Έχει ειπωθεί ότι η δημιουργικότητα είναι μία εξ' ορισμού επαναστατική πράξη. Αν αυτό είναι αλήθεια τότε η σωστή παρατήρηση του υφιστάμενου οδηγεί στην φαντασία του τι θα μπορούσε να είναι. Το ενδιαφέρον μας για το “νέο” στην τέχνη του θεάτρου μας επιβάλει να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους της εκπαίδευσης.
Κατοικούμε έναν αεικίνητο κόσμο, και οι μορφές τέχνης αλλάζουν μαζί με τις εμπειρίες της συνεχώς μεταβαλλόμενης συνείδησης. Σήμερα με σημαντικούς και συναρπαστικούς τρόπους, το θέατρο, η τέχνη που ασχολείται περισσότερο με την παρατήρηση και την αντανάκλαση της ανθρώπινης φύσης (συμπεριφοράς), γίνεται πιο έντονα προσωπικό και ποικιλόμορφο καθώς οι καλλιτέχνες αναζητούν πιο σύγχρονες, πιο ευφάνταστες συσχετίσεις μορφών επαφής.
Είναι σημαντικό να αναπτυχθεί το πλαίσιο για μία συνεχή διαδικασία ανακάλυψης. Στην Αρχή η μέριμνά μας είναι η ανάπτυξη και η συντήρηση ενός σύγχρονου, περιεκτικού εκπαιδευτικού προγράμματος, εστιασμένο στην υποστήριξη αυτής της δημιουργικής διαδικασίας.
Στοχεύουμε να συνδέσουμε την μοναδικότητα του ατόμου — μέσω της ανάπτυξης της δημιουργικής του δύναμης — στον πλούτο μίας ομάδας έτοιμης να υποστηρίξει και να εμπνεύσει. Και έτσι η απόκτηση της τεχνικής προσλαμβάνει ένα νέο νόημα: Αναπτύσει την μία περιοχή της ανθρώπινης προσπάθειας που αντιστέκεται στην κατήχηση.
Η εις βάθος εκπαίδευση απευθύνεται σε τέσσερις κύριες όψεις του ηθοποιού ως όργανο. Καλλιεργεί τεχνικές που
- εκτρέφουν εφευρετικότητα μέσω πειραματισμού
- εκλεπτύνουν την παρατήρηση
- ελευθερώνουν και δυναμώνουν το σώμα
- κάνουν τα συναισθήματα εύκαμπτα και διαθέσιμα στην συναίσθηση που δίνει νόημα στην ανθρώπινη προσπάθεια
Εκπαιδεύουμε την δεξιοτεχνία στην χρήση εκφραστικών εργαλείων, κοινών σε όλες τις μορφές τέχνης, μέσω των οποίων γίνεται εφικτή η επικοινωνία της ουσίας. Παράλληλα δίνουμε έμφαση στην γνωριμία και κατανόηση των στοιχείων που συνιστούν παράσταση.
Αναπτύσουμε ενεργά με τους μαθητές μας ένα λεξιλόγιο που εκτρέφει την καθαρή σκέψη, διευρύνει την αντίληψη, και μας επιτρέπει να ορίσουμε, αναλύσουμε, εκφράσουμε, επηρεάσουμε και αναπτύξουμε τις ιδέες μας.
Με αυτούς τους τρόπους θέλουμε να προάγουμε την δυνατότητα του ηθοποιού να επηρρεάσει θετικά το περιβάλλον του, να συνεισφέρει στην διαμόρφωση της κοινωνίας, να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για την καλλιτεχνική του έφραση και να καλλιεργήσει σε άλλους την ανάγκη για αυτά που έχει να προσφέρει.
https://arhi.gr/
Πρώτο έτος: Στοιχεία της δημιουργικής διαδικασίας. Αυτό το εισαγωγικό μάθημα αποτελείται από μία σειρά ασκήσεων και εργασιών, οι οποίες αποσαφηνίζουν, μέσω θεωρίας και πρακτικής εφαρμογής, τα βασικά στοιχεία της δημιουργικής διαδικασίας και την καθημερινή εφαρμογή της. Σχηματίζουμε ένα πλαίσιο παρατήρησης, ανάπτυξης και διύλισης των πτυχών μας που συμμετέχουν δημιουργική δραστηριότητα. Εκπαιδευόμαστε στη χρήση εκφραστικών εργαλείων που μοιράζονται και χρησιμοποιούνται ισότιμα από όλες τις μορφές τέχνης, ώστε τελικά να τα εφαρμόσουμε στα στοιχεία που συγκροτούν το θέατρο.
Δεύτερο έτος: Shakespeare - Ο ποιητικός λόγος ως δράση χαρακτήρα. Από την πρώτη επαφή με το κείμενο, μέσω των δυναμικών του λόγου, της πρόθεσης και του στόχου, αναλύουμε το θέμα, την πλοκή, το θέαμα και το χαρακτήρα. Αναπτύσουμε αισθητική προσέγγιση, δημιουργούμε χαρακτήρα και φωτίζουμε την ποιητική διάσταση της στιγμής.
Τρίτο έτος: Ερευνώντας τους αξιόλογους συγγραφείς που δημιουργούν σύγχρονο θέατρο, ακολουθούμε την διαδικασία της παραγωγής μέχρι του τέλους της, την παράσταση. Δίνεται έμφαση στη χρήση τεχνικών που αποκτούνται στον επαγγελματικό χώρο και στους τρόπους που οι στόχοι επηρεάζουν τις επιλογές. Εδώ, η δέσμευσή μας στην κατεύθυνση της ενέργειας είναι πρωτίστως το τι μας κινητοποιεί και με πιο στόχο, σε τι βαθμό είμαστε συνειδητά κομμάτι του θεάτρου που αναπτύσεται σήμερα, σε τι βαθμό είμαστε ικανοί να παρατηρούμε και να λειτουργούμε με διαύγεια.
Η συγκεκριμένη παρουσίαση περιλαμβάνει αναλυτική περιγραφή των στόχων, των ζητούμενων, των πρακτικών και των μέσων που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας του μαθήματος της Υποκριτικής.Πέρα από την πρόθεσή του να εξοπλίσει τον σπουδαστή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να γίνει κύριος των εκφραστικών του μέσων και μελετητής του εαυτού του, το συγκεκριμένο μάθημα στοχεύει και σε τρία ακόμη βασικά σημεία:1. Να πείσει πρακτικά τον σπουδαστή ότι η αντίσταση που συναντά στο υλικό του είναι εξίσου μεγάλη όπως στην περίπτωση του ζωγράφου, του γλύπτη ή του μουσικού και ότι ως τέχνη χρειάζεται σημαντικό χρόνο τριβής προκειμένου να καταφέρει ο σπουδαστής να χρησιμοποιήσει το υλικό του δημιουργικά και όχι τυχαία.2. Να οδηγήσει τον σπουδαστή να καταλάβει την αναγκαιότητα της ομαδικής λειτουργίας και να συνειδητοποιήσει πρακτικά την ευθύνη της συμμετοχής σε μια δουλειά που δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο συλλογικά.3. Να βοηθήσει τον σπουδαστή να αποκτήσει ένα πλήρες σύστημα εργαλείων, που θα είναι σε θέση να προσαρμόζει σε διαφορετικά συμφραζόμενα και να αξιοποιεί σε διαφορετικού τύπου συνεργασίες.Η περιγραφή παρουσιάζει τα ζητούμενα κατ’ έτος σπουδών σε μια προσπάθεια να είναι όσο πιο συγκεκριμένη γίνεται.Α’ Έτος1. Έμφαση σε ασκήσεις ομαδικότητας και αλληλεξάρτησης, προκειμένου να καταστεί σαφές ότι η θεατρική διαδικασία απαιτεί την αδιάληπτη υποστήριξη όλης της ομάδας ανεξάρτητα από το ποιος έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης την συγκεκριμένη στιγμή.2. Ασκήσεις συντονισμού μέσω των οποίων προσπαθεί να καταργηθεί η αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός αρχηγού στο πλαίσιο της ομάδας και να ενδυναμωθεί η αντίληψη ότι η καθαρότητα οποιασδήποτε αφηγηματικής ή υποκριτικής γραμμής είναι εφικτή μόνο μέσω της ομαδικής υποστήριξης.3. Ασκήσεις ενδυνάμωσης της σωματικής ενέργειας και συγκεκριμενοποίησης των ενεργητικών προθέσεων (η χρήση ενεργητικών ρημάτων και η υποστήριξη ατμοσφαιρών στη βάση των πρακτικών του Τσέχοφ)4. Χρήση ποιητικών και μη θεατρικών κειμένων προκειμένου να αρχίσει η διαδικασία ανάγνωσης ενός κειμένου (πώς συνδέονται τα νοήματα, πώς γεννιούνται οι εικόνες και τροφοδοτούνται οι εσωτερικές διεργασίες, ώστε ο σπουδαστής να αρχίσει να αντιλαμβάνεται τις διαδικασίες που τον οδηγούν να γεννά και όχι να αναπαράγει την συνέχεια ενός κειμένου, μιας ιστορίας ή μιας σκέψης).5. Η δουλειά που έχουν να κάνουν οι σπουδαστές γίνεται πάντα σε ομάδες 3-5 ατόμων, προκειμένου να αντιληφθούν την αναγκαιότητα της συνεργασίας και να έρθουν δημιουργικά αντιμέτωποι με προβλήματα τριβής και συντονισμού.6. Η δουλειά του Α’ έτους ολοκληρώνεται με την παρουσίαση ενός ανοιχτού μαθήματος και όχι ενός ολοκληρωμένου αποτελέσματος. Στόχος αυτής της επιλογής είναι να απαλλαγούν οι σπουδαστές από την επισημότητα ενός αποτελέσματος και να χρησιμοποιήσουν το υλικό και τις ασκήσεις που διδάσκονται, προκειμένου να βρίσκουν διαδρομές διαδικασιών και όχι συνταγές αποτελεσμάτων.Γενικότερος στόχος του Α’ έτους είναι οι σπουδαστές να αρχίσουν μέσα από παιχνίδια και ασκήσεις να ανακαλύπτουν τα εκφραστικά τους προβλήματα και εμπόδια και να εντοπίζουν εργαλεία που μπορεί να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν αυτά τα προβλήματα ώστε να αρχίσουν να μπαίνουν στο χώρο της δημιουργικής σύνθεσης.Β’ Έτος1. Έμφαση στην δημιουργία χαρακτήρων: Η χρήση των αγαλμάτων και των σημείων της τεχνικής του Τσέχοφ, η χρήση των ποιοτήτων Λαμπάν, των επιπέδων ενέργειας της σχολής Λεκόκ και του συνδυασμού του εσωτερικού και εξωτερικού status του χαρακτήρα.2. Χρήση των ασκήσεων προετοιμασίας, ανοίγματος και ακρίβειας του Τσέχοφ και χρήση της τεχνικής Μεγάλο-μικρό.3. Η χρήση όλων των παραπάνω ασκήσεων και τρόπων προκειμένου ο σπουδαστής να αρχίσει να αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα του συγκεκριμένου, να συνειδητοποιήσει ότι η απόλυτη ακρίβεια και πειθαρχία είναι ο πιο δημιουργικός δρόμος της εκφραστικής απελευθέρωσης.4. Πριμοδότηση της έρευνας υλικού για την εποχή του έργου που επιλέγεται και πριμοδότηση του συσχετισμού της έρευνας με στοιχεία άλλων τεχνών (αναζήτηση αντιστοιχιών σε πίνακες ζωγραφικές ή εικαστικά έργα, σε άλλες μορφές λογοτεχνικής έκφρασης, σε μουσικά έργα) αλλά και με ιστορικά γεγονότα ή περιστατικά της σύγχρονης εποχής.5. Ανίχνευση της σκηνικής αλληλεπίδρασης των εμπλεκόμενων προσώπων και χαρακτήρων σε σχέση με την ομαδική λειτουργία και υποστήριξη όπως αυτή προσδιορίστηκε στα ζητούμενα του Α’ έτους.6. Προσπάθεια παρουσίασης ενός αποτελέσματος μικρής σχετικά κλίμακας βασισμένης κατά κύριο λόγο σε κείμενα του ελληνικού δραματολογίου (να έρθουν οι σπουδαστές αντιμέτωποι απευθείας με κείμενα γραμμένα στη γλώσσα τους και κατά προτίμηση με κείμενα από τα οποία υπάρχει μια γλωσσική απόσταση προκειμένου η αντιμετώπιση του λόγου να αποκτήσει ακόμη πιο υλική υπόσταση).7. Επιμερισμός της σκηνικής ευθύνης ενός ρόλου σε περισσότερα του ενός άτομα προκειμένου να δοθεί έμφαση στην κατανοήση της αλληλεπίδρασης και στην ευθύνης της υποστήριξης και της συνέχειας ενός ρόλου.Στόχος του Β’ έτους είναι οι σπουδαστές να βρουν δημιουργικές διόδους και εργαλεία για τη σύνθεση χαρακτήρα, να ανακαλύψουν την ανάγκη της ευθύνης του συγκεκριμένου και της εκφραστικής ακρίβειας όσον αφορά το σώμα, το λόγο ή την εσωτερική διεργασία σκέψης, να αποκτήσουν μια συνολικότερη αντίληψη για το πως ο χαρακτήρας εντάσσεται μέσα στην ιστορία και πως η ενέργεια του κάθε χαρακτήρα είναι κομβική στη καθαρότητα της σύνθεσης της συνολικής ιστορίας του έργου.Γ’ ΈτοςΗ διαδικασία του μαθήματος στο Γ’ έτος στόχο έχει την αξιοποίηση όλων των υλικών και των εργαλείων για τη σύνθεση μιας ολοκληρωμένης παράστασης.Βασικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας αυτής είναι:1. Η προσπάθεια εμπλουτισμού της σχέσης δασκάλου-μαθητή και από τη σχέση σκηνοθέτη-ηθοποιού.2. Η επιλογή ενός τρόπου σκηνικής προσέγγισης που θα απαιτεί την διαρκή παρουσία των σπουδαστών στη σκηνή και τον διαρκή συσχετισμό τους με τη δράση είτε συμμετέχουν στη σκηνή είτε όχι. Στόχος αυτής της επιλογής είναι να είναι εξοπλισμένοι οι σπουδαστές για έναν τρόπο που ζητιέται αρκετά συχνά σε παραστάσεις και να αντιληφθούν ότι για να συμβάλλουν με τις σκηνές τους στην παραγωγή του συνολικού έργου πρέπει να συσχετίζονται διαρκώς με την ενέργειες και τις ατμόσφαιρες που παράγονται κατά τη διάρκεια της παράστασης.3. Να εμπλακούν οι σπουδαστές σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας μιας παράστασης, να συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χώρου και των σκηνικών επιλογών και στο πως αυτές υλοποιούνται στο χώρο, να επιλέγουν τα κοστούμια και τα αντικείμενά τους έχοντας στο μυαλό τους και την αναγκαιότητα του ενιαίου ύφους που πρέπει να υπερκαλύπτει τις προσωπικές επιλογές, να γνωρίσουν τη λειτουργία του φωτισμού και να είναι σε θέση να αντιληφθούν τη σχέση με τον φωτισμό και το πώς αυτός καθίσταται συμπαίκτης, να μπουν στην εμπειρία της επανάληψης παραμένοντας πάντα σε δημιουργική τροχιά.4. Επίσης σε αντίθεση με τη διαδικασία προηγούμενων ετών, στο Γ’ έτος είναι χρήσιμο να γίνονται πολλές περισσότερες ενδιάμεσες παρουσιάσεις του εκάστοτε σταδίου της διαδικασίας, προκειμένου οι σπουδαστές να έρχονται αντιμέτωποι και με το κοινό και να χειρίζονται τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις που μπορεί να προέλθουν από τη διδακτική ομάδα.
Dance & Theatre CONTACT IMPROVISATION Technique
Πως μπορεί το μυαλό σας να χορέψειΠως μπορεί το σώμα σας να σκεφτείΠως επιτυγχάνονται και τα δύο μαζίΤι συμβαίνει όταν κινείστε μιλάτε ή χορεύετεΤο μάθημα αυτό έχει σαν στόχο την ανάπτυξη και την χρήση της σκηνικής παρουσίας μέσω της κίνησης και του λόγου, μελετώντας το contact improvisation, το χορό, την ομιλία, την σωματική στάση, το περπάτημα, “ball training” (ασκήσεις ισορροπίας και ενδυνάμωσης με μπάλες) την σχέση του μυαλού και του σώματος που επηρεάζει την ποιότητα και όχι το περιεχόμενο μίας ερμηνείας. Φιλοδοξία του είναι σας χαρίσει μία βαθιά γνώση των πλούσιων πηγών μέσα σας και να σας αναπτύξει πρακτικές για να μεταφέρετε αυτές τις πηγές στην ερμηνεία σας.Το Contact είναι μια τεχνική χορού που βασίζεται σε δύο δυνάμεις : το βάρος και την αντίσταση. “Δίνω βάρος και παίρνω αντίσταση”. Δημιουργήθηκε από την ανάγκη και την προσπάθεια του χορογράφου Steeve Paxton και των συνεργατών του για καλύτερη επαφή και επικοινωνία των χορευτών. Ο Peter Ryan συνεργάτης του S.Paxton εξέλιξε αυτή την τεχνική και την χρησιμοποίησε στην διδασκαλία του στο θέατρο. Το Contact σου δίνει την ευκαιρία να έχεις συνεχή επαφή με τον παρτενέρ σου σε ένα ή περισσότερα σημεία του σώματος ενώ κινείσαι. Μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα έναν performer για να εκπαιδεύσει το σώμα του αλλά και το μυαλό του αφού μπορεί να συνδυάσει κίνηση και λόγο.“O σκοπός των χορευτών είναι να βρούνε το πιο εύκολο διαθέσιμο μονοπάτι για την αμοιβαία συνάντηση των μαζών¨. Οι υπόλοιπες λεπτομέρειες της παρουσίασης αφήνονται στην κρίση των χορευτών οι οποίοι αυτοσχεδιάζουνε έχοντας σαν στόχο τους συνδυασμούς οι οποίοι είναι ενεργείς, αρμονικοί, αυθόρμητοι, αμοιβαίοι και με τα αντανακλαστικά τους εν ενεργεία¨. (Steve Paxton)“Στην ρίζα της διδασκαλίας μου η πίστη είναι πως ο performer πρέπει να ενσωματώνει την φυσική στάση μυαλού και σώματος. Το «φυσικό» στην χοροθεατρική ορολογία δεν σημαίνει νωθρότητα, χαλαρότητα ενεργειακά αλλά ακριβώς το αντίθετο. Φρόντισα να αναπτύξω την φυσική παρουσία , το μέρος με το οποίο ένας performer μπορεί να κινήσει προς κάθε κατεύθυνση οποιονδήποτε από τους πολυπληθής χαρακτήρες, κινήσεις, συμπεριφορές, ή στάσεις. Είναι ένα μέρος δύναμης, ένα μέρος γεμάτο, ξέχειλο από ενέργεια ένα μέρος παρουσίας. Ο performer μπορεί να είναι χωρίς χορογραφία χωρίς κείμενο χωρίς έννοια αλλά μπορεί να διαλέξει να μπει σε οποιαδήποτε από αυτές τις «περιοχές» με πλήρη δέσμευση”. (Eugenio Barba).
- Καθηγητές:
- Πάρης Μαντόπουλος
Το μάθημα αντιμετωπίζει ένα βασικό ερώτημα : πώς διαχειρίζομαι στη σκηνή -ή την κάμερα- την άσκηση σωματικής βίας ;Με σειρά ασκήσεων και επιμονή στη λεπτομέρεια, επιχειρείται να αναπτυχθούν :συγκεκριμένες τεχνικές στη χρήση του σώματος, του ξίφους/σπαθιού ή άλλων αντικειμένων, ως οχήματα ακρίβειας, ενέργειας και εν τέλει υποκριτικής σε μία (εξ ορισμού ακραία) σκηνική συνθήκη,η επεξεργασία της ροής της ενέργειας σε νοητικό αλλά και αμιγώς σωματικό πλαίσιο, ώστε να προκαλεί και να υφίσταται,η εσωτερική λειτουργία των σπουδαστών ώστε να εντάσσουν τη σκηνική βία στη σκηνική σχέση με τον/τους παρτενέρ και αργότερα στο ρόλο,η τεχνική και η ακρίβεια ως προϋποθέσεις απελευθέρωσης,η δημιουργία μίας σχέσης σκηνικής βίας με όρους ασφάλειας και θεατρικότητας.
Tο μάθημα συνδυάζει τρεις διαφορετικές μεθόδους φωνής που αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργικά. Η μέθοδος της Μίρκας Γεμεντζάκη αντιμετωπίζει το ανθρώπινο σώμα ως το τελειότερο μουσικό όργανο που για να ηχήσει με τον μοναδικό τρόπο που υποβάλλει το σχήμα του κάθε ανθρώπου θα πρέπει να είναι απαλλαγμένο από τις περιττές εντάσεις που του επιβάλλουμε.Θα πρέπει λοιπόν να αποκαταστήσουμε πρώτα απ' όλα τη φυσική λειτουργία της αναπνοής. Μόνο έτσι μπορούμε να παράγουμε τον ήχο που θα το δονεί και που συνεχώς θα μας εκπλήσσει με τις εντάσεις, το εύρος και τα χρώματα του. Η μέθοδος της Kristin Linklater με άξονα επίσης την απελευθέρωση της φυσικής φωνής επικεντρώνεται στην εμβάθυνση του νοήματος των λέξεων και την απεύθυνση. Η μέθοδος του Roy Hart μέσα από αρχικά πολύ ελεύθερους φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς ανοίγει ακόμα περισσότερο το πεδίο της εξερεύνησης, της φαντασίας και της έκπληξης.
Το μάθημα βασίζεται συνεχίζει και εξερευνά το σύστημα του Jacques Lecoq- (Μίμα –κίνηση ---–θέατρο ) με μια τεράστια επιρροή από τη Yoga και τις πολεμικές τέχνες.-Σωματική και φωνητική προετοιμασία-Ανάλυση των κινήσεων-Δυναμικές της φύσης-Γλώσσα της κίνησης και κινούμενες εικόνες-Ουδέτερη Μάσκα- Σκηνικό Σώμα-Αυτοσχεδιασμός-Ρυθμός-Πέρασμα από το πραγματικό στο φανταστικό-Σύνδεση χειρονομίας και φωνής-Προσέγγιση της Ποίησης, της Ζωγραφικής, της Μουσικής-Δημιουργίες των μαθητών σε μορφή παρουσίασης με θεματική που ερευνούμε στο μάθημαΣταθερή και ακλόνητη φιλοδοξία μου για τους «μαθητές»1.Να μάθουν να αναπνέουν2. Να σέβονται το σώμα τους3. Να είναι αληθινοί4. Να συνεργάζονταιΕπίσης έχω πεισθεί ότι δεν τους διδάσκω τίποτε καινούργιο, απλώς τους βοηθάω να ανακαλύψουν αυτό που ήδη γνωρίζουν.
Εργασία πάνω στην Φωνή και το ΆκουσμαΦΩΝΗ ΑΚΟΥΣΜΑ ΦΩΝΗΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ“Η φωνή εμπεριέχει μόνο της αρμονικές και τις συχνότητες που το αυτί ακούει. Εάν το αυτί είναι αποσυντονισμένο τότε και η φωνή θα είναι αποσυντονισμένη”.
Υποκριτική για το Σινεμά - Σύλλας ΤζουμέρκαςΠώς να μην παίζουμε στο σινεμά ενώ χρησιμοποιούμε όλες τις λειτουργίες της υποκριτικής – τη φαντασία, τις ψυχολογικές δράσεις και τα αντικρίσματα, το παρελθόν, τους στόχους και τα εμπόδια, την ενέργεια, τον χειρισμό των αντικειμένων, τις λεπτομέρειες στο πρόσωπο και το βλέμμα, τη φωνή, την άρθρωση, την ομιλία και την προφορά, τη συναισθηματική εμπλοκή, το ύφος, την προσωπική έκφραση και την ατομικότητα, τον αυτοέλεγχο, την όψη και την εμφάνιση, το θάρρος, την κοινωνική τάξη και το μορφωτικό επίπεδο, τα επαγγέλματα, τις ιδέες, το ύψος.
Το πρώτο έτος, σαν αρχικό έτος της εκπαίδευσης του ηθοποιού, μας δίνει τη δυνατότητα να ερευνήσουμε την διαφορετικότητα και την ιδιαιτερότητα του κάθε μαθητή-ηθοποιού και από αυτό ακριβώς το σημείο να εξελίξουμε τα εργαλεία κάθε μαθητή.Κέντρο της ερευνάς μας θα είναι η αντίληψη, σωματική και διανοητική και με ασκήσεις βασισμένες στον ρώσικο αυτοσχεδιασμό και στην γερμανική τεχνική τετραλέμμα, θα δουλέψουμε πάνω στην σωματική αφομοίωση της πληροφορίας. Με άλλα λόγια πως η πληροφορία «περνάει» στο σώμα του ηθοποιού και πως αυτό με τη σειρά του «μεταμορφώνεται» και δημιουργεί ένα «νέο» σώμα το οποίο μας δίνει και το άνοιγμα στον «νέο» χαρακτήρα.
-Ιστορία του Θεάματος (Σκηνογραφια - Ενδυματολογια -Φωτισμοί)-Ιστορία της Τέχνης(Συγκεκριμενες ενοτητες)-Ελεύθερο σχέδιο.-Γλυπτικη
Παρακολούθηση της θεατρικής ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της στις κυριότερες χώρες της Ευρώπης απ' την αρχαιότητα έως σήμερα: τα ρεπερτόρια και η δραματουργία, η διαμόρφωση του σκηνικού χώρου, της υποκριτικής τέχνης και της σκηνοθεσίας, η ψυχολογία και κοινωνιολογία του θεατρικού κοινού, η πρόσληψη δραματικών έργων και θεατρικών παραστάσεων, το θεσμικό πλαίσιο της θεατρικής ζωής και η κοινωνική θέση του ηθοποιού, ανάλυση των προσεγγίσεων του δραματικού κειμένου και της θεατρικής παράστασης μέσα από το έργο θεωρητικών και σκηνοθετών του 20ου αιώνα.
Το μάθημα του αυτοσχεδιασμού στοχεύει στην απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων του ηθοποιού, στην δημιουργική επικοινωνία πάνω στην σκηνή και στην ανακάλυψη μιας προσωπικής «γλώσσας» . Η διαδικασία των μαθημάτων περιλαμβάνει, τεχνικές αφήγησης, δημιουργία σκηνών με ή χωρίς προετοιμασία, χτίσιμο ενός χαρακτήρα με τη χρήση του αυτοσχεδιασμού, όπως επίσης ασκήσεις ετοιμότητας, αντίληψης και ομαδικότητας. Ο ηθοποιός διδάσκεται τα βασικά εργαλεία που τον βοηθούν στο να υπάρχει σαν μέρος ενός συνόλου αλλά ταυτόχρονα και σαν συντονιστής.
ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΜΕΛΛΟΣ
Το μάθημα αφορά για το πρώτο έτος βασικές αρχές επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης και συνάντησης του μαθητή με τη σκηνή μέσω αυτοσχεδιασμών και εργασιών πάνω σε συνθήκες, εμπόδια και βασικά συμβάντα. Το δεύτερο έτος αφορά στη συνάντηση με την ποιητική διαδικασία και το αλληγορικό θέατρο με διαδικασία "συσχετίζω και αφομοιώνω". Το τρίτο έτος αφορά στη συνάντηση με δημιουργό "συγγραφέα" και την εφαρμογή των εργαλείων δουλειάς που έχουν αποκτηθεί πάνω σε έργα του.
