Από την θεατρολόγο Μαρία Μαρή
«Η Παράσταση», σε σκηνοθεσία-σύλληψη Ηλία Κουνέλα, παρουσιάζεται σ’ ένα εγκαταλειμμένο κουρείο κάπου στου Γκύζη, και υποδέχεται δεκαπέντε θεατές κάθε φορά.
Είναι μια θεατρική εμπειρία, σε ένα άμεσο θέατρο, όπου ο ηθοποιός καταθέτει τα διλήμματά του, τα εμπόδια που αντιμετωπίζει επαγγελματικά, τις δυσκολίες, πολλές φορές ανατρεπτικές για την εξέλιξή του. Απευθύνεται στον θεατή, που και εκείνος από το δικό του μετερίζι αντιμετωπίζει παρόμοιες καταστάσεις. Όλα αυτά σε ένα παλιό κουρείο. Θέατρο, σε μια γειτονιά στου Γκύζη, ενώ πιο κάτω στον Άγιο Σάββα πεθαίνουν άνθρωποι. Έτσι όμως είναι η τέχνη, όπως λέει ο Ηλίας Κουνέλας. Το θέατρο εμπεριέχει τη ζωή και η ζωή βέβαια το θέατρο.
Είναι καταπληκτικό που ο Ηλίας Κουνέλας από το 2010 αρχίζει να δημιουργεί παραστάσεις σε μη θεατρικούς χώρους και σε πολύ περιορισμένους αριθμούς θεατών, «αναζητώντας μια θεατρική γλώσσα όπου το κοινό θα κάθεται στο ίδιο επίπεδο με τον ηθοποιό και αμφότεροι θα μοιράζονται το ίδιο ψυχικό κόστος. Κάνει παραστάσεις σε εγκαταλειμμένα νεοκλασικά, σε αυλές εκκλησιών, σε πλατείες.»
Είναι εμπνευστής του θεάτρου στο σπίτι και έχει δώσει παραστάσεις και σε θαλάμους νοσοκομείων.
Το όραμά του για το «κοινωνικό» Θέατρο, το Θέατρο δίπλα στον άνθρωπο, στο επίπεδό του, στο χώρο του, την ιαματική δράση του Θεάτρου την επικροτούμε και την θεωρούμε ιδιαιτέρως προκλητική και ενδιαφέρουσα. « Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, θα πάει το βουνό στον Μωάμεθ»
Τον Μάη του 2018 δημιούργησε μαζί με τον ηθοποιό Παναγιώτη Καμμένο τον Οργανισμό ΠΡΟΣΩΠΟ, που στόχο έχει να συμβάλλει στην λειτουργία όλων των αναπαραστατικών τεχνών με απώτερο σκοπό να ” δώσει πρόσωπο” στο κοινό και να αντιμετωπίσει τον κάθε θεατή ξεχωριστά, σαν ένα γεμάτο θέατρο.
Στο κουρείο στη γειτονιά του Γκύζη, παρακολουθήσαμε μια παράσταση, κάποιες auditions. Είδαμε ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς ή κατευθυνόμενους από τον σκηνοθέτη. Γνώριμες ασκήσεις υποκριτικής προθέρμανσης.
Η Οφηλία συναντά τον Κόστια. Και οι δυο αυτόχειρες ρόλοι για την προσέγγιση των οποίων ο σκηνοθέτης Ηλίας Κουνέλας καθοδηγεί τους ηθοποιούς του Ελίνα Παπαθεοδώρου και Παναγιώτη Καμμένο, να μην περιοριστούν στην βιογραφία του ρόλου, αλλά να αναζητήσουν τις προσωπικές τους αναλογίες με τους ρόλους. Να αναζητήσουν τα επίπεδα, ενώ παράλληλα αναφέρονται προσωπικές στιγμές του καθένα, όπου καλείται να υπερβεί τον εαυτό του και να υπηρετήσει την τέχνη του, όπως κάθε άνθρωπος το καθήκον του. Στο σημείο αυτό αναζητά τομή με τον « απλό» θεατή , αλλά και ταύτιση με τον συνάδελφο.
Κινηματογραφική η δομή της «παράστασης» και σχιζοφρενική η μετάβαση από τον ένα ρόλο στον άλλο, από τη Νίνα του Τσέχωφ, στην Οφηλία, στο Μιούζικαλ, στην όπερα, στην τραγωδία αναζητώντας, εξιχνιάζοντας τα επίπεδα ερμηνείας. Είναι περισσότερο ένα μάθημα σε νεαρούς ηθοποιούς, αλλά και μια περιγραφή μιας εξαιρετικά δύσκολής κατάστασης που όλοι βιώνουμε, μια θεατρική κραυγή.
Εξαιρετικές ερμηνείες και των τριών ηθοποιών, της Ελίνας Παπαθεοδώρου, του Παναγιώτη Καμμένου και του ενορχηστρωτή αυτής της πρόβας του Ηλία Κουνέλα. Συγκλονιστικός ο Παναγιώτης Καμμένος στο ρόλο του, στην εκφορά του λόγου, στη μετρημένη κίνησή του.
Αναμένουμε ωστόσο την αναμέτρησή των ικανών και εμπνευσμένων αυτών ηθοποιών με ένα μεγάλο κείμενο , όχι μόνο με ένα αυτοσχεδιαστικό κείμενο, τύπου πρόβα, για μια παράσταση που δεν έγινε ποτέ. Είναι σίγουρο ότι τότε θα συγκινήσουν το κοινό τους, θα το προβληματίσουν και θα επιτευχθεί ο μέγας και μοναδικός αυτός ρόλος του Θεάτρου, της μέθεξης του θεατή με τον ηθοποιό και το κείμενο.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
