Από τον Κωνσταντίνο Πλατή
Το θέατρο "Κάτω Από Τη Γέφυρα" έχει καταφέρει στα είκοσι τρία χρόνια λειτουργίας του να δημιουργήσει μια εξαιρετική παιδική σκηνή η οποία εκτός από το να προσφέρει παιδεία και ψυχαγωγία στους μικρούς θεατές, δίνει την οικονομική δυνατότητα στο Νίκο Δαφνή και τους συνεργάτες του να ρισκάρουν κάθε χρόνο με έργα ενηλίκων που δεν θα χαρακτήριζε κανείς ως "εύπεπτα" ή "εμπορικά". Με έργα, λοιπόν, όπως "Οι βρώμικες ιστορίες", "Οι αλλοπαρμένοι", "Η γραμμή" , όλα αυτά τα χρόνια, διατηρεί συγκεκριμένο ύφος στις παραστάσεις του, το οποίο προσελκύει θεατές που αναζητούν κάτι περισσότερο από μια ανάλαφρη βραδινή έξοδο χωρίς προβληματισμούς.
Στο ίδιο ύφος είναι και η φετινή παραγωγή που ανεβαίνει στη μικρή του σκηνή με τίτλο "Ο χρόνος σταματά (Time stands still)" του Donald Margulies, σε σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή. Είναι η δεύτερη φορά που ανεβαίνει στην Ελλάδα, αν δε κάνω λάθος, και πρόκειται για ένα εξαιρετικά ολοκληρωμένο κείμενο που καλύπτει όλα τα επίπεδα αναφοράς της κοινωνίας, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό μέσα από το πρίσμα ενός ζευγαριού, της Σάρας, η οποία είναι πολεμική φωτορεπόρτερ και του Τζέιμς, επίσης πολεμικού ανταποκριτή, οι οποίοι μετά από ένα παρολίγον μοιραίο ατύχημα της Σάρας από βόμβα που εξερράγη την ώρα που περπατούσε σε εμπόλεμη περιοχή της Συρίας, παρακολουθούμε τη ζωή τους στη Νέα Υόρκη και τα ηθικά διλήμματα που αντιμετωπίζουν στην εργασία τους αλλά και στη σχέση τους.
Είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας άνθρωπος να παίρνει μεγάλες αποφάσεις που αλλάζουν τη ζωή του μετά από κάποιο σημαντικό γεγονός που τον "ταρακουνάει" και σε αυτό το έργο συμβαίνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο.
Πρόκειται για δύο αντισυμβατικούς ανθρώπους που κύριο μέλημα τους δεν είναι να αποκτήσουν οικογένεια και παιδιά αλλά να ζήσουν έντονα τη ζωή τους χωρίς τις τυπικές κοινωνικές δεσμεύσεις.
Εκτός από αυτούς τους δύο, στη σκηνή εμφανίζεται και ένα φιλικό τους ζευγάρι ο Ρίτσαρντ και η Μάντυ, το οποίο αποτελεί, ουσιαστικά, την αντίθετη άποψη για την θεώρηση της ζωής, την κυνική αλλά και περισσότερο συμβατική, η οποία όμως είναι πιο αποδεκτή από την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε.
Οι χαρακτήρες του έργου είναι εξαιρετικά δομημένοι και ο θεατής παίρνει με σωστό τρόπο όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που χρειάζεται για να φτιάξει το ψυχολογικό προφίλ του καθενός. Είναι άνθρωποι με ελαττώματα όπως όλοι μας αλλά το κίνητρο των πράξεων τους πηγάζει από τη βαθύτερη ανάγκη που έχουν για έρωτα και αγάπη και όχι για επίπλαστες ανάγκες τις οποίες δημιουργεί το καταναλωτικό σύστημα μέσα στο οποίο ζουν.
Η σκηνή, η οποία βρίσκεται σε απόσταση "ανάσας" από τους θεατές, δημιουργεί μια εξαιρετικά επιδραστική ατμόσφαιρα στο κοινό που παύει να είναι απλός παρατηρητής και νοιώθει καθόλη τη διάρκεια του έργου σαν να βρίσκεται μέσα στο σαλόνι του σπιτιού όπου διαδραματίζονται όλες οι σκηνές.
Η Έλενα Τυρέα και ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος δημιουργούν ένα εξαιρετικό δίδυμο με αντίρροπες δυνάμεις, η σύγκρουση των οποίων δημιουργεί στο κοινό έντονη συγκίνηση και προβληματισμό.
Το ίδιο συμβαίνει και με το Κώστα Κλάδη και τη Χριστίνα Σιώμου οι χαρακτηριστικές ερμηνείες των οποίων και ειδικά της Μάντυ, αποσυμφορίζουν το κοινό από το δραματικό στοιχείο του έργου αλλά δεν στερούνται καθόλου σε "βάθος".
Η μετάφραση της Ελένης Ρεπούσκου σέβεται το πρωτότυπο κείμενο και βοηθάει το σκηνοθέτη αλλά και τους ηθοποιούς δίνοντας τους καθαρό το "καμβά" πάνω στον οποίο δημιουργούν κι εκείνοι με τη σειρά τους.
Η σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή έχει καταφέρει να διατηρήσει εξαιρετικό ρυθμό καθόλη τη διάρκεια της παράστασης και να "διαβάσει" το έργο, τονίζοντας με σωστή ένταση τις κωμικές αλλά και τις δραματικές στιγμές του.
Τα σκηνικά από τη Δέσποινα Βολίδη και τα κουστούμια σε επιμέλεια του θιάσου διαμορφώνουν με μεγάλη πιστότητα το ρεαλιστικό σκηνικό του έργου.
Οι φωτισμοί από το Μπάμπη Αρώνη και το Βασίλη Γιαννακόπουλο δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα και δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση όπου χρειάζεται.
Η μουσική(επιμέλεια) της παράστασης από την Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου διατηρεί το συναίσθημα του κοινού αμετάβλητο στις αλλαγές των σκηνών.
Το πρόγραμμα της παράστασης με ολόκληρο το κείμενο είναι για ακόμη μια χρονιά εξαιρετικά επιμελημένο και αξίζει να το προσθέσετε στη συλλογή σας.
Συνοψίζοντας, πρόκειται για μια ακόμη εξαιρετικά επιτυχημένη παραγωγή του θεάτρου "Κάτω Από Τη Γέφυρα", με θεματολογία που ενδοσκοπεί σε βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και ολόκληρη την κοινωνία και δεν αφήνει ασυγκίνητο και μη προβληματισμένο κανένα θεατή. Κι ίσως την επόμενη φορά που θα δεις φωτογραφίες από την εμπόλεμη ζώνη, σκεφτείς λίγο περισσότερο με ποιο τρόπο έφτασαν σε σένα και ποιο είναι το πραγματικό τους κόστος.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
