Από τον Κωνσταντίνο Πλατή
Το Φεστιβάλ φέτος, αν και έχουμε δει πολύ λίγα δείγματα ακόμα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήδη δείχνει να έχει ένα «αέρα» αλλαγής. Σαν το ΠΑΣΟΚ του 80’ δηλαδή αλλά με πολύ λιγότερα χρήματα και πολύ περισσότερη ουσία.
Η εξαιρετικά πετυχημένη ενσωμάτωση του Bob Festival είναι μια σημαντική απόδειξη.
Ακόμα σημαντικότερη όμως θεωρώ την παράσταση "Summer Comedy Party" που παρουσιάστηκε σε εξωτερικό χώρο, ήταν sold out και όχι μόνο προσέλκυσε μικρής ηλικίας κοινό (είδα και 15χρονα) που κυριολεκτικά έσερναν τους γονείς τους μαζί αλλά κατάφερε να ενώσει όλες τις ηλικίες με μοναδικό του «όπλο» το χιούμορ.
Βέβαια εδώ δεν μιλάμε για απλό χιούμορ. Στην υπερυψωμένη σκηνή βρέθηκαν, πραγματικά, μπορώ να πω παρακολουθώντας αρκετά χρόνια τώρα αυτό το είδος, οι καλύτεροι αντιπρόσωποι του.
Τα δε κείμενα ήταν καινούργια και αυτό δεν είναι καθόλου απλό σε αυτό το είδος θεάτρου, δεδομένου ότι ο stand up comedian έχει ένα σταθερό κείμενο το οποίο είναι δύσκολο να αλλάζει συχνά. Ειδικά όταν είναι τόσο πετυχημένα όπως αυτά του Χατζηπαύλου και του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου, ο οποίος δεν συμπεριέλαβε καν το μεγάλο του hit «140».
Παρόλα αυτά όλων τα κείμενα ήταν εξαιρετικά και με τον μοναδικό τρόπο τους, ο καθένας, τα «απογείωσαν». Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης είχε εξαιρετικό bizzάρισμα και ο Λάμπρος Φισφής διατήρησε με τη σειρά του αμείωτα τα ντεσιμπέλ γέλιου του κοινού. Ακόμα και ο Αριστοτέλης Ρήγας που πάντα προϊδεάζει το κοινό για το «δροσερό αεράκι» που φέρνει με τα αστεία του, κατάφερε να κλείσει με τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα του κοινού την πρώτη ώρα της παράστασης.
Η DREAM TEAM λοιπόν του ελληνικού stand up comedy, που είναι δύσκολο πια να τους συναντήσεις όλους μαζί, καθότι ο καθένας ως ισχυρή μονάδα έχει πλέον δημιουργήσει τη δική του ομάδα, κατάφερε να φανεί τόσο εύκολο στα μάτια του θεατή ότι ένας άνθρωπος μπορεί να γράφει το κείμενο του, να το παρουσιάζει μόνος του στη σκηνή χωρίς σκηνικά και να παράγει χιούμορ και δυνατά γέλια όπως πολλές κωμωδίες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου μαζί.
Και φαίνεται ότι ήταν όντως τόσο εύκολο αφού στη δεύτερη ώρα μαζί με τους Δημήτρη Μακαλιά, Γιάννη Σαρακατσάνη, Ζήση Ρούμπο και Γιώργος Αγγελόπουλο, αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν καν δικό τους κείμενο. Ακόμα κι εγώ που έχω δει όπως προείπα πολύ stand up comedy, έμεινα έκπληκτος.
Η ομάδα του "κωμικού Μπουμ" παρουσίασε κάποιους αυτοσχεδιασμούς στους οποίους έπρεπε να δημιουργήσει τα κωμικά σκετς εκείνη τη στιγμή βασιζόμενη στις επιλογές λέξεων και σεναρίου του κοινού. Και το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο για μένα αλλά και για πολλούς άλλους «πιάσιμο» στους σιαγώνες και στους μυς που χρησιμοποιεί το στομάχι όταν γελάμε.
Το κορυφαίο, μάλιστα, γεγονός της βραδιάς που σίγουρα θα αποτελέσει και μια από τις καλύτερες στιγμές του φεστιβάλ συνολικά, εκτυλίχτηκε όταν ο άντρας του ζευγαριού που ανέβηκε στη σκηνή για να συμμετάσχει σε ένα από τα σκετς, προσχεδιασμένα μέσα στην ώρα του αυτοσχεδιασμού, έκανε αληθινή πρόταση γάμου, με δαχτυλίδι, στη σύντροφο του, καταφέρνοντας έτσι να αποσπάσει δικαίως το περισσότερο χειροκρότημα της βραδιάς.
Κι αν η πρόταση γάμου είναι δύσκολο να επαναληφτεί, η βραδιά stand up comedy σίγουρα είναι από τις παραστάσεις που όπως και πέρυσι, μπορεί να επαναληφθεί λόγω επιτυχίας προς το τέλος του φεστιβάλ.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
