση και το προοιωνιζόμενο ιστορικό τους μέλλον σε σχέση με αυτούς του Βυσσινόκηπου, αδυνατούν και αυτοί να συμπλεύσουν με την κοινωνική πραγματικότητα που τους έχει πλέον περιβάλλει.

Το έργο με την ολοκλήρωση του αναδεικνύει την αλήθεια, που δεν είναι μονοσήμαντη. Οι πράξεις του παρελθόντος δεν μπορούν μεν να σταθούν στο ύψος και την πολυπλοκότητα των σύγχρονων προβλημάτων, αλλά ο Σταύρος, ως Άγριος Σπόρος, θα «αντέξει» όπως συνέβαινε πάντα.

Βιογραφικό συγγραφέα
Ο Γιάννης Τσίρος γεννήθηκε στο νομό Μεσσηνίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σχέδιο, φωτογραφία, και έκανε μαθήματα μουσικής. Εργάστηκε στη δημοσιογραφική φωτογραφία, στο ραδιόφωνο, στην κρατική τηλεόραση, και ως μουσικός σε διάφορα συγκροτήματα. Στο διάστημα 1991 - 93 παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα θεατρολογίας.

Εργογραφία
Οι τούρτες του μίσους (ταινία μικρού μήκους), Το φως που σβήνει (ταινία μεγάλου μήκους, με συνεργασία συγγραφής), Ποιος σκοτώνει τα παιδιά (θεατρικό), Ο Μετρητής (τηλεταινία από μεταφορά διηγήματος, με συνεργασία συγγραφής), Αξύριστα Πηγούνια (θεατρικό), Διονύσης Σολωμός (ταινία μεγάλου μήκους – μη ολοκληρωμένη παραγωγή), Οι άντρες δεν κλαίνε (ταινία μικρού μήκους), Ηφαίστειο(ταινία μικρού μήκους), Press (θεατρικό μονόπρακτο), Το βουνό μπροστά (ταινία μεγάλου μήκους), Τα Μάτια Τέσσερα (θεατρικό),  Άπνοια (ταινία μεγάλου μήκους), Ο εχθρός μου (ταινία μεγάλου μήκους - σε διαδικασία παραγωγής), Αόρατη Όλγα (θεατρικό – ανάθεση εθνικού θεάτρου, Κανόνια και Τρομπέτες Θεατρικό – σε διαδικασία παραγωγής.)

Διακρίσεις
Η ταινία Το φως που σβήνει πήρε το 1ο βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ Λέτσε (Ιταλίας) το 2001, το 1ο  βραβείο ποιητικής ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ Μόσχας (2002), το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ Καΐρου (2002), και το βραβείο κοινού στο μεσογειακό φεστιβάλ Κολονίας (2002). Το θεατρικό έργο Αξύριστα πηγούνια πήρε το 2004 το Α΄ κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα στο θεατρικό διαγωνισμό τού υπουργείου πολιτισμού. Η ταινία Το βουνό μπροστά πήρε το 3ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ Μόσχας το 2010. Το Θεατρικό έργο Τα Μάτια Τέσσερα, πήρε το βραβείο Δραματουργίας Κάρολος Κουν 2010. Η ταινία Άπνοια  πήρε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2010 το βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών (FIPRESCI), καθώς και το βραβείο Κοινού.

Η διανομή τη σεζόν 2015 -2018 ήταν: Τάκης Σπυριδάκης, Ντάνη Γιαννακοπούλου, Ηλίας Βαλάσης

 

Φωτογραφίες με τον Τάκη Σπυριδάκη από παλαιότερη διανομή

Trailer με τον Τάκη Σπυριδάκη από παλαιότερη διανομή

Φωτογραφίες

Βίντεο

18 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Εξαιρετική παράσταση με φοβερές ερμηνείες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης νομίζεις ότι θα βρεθεί κάπου μια τρύπα στην ιστορία, αλλά εξελίσσεται τόσο ωραια η πλοκή που στο τέλος αφήνει και πολλά ερωτηματικά. Αξίζει να τη δειτε και όπως πάντα: ευχαριστούμε θεατρομανια για τις προσκλήσεις!!!!❤️

  2. ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑ ΕΓΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΠΑΡΕΑ. ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΚΑΛΕΣ ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΟΣΟ ΘΟΡΥΒΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΔΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

  3. Η παράσταση πατάει πάνω σε ένα σύγχρονο κείμενο σχολιάζοντας έτσι όλα τα στραβά της ελληνικής κοινωνίας. Οι πρωταγωνιστές γίνονται μέσα σε λίγα λεπτά και θύτες αλλά και θύματα. Η παράσταση έχει καινούργια διανομή και οι τρεις ηθοποιοί ήταν πολύ καλοί , με τον κύριο Σταμουλακάτο να ξεχωρίζει καθώς ο ρόλος του Σταύρου του "έβγαινε" τελείως φυσικά. Ήταν γενικά μία πολύ καλή παράσταση με την οποία ο κάθε θεατής μπορεί να ταυτιστεί.

  4. Μια παρασταση που επιβαλεται να δεις και ισως να ξαναδεις. Ενα κειμενο που απευθεινεται σε πηγαια κομματια της συνειδησης με ερμηνειες που μενουν και ξεχωριζουν. Ενα μεγαλο μπραβο σε ολους τους ηθοποιους και συντελεστες.