Διαβάστε ένα κείμενο από τον ηθοποιό Μιχάλη Κοιλάκο
Θέλω να γίνω Κηπουργός. Αυτή ήταν η απάντηση του μεγάλου μου γιου στην ερώτηση:
"Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις"
-Τι είναι ο Κηπουργός;
-Είναι αυτός που διατάζει τους κήπους!
Μάλλον ήθελε να πει Κηποβασιλέας, άλλα μεγάλωσε σε μια περίοδο που όλοι μιλάνε για υπουργούς και πρωθυπουργούς σαν να ναι βασιλείς και για κάποιο λόγο προτίμησε το πιο εύηχο “Κηπουργός”.
-Τι κάνει ένας Κηπουργός;
-Γεμίζει τον κόσμο με λουλούδια και δέντρα.
-Και πώς θα το κάνεις αυτό;
-Θα φτιάξω νόμο να φυτρώσουν παντού.
-Τα λουλούδια δεν διατάσσονται με νόμους. Τα λουλούδια φυτρώνουν όταν τα φροντίζεις.
Θα μπορούσε να είναι διάλογος από τον "Μικρό πρίγκιπα" του Εξιπερί, ανάμεσα στον μικρό πρίγκιπα και τον βασιλιά ή θα μπορούσε να είναι ο Ελζεάρ Μπουφιέ, "Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα", του Ζαν Ζιονό σε νεαρή ηλικία. Άλλα όχι. Είναι μία από αυτές τις υπέροχες στιχομυθίες στις οποίες όσοι συναναστρέφονται παιδιά έχουν κατά καιρούς εμπλακεί.
Παρατηρούσα και τους δυο μου γιους όταν ήταν στην ηλικία του ενός έτους, ηλικία που οι κανόνες και τα όρια δεν έχουν μπει ολότελα στη ζωή τους, να παρατάνε τα πολύχρωμα αστραφτερά παιχνίδια τους και να περνάνε ώρες με το χώμα, τα φύλλα τις πέτρες, την άμμο, το νερό. Ενίοτε και σε συνδυασμό αυτών. Κοινώς λάσπη. Ναι ξέρω, κι εγώ το ίδιο σκέφτομαι: πόσα πλυντήρια θα βάλουμε, τα χώματα είναι βρώμικα, θα κολλήσουν τίποτα, θα κρυώσουν, θα αρρωστήσουν.
Έτσι τους σύστησα το Tablet για να αποφύγω το νερό και τις νερομπογιές, άνοιξα την τηλεόραση για να γλυτώσω από τις πολλές κουβέντες και τα τοποθέτησα μέσα στα υπέροχα πολύχρωμα πλαστικά παιχνίδια για να γλυτώσω από αυτά τα ξεθωριασμένα φύλλα, τις γκρίζες πέτρες και την άμμο που συνήθως καταλήγουν στο στόμα τους και δημιουργούν πολλά προβλήματα.
Ντροπή μου, ξέρω είμαι "κακός" μπαμπάς, που μου λέει και ο γιος μου όταν δεν του κάνω όλα τα χατίρια.
Γεμάτος τύψεις λοιπόν για την προσωπική μου «αδυναμία» ως πατέρα, αποφάσισα να φτιάξω μια παράσταση που να μην έχει τα χρώματα του Table. Άλλωστε πως θα μπορούσα να συναγωνιστώ 10.000 pixel. Μια παράσταση όπου αυτές οι υπέροχες στιχομυθίες με τα παιδιά θα είναι κυρίαρχες και δεν θα διακόπτονται από τους διαλόγους των μεγάλων και των ηθοποιών, παρά μόνο θα σιγοντάρονται από τις νότες ενός ακορντεόν. Μια παράσταση για την μυρωδιά του δάσους μετά την βροχή.
Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε μέσα στις λάσπες και τα δέντρα πριν η αστικοποίηση πάρει τέτοιες διαστάσεις. Μεγαλώσαμε παίζοντας με τα φύλλα και το νερό και, να σας πω και κάτι, δεν πάθαμε και τίποτα. Αν είστε από τους γονείς που θέλετε να ξαναθυμηθείτε τα νιάτα σας και να μυήσετε τους μικρούς σας "σπόρους" σε αυτήν την εμπειρία, με πολύ χαρά θα βρισκόμαστε κάθε Κυριακή στις 12:00 στον υπέροχο χώρο του Dancevacuum στο Χαλάνδρι με την παράσταση "Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα" του Jean Giono. Άλλωστε οι "σπόροι" θέλουν την φροντίδα μας για να ανθίσουν.
Σε έναν κόσμο που προσπαθεί να επιβληθεί με βόμβες, θόρυβο και πολύχρωμα pixel, είναι στο χέρι μας το τι θα σπείρουμε για το μέλλον και τι φυσικά θα θερίσουμε.
Μ.Κοιλάκος
Ο Μιχάλης Κοιλάκος είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης. Έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες στο θέατρο ως ηθοποιός, Κ.Ρήγο, Ν.Μαστοράκη, Γ. Λαζάνη, Μ. Κουγιουμτζή, Θ. Μοσχόπουλο, Α. Μπρούσκου, Κ. Καπελώνη, Ι. Ανδρεάδη, Τ. Τζαμαριά, Σ. Φασουλή, Ε. Μαργαρίτη και έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις «Παντογνώστης και Ζωντόβολος», «Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα», «Ανεπίδεκτη διόρθωσης» και το έργο «Χίλιες και μια ...σελίδες» που παίζεται φέτος για δεύτερη χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
