Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.
Θα είμαι ειλικρινής.
Δεν γνώριζα καμιά από τα 3 ηθοποιούς, οπότε, αρχικά πήρα την απόφαση να πάω λόγω του Φοίβου Δελοιβοριά, ο οποίος ήταν guest τη συγκεκριμένη μέρα της παράστασης. Και καλά έκανα γιατί τώρα πλέον όταν θα σκέφτομαι το Φοίβο Δελοιβοριά θα μου έρχονται πρώτα στο νου τα πρόσωπα των εξαιρετικά αυτών ταλαντούχων ηθοποιών και μετά η κατά τ’ άλλα πολύ συμπαθής φυσιογνωμία του αγαπημένου και εξαιρετικά ταλαντούχου τραγουδοποιού.
Αυτή μου η άποψη άρχισε βέβαια να διαμορφώνεται, σιγά-σιγά, από την αρχή της παράστασης όπου το εξαιρετικό κείμενο και οι υπέροχες ερμηνείες των τραγουδιών, που παρεμβάλλονταν στα πλαίσια της «ραδιοφωνικής εκπομπής» που έκανε ταξίδι στο χρόνο, έδωσαν μεγάλη δυναμική στην παράσταση και αυτό συνεχίστηκε μέχρι το τέλος οπού και κορυφώθηκε.
Τα σκηνικά ήταν προσεγμένα και οι δύο μουσικοί , ο Νίκος Σολ και ο Ευθύμης Κούρτης στο πιάνο και στο βιολί-μπαγλαμά αντίστοιχα, που συνόδευαν τις ερμηνείες των ηθοποιών ήταν το κερασάκι στην τούρτα σε αυτή την πολύ όμορφή μουσικοθεατρική παράσταση με «πικάντική» γεύση από καμπαρέ.
Οι ερμηνείες των τριών νεαρών ηθοποιών, της Άννης Θεοχάρη, της Έλσας Λουμπαρδια και της Έλιας Ζαχαριουδάκη, που τσαλάκωναν με μεγάλη ευκολία την εικόνα τους ήταν κάτι παραπάνω από πολύ καλές και σίγουρα στο μέλλον θα περιμένω την επόμενη δουλεία τους με ανυπομονησία.
Το νεαρό, στην πλειοψηφία του κοινό, απόλαυσε το κάτι παραπάνω από δυόμισι ώρες μουσικοθεατρικό ταξίδι στο χρόνο και στο τέλος το χειροκρότημα διήρκησε αρκετά όπως και σε πολλά σημεία κατά την διάρκεια της παράστασης.
Εντάξει κι ο Φοίβος καλός ήταν…
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
