Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.
Ο Κώστας Παπακωσταντίνου είναι σίγουρα από τους πιο ελπιδοφόρους σκηνοθέτες αυτή τη στιγμή. Όποιος είδε πέρυσι τους «Χαλασοχώρηδες» και «Το Ρωμαϊκό λουτρό» καταλαβαίνει τι εννοώ.
Φέτος δεν δείχνει να εφησυχάζει και μας παρουσιάζει τη θεατρική μορφή της νουβέλας του Αργύρη Εφταλιώτη, που γράφτηκε το 1900. Για την ακρίβεια δίνει σεμινάριο για το πώς ένα διήγημα μπορεί να μεταφερθεί στο θέατρο, χωρίς τη χρήση αφηγητή και χωρίς το κείμενο να υποστεί διασκευή. Δηλαδή σαν να σου λέει ότι μπορεί να κολυμπήσει στη θάλασσα δεμένος χειροπόδαρα και με βαρίδια στα πόδια. Κι όμως το κατάφερε.
Η παράσταση είναι γεμάτη από σκηνοθετικές εμπνεύσεις, οι οποίες δημιουργούν διαλόγους μεταξύ των ηθοποιών, αλλά και μια απίστευτη μουσικότητα στην εκφορά του κειμένου, που παρασύρει το κοινό από τη πρώτη στιγμή ως το τέλος.
Έχει προσθέσει επίσης αρκετές κωμικές σκηνοθετικές παρεμβάσεις, που αποσυμφορίζουν με εξαιρετικό τρόπο το δραματικό στοιχείο του έργου.
Εξαιρετικοί είναι επίσης και οι φωτισμοί του Γιώργου Αγιαννίτη ο οποίος με μεγάλη λεπτομέρεια και πολύ καλό ρυθμό βοηθάει το θεατή να διακρίνει τις αλλαγές των σκηνών και τους συναισθηματικούς τονισμούς.
Οι ηθοποιοί δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας με σωστό τονισμό των λέξεων, ρυθμό και αυτοσχεδιασμό.
Απλά μη το χάσετε!!!
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
