Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Συναντήσαμε τον Λεωνίδα Παπαδόπουλο μετά την παράσταση και μας είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για το έργο, που αποφάσισε να σκηνοθετήσει φέτος.
Καλησπέρα,
οι ηθοποιοί, όχι μόνο στους πρωταγωνιστικούς, αλλά και στους μικρότερους ρόλους, έχουν μπει απόλυτα στη ψυχοσύνθεση του χαρακτήρα, που υποδύονται. Με ποια διαδικασία καταλήξατε στην επιλογή τους;
Η επιλογή των ηθοποιών γίνεται πάντα με κριτήρια τέτοια, ώστε ο ρόλος και η διαδικασία εργασίας να αποτελεί μια πρόκληση και για αυτούς και για εμένα. Πιστεύω ότι ήταν μια ευτυχής επιλογή, διότι συνεργάστηκα με αξιόλογους ανθρώπους, που δούλεψαν σκληρά και αποδοτικά μέσα από μια περίοδο προβών εντατική, αλλά πολύ ουσιαστική.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια των προβών;
Προσπαθώ να οργανώνω κάθε φορά έτσι τον χρόνο των προβών και της προετοιμασίας μιας παράστασης, ώστε να μην υπάρχουν παράγοντες, που θα κλονίσουν την καλλιτεχνική διαδικασία. Πάντα ωστόσο μια ανατροπή είναι πολλές φορές εποικοδομητική, αν μπορείς να την αξιοποιήσεις προς όφελος της παράστασης. Επιδιώκω πάντα πολλά από τα διαδικαστικά προβλήματα, που παρουσιάζονται να μη γίνονται αντιληπτά από τους ηθοποιούς, ώστε να μπορούν να ασχολούνται αποκλειστικά με το δημιουργικό κομμάτι της παράστασης.
Τελικά, κατά τη γνώμη σας, το ζήτημα έγκειται μεταξύ κομμουνισμού και καπιταλισμού ή μήπως είναι καθαρά θέμα προσωπικών επιλογών του καθενός, όταν βρεθεί με την εξουσία στα χέρια του;
Το δώρο της ζωής είναι μια τύχη, από εκεί και πέρα όλα είναι θέμα επιλογών και προσωπικής θέλησης. Το ήθος και ο αξιακός κώδικας ενός ανθρώπου κρίνεται διαρκώς στην πορεία της ζωής του, ωστόσο η εξουσία είναι μια επικίνδυνη πρόκληση και εκεί φαίνεται αν το οικοδόμημα είναι σταθερό ή σαθρό. Το πρόβλημα στις μέρες μας δεν είναι οι ιδεολογίες, που λίγο ή πολύ έχουν αλλοτριωθεί ή καταρρεύσει, το πρόβλημα είναι ο τρόπος διαχείρισης μιας πραγματικότητας σε προσωπικό επίπεδο.
Ο Eduardo Machado, αν και Κουβανός, μεγάλωσε από μικρή ηλικία στο Λος Άντζελες. Θεωρείτε ότι η οπτική του γωνία έχει επηρεαστεί καθοριστικά από την προπαγάνδα εναντίον του Φιντέλ Κάστρο και του κομμουνισμού;
Κάθε παιδί που φεύγει από το σπίτι των παιδικών του χρόνων, είτε πρόκειται για ηθελημένη ή αναγκαστική μετοίκηση της οικογένειας, βιώνει μια αλλαγή, ίσως ένα μικρό τραύμα, ικανό να τον στιγματίσει σε όλη του τη ζωή. Ο Eduardo Machado μετουσιώνει αυτήν την απώλεια σε τέχνη. Συγγράφει βιωματικά και πολύ συχνά στο έργο του οι αναφορές του στην Κούβα και η επιστροφή στον τόπο, που γεννήθηκε είναι μια ανάγκη να κατανοήσει, να διαχειριστεί και να μπορέσει να αποδεχτεί τη ζωή ως μια εμπειρία παράλογων γεγονότων και αποφάσεων.
Η σκηνή του θεάτρου Αγγέλων Βήμα αν και μικρή καταφέρνει να χωρέσει άπειρες εικόνες μέσα σε αυτά τα σαράντα χρόνια, που διαδραματίζεται το έργο. Τελικά μήπως η δημιουργία μιας παράστασης είναι θέμα φαντασίας;
Η δημιουργία μιας παράστασης είναι θέμα έμπνευσης και αγάπης. Η φαντασία έρχεται να αναδείξει τις περιοχές της γνώσης, αλλά ακόμα περισσότερο τις περιοχές εκείνες. που η μνήμη αδυνατεί να υπερασπιστεί.
Φωτογραφίες: Στέλιος Δανιήλ και Γεωργία Σιέττου
