O ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ
του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ
Από την Μαριάννα Τόλη
Ο Μικρός Πρίγκιπας μεταμορφώνεται σε έναν Μικρό Άνθρωπο για να μάθει τα ανθρώπινα συναισθήματα και τις ανθρώπινες αδυναμίες πριν γυρίσει πίσω στο αγγελικό σύμπαν από όπου ήρθε.
Σημείωμα Σκηνοθέτη.
Αγγίζοντας με σεβασμό ένα τέτοιο έργο καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν μπορούμε να συμπιέσουμε το νόημα του και να το κατατάξουμε ως κατάλληλο μόνο για κάποιες ηλικίες. Αυτή είναι και η μαγεία του. Το μελετάμε, δεν το διαβάζουμε απλώς. Το ερμηνεύουμε εμείς οι μεγάλοι και το απλοποιούμε για τα παιδιά μας. Τους το διαβάζουμε, έχοντας καταλάβει το νόημα του. Η σύνδεση που έχει ο Μικρός Πρίγκιπας με τη γη και το πλανητικό σύμπαν είναι η κρυμμένη σύνδεση, που έχει ο γήινος άνθρωπος με το υπόλοιπο σύμπαν και αντιστρόφως οι σχέσεις, που πιθανότατα να έχει το ίδιο το σύμπαν και τα μυστήριά του με τον Μικρό Άνθρωπο της γης. Έτσι μπορούμε να πούμε πως το έργο πραγματεύεται μια πρακτική φιλοσοφία. Ο ήρωας κατεβαίνει στη γη και βιώνει πρακτικά και όχι θεωρητικά την Αλήθεια, τα ανθρώπινα συναισθήματα, τον πόνο της αγάπης, τη μοναξιά, τον θάνατο. Είναι ένα πλάσμα αγγελικό, που ίσως η περιέργεια του τον ωθεί να εξερευνήσει την άλλη μεριά του τοίχου, που μας χωρίζει εμάς τους ανθρώπους από τον αόρατο κόσμο. Αυτό τον κόσμο που στον Μικρό Πρίγκιπα η Αλεπού τον αναφέρει ως τον πιο ουσιαστικό. Η Αγάπη είναι αόρατη. Η Αγάπη είναι ουσιαστική. Μεταμορφώνει τους ανθρώπους και σκίζει τα όρια που μας χωρίζουν από την ουσία και την αλήθεια της ζωής. Δύσκολα νοήματα να τα κατανοήσεις θεωρητικά. Χωρίς πόνο και κάματο δεν γίνεται. Το λένε και οι πατέρες του Χριστιανισμού. Οι γέροντες και οι ασκητές του Αγίου Όρους. Ή Αγάπη δεν κατανοείται, βιώνεται. Ο Μικρός Πρίγκιπας λοιπόν αποφασίζει να αφήσει την παιδική και αγγελική του αφέλεια για να γνωρίσει το δώρο που εμείς οι άνθρωποι με τόση στενοκεφαλιά θεωρούμε δεδομένο. Την ανθρώπινη παρουσία μας στη γη, το δώρο της ελεύθερης βούλησης, την ικανότητα να αγαπάμε και την ικανότητα να διαλέγουμε το καλό ή το κακό. Ανάλογα επίκειται κάποια μεταμόρφωση είτε προς την μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη.
Η στασιμότητα δεν έχει θέση στην ανθρώπινη ενσάρκωση. Ο Μικρός Πρίγκιπας εξελίσσεται στην αιωνιότητα, ο Μικρός Άνθρωπος εξελίσσεται εκτός αν αποφασίσει να χαθεί στο σκοτάδι. Η βούληση είναι δική του.
Όλες αυτές οι πολύπλοκες έννοιες βρίσκονται κρυμμένες μέσα σε ένα παραμύθι. Ο Μικρός Πρίγκιπας, το Λουλούδι η Αλεπού, ο Πιλότος είναι οι ήρωες που λατρεύουν διαισθητικά τα μικρά παιδιά. Η φιλοσοφία του βιβλίου είναι αυτό που κάνει τους μεγάλους να διαβάζουν το «παραμύθι» ξανά και ξανά σε πολλές φάσεις της ζωής τους και σε διάφορες ηλικίες μέχρι να κατανοήσουν τους συμβολισμούς και να ταυτιστούν βιωματικά με την αλήθεια του. Και η αλήθεια βρίσκεται πάντα εκεί που είναι η καρδιά.
Για τους συνεργάτες του Μικρού Πρίγκιπα
Λένε οι σοφοί άνθρωποι πως για να νοιώσεις ευγνωμοσύνη πρέπει να έχεις ξεπεράσεις πολλούς δαίμονες. Δεν ξέρω ποιους και πόσους δαίμονες έχω ξεπεράσει αλλά νοιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη για τους συνεργάτες μου. Ως ένας άλλος μικρός πρίγκιπας κι εγώ έκανα σχέσεις καρδιακές μαζί τους, τόσο πολύτιμες που δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σ’ αυτές. Καινούργιες σχέσεις, παλιές σχέσεις. Θ αρχίσω από τις νεότερες για να τελειώσω με τις παλιότερες που ως τώρα δεν είχα την ευκαιρία και γραπτά να ευχαριστήσω.
Γιώργος Γαβαλάς …ψάχνω να βρω τα λόγια που του ταιριάζουν, αλλά δεν τα βρίσκω. Ήταν το δόσιμό του τόσο ουσιαστικό που πέρα από αυτό που κατάθεσε σαν σκηνικό άφησε ένα αποτύπωμα στο χώρο που θα είναι για πάντα ανεξίτηλο. Γιατί η ανθρωπιά υπερβαίνει το ταλέντο. Η γενναιοδωρία του δεν περιορίστηκε μόνο στο σκηνικό αλλά και σε ιδέες και σε φροντίδα και σε τόσα άλλα …πήγε τον Πρίγκιπα βήματα πιο πέρα, σε κάποιο άλλο πλανήτη που έχει κάτι από τον δικό του παράδεισο. Το ευχαριστώ είναι λίγο.
Ελευθερία Ντεκώ: Η Ελευθερία είναι αναμφισβήτητα η πιο σημαντική lighting director που έχει η Ελλάδα. Δεν ξέρω πως έφτασε στο Μικρό Πρίγκιπα και έχουμε τη χαρά να μας φωτίσει με τη μαγεία της. Ίσως γιατί το μικρό μας σύμπαν την είχε πραγματικά ανάγκη και εκείνη ανταποκρίθηκε. Ένα ελεύθερο πνεύμα και μια έντονη προσωπικότητα που με τη μεγαλύτερη ευκολία κοιτάζει το χώρο και από μέσα της ρέει το φως με το οποίο φωτίζει. Δεν υπάρχει θεατρικό δρώμενο χωρίς φως. Το φως δίνει ζωή ή νεκρώνει. Τόσο ουσιαστική είναι η δουλειά της. Την ευχαριστώ.
Αλέκος Μπαζάνης: Χρόνια αγαπητός και πολύτιμος συνεργάτης, γνωρίζει κάθε λεπτεπίλεπτη ανάγκη του έργου και με τις μαγικές του νότες τονίζει την ευαισθησία κάθε στιγμής. Απόλυτος γνώστης της τέχνης της ενορχήστρωσης παίζει όλα τα όργανα μόνος του και όπου χρειάζεται συνθέτει και διανθίζει. Σε μία τόσο δημιουργική εργασία σαν ετούτη που κάνουμε όσοι αγαπάμε το μιούζικαλ και το δημιουργούμε εκ του μηδενός θα μπορούσα πια να πω πως δύσκολα θα σκηνοθετούσα χωρίς τον Αλέκο.
Αλέξανδρος Κουζίτσκιν: Αν έπρεπε να δώσουμε σε κάποιον βραβείο επαγγελματισμού θα το δίναμε όλοι παμψηφεί στον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο να ερμηνεύει τη μουσική και τους στίχους όχι απλά να διδάσκει βήματα και κινήσεις. Ο χορός στα χέρια του εναρμονίζεται με τη δουλειά του σκηνοθέτη και ερμηνεύει το ρυθμό, τις παύσεις και τις ανάσες. Δεν είναι απλός χορογράφος είναι μία παρουσία που μας γεμίζει όλους ασφάλεια καθώς το μάτι του ταξιδεύει σε κάθε λεπτομέρεια και την ολοκληρώνει. Με δαιμονίζει με την παθιασμένη ρώσικη ιδιοσυγκρασία του, αλλά με ηρεμεί όταν βλέπω το αποτέλεσμα. Είναι πάντα κάθε βήμα του το καλύτερο που θα μπορούσα να είχα φανταστεί.
CHET WALKER: Για τον Chet δε θα πω πολλά. Είναι ο μεγάλος καλλιτέχνης, ο χορογράφος του Μπρόντγουαιη βραβευμένος με τόσα ΤΟΝΥ, φίλος και τόσο απλός που μια μέρα σε ένα διήμερο ταξίδι του στην Ελλάδα του ρώτησα έτσι για αστείο μήπως μας δείξει κάποιο βήμα για τις κλακέτες που έχει το έργο. Δεν πρόλαβα να το πω και έτσι απλά και γενναιόδωρα, κουτσαίνοντας γιατί είχε τραυματιστεί δίδαξε στην Άντεια Ολυμπίου τη χορογραφία που θα δείτε. Το δώρο του μεγάλο στον Μικρό Πρίγκιπα. Μια απόλυτη και αυθεντική γεύση από Μπρόντγουαιη στην Ελλάδα μας. Thank you Chet from the heart!
Μιχάλης Σδούγκος: Θα θυμάμαι πάντα πως κάπου εκεί τριγύρω μας, σιωπηλός, χωρίς τίποτα το περιττό βρίσκεται ο Μιχάλης με πρωτότυπες ιδέες, ζωγραφικές και σχέδια, ευέλικτος, γρήγορος, ενθουσιώδης και ευφάνταστος. Ακούραστος συνεργάτης που πριν του εκφράσεις μια εικόνα την έχει ζωγραφίσει ακριβώς όπως τη φαντάζεσαι. Συγχρονισμός, ταλέντο, αγάπη, αρμονία, καλοσύνη. Αυτός είναι ο Μιχάλης.
Δήμητρα Καίσαρη: Είναι μυστήριο πως ενσωμάτωσε τόση ζωή στις πάνινες κούκλες, που έφτιαξε η Δήμητρα για τον Μικρό Πρίγκιπα. Είναι πραγματικά μυστήριο που κάθε που μας φέρνει ένα puppet στο θέατρο σταματάει η πρόβα και τρέχουμε όλοι να το αγκαλιάσουμε γιατί το έχουμε ήδη αγαπήσει. Έχουν τέτοια μυστηριακή γοητεία που στη θέαση τους παραμένουμε άφωνοι. Το ταλέντο της υπερβαίνει το ταλέντο. Την Ευχαριστώ.
Θωμάς Μαριάς: Θωμά μου τα πολλά λόγια περιττεύουν. Έφτιαξες ένα τέλειο θέατρο από τα συντρίμμια. Ο λόγος σου νόμος. Η αίσθηση του λειτουργικού και του σωστού αλάνθαστη. Τα θεμέλια του Νέου Θεάτρου Βασιλάκου γράφουν το όνομά σου.
Για τους ηθοποιούς και όλους τους πολύτιμους συνεργάτες, που δουλεύουν ακούραστα νυχθημερόν και που δεν αναφέρθηκαν πιο πάνω θα πω μόνο πως υπερίπτανται όλοι τους με τόση αγάπη γύρω από τον Μικρό Πρίγκιπα που νοιώθω πως τον συναγωνίζονται ως άλλοι άγγελοι κι αυτοί. Δεν συναντάμε πια κάτι τέτοιο στον αιώνα που ζούμε. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
