Ευ-γενία

Από την παράδοση στο μέλλον…

Το έργο

Το έργο, εμπνευσμένο από την Ελληνική παραλογή «Της Λυγερής και του Χάρου», μας μεταφέρει σ' έναν δυστοπικό κόσμο, μια τεχνητή πολιτεία την «Ευ-γενιά». Ένας νέος «τέλειος» κόσμος που θέλει να δημιουργήσει τον ιδανικό άνθρωπο, αφαιρώντας του κάθε δικαίωμα για συναίσθηση, σκέψη και πρωτοβουλία με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο της ζωής του.

Σκληρό και συνάμα τρυφερό, περιγράφει την αλαζονεία και ματαιοδοξία του ανθρώπου να υπάρξει στην τελειότητα. Δύο νέοι θα αντιδράσουν σ΄ αυτό το σύστημα και θα παλέψουν για να ανακαλύψουν ξανά την ανθρώπινη τους πλευρά και την αγάπη. Μια ωδή στις ελεύθερες επιλογές του Ανθρώπου στη ζωή.

Η παράσταση

 «Χρειαζόμαστε έναν νέο κόσμο, μπορούμε να σας διορθώσουμε, είστε πρόβλημα, μπορούμε να σας διορθώσουμε, και να σας κάνουμε μια καλή και χρήσιμη γενιά· Ευ-γενιά, Ευ-γενιά, Ευ-γενιά… Η Ευ-γενιά είναι ο μόνος κόσμος για εμάς… χωρίς αυτήν δεν υπάρχει μέλλον»

Ημέρα 6480. Ημέρα γενεθλίων για την Ευ-γενιά. Ο σωστός επιλεγμένος κωδικός από την επιτροπή συμβίωσης ενηλίκων δίνεται στην Ευγενούλα και στον Κωνσταντή.  Πλέον ό, τι και αν συμβεί η Ευ-γενιά τους προστατεύει.  Ένας νέος κόσμος όπου ο πόνος λείπει... Μα είναι όντως όλα τόσο τέλεια στην Ευ-γενιά; Τους προσφέρουν τον παράδεισο ή έναν πλαστό, τεχνητό, άοσμο κόσμο; Όλα αμφισβητούνται και ανατρέπονται όταν γνωρίσουν την αγάπη και την ανθρώπινη καρδιά. Μόνο μια στάλα από πόνο μπορεί να λιώσει την ατσαλένια κλωστή που τους δένει με την προγραμματισμένη τους μοίρα και να εξασθενήσει τα ηλεκτρονικά πλέγματα. Γιατί τελικά η «ζωή δεν μετριέται, δεν στενεύεται, δεν χωράει σε κανένα ανθρώπινο τέχνασμα». Σε αυτήν τίποτα δεν είναι τέλειο και όμως όλα είναι σωστά.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Η παράσταση αυτή είναι ένα ταξίδι από το χτες στο σήμερα και από το σήμερα στο μέλλον. Μια παραλογή, θα συνδέσει τον άνθρωπο μέσα στον χρόνο, όπου όλα αλλάζουν αλλά και που όλα μένουν ίδια. Οι ίδιες αστοχίες, αλλά και η ίδια δίψα για ζωή γράφουν την ιστορία μας και μας μετακινούν από το λογικό στο παράλογο… και καμιά φορά το παράλογο γίνεται η επικρατούσα λογική… όπως σ’ έναν πόλεμο, πόλεμο με βόμβες ή με ιδέες… ποιο είναι το βέλτιστο για τον άνθρωπο; Από ποια σκοπιά θα πρέπει να αναζητούμε την ευτυχία; Η λαϊκή σοφία πολλές φορές μιλάει μέσα από το παραμύθι και άλλες φορές απλά μας ζωγραφίζει με λέξεις το μέλλον…

Ο κόσμος σήμερα γίνεται όλο και πιο αφιλόξενος για τους νέους. Από μικρή ηλικία τα παιδιά χαρακτηρίζονται και κατηγοριοποιούνται. Οι ανθρώπινες σχέσεις γίνονται όλο και πιο δύσκολες και ο έρωτας είναι δυσπρόσιτος. Οι νέοι του σήμερα είναι επιφυλακτικοί και καλά «διαβασμένοι», αλλά τελείως απροετοίμαστοι για την περιπέτεια της ζωής. Η χρήση της τεχνολογίας, σε κάθε μορφή επικοινωνίας, έχει καταργήσει την ουσιαστική έννοια της επικοινωνίας και οδηγεί στην αποξένωση. Η ανάγνωση του κόσμου, μέσα από τις ατέλειωτες απόψεις ειδικών που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, η διαδικτυακή ζωή που καμιά φορά είναι πιο σημαντική και από την ίδια τη ζωή, δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα, που ενώ έχει πολλά οφέλη να προσφέρει, ταυτόχρονα οδηγεί τον άνθρωπο σε μια εικονική και πολλές φορές διαστρεβλωμένη αντίληψη της ζωής. Το έργο αυτό συνδέει το σήμερα με το χτες και το αύριο, με κοινό στοιχείο την έπαρση του ανθρώπου, που πιστεύει ότι με τη δύναμη και τον πλήρη έλεγχο μπορεί να υπερισχύσει των φυσικών νόμων του κόσμου. Όμως αυτό που πολλές φορές ξεχνάει είναι ότι η ζωή έχει τους δικούς της νόμους και ότι το ανθρώπινο πνεύμα αποκτά δύναμη και λόγο όταν είναι ελεύθερο, να υπάρχει και να γνωρίζει. Καμία υπευθυνότητα δεν είναι εφικτή με τη βία, λεκτική, σωματική ή συναισθηματική. Ακόμα και όταν αυτή μας προσφέρεται σε όμορφο περιτύλιγμα και μας υπόσχεται έναν  “εξευγενισμένο”  καλύτερο κόσμο.

Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Θωμάς Κινδύνης
Διδασκαλία ρόλων (acting coaching) – αναλυτική προσέγγιση: Ανδροκλής Δεληολάνης
Χορογραφία – Διδασκαλία Κίνησης: Ευγενία Παπαδάκη
Φώτα-Video: Παναγιώτης Λάμπης
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Η παράσταση «Ευ-γενιά» επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.