Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή
«Η μικρή μέσα στο σκοτεινό δάσος» είναι ένα έργο του Philipe Minyama σε μετάφραση της Δήμητρας Κονδυλάκη και σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη στο Κέντρο Eλέγχου Τηλεοράσεων στην Κυψέλη. Η αφήγηση με τη χρήση video art από τον Αποστόλη Κουτσιανικούλη, την σκηνική εγκατάσταση του Νίκου Δεντάκη, τις συνθέσεις του Σταύρου Γασπαράτου και τις εικαστικές δημιουργίες - μικρά γλυπτά της Κλειώς Γκιζελή δημιουργούν μια πρωτότυπη παράσταση, καλώντας τον θεατή σε μια μοναδική εμπειρία. Οι εξαιρετικοί Πολύδωρος Βογιατζής και Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη αφηγούνται με τρόπο παραστατικό μια διασκευή του μύθου «Πρόκνη και Φιλομήλα» από τις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου, που διάλεγε μύθους της ελληνικής κυρίως αλλά και ρωμαϊκής μυθολογίας που περιείχαν το στοιχείο της μεταμόρφωσης, δηλαδή μιας υπερφυσικής μεταβολής της μορφής κάποιου προσώπου ή πράγματος σε κάποια άλλη. Εδώ πρόκειται για την ιστορία του βασιλιά, ο οποίος καθώς πηγαίνει τη μικρή αδελφή της γυναίκας του στο παλάτι, την οδηγεί μέσα από το δάσος και εντέλει την ξεμοναχιάζει σε μια καλύβα με σκοπό να τη βιάσει. Η σκηνή εκτυλίσσεται με μικρές κούκλες της Κλειώς Γκιζελή, εκφραστικές και απόλυτα συμβατές με τους ρόλους, σε συνδυασμό με βιντεοπροβολή και μουσική. Δημιουργείται έτσι η κατάλληλη ατμόσφαιρα, με συνέπεια ο θεατής να ξεχνά το μέγεθος της κούκλας, μιας και η ερμηνεία των ηθοποιών είναι σε ένα άλλο επίπεδο.
Όλη η αφήγηση, που δεν είναι παρά υποκριτική κανονική και σκηνική δράση εκτυλίσσεται με τη χρήση δύο μικροφώνων αριστερά και δεξιά της μικρής σκηνής, με τα αγαλματίδια, που μετακινούν οι ηθοποιοί. Ευφυές εύρημα που προχωρά τη σκηνική δράση και σκέψη. Οι περιγραφές και οι φωνές συχνά λειτουργούν αντιστικτικά διαμορφώνοντας το απαραίτητο πλαίσιο.
Η σκηνή του βιασμού είναι συγκλονιστική. Το ηχόχρωμα της φωνής των ηθοποιών, οι λεπτές κινήσεις τους με τα αγαλματίδια πραγματικά συγκλονίζουν το κοινό.
Οι κούκλες είναι τόσο εκφραστικές και οι λήψεις με την κάμερα τόσο ακριβείς δημιουργώντας την αίσθηση στο θεατή ότι παίζουν περισσότεροι ηθοποιοί. Όλα υπέροχα ταιριασμένα και συντονισμένα από τον Παντελή Δεντάκη.
Η εκδίκηση που ετοιμάζει η βασίλισσα για την αποτρόπαιη πράξη του συζύγου της είναι αντίστοιχη του Ατρέα στον Θυέστη, της Μήδειας που αποφασίζει να σκοτώσει τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, του Ηρακλή που παραλογίζεται και δολοφονεί τα παιδιά του, καθώς και της Αγαύης που ξεσκίζει το γιό της Πενθέα επειδή πλανάται από τον Διόνυσο. Κατάλογος αμέτρητος για την ελληνική και παγκόσμια παράδοση. Θα τον τιμωρήσει με το ίδιο του το αίμα. Θα σκοτώσει το παιδί τους, που το βλέπει σαν τέρας όπως τον βασιλιά και θα του το δώσει να το φάει. Ο κανιβαλισμός επίσης στοιχείο των παραμυθιών. «Βάρβαρο παιδί ενός βάρβαρου πατέρα. Εγώ του έδωσα τη ζωή , εγώ θα του την πάρω!» Η γέννηση σηματοδοτεί ταυτόχρονα και το θάνατο. Το έγκλημα με έγκλημα πληρώνεται. Οι δυο αδελφές μεταμορφώθηκαν σε πουλιά. Μπορεί αυτά τα μαύρα παραμύθια να σχετίζονται με την προφορική παράδοση και τους ραψωδούς, αν θεωρηθεί κι ο Όμηρος μέρος αυτών.
Στον μύθο της Πρόκνης και Φιλομήλας , απ΄ όπου εμπνέεται το έργο, οι θεοί, εισακούοντας την παράκληση των δύο γυναικών να τις βοηθήσουν, τις μεταμόρφωσαν σε πουλιά, τη μουγκή Φιλομήλα σε χελιδόνι και την Πρόκνη σε αηδόνι , όπως και εδώ την βασίλισσα και την αδελφή της. Σε κανονικές συνθήκες γάμου οι σχέσεις αίματος υποχωρούν, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Όμως εδώ μετά την ανίερη πράξη εκ μέρους του βασιλιά, να βιάσει την αδελφή της βασίλισσας, οι σχέσεις των δυο αδελφών συσφίγγονται.
Μια ολοκληρωμένη πειραματική παράσταση, πολύ μοντέρνα με εξαίρετους καλλιτέχνες και ερμηνείες. Η σκηνική μικρογλυπτική απόδοση, πολυεπίπεδη και πολυμορφική που συνεπαίρνει το κοινό.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
