Από την θεατρολόγο Μαρία Μαρή
Μέσα από γέλιο, αλλά και πικρή μελαγχολία, θα τολμήσω να πω και πόνο, οι ήρωες της Ιωάννας Καρυστιάνη κρεμούν στα μανταλάκια την ψυχή τους. Αποκαλύπτουν την οδυνηρή τους μοναξιά, αλλά και τον αγώνα τους, με μια ιλαροτραγική διάθεση, όπως έκανε πάντα ο Έλληνας, με τέτοιο τρόπο, που να αφορά εντέλει τον άνθρωπο γενικότερα.
Στον Πολυχώρο Τέχνης Αλεξάνδρεια παρουσιάζεται η παράσταση «Ψυχή στα μανταλάκια», βασισμένη σε διηγήματα της Ιωάννας Καρυστιάνη από τις συλλογές της «Η κυρία Κατάκη» και «Καιρός Σκεπτικός», σε διασκευή και σκηνοθεσία της Εύης Δημητροπούλου.
Το κοινό που έχουν όλες οι ιστορίες είναι αυτή η περιδίνηση της ζωής με εφήμερες απολαύσεις, με οδύνες και αποδεκατισμένα όνειρα, με προσμονές και αναζήτηση του χαμένου εαυτού. Με σκηνικό – οδηγό ένα κρεβάτι εκτίθενται τα εσώψυχα όλων αυτών των ηρώων. Εξάλλου όπως από την αρχή της παράστασης λέγεται «Τα κρεβάτια και τα μαξιλάρια κλείνουν τα απομεινάρια του εαυτού».
Το ζευγάρι των ομοφυλόφιλων, ο Μίλτος (Αλέξανδρος Τσακίρης) και ο Αποστόλης (Βασίλης Βλάχος), που ζουν στην Κινέττα και επιτέλους περιμένουν τις μαμάδες τους για φαγητό, η Σούλα, η γυρολόγος ( Ελισάβετ Σταυρίδου) που ενώ έχει παντρέψει την κόρη της, ακόμα της δίνει λεφτά και ανήμερα Πρωτοχρονιάς βγάζει πάγκο στη λαϊκή, η Καλλιόπη (Τζένη Σκαρλάτου) από τα Χανιά, οραματίστρια της επανάστασης που το’ χει τάμα να προσκυνήσει στον Άγιο Δημήτριο, η Στάσα (Κάτια Σπερελάκη) από την Καλλιθέα, που δεν χάρηκε τον έρωτα, αλλά έχει να πει πάρα πολλά για το τέλος των σεξουαλικών σχέσεων μέσα στο ζευγάρι, ο κος Μάνδρακας (Βασίλης Βλάχος) από τη Σύρο, υπάλληλος καθαριότητας και αναπληρωματικός ψάλτης, τενόρος, που τριγυρίζει ξεβράκωτος με το πάνω μέρος της πιτζάμας του παραμονή Χριστουγέννων, εκδιωχθείς από τη γυναίκα του, που τον γλωσσοτρώει η γειτονιά, ο Τζακ ο μάγος εξ ανατολών (Αλέξανδρος Τσακίρης) που σχεδιάζει τη μεγάλη επιστροφή. «Ήγγικεν η ώρα να ξεράσετε τα πεπραγμένα της ψυχής σας!» Αυτό ακριβώς κάνουν όλοι, εκείνες τις κατά τ’ άλλα γιορτινές μέρες.
Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ήταν τέτοιες, που μύρισε ατμόσφαιρα πραγματικού θεάτρου. Απόλαυση ειδέναι και αισθάνεσθαι. Μια παράσταση – κατάθεση ψυχής, έτοιμος να τη σηκώσει ο καθένας με τη βαλίτσα του και να πορευτεί στο υπόλοιπο της ζωής του, με το φόβο «μην καταντήσει να αγαπήσει αυτό που περιφρονεί».
Ο Βασίλης Βλάχος, εμπνευσμένος, αεικίνητος, με μια υπέροχη φωνή στο τραγούδι, η Τζένη Σκαρλάτου, που ταυτιζόταν με τους companieros και τον Fidel Castro χωρίς να ξέρει ισπανικά, αναζητώντας τη διαφυγή από την καταπίεση του συντηρητικού πατέρα, η Κάτια Σπερελάκη εκφράζει τέλεια τη ματαίωση της γυναίκας, η Ελισάβετ Σταυρίδου, με πάθος και ορμή καταθέτει τον χωρίς τέλος αγώνα της ζωής της, ο Αλέξανδρος Τσακίρης απίθανος σε όλους τους ρόλους, από τον ομοφυλόφιλο ως εκείνον που καθύβριζε τους πάντες και τηλεφωνούσε στις 3 τα ξημερώματα στην « ωραιοτάτη εξαδέλφη του».
Ευφάνταστη, με οικονομία κινήσεων, με σωστή εκμετάλλευση του χώρου σκηνοθεσία, με σωστούς φωτισμούς, έτσι που να αναδειχθεί η σύλληψη της συγγραφέως και να στηθεί μια εξαιρετική και εύρυθμη παράσταση.
Το συναρμολογούμενο κρεβάτι, σκηνικό της Λέα Κούση, ωραία σύλληψη, περνά σε όλες τις σπονδυλωτές ιστορίες και γίνεται από κρεβάτι ως και φράκτης σπιτιού για τον εκδιωχθέντα Μάνδρακα.
Όλα εναρμονισμένα σε αυτήν την παράσταση ακόμα και η υπέροχη μουσική του Νότη Μαυρουδή, μαζί μελαγχολική, αλλά και ελαφρά σαρκαστική.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
