Από τη Ναντίν Αθανασίου
Παραμονή Χριστουγέννων, κάπου στην Ιρλανδία. Τέσσερις φίλοι συναντιούνται, μιλούν και πίνουν μέχρι τελικής πτώσεως. Ένας μυστήριος άντρας έρχεται στην παρέα τους και εισβάλλει στην, όχι και τόσο άγνωστη για τον ίδιο, ζωή τους.
Ένα έργο του Κόνορ Μακφέρσον, σε επιτυχημένη μετάφραση του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη και της Αθανασίας Σμαραγδή, που ακροβατεί ανάμεσα στο θρίλερ, τη μαύρη κωμωδία και το δράμα, υφαίνοντας χαρακτήρες! Χαρακτήρες «κατεστραμμένους», περιθωριακούς, αλκοολικούς, ανθρώπους που έχουν πάρει λάθος τη ζωή τους, που κουβαλούν αβάσταχτο φορτίο στη συνείδησή τους. Ενοχικοί με έντονο το αίσθημα της ντροπής, κάτι πολύ σύνηθες στην καθολική Ιρλανδία, όπου και εκτυλίσσεται το έργο. Μόνοι, που η μοναξιά τους γιγαντώνεται τη μέρα των Χριστουγέννων. Άνθρωποι, που ψάχνουν τον φάρο τους, το φως και την ελπίδα στη ζωή τους, τις ίδιες τους τις συντεταγμένες.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης δεν χρησιμοποιεί τον αγγλικό τίτλο του έργου, The Seafarer (Ο Ναυτικός), αλλά η έμπνευσή του τον οδηγεί στον επιτυχημένο τίτλο «Φάρος», ένα σύμβολο στην τέχνη, αλλά και στη θρησκεία, διότι εκπέμπει φως μέσα στο απέραντο σκοτάδι, καθοδηγεί, δεν αφήνει κανέναν να χαθεί.
Τα ρεαλιστικά και με απόλυτη ακρίβεια σκηνικά της Αθανασίας Σμαραγδή δημιουργούν την ατμόσφαιρα ενός ακατάστατου, υγρού, σκοτεινού υπογείου και σε συνδυασμό με τα κοστούμια της Μαρίας Κοντοδήμα αντικατοπτρίζουν τη μοναχική ζωή ενός φτωχού Ιρλανδού. Το μόνο λιγοστό φως, που μπαίνει από το βρώμικο παράθυρο είναι άραγε αρκετό για να αλλάξει τις ζωές τους;
Η μουσική του Μίνου Μάτσα και οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου συμβάλλουν στην ατμοσφαιρικότητα της παράστασης και τονίζουν πώς το συνεχές σκοτάδι, οδηγεί τελικά στο φως.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης υποδύεται τον γεμάτο σαρκασμό Ρίτσαρντ, που έχει τυφλωθεί, αλλά δεν έχει χάσει την ελπίδα του για ζωή. Καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου ο ηθοποιός μέσα από το διάφανο και τόσο διαπεραστικό βλέμμα του, που δεν αποσπάται ούτε για μία στιγμή, μας μεταφέρει όλα τα συναισθήματα του χαρακτήρα του, την κατάντια, τη μοναξιά, τον φόβο, αλλά συνάμα και το φως, που υπάρχει μέσα του!
Ο ταλαντούχος Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ως Σάρκυ είναι ο αδύναμος, ενοχικός, αυτοκαταστροφικός αδερφός του Ρίτσαρντ, που προσπαθεί με πείσμα να αλλάξει τη ζωή του και να απαλλαγεί από τις πληγές του.
Ο Νίκος Ψαρράς ένας υπέροχος Ιβάν, ανώριμος, εξαρτημένος και αυτός από το αλκοόλ, αποτυχημένος εξίσου με τους άλλους, προσπαθεί να διατηρήσει την οικογένειά του. Ένα παιδί, που ξεχνιέται «παίζοντας» με τους φίλους του. Μας χαρίζει μία υπέροχη ερμηνεία!
Ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος, ως Νίκυ, φέρνει το κακό στο σπίτι των φίλων του. Ένας τυχοδιώκτης, που προσπαθεί συνεχώς να πιάσει την καλή.
Τέλος ο Αιμίλιος Χειλάκης σε έναν ιδιαίτερο ρόλο. Πολύ διαφορετικός από τους άλλους. «Καθαρός», ντυμένος όμορφα έρχεται να παίξει μαζί τους, να τους θυμίσει τις αμαρτίες τους. Μία εκπληκτική ερμηνεία από τον Αιμίλιο Χειλάκη, με καθαρό λόγο και βλέμμα που αστράφτει!
Ένα εξαίρετο επιτελείο συντελεστών! Οι ερμηνείες των ηθοποιών διεισδυτικές, υπηρετούν έξοχα τους χαρακτήρες, που υποδύονται. Η γλώσσα ωμή, τα βλέμματα διαπεραστικά καθηλώνουν τον θεατή.
Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, όπως πάντα με αισθητική, ζωντανή, χωρίς υπερβολές, αλλά με άψογη διαχείριση των χαρακτήρων του έργου. Τους κάνει να φαίνονται γνώριμοι, το σκηνικό οικείο. Η μυρωδιά των παρατημένων ανθρώπων φτάνει μέχρι τα ρουθούνια μας και το τελικό φως του ήλιου μας λυτρώνει! Μας φέρνει αντιμέτωπους με τη δική μας πραγματικότητα, το δικό μας σκοτάδι και την αναζήτηση του προσωπικού μας Φάρου. Όλοι τον έχουμε ανάγκη. Όλοι δικαιούμαστε μια δεύτερη ευκαιρία…
Μία συναρπαστική, ολοκληρωμένη δουλειά στο Θέατρο Αθηνών, που στοιχηματίζω ότι θα είναι μία από τις καλύτερες φετινές παραστάσεις!
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
