Δαίμονες

Αρχείο Παίχτηκε από 02/10/2021 έως 05/12/2021
στο 104
Διάρκεια: 105'
Συγγραφέας: Lars Noren
Μετάφραση: Πάνος Παπαγεωργόπουλος
Διασκευή: Κώστας Μπάρας
Σκηνοθέτης: Κώστας Μπάρας
Σκηνογραφία: Γιώργος Λιντζέρης
Κοστούμια: Γιώργος Λιντζέρης
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Μουσική: Αρχοντούλα Μαρούση
Κίνηση: Φώτης Νικολάου
Ερμηνεύουν: Ηλέκτρα Κομνηνίδου, Τάσος Κονταράτος, Ελένη Κουταλώνη, Τρύφων Μπάρκας

Περιγραφή

Η HashArt theater group μετά από την επιτυχημένη παρουσίαση του έργου ΑΝΤΙΓΟΝΗ/αυτό τουλάχιστον το μπορώ, επανέρχεται με το οριακό έργο του βραβευμένου Σουηδού συγγραφέα LARS NORÉN «ΔΑΙΜΟΝΕΣ».

Περισσότερα

το Σάββατο 23 Οκτωβρίου μετά την παράσταση "Δαίμονες" του Λαρς Νορέν, που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάρα από την ομάδα HashArt Theater Group, θα ακολουθήσει συζήτηση μεταξύ των συντελεστών της παράστασης και των θεατών με συντονίστρια την κυρία Μιρέλλα Κορομπίλια (Phd ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια). Καλεσμένος στο διάλογο που θα ακολουθήσει είναι ο παιδοψυχίατρος Χασιώτης Πέτρος.

HashArt theater group

"Η κόλαση είναι οι άλλοι"- Ζ.Π. Σαρτρ
"Oι άλλοι είσαι εσύ" - σύνθημα σε τοίχο

Λίγα λόγια για το έργο και την παράσταση:

Ένα σαλόνι ως πεδίο μάχης. Μια νύχτα που θα φτάσει ως το ξημέρωμα. Δυο ζευγάρια ξενυχτούν και παίζουν τα πιο επικίνδυνα παιχνίδια.
Κατά τη διάρκεια μιας αποκαλυπτικής νύχτας, ενώ το αλκοόλ ρέει άφθονο και οι προσβολές αναδεικνύονται σε κύριο μέσο επικοινωνίας, οι τέσσερίς τους, θα δώσουν τη σκληρότερη μάχη που καλούμαστε να δώσουμε, θα συνυπάρξουν.
Ο Φρανκ κι η Καταρίνα - των οποίων η σχέση χαρακτηρίζεται από την απόλυτη εξάρτηση που έχει ο ένας από τον άλλο - είναι οι παίκτες: στήνουν παιχνίδια αλληλοεξόντωσης, εμπλέκουν τον Τόμας και την Γκένα, ξεσκίζουν και ξεσκίζονται. Και μόνον έτσι επιβιώνουν. Δεν μπορούν να εκφραστούν παρά μόνο με το συναίσθημα που γνωρίζουν: πληγώνοντας το άλλο τους «μισό». Απόψε θα ξεσκεπαστούν οι αλήθειες που χρόνια τώρα κρύβουν μέσα τους. Θα παλέψουν με την θλίψη τους, τους φόβους τους, τις ανασφάλειες και τα απωθημένα τους. Απόψε δεν θα αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλο αλλά τους ίδιους τους εαυτούς τους. Απόψε θα συνειδητοποιήσουν με τον πιο δύσκολο τρόπο, ότι "H κόλαση είμαστε εμείς".

Συγγραφέας – σύντομο βιογραφικό

Ο Λαρς Νορέν Σουηδός ποιητής, μυθιστορηματογράφος, δραματουργός και σκηνοθέτης. Θεωρείται από πολλούς «διάδοχος» του Στρίγκμπεργκ και αυτό κυρίως γιατί στα έργα του, επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στο έρεβος των οικογενειακών θεσμών και ιδιαίτερα στη σχέση ανάμεσα στα δύο φύλα. Έχει γράψει πάνω από 70 έργα και υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Riks Drama που ανήκει στο Riksteaten (Εθνικός οργανισμός θεάτρου της Σουηδίας) και του Folkteatern στο Γκέτεμποργκ. Το 1971 τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο του Aftonbladet και το 2003 κέρδισε το βραβείο Nordic Academy της Σουηδίας. Πέθανε τον Ιανουάριο του 2021 από Covid-19 σε ηλικία 76 χρόνων.

 

Παρουσίαση καλλιτεχνικής ταυτότητας της Ομάδας:

Η ομάδα HashArt theater group ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2015 και ο στόχος, η πρόθεση, η επιθυμία αλλά και η μέθοδός της αποτυπώνονται στο όνομα με τη λέξη hash που σημαίνει μίξη διαφόρων και διαφορετικών, παλαιών και νέων υλικών που αντλούμε από τις βιβλιοθήκες μας, τις δισκοθήκες μας, τις αποθήκες μας και από εμάς τους ίδιους. Έτσι ξεκινήσαμε να δουλεύουμε συλλέγοντας το υλικό μας και μετά από πολύμηνη διεργασία, γεννήθηκε η πρώτη μας παράσταση “Ο Γλάρος… αυτό ήθελα να πω” που παίχτηκε για δύο χρόνια στο θέατρο Παπαγάλος, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, στο θέατρο Έκφραση στα Ιωάννινα, στο ΒΟΒ festival 2017- ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ -ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 και στη Θεσσαλονίκη στα 52α ΔΗΜΗΤΡΙΑ. Το 2018 ανεβάσαμε το καινούριο έργο του Άκη Δήμου “Μαζί σου για το τίποτα” στο θέατρο ΑΡΓΩ και την παράσταση “ΑλεξΆνδρα” στο Εθνικό Θέατρο-Πειραματική Σκηνή-1, Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών. Το 2019 ανέβηκε η παράσταση “Επειδή αυτή ήταν αυτή κι εγώ ήμουν εγώ” στο θέατρο Παπαγάλος για 40 παραστάσεις. Το 2Ο2Ο παρουσίασε την ΑΝΤΙΓΟΝΗ/αυτό τουλάχιστον το μπορώ (μια σκηνική σύνθεση βασισμένη στα έργα των Σοφοκλή / Μπρεχτ / Ανούιγ κ.λ.π.) στο ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ.

Φωτογραφίες/Βίντεο: Ίρις Κατσούλα

Βοηθός σκηνοθέτη: Βίκυ Χαλαύτρη

Ειδική κατασκευή: Πολυξένη Σπυριάδη

Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ


*Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους

**Στην παράσταση θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας από τον Covid-19

Φωτογραφίες

Βίντεο

5 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

    Η HashArt theater group ανέβασε στο Θέατρο 104 το έργο του βραβευμένου Σουηδού συγγραφέα Lars Loren, «Δαίμονες». Η παράσταση παρουσιάζεται, από τις 2 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή, στο Θέατρο 104.

    Ένα ναρκοθετημένο σαλόνι του Φρανκ και της Καταρίνας, μια ναρκοθετημένη σχέση ενός νεαρού ζευγαριού, που εξαρχής παρουσιάζονται έτοιμοι να αλληλλοκατασπαραχθούν. Έλλειψη επικοινωνίας, πόλεμος φθοράς, πόλεμος όπου ο ένας προσπαθεί να επιβληθεί στον άλλον. Η Καταρίνα ακατάστατη και ο Φρανκ υποχόνδριος. Ένα ατύχημα στο μπάνιο είναι ικανό να πυροδοτήσει τον καυγά. «ή θα σε σκοτώσω ή θα με σκοτώσεις, ή χωρίζουμε ή μένουμε έτσι». Ποιος μπορεί εύκολα να ανατρέψει μιαν άρρωστη σχέση, ειδικά όταν εκεί έχει βρει μια κάποια ασφάλεια; Πολλά τα βιώματα και οι ασχήμιες και από τις δυο μεριές. Η σχέση τους έχει τελειώσει από καιρό, όμως δεν τολμούν να απομακρυνθούν ο ένας από τον άλλο. Η επιτηδευμένη ευγένεια, κρύβει τα μαχαίρια, έτοιμα να εκτοξευθούν με μένος. Αλληλοζηλεύονται κάνοντας προβολή της δικής τους αδιέξοδης ψυχωτικής κατάστασης και αναλώνονται σε έναν καταιγισμό αρρωστημένων υποψιών, που δήθεν δηλώνουν ενδιαφέρον και αγάπη. Η Καταρίνα (Ελένη Κουταλώνη και ο Φρανκ (Τάσος Κονταράτος) ανταλλάσουν βίαιες μπαλιές, σε έναν εξουθενωτικό αγώνα. « Σ’ αγαπώ , αλλά δεν σε αντέχω» της λέει ο Φρανκ και η Καταρίνα ανταπαντά « Το Εγώ μου είσαι εσύ!»

    Στο μεταξύ τους παιχνίδι αναζητούν θεατές, συνενόχους, χειροκροτητές. Στην προκειμένη περίπτωση καλούν τους γείτονες τον Τόμας (Τρύφων Μπάρκας ) και τη Γκένα (Ηλέκτρα Κομνηνίδου), χωρίς να τους προϊδεάσουν για την πάλη στο ρινγκ που θα ακολουθήσει. Το αλκοόλ είναι ο καταλύτης για να γίνει η χημική ένωση και να εκπυρσοκροτήσει η βόμβα. Η Γκένα, παντρεμένη με τον Τόμας, μητέρα δυο παιδιών ενός μικρού και ενός μωρού είναι και εκείνη εγκλωβισμένη σε μια σχέση φθοράς με τον σύζυγό της. Όλοι αναζητούν μιαν απόδραση που δεν τολμούν.

    Η βάση είναι λάθος. Το υπερτιμημένο Εγώ του καθενός δεν έχει θέση μέσα σε μια σχέση σεβασμού και ισότητας. Όταν αυτό διεκδικεί το χώρο του σε μια σχέση παραγκωνίζοντας τον άλλον εξελίσσεται σε Δαίμονα, που στο διάβα του παρασύρει ό, τι συναντήσει.

    Το ένα ζευγάρι, Φρανκ- Καταρίνα, δυο άνθρωποι όμορφοι, καλοφτιαγμένοι, ενώ το άλλο, Τόμας- Γκένα, ο παραμορφωτικός τους καθρέφτης. Αν οι πρώτοι είχαν παιδιά κάπως έτσι θα ήταν, σαν τους γείτονές τους. Διαφορετικές επιλογές, διαφορετικά αδιέξοδα.

    Το θέμα είναι η καθημερινή βία φανερή ή υποβόσκουσα. Η Καταρίνα αν και πανέμορφη είναι θύμα βίας από τον σύζυγό της , που την έχει καταδικάσει σε έναν εγκλωβισμό στο σπίτι και μάλλον σε μια ανέραστη ζωή, ώστε εκείνη να ωθείται σε σκέψεις για άλλους άνδρες, σκέψεις υλοποιήσιμες ή και όχι που όμως την ξεσκίζουν συναισθηματικά και την αναγκάζουν να συμβιβάζεται με μια θεμελιώδη απόρριψη.

    Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο, κάθε πράξη ακόμα κι αν φαίνεται πράξη αγάπης είναι στην ουσία τιμωρητική, εκδικητική πράξη.

    Ο άνθρωπος εγκλωβίζεται μέσα σε λαβυρίνθους από τους οποίους κατ΄ουσίαν δεν θέλει ή μάλλον φοβάται να απεμπλακεί. Κανείς τους δεν μπορεί να αποσκιστεί. Εκλιπαρούν τον άλλον να μην χωρίσουν, δεν αξιώνουν το άλλο, που έχουν ονειρευτεί, παρά προτιμούν να ζουν μια ελλειμματική ζωή, αλλά να έχουν κάτι έστω και άπιαστο να ονειρεύονται. Ο ένας χρειάζεται τον άλλον, δεν τον αγαπά πια. Όλοι είναι τραγικά μόνοι τους και στην παραμικρή ευκαιρία ξεμπροστιάζουν τον σύντροφό τους αφισοκολλώντας τη νεκρή τους σχέση.

    Την δυναμική σκηνοθεσία υπογράφει ο Κώστας Μπάρας, που δημιουργεί ένα γνώριμο θρίλερ, τόσο κοντινό στον σύγχρονο άνθρωπο, που αν δεν το έχει βιώσει ο ίδιος, τουλάχιστον έχει γειτονέψει μαζί του.

    Οι ηθοποιοί: Ηλέκτρα Κομνηνίδου ( Γκένα), Τάσος Κονταράτος ( Φρανκ), Ελένη Κουταλώνη ( Καταρίνα), Τρύφων Μπάρκας (Τόμας) απέδωσαν καταπληκτικά το κείμενο του Lars Loren περιγράφοντας μια πραγματικότητα χωρίς σύνορα, ίσως ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπου, των σχέσεων με ημερομηνία λήξης και χτυπούν τον κώδωνα του κινδύνου, προς αποφυγή όλων αυτών των συμπλεγμάτων που πολλές φορές καταλήγουν σε εγκλήματα.

    Αν και ο ρόλος της Καταρίνας (Ελένη Κουταλώνη )είναι πιο αβανταδόρικος, με μια εξαιρετική ερμηνεία από την ηθοποιό, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην εσωτερική ερμηνεία της Ηλέκτρας Κομνηνίδου, που από τρυφερή και ευγενική γειτόνισσα αποκαλύπτεται και εκείνη δυνάστης στον δυνάστη της, από τον οποίο δεν μπορεί ούτε θέλει να αποκοπεί. Οι δυο άντρες έχουν έναν διαφορετικό τύπο. Ο Τάσος Κονταράτος ( Φρανκ) ένας στυγερός εκτελεστής, με λεπτό νυστέρι, «βιαιοπραγεί» με ευρηματικότητα και «ευγένεια» ενώ ο Τρύφων Μπάρκας (Τόμας), ένας άτολμος νευρωτικός και αυτός, υποταγμένος όμως άνθρωπος, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας θα λέγαμε με όλη την καταπίεση που έχει δεχτεί και βέβαια είναι ικανός να ασκήσει.

    Τα σκηνικά του Γιώργου Λιντζέρη, εντελώς σύμφωνα με το κείμενο, ένα μοντέρνο σπίτι με δάπεδο γεμάτο ποτήρια, ποτήρια για να πιουν, ποτήρια για να χτυπηθούν, για να διασκεδάσουν, να δοκιμάσουν διάφορα ποτά. Το ίδιο και τα κοστούμια του ιδίου. Έξαλλα και ερωτικά για την Καταρίνα, πιο συμβατικά και καθυποταγμένα για την Γκένα. Το ίδιο και για τους συντρόφους τους. Οι φωτισμοί του Παναγιώτη Μανούση και η μουσική της Αρχοντούλας Μαρούση έπαιξαν τον ρόλο τους λειτουργικά.