Επιμέλεια συνέντευξης: Ναντίν Αθανασίου
Καλησπέρα Μιχάλη,
παρακολουθήσαμε την εξαιρετική παράσταση «η παράλειψη της οικογένειας Κόλεμαν», στην οποία συμμετέχεις και εσύ. Είδαμε διαφορετικούς ανθρώπους, μέλη μιας παράξενης οικογένειας να προσπαθούν να συμβιώσουν. Θεωρείς ότι η οικογένεια, εκτός από ένα ασφαλές καταφύγιο μπορεί ταυτόχρονα να αποτελέσει και ένα τοξικό περιβάλλον;
Καταρχάς δε θεωρώ καν δεδομένο ότι η οικογένεια είναι ένα ασφαλές καταφύγιο. Ο όρος και τα γνωρίσματα της οικογένειας στη Δύση, κατά τη γνώμη μου, είναι μια κοινωνική κατασκευή χειραγώγησης. Προβάλλει την αγάπη σαν υποχρέωση, ενώ η αγάπη είναι ικανότητα που καλλιεργείται, χωρίς μάλιστα να μπορεί να φτάσει και σε πολύ υψηλά επίπεδα καλλιέργειας, γιατί και η ίδια η αγάπη είναι ένας κατασκευασμένος όρος χειραγώγησης του ζωώδους και του ελεύθερου του ανθρώπου. Η ανιδιοτέλεια και η αυτοθυσία που συνοδεύει στη συλλογική συνείδηση την τέλεια μορφή αγάπης πιστεύω ότι είναι κυρίως μυθιστορία. Οποιοσδήποτε καταναγκασμός της ψυχής είναι τοξικός. Άρα αν μια οικογένεια εκπληρώνει πρέπει και όχι θέλω, η τοξικότητά της είναι, εν γνώσει ή μη των μελών της, αδιαπραγμάτευτη.
Στο έργο υποδύεσαι ένα μάλλον προβληματικό, ψυχικά διαταραγμένο άτομο. Πιστεύεις ότι το στενό οικογενειακό περιβάλλον δέχεται εύκολα την ψυχική ασθένεια ενός μέλους του ή προσπαθεί την αποκρύψει, αρνούμενο την ύπαρξη της;
Όλοι είμαστε ψυχικά διαταραγμένα άτομα. Η ψυχική διαταραχή βέβαια δεν είναι κάτι άσχημο ή απαραίτητα κλινικό. Η ψυχή για να εξελιχθεί πρέπει να διαταράσσεται. Συνέχεια. Και αυτό συμβαίνει. Είτε συνειδητά είτ ασυνείδητα. Τώρα σε σχέση με τις ακραίες κλινικές περιπτώσεις που η ψυχή ασθενεί, πιστεύω ότι η οικογένεια ανάλογα με το γενικό προφίλ που επιλέγει να κρατά στον κοινωνικό ιστό, δρα όπως δρα και σε σχέση με οτιδήποτε άλλο βιώνουν τα μέλη της. Η αποδοχή και η υπεράσπιση του άλλου ως έχει, η κατανόησή του και η στήριξη, δεν νομίζω ότι είναι πολύ στενά συνδεδεμένες έννοιες με τη μέση ελληνική οικογένεια.
Το έργο αντιμετωπίζει με κωμικό τρόπο κάποια θέματα θλιβερά, σοκαριστικά, που ίσως και να αγγίζουν τα όρια του τραγικού. Το χιούμορ βοηθάει στην αποδοχή της πραγματικότητας;
Το χιούμορ είναι η αποδοχή της πραγματικότητας.
Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο; Έχεις κάποιες προσωπικές φιλοδοξίες;
Συμμετέχω στην ''Αγαπητή Ελένα'' της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη στο θέατρο Επί Κολωνώ, η οποία θα παίζεται μέχρι το Πάσχα και είναι μια παράσταση που για πολλούς λόγους έχω αγαπήσει πολύ βαθιά, και στην παράσταση για παιδιά ''Μίλα και Σουτ'' στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία Γκάυ Στεφάνου. Το καλοκαίρι θα παίξω μετά από αρκετό καιρό σε παράσταση που θα κάνει η ομάδα μου, ο ''Δρόμος με Δέντρα''. Θα ανεβάσουμε το ''Φιλοκτήτη'', σε σκηνοθεσία Μάρθας Φριντζήλα. Υπάρχουν και διάφορα άλλα σχέδια τα οποία μπορεί να παραμείνουν και σχέδια. Φιλοδοξώ να μπορώ να συνεχίσω να εργάζομαι στο θέατρο.
Πες μας κάτι που σε χαρακτηρίζει ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη.
Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι προσπαθώ πεισματικά.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1991. Εκεί γνώρισε τους πρώτους του σπουδαίους δασκάλους, το Στέργιο Καλφόπουλο και τη Μαρία Μαναβή και μεγάλωσε στο θεατρικό εργαστήρι τους. Όταν τέλειωσε το σχολείο κατέβηκε στην Αθήνα, μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, εκεί γνώρισε την άλλη του σπουδαία δασκάλα – μαζί φυσικά με πολλούς άλλους σπουδαίους δασκάλους - , τη Μάρθα Φριντζήλα. Αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 2012. Από το 1998 έως το 2009 παρακολούθησε μαθήματα πιάνου στο Ωδείο Βορείου Ελλάδος. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με τις ομάδες ''Δρόμος με Δέντρα'' της Μάρθας Φριντζήλα και ''Grasshopper'' της Σοφίας Βγενοπούλου σε έργα των: A. D. Musset, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Λ. Χρηστίδη, G. G. Marquez, Γ. Τσίρου. Έχει μεταφράσει και σκηνοθετήσει τα έργα: ''Festen (Οικογενειακή γιορτή)'' του T. Vinterberg και ''Σταγόνες πάνω σε καυτές πέτρες'' του R. W. Fassbinder στο Baumstrasse, και το ''Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι'' του B. M. Koltes στο Βυρσοδεψείο. Από το 2012 μέχρι σήμερα, συνεργάζεται με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και την ομάδα ''Grasshopper Youth'' στο Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου. Έχει γράψει μουσική για έξι παραστάσεις.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
