Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.
Η παράσταση, από την αρχή όταν διαβάζεις την περίληψη, σου προκαλεί το ενδιαφέρον καθότι καταπιάνεται με μια κατηγορία εργαζόμενων γυναικών που πολλοί έχουμε συναντήσει στη ζωή μας αλλά οι περισσότεροι δεν έχουμε μπει στη διαδικασία να ασχοληθούμε με την προσωπική τους, συνήθως όχι και τόσο ευχάριστη, ιστορία.
Η συγγραφέας Μαρία Τσιμά το έκανε με επιτυχία καθότι πρόσθεσε στοιχεία μυθοπλασίας που εντείνουν άμεσα και σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον του κοινού.
Από κει και πέρα αξίζουν συγχαρητήρια και στη σκηνοθεσία της Ελένης Γεωργοπούλου η οποία έβαλε πολύ εύστοχα, διαδραστικά στοιχεία με το κοινό μέσα στην παράσταση και παρότι πρόκειται για μονολόγους ο συντονισμός μεταξύ τους ήταν αρκετά ρυθμικός και αξιοποιήθηκε άριστα η σκηνή του θεάτρου.
Οι ερμηνείες και των πέντε ηθοποιών ήταν εξαιρετικές και παρότι δεν ενσωμάτωσαν ερμηνευτικά πολλά ιδιώματα στην εκφορά του λόγου ως μετανάστριες, κατάφεραν να απεικονίσουν εξαιρετικά το συναισθηματικό κόσμο των γυναικών αυτών.
Πρόκειται για μια παράσταση που πετυχαίνει απόλυτα το στόχο της αφού φεύγοντας από το θέατρο, δύσκολα θα αντικρίσεις και πάλι με την ίδια ματιά μια τέτοια γυναίκα αν βρεθεί στο δρόμο σου.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
