Από τη θεατρολόγο Μαρινέλλα Φρουζάκη
Ένας ηλικιωμένος Νεοϋορκέζος έχει αποτραβηχτεί μετά το θάνατο της γυναίκας του στο διαμέρισμά του στο Μανχάταν και ξαφνικά δέχεται τις επισκέψεις ενός νεαρού κοινωνικού λειτουργού, στο πλαίσιο κοινωφελούς εργασίας, καθώς είχαν εμπλακεί σε ένα "παραλίγο" ατύχημα.
Η συνολική προσέγγιση του Κώστα Γάκη, σκηνοθετικά, μουσικά αλλά και η μετάφραση του κειμένου, απέδωσε καρπούς. Η ιστορία, οι περιγραφές, οι εναλλαγές, κατάφεραν να κρατήσουν τις ισορροπίες ανάμεσα στην αφήγηση και το δράμα, το εκεί και τότε της ιστορίας και το εδώ και τώρα της επιτέλεσης της, υπερπλήρης από εξαιρετικές εικόνες και εικαστικά σκηνικά ευρήματα, ήδη από την είσοδο στο χώρο, με πολύτιμο αρωγό την σκηνογραφία του Αντώνη Χαλκιά. Ήδη μπαίνοντας στο χώρο της σκηνής, νιώθεις σαν να εισέρχεσαι σε ένα ζεστό σπιτικό, με σημάδια εγκατάλειψης, προοικονομώντας την ψυχοσύνθεση του ήρωα.
Ο σκηνικός φωτισμός του Λευτέρη Παυλόπουλου διαμόρφωσε καθοριστικά την συνολική εμπειρία, ως κύριο μέρος της θεατρικής φόρμας, εντείνοντας τη συγκινησιακή χρήση του θεατρικού λόγου. Οι λάμπες ενός απλού φωτιστικού σαλονιού χάρισαν έναν απαλά ισορροπημένο θερμό φωτισμό, ένα δυναμικό υποσύνολο της παράστασης, σε απόλυτη ισορροπία με τα υπόλοιπα στοιχεία, η οποία δημιούργησε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να δομηθεί αισθητικά το θεατρικό γεγονός, αναδεικνύοντας την ψυχολογία των προσώπων, υποβοηθώντας την αίσθηση της απομόνωσης από τον έξω κόσμο, δομώντας έτσι επιπλέον ατμόσφαιρα.
Οι ενδυματολογικές επιλογές του Μάριου Ράμμου κινήθηκαν σε μια κλασσική και διαχρονική γραμμή.
Η απόλυτη ολότητα, όμως, αυτού του εγχειρήματος στηρίχτηκε στις ερμηνείες. Μολονότι το κείμενο είναι αρκετά στατικό και όλες οι σκηνές διαδραματίζονται σε ένα διαμέρισμα, εντούτοις το σώμα, ως φυσική μηχανή παραγωγής ενέργειας, διαδραμάτιζε εξίσου κεντρικό ρόλο με το κείμενο. Η επί σκηνής έκλυση ενέργειας ήταν τόσο απαράμιλλη, που η ενέργεια πλημμύρισε το κοινό, το οποίο ανταπέδωσε όρθιο και με τέτοιας έντασης και διάρκειας χειροκρότημα, που ο κύριος Κωνσταντίνου δεν κατόρθωσε να κρύψει την εμφανή συγκίνησή του. Χωρίς υπερβολές και κακόγουστα στερεότυπα, ούτε μελοδραματικά έλκη, με τρόπο αψιμυθίωτο παρακολουθούμε την εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα στους δύο ήρωες, με εξαιρετικές συναισθηματικές κλιμακώσεις και υφέσεις, που μόνο απολαυστικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
