Μήνυμα του Καλλιτεχνικού Διευθυντή Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στη συναυλία αλληλεγγύης της 29ης Αυγούστου

Στους ρυθμούς της αλληλεγγύης

  

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι.

Με τη σημερινή εκδήλωση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου τιμάμε τη μνήμη του Μάνου Ελευθερίου, περίπου σαράντα ημέρες μετά τον θάνατό του. Τιμάμε τη ζώσα μνήμη ενός σπουδαίου ποιητή που τα τραγούδια του μας συντρόφεψαν επί δεκαετίες, σε στιγμές όμορφες αλλά και δύσκολες. Στη χαρά αλλά και στη λύπη.

Ο Μάνος Ελευθερίου έπλασε στίχους για εκατοντάδες τραγούδια. Μας έδωσε έτσι τη δυνατότητα να τον αισθανθούμε σαν ευφυή και ευαίσθητο μεταφραστή των συναισθημάτων μας, σαν πυκνωτή των σκέψεών μας, σαν εκφραστή ελπίδων που ξεπερνούσαν τον ιδιωτικό ορίζοντα. Η μαστοριά του ήταν να ετοιμάζει λαϊκά τραγούδια που δεν τα βάραινε τίποτε το επιπόλαιο, το φτηνό και το κοινότοπο. Παρέμεναν τραγούδια στοχαστικά, που η εσωτερικότητά τους δεν είχε καμία σχέση με το δήθεν και με τη ναρκισσευόμενη ψευτοαναζήτηση. Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν λογοτέχνης και στους στίχους του. Δεν είχε όμως το παραμικρό άγχος να το αποδείξει.

Σ΄ αυτόν τον τόπο με τη μακρότατη και στέρεη λυρική παράδοση, έχουμε μάθει να λειτουργούμε με το τραγούδι, όποιο κι αν είναι το είδος του, σε όλες τις περιστάσεις του βίου μας. Στην ευτυχία αλλά και στη θλίψη. Στην ολοκλήρωση αλλά και στη βαριά κι αγιάτρευτη απώλεια. Στην προσωπική αγωνία αλλά και στον συλλογικό αγώνα. Στον έρωτα, στον ξενιτεμό, στον θάνατο.

Μία μόλις ημέρα μετά τον θάνατο του Μάνου Ελευθερίου, ο Χάρος, λες και του δόθηκε παραγγελιά το τόσο γνωστό τραγούδι του αγαπημένου ποιητή από τη Σύρο,  βγήκε παγανιά στο Μάτι και θέρισε 96 συνανθρώπους μας, Έλληνες και ξένους. Ο καθένας μας κλαίει κι έναν συγγενή, φίλο ή γνώριμο. Σίγουρα ανάμεσά τους θα βρίσκονταν και άνθρωποι που ερωτεύτηκαν ακούγοντας Ελευθερίου, θα ήπιαν ένα ποτήρι παραπάνω από καημό σιγοτραγουδώντας Ελευθερίου, θα συναντήθηκαν σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις με μουσικές πάνω σε στίχους Ελευθερίου.

Υποκλινόμαστε με δέος στη μνήμη τους και εναρμονίζουμε τη σημερινή εκδήλωση με τους ρυθμούς της αλληλεγγύης, που δεν έπαψαν ούτε στιγμή ν΄ ακούγονται μετά την τραγωδία. Όλοι όσοι συνεργαστήκαμε για το σημερινό αφιέρωμα πιστεύουμε ότι πρώτος ο Μάνος Ελευθερίου θα συμφωνούσε μ΄ αυτό.