Συγγραφέας: Φανή Δαλεζίου
Σκηνοθέτης: Κωνσταντίνος Τσακανάκης
Ερμηνεύουν: Ίρις Ανδριοπούλου, Δώρα Βασιλικού, Φανή Δαλεζίου, Ελένη Μανδηλαρά, Ποπέτα Σούκου, Κωνσταντίνος Τσακανάκης. Τιμητική παρουσία & φιλική συμμετοχή: Παύλος Κοντογιαννίδης
Περιγραφή
Η "19η Μαΐου" επιφέρει μία συγκίνηση γεμάτη αναμνήσεις και νοσταλγία για ό,τι κουβαλά ο Ποντιακός Ελληνισμός και για ό,τι έχει φυλαχθεί επιμελώς στο ανθρώπινο χρονοντούλαπο.
Περισσότερα
Σαμψούντα, Μάιος 1919.
Όταν οι ήρωες έδιναν τη ζωή τους για την πατρίδα...
Όταν οι ήρωες ακροβατούσαν ανάμεσα στο φως της ζωής και στο σκοτάδι του θανάτου...
Όταν οι ήρωες αγκάλιαζαν τη θεϊκή υπόστασή τους...
Η αγάπη για τα «ιερά χώματα» έρχεται και με το άκουσμα της ποντιακής λύρας ξεσηκώνει αυτές τις φιγούρες του μαρτυρίου σε έναν ύμνο προς τη Γη και μέσα από το λόγο ενός λαού, που είναι τόσο δίπλα μας και ταυτόχρονα τόσο μακριά μας.
Συντελεστές:
Κείμενο: Φανή Δαλεζίου
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Τσακανάκης
Β΄Σκηνοθέτης: Δώρα Βασιλικού
Μουσική επιμέλεια & πρωτότυπη σύνθεση: Χρήστος Παπαδόπουλος
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Σκηνικά - κοστούμια: Μαρία Φιλίππου
Παραδοσιακές ενδυμασίες: Ελευθερία Κουρτζόγλου
Φωτογραφίες: Maria Chavdarova Mavrona
Βίντεο - trailer: Αντώνης Μανδρανής, Βασίλης Ρωμανός
Διδασκαλία χορών: Κώστας Αλεξανδρίδης
Δημόσιες σχέσεις - Επικοινωνία: Αλέξανδρος Καρατζάς
Μεταφορά στα ποντιακά: Ντιάνα Αναστασιάδου, Κώστας Αλεξανδρίδης
Συμμετέχουν & οι μικροί: Ντιλιάνα Ζλάτεβα , Λευτέρης Μπορδέλιας
Υπό την αιγίδα του ομίλου για την Unesco Πειραιώς και νήσων.
Πιστεύοντας ότι η Φανή Δαλεζίου που έγραψε το κείμενο ήθελε να μου ξυπνήσει μνήμες, ο Κωνσταντίνος Τσακανάκης και η Δώρα Βασιλικού με την σκηνοθεσία τους ήθελαν να με μεταφέρουν στον τόπο και το χρόνο, ο Χρήστος Παπαδόπουλος με την μουσική του ήθελε να μεταλάβω την κοινωνία των Ποντίων, θέλω να τους πω ότι τα κατάφεραν.
Πέρασαν μερικές μέρες, η παράσταση που παιζόταν από τον Νοέμβριο στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα, κατέβηκε. Αφουγκράζομαι τη λύρα που αντηχεί ακόμη στην ψυχή μου, αυτό το μαγικό όργανο που παίρνει την θλίψη και την κάνει δύναμη. Κλείνω τα μάτια και βλέπω τους Έλληνες που μαρτύρησαν, να χορεύουν αδελφωμένα. Όταν τα πόδια τους χτυπάνε στη γη, η δόνηση γίνεται πείσμα...
(απόσπασμα από δημοσιευμένη κριτική μου)
Κατερίνα Πεσταματζόγλου
ΚΑΛΟ