Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015

Σχετικά

Το θέατρο
στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015

1955-2015: Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου γιορτάζει την επέτειο εξήντα δημιουργικών χρόνων και, ως ζωντανός οργανισμός που συνδιαλέγεται με την κοινωνία, συνεχίζει τη δράση του, ενώ ταυτόχρονα αλλάζει.

Για τέσσερις δεκαετίες το Φεστιβάλ Αθηνών είχε ταυτιστεί με το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Ένα νέο κεφάλαιο για τη θεατρική τέχνη αποτέλεσε, πριν από εννέα χρόνια, το άνοιγμα του Φεστιβάλ και σε άλλους χώρους, καθώς το υπέροχο ρωμαϊκό οικοδόμημα κάτω από την Ακρόπολη έθετε εκ των πραγμάτων δεσμευτικούς όρους στα σύγχρονα εγχειρήματα. Η καρδιά των θεατρικών παραστάσεων χτυπά και φέτος στην Πειραιώς 260, ενώ παράλληλα τα θεάματα απλώνονται στο Ηρώδειο, στο Λύκειο του Αριστοτέλη και σε άλλα σημεία μέσα στην πόλη.

Το θέατρο σημειώνει δυναμική παρουσία με σημαντικές ξένες μετακλήσεις, αλλά και ελληνικές παραγωγές καταξιωμένων και νεότερων καλλιτεχνών. Σκηνοθέτες και σχήματα διεθνούς εμβέλειας, όπως ο Ρομέο Καστελλούτσι με τη Societas Raffaello Sanzio και ο Τόμας Όστερμαγερ με τη Schaubüchne, που πρωτογνωρίσαμε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, επανέρχονται με νέες δημιουργίες. Θίασοι όπως οι She She Pop από το Βερολίνο, το Young Jean Lee’s Theater από τη Νέα Υόρκη, το Baxter Theatre από τη Νότιο Αφρική, οι Γάλλοι Φρανσουά Τανγκύ και Νταβίντ Μαμπούς εμφανίζονται για πρώτη φορά, ενώ το New Riga Theatre από τη Λετονία παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη ένα ρωσικό έργο. Παράλληλα, το Φεστιβάλ παραμένει ένας τόπος ανοιχτός στο απρόβλεπτο, ρίχνοντας βάρος στην πρωτότυπη δημιουργία, με αναθέσεις σε ελληνικά σχήματα, με Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες.

Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες γίνεται προσπάθεια να εκπροσωπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες τάσεις. Προσεγγίσεις της αρχαιοελληνικής τραγωδίας –που λαμβάνουν χώρα όχι μόνο στην Επίδαυρο, αλλά και σε κλειστές αθηναϊκές αίθουσες, νέες αναγνώσεις ευρωπαίων κλασικών, νέα ελληνικά έργα, μεταδραματικές παραστάσεις «επινοημένου» θεάτρου, θέατρο του δρόμου.

Το βήμα σε νέους καλλιτέχνες αποτελεί βασική προϋπόθεση: πέντε σκηνοθέτες συμμετέχουν για πρώτη φορά, ενώ άλλοι ξαναδοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στην Αθήνα, στο Φεστιβάλ Επιδαύρου και στη μικρή Επίδαυρο. Ιδιαίτερη θέση στη φετινή διοργάνωση έχουν οι γυναικείες παρουσίες: σκηνοθέτριες, συγγραφείς, ηθοποιοί. Παράλληλα, η σύνδεση του Φεστιβάλ με τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνίας υπαγόρευσε την ένταξη παραστάσεων που πραγματεύονται θέματα όπως οι άστεγοι, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, ενώ το Τροχόσπιτο θα συναντήσει τους θεατές μέσα στην πόλη. Ποικίλες θεματικές, διαφορετικές σκηνικές εκδοχές, προτείνουν ένα καλειδοσκόπιο από αντιλήψεις, συγκινήσεις και όψεις του κόσμου.

Στο Φεστιβάλ Επιδαύρου σημαντικοί καλλιτέχνες θα αναμετρηθούν με το αρχαίο δράμα, ενώ η ελληνο-ιαπωνική συμπαραγωγή της ομηρικής Νέκυιας από το θέατρο Νο θα αποτελέσει μια γέφυρα ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς.

ΘΕΑΤΡΟ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
Πάπισσα Ιωάννα

Σκηνοθέτης που δεν χρειάζεται συστάσεις, ο Δημήτρης Μαυρίκιος ανοίγει φέτος το Φεστιβάλ Αθηνών ολοκληρώνοντας την περσινή παράσταση εν εξελίξει του θεατρικού έργου του που βασίζεται στην Πά-πισσα Ιωάννα (1866) του Εμμανουήλ Ροΐδη, καθώς και στη σχέση του συγγραφέα με τη μητέρα του.
Η συγκλονιστική βιογραφία της Χιώτισσας αρχοντοπούλας Κορνηλίας Ροδοκανάκη μοιάζει να προσφέρει υλικό στις περιπέτειες της θρυλικής πάπισσας του Μεσαίωνα.
Η μητέρα του Εμμανουήλ Ροΐδη η μοναδική γυναίκα με την οποία ο δημιουργός της Πάπισσας μοιράστηκε στενά τη ζωή του, μένοντας άγαμος πλάι της μέχρι τον θάνατό του– αρραβωνιάστηκε δυο φορές μέχρι τα οχτώ της χρόνια, έζησε την καταστροφή της Χίου, φυλακίστηκε, είδε τον πατέρα της κρεμασμένο, πουλήθηκε σκλάβα, έγινε η βοσκοπούλα Αϊσέ στα βάθη της Τουρκίας… Πριν κλειστεί, έφηβη, σε χαρέμι, κάποιος την αναγνώρισε και συγγενείς την αγόρασαν πανάκριβα. Στα παλάτια τους στην Ιταλία μορφώθηκε, έπαιξε στο θέατρο, χόρεψε στην αγκαλιά του βασιλιά.
Η Ιωάννα, πάλι, η μοναδική μυθιστορηματική ηρωίδα του Ροΐδη, είναι ένα κορίτσι με εξίσου σκληρά παιδικά χρόνια, που κατορθώνει να αναρριχηθεί μέχρι το ύψιστο εκκλησιαστικό αξίωμα.
Ζωή και έργο του Ροΐδη καθορίζονται δυναμικά από τις δυο αυτές μορφές, που σχεδόν μονοπωλούν το γυναικείο σύμπαν του, αλλά και καθρεφτίζονται η μια μέσα στην άλλη, σε περιοχές της διανοίας
που του είναι ιδιαίτερα προσφιλείς: εκεί όπου πραγματικότητα και μυθοπλασία ενώνονται αρμονικά,
χωρίς σύνορα διακριτά μεταξύ τους.
[31 ΜΑΪΟΥ, 1 & 2 ΙΟΥΝΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

ΘΕΑΤΡΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
2 – 6 & 8 – 12 ΙΟΥΝΙΟΥ

Χάρης Φραγκούλης
Ο Άρντεν πρέπει να πεθάνει

 

Με φόντο την ελισαβετιανή εποχή, το κείμενο αυτό θα μπορούσε να θυμίζει σενάριο του Χίτσκοκ ή του Ταραντίνο. Έργο αγνώστου συγγραφέα (1592), που κατά καιρούς αποδόθηκε στον Σαίξπηρ, στον Μάρλοου ή στον Τόμας Κυντ, μνημονεύεται από τον Αρτώ στο Θέατρο της σκληρότητας.
Βίαιο, μυστηριώδες και άκρως αποκαλυπτικό των ανθρωπίνων παθών, μεταφέρει στο θεατρικό σανίδι το πραγματικό γεγονός της στυγερής δολοφονίας του Τόμας Άρντεν, πρώην δημάρχου του Φέβερσαμ, από την άπιστη σύζυγό του Άλις. Πρόκληση για τους ηθοποιούς οι ανατροπές της δράσης και οι συναισθηματικές μεταπτώσεις των ηρώων, εμπνέουν έναν ξεχωριστό νεανικό θίασο να ζωντανέψει αυτή την ιστορία έρωτα και πλεκτάνης, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο ταλαντούχος ηθοποιός Χάρης Φραγκούλης που, παράλληλα με τις ερμηνευτικές επιδόσεις του, ανοίγεται με επιτυχία στον χώρο της σκηνοθεσίας.

 

Μετάφραση Νίκος Χατζόπουλος

Σκηνοθεσία Χάρης Φραγκούλης

Σκηνικά Αργύρης Πανταζάρας – Λουκία Χουλιάρα

Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη

Μουσική Κορνήλιος Σελαμσής

Τεχνική Alexander Βίκυ Παναγιωτάκη

Βοηθός σκηνοθέτη Ασπασία-Μαρία Αλεξίου

Βοηθός σκηνογράφου Γεωργία Μπούρα

Βοηθός ενδυματολόγου Κέλλυ Παπαδοπούλου
Κατασκευή σκηνικού Γιάννης Δαμίγος, Χρήστος Τσακίρογλου

Κατασκευή κοστουμιών modistroula.gr
Φωτογραφίες παράστασης Νίκος Πανταζάρας

Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ηρώ Μπέζου, Μαρία Πανουργιά, Γιάννης Παπαδόπουλος, Γιάννος Περλέγκας, Θάνος Τοκάκης, Νικόλας Χανακούλας
Ευχαριστούμε τη Μάρω Σταυρινού για τη βοήθειά της, τη Χαρά Ιωάννου για τη συμβολή της στο κείμενο της τελευταίας αφήγησης, τον Τάκη Φραγκούλη και τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια για τη φιλοξενία και την υποστήριξη.

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 20€, 15€ (φοιτητικό, μειωμένο), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)
Η νέα ΣΚΗΝΗ – Θέατρο Οδού Κυκλάδων: Κεφαλληνίας & Κυκλάδων 11, Κυψέλη
 

ΘΕΑΤΡΟ

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Ε)

3 & 4 ΙΟΥΝΙΟΥ

ΟΜΑΔΑ STATION ATHENS – ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

Είμαστε οι Πέρσες!

 

Μαρτυρίες-σοκ απ’ την Αμυγδαλέζα και οδύσσειες προσφύγων απ’ το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές μπολιάζουν τους Πέρσες και τις Ικέτιδες στην παράσταση-ντοκουμέντο Είμαστε οι Πέρσες! της Γιολάντας Μαρκοπούλου.

Πόση είναι, πράγματι, η απόσταση από τις εμπόλεμες ζώνες της Καμπούλ μέχρι τα κρούσματα βίας και ρατσισμού της ελληνικής καθημερινότητας αναρωτιούνται, σαν σύγχρονοι αγγελιαφόροι, o Χασάν, ο Τζαβάντ, ο Ρεζά, ο Χαλίλ, ο Αιντίμ, o Ρεζά και ο Ραμζάν.
Η παράσταση-γροθιά γεννήθηκε στο καλλιτεχνικό εργαστήρι Station Athens για νέους μετανάστες και πρόσφυγες, της ΜΚΟ ΑΜΑΚΑ.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία Γιολάντα Μαρκοπούλου

Δραματουργία Μαργαρίτα Παπαδοπούλου, Γιολάντα Μαρκοπούλου

Kίνηση Pauline Huguet

Σκηνογραφία Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος

Μουσική Λάμπρος Πηγούνης

Φωτισμοί Ολυμπία Μυτιληναίου

Βίντεο Ελίνα Φέσσα, Δάφνη Καλαφάτη

Βοηθός σκηνοθέτη Βανίνα Καρβούνη
Βοηθός Παραγωγής Τζέλα Χριστοπούλου

 

Με τους Chaljl Ali Zada, Ramzan Mohammad, Hossain Amiri, Aidim Joyimal, Reza Mohammadi, Reza Muosevi

 

Το εργαστήρι STATION ATHENS

Ένα χαρακτηριστικό του Μεταξουργείου είναι η πολυπολιτισμικότητά του και με αφετηρία αυτό δημιουργήθηκε από την ΜΚΟ ΑΜΑΚΑ και το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ το καλλιτεχνικό εργαστήρι θεάτρου, φωτογραφίας,  βίντεο και εικαστικών για νέους μετανάστες και πρόσφυγες, με βάση τις μεθόδους art therapy.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα μέλη της ομάδας, πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, έχουν δημιουργήσει το δικό τους «Σταθμό» στο χώρο του Συνεργείου. Στη διάρκεια της χρονιάς στον 3^ο όροφο του Συνεργείου λειτουργεί «η τάξη» του εργαστηρίου με στόχο την παρουσίαση μιας παράστασης αλλά και όλου του υλικού που οδήγησε στην δημιουργία της.  Ξεκινώντας από τη θεματική του ταξιδιού με την παράσταση «Station Athens” το 2011, περάσαμε στο εδώ και τώρα δουλεύοντας την έννοια του νέου «σταθμού» με την ανοιχτή πρόβα/παράσταση «Είμαστε σπίτι» το 2012 και συνεχίσαμε με την έννοια του πολέμου και την θεατρική performance, «Είμαστε οι Πέρσες!» βασισμένη στους «Πέρσες» του Αισχύλου το 2103, και καταλήγοντας στις ιστορίες από το παρελθόν που οδήγησαν στην φυγή με την νέα μας παράσταση «Ε_ΦΥΓΑ».

Το εργαστήρι ορίζεται σαν «Εργαστήρι Art Therapy» και διαφοροποιείται από ένα απλό εργαστήρι Τέχνης, όπου απλά μεταδίδονται συγκεκριμένες τεχνικές, χωρίς όμως να είναι χώρος ψυχοθεραπείας. Τα εργαλεία του Art Therapy είναι οι εικαστικές και παραστατικές τέχνες και το θεραπευτικό στοιχείο έγκειται στην συνειδητοποίηση του ότι μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία ευνοείται η προφορική επικοινωνία, η συνοχή της ομάδας και η προσωπική έκφραση.

 

Παραγωγή Polyplanity Productions, ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ
Ώρα έναρξης: 21.00

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ (μειωμένο), 5€ (φοιτητικό, άνω 65, άνεργοι, ΑΜΕΑ)

 

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)

10 & 11 ΙΟΥΝΙΟΥ

Helter Skelter Company
Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μετατόπιση προς το ερυθρό

του Γιάννη Μαυριτσάκη

 

Η παράσταση του νέου έργου του Γιάννη Μαυριτσάκη, που σκηνοθέτησε με επιτυχία ο πολλά υποσχόμενος Θάνος Παπακωσταντίνου πλαισιωμένος από καταξιωμένους ηθοποιούς, επαναλαμβάνεται μετά τη θερμή περσινή της υποδοχή στο Φεστιβάλ Αθηνών και στην Πειραιώς 260.

Στην αστρονομία η «μετατόπιση προς το ερυθρό» είναι το τεκμήριο της αδιάπτωτης διαστολής του σύμπαντος.

Ένας θηριοδαμαστής προλογίζει το νέο έργο του Γιάννη Μαυριτσάκη, πάνω στη σκηνή ενός τσίρκου, ανάμεσα σε παράξενα ζώα και ακροβάτες. Μας μιλάει για την έλευση ενός καινούριου είδους, εκθαμβωτικού και καταστροφικού: ένας καινούριος εγωισμός ανασυντίθεται, πιο ισχυρός και απόλυτος από τους προηγούμενους, ένας εγωισμός που αναγκάζει όλους τους άλλους να υποκύψουν και να καταναλωθούν.
Από τις ερμητικά κλειστές αίθουσες συνεδριάσεων με το αυστηρό τελετουργικό, μέχρι την αγκαλιά μιας βασίλισσας-τροφού που εκπληρώνει φαντασιώσεις, οι ήρωες του έργου αποσυνδέονται από το παρελθόν τους και μετατοπίζουν τον κόσμο.
Σκηνοθεσία – Σκηνικός χώρος Θάνος Παπακωνσταντίνου

Σκηνικά – Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού

Κίνηση Χαρά Κότσαλη

Σύνθεση ήχων Αντώνης Μόρας

Δραματουργία ήχου-φωνών & Ηχητικός σχεδιασμός Δημήτρης Καμαρωτός Σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Θανάσουλα

Βοηθός σκηνοθέτη Ελεάνα Γεωργιάδου

Γλυπτική Κατερίνα Ανδρέου

Δραματολόγος Τζωρτζίνα Κακουδάκη

Ερμηνεύουν Αμαλία Μουτούση, Αλεξία Καλτσίκη, Αντώνης Μυριαγκός, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Μάριος Παναγιώτου, Κατερίνα Σπυροπούλου, Χαρά Κότσαλη, Νάντη Γώγουλου

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 20€, 15€ (μειωμένο), 10€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 3ο διεθνές Φεστιβάλ Between the Seas (Mediterranean Performing Arts) της Νέας Υόρκης το καλοκαίρι του 2013 με τον τίτλο Redshift.

 

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (H)
5 – 6 ΙΟΥΛΙΟΥ

Βίκτωρ Αρδίττης

TEXTILEN
της Μαρίας Ευσταθιάδη

(πρώτο ανέβασμα)

Μια πλούσια αστική Οικογένεια σε αποσύνθεση. Τρεις γενιές επί σκηνής. Σχέσεις διαρρηγμένες και υποκριτικές αναδεικνύουν μέσα από την αλληγορία τους τον μηχανισμό που «υφαίνει» τα νήματα στην Ιστορία της νεοελληνικής καπιταλιστικής κοινωνίας. Παιδικά τραγουδάκια, ασώματες φωνές που επιτηρούν και σχολιάζουν τη δράση, χιούμορ, ένοχα πάθη και κρυμμένη βιαιότητα.
Το έργο της Μαρίας Ευσταθιάδη Textilen παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη σκηνή στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2015, σε σκηνοθεσία Βίκτωρα Αρδίττη, στις  5 και 6 Ιουλίου, στην  «Πειραιώς 260» (Κτίριο Η).

Ο σκηνοθέτης Βίκτωρ Αρδίττης προσεγγίζει τον κόσμο της Μαρίας Ευσταθιάδη θέλοντας να φέρει στη σκηνή ένα μωσαϊκό στιγμών από τη διαδρομή της αστικής τάξης στον 20^ο και τον 21^ο αιώνα, όπου «συνυφαίνονται» ο λόγος, η μελωδία και η κίνηση. Τα σκηνικά-κοστούμια είναι του Αντώνη Δαγκλίδη, η μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού, η κίνηση της Ίριδας Νικολάου και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη. Βοηθοί σκηνογράφου: Αμαλία Θεοδωροπούλου, Λένα Λέκκου.

Παίζουν οι: Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ρηνιώ Κυριαζή, Ντένης Μακρής, Περικλής Μουστάκης, Θέμις Μπαζάκα, Σοφία Σεϊρλή, Μάνος Σταλάκης.

και: Γιώργος Βουρδαμής, Θέμης Θεοχάρογλου (ασώματες φωνές)

 

Για το έργο 

 Στη χώρα των τεράτων

«Τώρα πια έχω φύγει, έφυγα μετά την κηδεία

Πήρα μαζί μου τις στιγμές του τέλους

Αλλά κοιτάξτε τους, είμαι κι εγώ εκεί, ανάμεσά τους, να προσπαθώ να βγω απ’ αυτό απ’ όπου κανείς δεν μπορεί να βγει»

 

Κι όμως όλα είναι έτοιμα για την οριστική κατεδάφιση.

 

Αλήθεια, τι είναι ένα σπίτι πέρα από μια φυλακή όπου τίποτα και όλα επιτρέπονται; Τι θα πει οικογένεια; Τι άλλο μπορεί να σημαίνει πέρα από την αλόγιστη πολυπρισματική ιδιωτική βία και τη διάρρηξη κάθε ταυτότητας; Στο μικρόκοσμο του Textilen το χρήμα, ο κυνισμός, η απληστία, η υποκρισία, αυτές οι αρχές που διέπουν τους κυρίους και τους υπηρέτες τους κατοπτρίζουν τον κοινωνικό ιστό της σύγχρονης Ελλάδας και η αποδόμηση της οικογενειακής συνθήκης την κατάρρευσής του.

Textilen είναι το όνομα της μεγάλης υφαντουργικής επιχείρησης του γενάρχη παππού. Ο λόγος, οι χαρακτήρες, όπως η οικογένεια και η κοινωνία είναι ένα ύφασμα που υφαίνεται και ξηλώνεται,. Ο διάλογος, που στόχο έχει να γεφυρώσει την a priori τάφρο μεταξύ των ανθρώπων, είναι σχεδόν απόν. Η εμμονική αναφορά στο παρελθόν εξοβελίζει κάθε έννοια παρόντος, αλλά και μέλλοντος. Μέσα σ’αυτή την privatopia η κόρη, πότε κοριτσάκι και πότε νέα κοπέλα, είναι η μόνη που ονειρεύεται να δραπετεύσει, η μόνη που βλέπει τον σχεδόν αόρατο άνθρωπο-που-περπατάει συνεχώς επί σκηνής. Και μαζί του, μέσα από τα αποκαΐδια, θα επιχειρήσει (;) μια καινούρια αρχή, όταν μια «λυτρωτική» πυρκαϊά βάλει τέλος στη μηχανή της βίας.

 

Σημείωμα του σκηνοθέτη Βίκτωρα Αρδίττη

Η οθόνη των αναμνήσεων

«Μην ψάχνετε από ποια ύλη από ποια ψευδαίσθηση είναι φτιαγμένη η παρουσία μας…»

Να μια εντελώς σύγχρονη ελληνική θεατρική γραφή!

Η Μαρία Ευσταθιάδη αφουγκράζεται τις σύγχρονες σκηνικές αναζητήσεις και «στέλνει» στη σκηνή μια αναρχική δραματουργία, μια απροσδόκητα μεγάλη φόρμα, όπου η ισχυρή γραφή συνυπάρχει με το χοροθέατρο, και ο ελλειπτικός ρεαλισμός με το μελόδραμα.

Το κείμενο της υποδέχεται ένα επιτελείο συντελεστών και ένας θίασος σημαντικών ηθοποιών τριών γενεών, με την ευθύνη του πρώτου ανεβάσματος.

Εννέα πρόσωπα αέναα εγκλωβισμένα σε μια φυσαλίδα χρόνου όπου οι ζωντανοί συνυπάρχουν με τους νεκρούς, το ορατό με το αόρατο, το όνειρο με τον εφιάλτη, όπου τα νήματα συμπλέκονται σχεδόν δίχως σειρά.

Στο TEXTILEN τρεις γενιές είναι συνεχώς επί σκηνής: φαντάσματα και σκιές, με χιούμορ και ενάργεια. Εδώ η βίαιη και σκοτεινή οικογενειακή μηχανή γίνεται ένα μεγάλο μωσαϊκό στιγμών από τη διαδρομή της αστικής τάξης τον εικοστό και τον εικοστό πρώτο αιώνα. Το μεγάλο αθηναϊκό σπίτι, οι υπηρέτριες, τα κρυμμένα πάθη και μυστικά, τα βραδινά φορέματα, τα παιδικά τραγουδάκια, προτείνουν μια χορογραφία που μετατρέπει τη σκηνή σε οθόνη των αναμνήσεων.

 

Το Textilen  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σαιξπηρικόν»

 

Σκηνοθεσία: Βίκτωρ Αρδίττης
Σκηνικά-κοστούμια: Αντώνης Δαγκλίδης
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Κίνηση: Ίρις Νικολάου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθοί σκηνογράφου: Αμαλία Θεοδωροπούλου, Λένα Λέκκου

Παίζουν οι: Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ρηνιώ Κυριαζή, Ντένης Μακρής, Περικλής Μουστάκης, Θέμις Μπαζάκα, Σοφία Σεϊρλή, Μάνος Σταλάκης
και: Γιώργος Βουρδαμής, Θέμης Θεοχάρογλου (ασώματες φωνές)

Εισιτήρια: 20€, 15€ (μειωμένο), 10€ (φοιτητικό, 65+), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)
Έναρξη: 21.00
Διάρκεια: 90΄περίπου

 

Εισιτήρια για τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ μπορείτε να εξασφαλίσετε:

• Online με χρέωση πιστωτικής κάρτας στην ιστοσελίδα www.greekfestival.gr
• Τηλεφωνικά με χρέωση πιστωτικής κάρτας στο 210.3272000 καθημερινά (και Κυριακές) 9:00 – 21:00
• Από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου
• Από τα Βιβλιοπωλεία ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, τα Καταστήματα PUBLIC, τα Βιβλιοπωλεία Ιανός και τα Reload Stores

Κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου).
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή: 9:00-17:00, Σάββατο: 9:00-15:00.
Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων και ανοίγουν δύο ώρες πριν την ώρα έναρξης των παραστάσεων. Εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας.

 

 

e – ΑΛΒΙΣ ΧΕΡΜΑΝΙΣ

ΘΕΑΤΡΟ

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)

11 – 13 ΙΟΥΝΙΟΥ

 

BAXTER THEATRE CENTRE – ΓΙΑΕΛ ΦΑΡΜΠΕΡ

Mies Julie

βασισμένο στη Δεσποινίδα Τζούλια του ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ

 

Το Φεστιβάλ Αθηνών μας συστήνει έναν ξεχωριστό νοτιοαφρικανικό θίασο με μιαν άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση.
Το πολύκροτο έργο του Στρίντμπεργκ (1888) που προκάλεσε σκάνδαλο στην εποχή του, εστιάζει στην πάλη ανάμεσα σε δύο κοινωνικές τάξεις, δύο φύλα, δύο ψυχισμούς. Μέσα στην παγανιστική ευφορία μιας νύχτας καλοκαιριού, ένας υπηρέτης οδηγεί την κόρη του αφεντικού του σε ένα ερωτικό παιχνίδι που τελικά θα οδηγήσει στη συντριβή.
Ένα θεατρικό έργο βασισμένο στην ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά της Γιάελ Φάρμπερ, η οποία με αφορμή τις ιδιαιτερότητες της νοτιοαφρικανικής κοινωνίας εμπλέκει το θέμα των διαφορετικών τάξεων με αυτό των φυλετικών διαφορών.
Η παράσταση τελικά αναδεικνύει την αδυσώπητη σχέση θύτη και θύματος, εξουσίας και σαγήνης ανάμεσα στη λευκή Τζούλια και τον μαύρο Ζαν.

 

Κείμενο – Σκηνοθεσία Yaël Farber

Πρωτότυπη μουσική Daniel & Matthew Pencer

Τραγούδι – Μουσική Tandiwe “Nofirst” Lungisa

Σκηνικά – Φωτισμοί Patrick Curtis

 

ΔΙΑΝΟΜΗ

Τζούλια Hilda Cronjé

Τζων Bongile Mantsai

Κριστίν Zoleka Helesi

 

Τεχνική διεύθυνση Michael Maxwell

Διεύθυνση σκηνής Nosipho Bophela

 

Οργάνωση παραγωγής Patrick Curtis

Παραγωγή The Baxter Theatre Centre – University of Cape Town

Σε συνεργασία South African State Theatre

Διεθνείς περιοδείες Claire Béjanin

 

Στα αγγλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους

Μετάφραση Γιάννης Καλιφατίδης

 

Το Baxter Theatre Centre στο Πανεπιστήμιο του Κέηπ Τάουν, από την ίδρυσή του το 1977 φιλοξενεί αδιάκοπα στη σκηνή του όλα τα είδη των τεχνών – μουσική, μπαλέτο, όπερα, θέατρο.

Από τους σημαντικότερους θεατρικούς χώρους του Κέηπ Τάουν, βρίσκεται πάντοτε στην πρώτη γραμμή με στόχο να βρουν έκφραση στις σκηνές, στα φουαγιέ και τις αίθουσές του οι κουλτούρες όλων των λαών της Νοτίου Αφρικής. Ακόμα και κατά τους χαλεπούς καιρούς των φυλετικών διακρίσεων, οι πύλες του παρέμειναν ανοιχτές σε όλους και κατάφερε να αναπτυχθεί αντλώντας υλικό από τα εγχώρια ταλέντα και δημιουργώντας μια μοναδική νοτιοαφρικανική θεατρική παράδοση.

 

Teaser: https://www.youtube.com/watch?v=R3xiBfkJPKQ

 

Προσοχή: Κατάλληλο άνω των 16 ετών.
Περιέχει σκηνές βίας και σεξ. Γίνεται χρήση θεατρικού μηχανήματος καπνού

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 25€, 20€ (μειωμένο), 15€ (φοιτητικό, +65), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)

Διάρκεια: 90 λεπτά

 

 

NeW RiGa TheaTR

Σόνια
της Tατιάνα Τόλσταγια

Με μια παράσταση πανέξυπνη και σπαρακτική έρχεται στην Πειραιώς 260 ο Άλβις Χερμάνις, ο Λετονός
σκηνοθέτης που έχει αποσπάσει την τελευταία δεκαετία τη διεθνή αναγνώριση. Διευθυντής και σκηνο-
θέτης του Νέου Θεάτρου της Ρίγας, ενός κρατικού θεατρικού οργανισμού με μόνιμο θίασο είκοσι
πέντε ηθοποιών, έχει στο ενεργητικό του συνεργασίες και με σημαντικούς ευρωπαϊκούς θεατρικούς
φορείς. Η προσωπική αισθητική του χαρακτηρίζεται από τον συγκερασμό δύο αλληλοσυγκρουόμενων
σκηνικών αντιλήψεων: δομικά, αφαιρετικά στοιχεία της γερμανικής παράδοσης αφενός, το παιγνιώδες,
αυθόρμητο και μεστό παίξιμο της ρωσικής σχολής αφετέρου.
Το έργο της Tatiana Tοlstaya (με το βαρύ επίθετο των Τολστόι) τοποθετείται στο Λένινγκραντ, σε έναν
εσωτερικό χώρο με ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’40. Ένας άντρας ηθοποιός ερμηνεύει μοναδικά τη
μοναχική Σόνια, που ετοιμάζει γλυκά και φροντίζει ανελλιπώς τα φυτά της, αντιμετωπίζοντας με θετική
διάθεση τα βάρη της ύπαρξης και τα στραβά της κοινωνίας. Μέσα από την καθημερινότητα και τα όνειρα
αυτής της ρομαντικής και αξιολάτρευτης γυναίκας, που περιμένει τον πρίγκιπά της, αναδεικνύεται το με-
γαλείο των ανώνυμων ηρώων και ηρωίδων της διπλανής πόρτας.
[16, 17 & 18 ΙΟΥNΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)

16-18 ΙΟΥΝΙΟΥ

 

ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΡΙΓΑΣ – ΑΛΒΙΣ ΧΕΡΜΑΝΙΣ

Σόνια

της ΤΑΤΙΑΝΑΣ ΤΟΛΣΤΑΓΙΑ

 

Με μια παράσταση πανέξυπνη και σπαρακτική έρχεται στην Πειραιώς 260 ο Άλβις Χερμάνις, ο Λετονός σκηνοθέτης που έχει αποσπάσει την τελευταία δεκαετία τη διεθνή αναγνώριση. Διευθυντής και σκηνοθέτης του Νέου Θεάτρου της Ρίγας, ενός κρατικού θεατρικού οργανισμού με μόνιμο θίασο είκοσι πέντε ηθοποιών, έχει στο ενεργητικό του συνεργασίες και με σημαντικούς ευρωπαϊκούς θεατρικούς φορείς.
Η προσωπική αισθητική του χαρακτηρίζεται από τον συγκερασμό δύο αλληλοσυγκρουόμενων σκηνικών αντιλήψεων: δομικά, αφαιρετικά στοιχεία της γερμανικής παράδοσης αφενός, το παιγνιώδες, αυθόρμητο και μεστό παίξιμο της ρωσικής σχολής αφετέρου.

Το έργο της Tatiana Tοlstaya (με το βαρύ επίθετο των Τολστόι) τοποθετείται στο Λένινγκραντ, σε έναν εσωτερικό χώρο με ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’40.
Ένας άντρας ηθοποιός ερμηνεύει μοναδικά τη μοναχική Σόνια, που ετοιμάζει γλυκά και φροντίζει ανελλιπώς τα φυτά της, αντιμετωπίζοντας με θετική διάθεση τα βάρη της ύπαρξης και τα στραβά της κοινωνίας.
Μέσα από την καθημερινότητα και τα όνειρα αυτής της ρομαντικής και αξιολάτρευτης γυναίκας, που περιμένει τον πρίγκιπά της, αναδεικνύεται το μεγαλείο των ανώνυμων ηρώων και ηρωίδων της διπλανής πόρτας.

 

Σκηνοθεσία Alvis Hermanis

Σκηνογραφία Kristīne Jurjāne

Ήχος Andris Jarāns

Φωτισμοί Arturs Skujiņš-Meijiņš

 

Ερμηνεύουν Gundars Āboliņš, Jevgēnijs Isajevs

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 20€, 15€ (μειωμένο), 10€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)

Διάρκεια: 1 ώρα και 40’

 

 

ΒΙΚΟΣ ΝΑΧΜΙΑΣ
Στροφοδίνες

ο τίτλος της παράστασης παραπέμπει στην αρχαία ελληνική λέξη στρόφιγξ και περιγράφει μεταφορικά
την παραληρηματική συμπεριφορά των ατόμων που φτάνουν σε έκσταση κατά την άσκηση της διαρκούς
επιτόπιας περιστροφής. Πρόκειται για μια τεχνική με βαθιές καταβολές μέσα στους αιώνες, που συ-
ναντάμε απεικονισμένη σε ανάγλυφα στα αρχαιοελληνικά Καβείρια μυστήρια, σε ασιατικά αγροτικά
δρώμενα, σε αμερικανικές προκολομβιανές τελετές. Κυρίως, βέβαια, αναδεικνύεται στη ζωντανή, μυ-
στική σούφικη παράδοση, με ιδρυτή του τάγματος των στροβιλιζόμενων δερβίσηδων τον Τζελαλουντίν
Ρουμί (1207-1275), τον άγιο-ποιητή του Ισλάμ. ο Βίκος Ναχμίας εντρυφά με αφοσίωση σε αυτό το τε-
ράστιο υλικό προς χρήση, προτείνοντας ένα θέαμα έρευνας που αφορά τον σύγχρονο θεατή, χωρίς να
απιστεί στις ρίζες της καταγωγής του.
Μουσική επιμέλεια Λάμπρος Πηγούνης.
[20, 21 & 22 ΙΟΥΝΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)

22-24 ΙΟΥΝΙΟΥ

 

YOUNG JEAN LEE’S THEATER COMPANY

Straight White Men

της Γιανγκ Τζην Λη

 

Κεντρική μορφή της νεοϋορκέζικης θεατρικής σκηνής, η Γιανγκ Τζην Λη έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας, καλεσμένη του Φεστιβάλ Αθηνών.
Η κορεατικής καταγωγής συγγραφέας, σκηνοθέτις και παραγωγός ταινιών πραγματεύεται στα έργα της το ζήτημα της ταυτότητας, σε όλες τις όψεις του –εθνική, κοινωνική, σεξουαλική–, αμφισβητώντας τις κυρίαρχες αξίες των σύγχρονων νεοφιλελεύθερων κοινωνιών.

Tι γίνεται όταν κάποια στιγμή χάνουμε το πιο μεγάλο μας προνόμιο: το να ξεχνούμε ότι είμαστε προνομιούχοι; Αυτή η αναπάντεχη ερώτηση βρίσκεται στην αφετηρία του Straight White Men, που εστιάζει στο ανδρικό πρότυπο των δυτικών κοινωνιών: τoν λευκό, ετεροφυλόφιλο άντρα.
Σαν μακρινός απόηχος του έργου του Άρθουρ Μίλλερ Ο θάνατος του εμποράκου, με τις συγκρούσεις μιας οικογένειας της λευκής μεσαίας τάξης στη μεταπολεμική Αμερική, η παράσταση τοποθετεί στη σκηνή μιαν αντίστοιχα τυπική, σύγχρονη αμερικανική οικογένεια: ένας πατέρας και τρεις γιοι σε έναν ηθελημένα συμβατικό σκηνικό χώρο, με στολισμένο το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τι θα συμβεί όταν ο ένας γιος αμφισβητήσει τις προσδοκίες που είχε γι’ αυτόν η οικογένεια;
Η Γιανγκ Τζην Λη έχει χαρακτηριστεί ως «η πιο περιπετειώδης θεατρική συγγραφέας της γενιάς της» από τους New York Times και ως «μια από τις καλύτερες πειραματιζόμενες θεατρικούς συγγραφείς της Αμερικής» από το Time Out New York. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει δέκα παραστάσεις στη Νέα Υόρκη με τον θίασο Young Jean Lee’s Theatre Company, ενώ έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από τριάντα πόλεις σε όλο τον κόσμο.

 

 

Σκηνοθεσία Young Jean Lee

Συνεργάτις σκηνοθέτις Emilyn Kowaleski

Σκηνογραφία David Evans Morris

Κοστούμια Enver Chakartash

Σχεδιασμός φωτισμών Christopher Kuhl

Σχεδιασμός ήχου Chris Giarmo, Jamie McElhinney

Κίνηση Faye Driscoll

Δραματουργία Mike Farry

 

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης) Patch Darragh, Frank Boyd, Richard Riehl, Scott Shepherd

 Διευθυντής παραγωγής Aaron Rosenblum

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 25€, 20€ (μειωμένο), 15€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)

 

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΑ
Μήδεια
του Μποστ

Πρόκειται για την περίφημη κωμωδία του Μποστ που το 1993, όταν πρωτοανέβηκε, την παρακολού-
θησαν 60.000 άτομα σε όλη την Ελλάδα – πρωτοφανής αριθμός για τα θεατρικά δεδομένα της εποχής.
Μετά από 20 χρόνια, επαναλαμβάνεται φέτος η εμβληματική αυτή παράσταση, και μάλιστα με τους
ίδιους συντελεστές. Στον ρόλο της Μήδειας η σπουδαία Λήδα Πρωτοψάλτη. Συμμετέχουν οι: Θανάσης
Παπαγεωργίου, Παύλος ορκόπουλος, Νίκη Χατζίδου, Ευδοκία Βουβατζή, Εύα Καμινάρη, και μια
ομάδα από νεότερα παιδιά.
Το καυστικό χιούμορ του Μποστ και η πικρή του σάτιρα αποκτούν σήμερα έναν εξαιρετικά επίκαιρο
χαρακτήρα. «Το χιούμορ, η σάτιρά του, το νυστέρι του κάνουν ακόμα καλά τη δουλειά τους. Κάθε εστία
πολιτισμού βοηθάει να αντεπεξέλθουμε ευκολότερα σε αυτή τη μαύρη εποχή που έχουμε καταδικαστεί
να ζούμε», υπογραμμίζουν στο θεατρικό τους σημείωμα οι συντελεστές του θεάτρου Στοά.
[26 & 27 ΙΟΥΝΙΟΥ / ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ]

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΡΟΜΕΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟYΤΣΙ – SΟCΙΕTΑS RΑFFΑΕLLO SANZIO
Go down, Moses

To Φεστιβάλ Αθηνών καλωσορίζει για τρίτη φορά τον Ρομέο Καστελλούτσι, έναν από τους σημαντικότερους
δημιουργούς στην ιστορία του νεότερου θεάτρου. Μετά την τριλογία της Κόλασης και την παράσταση Περί
της εννοίας του προσώπου του Υιού τουΘεού, ο θίασος Societas Raffaello Sanzio επιστρέφει με τοGo down,
Moses, σε σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια και φωτισμούς του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη και εικαστικού.
ο τίτλος αναφέρεται στη θεϊκή εντολή προς τον Μωυσή την εποχή της εβραϊκής αιχμαλωσίας. Η μορφή
του ελευθερωτή, νομοθέτη και προφήτη είχε από παλιά απασχολήσει τον Καστελλούτσι. οι πλάκες με τον
Δεκάλογο, που εμπιστεύτηκε ο Θεός στον εκλεκτό του, ήταν άγραφες στην παράσταση Tragedia endogonidia
[Eνδογονιδιακή τραγωδία] και πάνω τους χαράχτηκαν οι εντολές των ισχυρών για την άσκηση βίας
προκειμένου να μη διασαλευτεί η τάξη. Στο Go down, Moses βιβλικά επεισόδια προβάλλονται στον παρόντα
χρόνο, επιτρέποντας στον σκηνοθέτη να διερευνά τις καταβολές των μορφών, τους τρόπους που διαιωνί-
ζονται ενώ αλλάζουν. Σε ρήξη με τη μίμηση της πραγματικότητας, αυτό το μεταδραματικό θέατρο προκαλεί
τον θεατή σε μια παράσταση-εμπειρία. Η σκηνή αποκτά οντολογικές διαστάσεις και η σύνθεση σκηνικών ει-
κόνων, με την απρόσμενη εναλλαγή τους, «διαπερνά τα σπλάχνα, για να διεγείρει το πνεύμα». Το Go down,
Moses παραπέμπει, βέβαια, και στο περίφημο σπιρίτσουαλ για τους Αφροαμερικανούς σκλάβους που πο-
θούσαν τη χειραφέτησή τους αντίστοιχα με την απελευθέρωση των Εβραίων από τα δεσμά της Αιγύπτου. Εν
τέλει, αυτή η θεία παρότρυνση στον Μωυσή απευθύνεται σε εμάς τους ίδιους, που είμαστε, όπως λέει ο
σκηνοθέτης, «εξόριστοι από τον εαυτό μας».
[27, 28 & 29 ΙΟΥΝΙΟΥ / ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ]

 

ΘΕΑΤΡO OΔOΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ – ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΕΝΤΑΚΗΣ
Το κιβώτιο (σε μορφή μονολόγου)
του Άρη Αλεξάνδρου

Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της μεταπολεμικής ελληνικής λογοτεχνίας, το εμβληματικό Κιβώτιο του
Άρη Αλεξάνδρου (1974) μεταφέρεται στη σκηνή σε μορφή μονολόγου. ο μοναδικός επιζών μιας καθο-
ριστικής για την έκβαση του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού αποστολής εξιστορεί, σε μορφή απολογίας,
την περιπέτεια της μεταφοράς ενός επτασφράγιστου κιβωτίου, που φτάνει τελικά άδειο στον προορισμό
του. Στο πρόσωπο του αφηγητή αναγνωρίζεται ο αγνός ανώνυμος αγωνιστής που αυταπατήθηκε και παγι-
δεύτηκε στα γρανάζια των κομματικών μηχανισμών και μέσα από τη διφορούμενη αφήγησή του θέτει ερω-
τήματα για τη σχέση του ατόμου με την Ιστορία.
Εξήντα έξι χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου πολέμου, δύο νέοι καλλιτέχνες προσεγγίζουν με το ταλέντο τους
και τη φρεσκάδα της δικής τους ματιάς το καφκικών αποχρώσεων κείμενο του Αλεξάνδρου, υποστηρίζοντας
ότι η δραματοποίησή του πηγάζει τόσο από καλλιτεχνική όσο και από κοινωνικοπολιτική αναγκαιότητα.
Συμπαραγωγή με το Θέατρο οδού Κυκλάδων.
[28, 29, 30 ΙΟΥΝΙΟΥ & 1, 2 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ]

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤOΥ
Ρήσος
του Ευριπίδη
Περιπατητική παράσταση στο Λύκειο του Αριστοτέλη

Το Φεστιβάλ πάει στο Λύκειο… Η Κατερίνα Ευαγγελάτου επανέρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια
παράσταση στο Λύκειο του Αριστοτέλη, ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της πόλης (μαζί με αυτό
της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Κυνοσάργους), που ταυτίστηκε με την Περιπατητική Σχολή, τη φιλο-
σοφική σχολή την οποία ίδρυσε ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος το 355 π.Χ. Σε τούτο τον –άγνωστο
στο ευρύ κοινό– αρχαιολογικό χώρο των έντεκα στρεμμάτων στο κέντρο της Αθήνας (ανάμεσα στο
Σαρόγλειο Μέγαρο, το Βυζαντινό Μουσείο και το Ωδείο Αθηνών), η ταλαντούχα σκηνοθέτης παρου-
σιάζει τον Ρήσο του Ευριπίδη, με εμβόλιμα κείμενα του Αριστοτέλη. Εμπνευσμένη από ένα επεισόδιο
της ραψωδίας Κ της Ιλιάδας, αυτή η τραγωδία, που σπανίως ανεβάζεται, στηλιτεύει τα αίσχη του πολέ-
μου. Η παράσταση θα ξεκινάει με τη δύση του ηλίου, ως μια εμπειρία περιπάτου σε όλο τον χώρο του
Λυκείου, και αναμένεται να προσελκύσει το ενδιαφέρον και των ξένων επισκεπτών.
Μια συμπαραγωγή με την εταιρεία παραγωγής «Λυκόφως».
[8 Ιουλίου - 9 Αυγούστου 2015 / ΛΥΚΕΙΟ]

 

She She POP
Schubladen

Μία γυναικεία κολεκτίβα που ιδρύθηκε το 1993 στο Βερολίνο, για να κατακτήσει έκτοτε την Ευρώπη,
έρχεται για πρώτη στην Ελλάδα, καλεσμένη του Φεστιβάλ Αθηνών. Στις σκηνοθεσίες τους, που χαρα-
κτηρίζονται ταυτόχρονα από χιούμορ και νεανική αδιαλλαξία, αυθορμητισμό και ειλικρίνεια, oι She
She Pop δεν διστάζουν να αναδείξουν κοινωνικά ζητήματα μέσα από τα δικά τους βιώματα.
«Ποιες ήμασταν; Ποιες είμαστε; Γιατί γίναμε έτσι;» Μέσα από αυτά τα ερωτήματα προέκυψε το Schubladen
(που σημαίνει «συρτάρια» στα γερμανικά). oι προσωπικές συγκρούσεις θα βρουν την ιστορική
τους διάσταση στην επανένωση των δύο Γερμανιών μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Τρεις
περφόρμερς των She She Pop με καταγωγή από την Ανατολική Γερμανία κάθονται απέναντι από τις αν-
τίστοιχες συναδέλφους τους που προέρχονται από τη Δύση. Αρχίζει έτσι να παίρνει μορφή μια ουσια-
στική σχέση, που ώρες-ώρες θυμίζει θεραπεία ζευγαριού. Ανταλλάσσουν μνήμες και σκέψεις,
αναζητώντας κάθε τόσο στα παλιά συρτάρια τους ημερολόγια, εφηβικές επιστολές, δίσκους, αναμνη-
στικά, αγαπημένα βιβλία. Με όλα αυτά τα προσωπικά όπλα τους, οι έξι περφόρμερς δίνουν τη μάχη
για να γραφεί μια μοναδική συλλογική ιστορία, προσπαθώντας αδιάκοπα να χτίσουν μια πραγματική
σχέση, μακριά από τα κλισέ Ανατολή/Δύση.
[11 & 12 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ OΜΑΔΑ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ – ΕΛΕΝΗ ΕΥΘΥΜΙOΥ
Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή Πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα

«Το κανονικό είναι σίγουρα μια λέξη καταδικασμένη. Μια λέξη που αναγκάζεται να προσδιοριστεί από
τον μέσο όρο. Ύστερα ακολουθεί η αντικειμενική αλήθεια, ό,τι δεν είναι κανονικό είναι διαφορετικό,
είναι “άλλο”. Ποιος φόρτισε, όμως, αυτό το “άλλο” με αρνητικό πρόσημο; Και γιατί;».
Αυτή η μικρή εισαγωγή συνοψίζει τη φιλοσοφία της ομάδας Εν Δυνάμει, την καλλιτεχνική διεύθυνση
της οποίας έχει η Ελένη Δημοπούλου. Σε αυτή την παράσταση κοινοποιούνται ιστορίες γύρω από την
αναπηρία. Μέσω αυτών των ιστοριών δεν επιδιώκεται παρά το άνοιγμα στο ανοίκειο, έτσι ώστε να γίνει
γνωστό και οικείο. Στη σκηνή οι ιστορίες αυτές μπαίνουν στο στόμα των παιδιών και παίρνουν τη μορφή
ενός παιδικού παιχνιδιού.
[11 & 12 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

Οι τυφλοί ή O ήχος μικρών πραγμάτων σε μεγάλο σκοτεινό τοπίο
Mια σύνθεση για το τέλος της ιστορίας των πράξεων,
από το ομώνυμο δράμα του Μωρίς Μαίτερλινκ
Σκηνοθεσία – Χορογραφία Ζωή Χατζηαντωνίου
Ηχητική δραματουργία – Μουσική σύνθεση Δημήτρης Καμαρωτός

Οι τυφλοί, έργο γραμμένο το 1890 από τον νομπελίστα Μωρίς Μαίτερλινκ, καλούν τον θεατή να ακο-
λουθήσει το χρονικό ενός συμβολικού θανάτου, μέσα από μια διαδικασία που προϋποθέτει τον επα-
ναπροσδιορισμό των αισθήσεων και της πραγματικότητας.
Σε ένα τοπίο δάσους χωρίς όρια, δώδεκα τυφλοί, έξι άνδρες και έξι γυναίκες, αναμένουν την επιστροφή
του οδηγού τους. Ανήμποροι να μετακινηθούν, επινοούν τρόπους για να περάσουν τον χρόνο τους,
συνομιλούν για να καταπραΰνουν τον φόβο τους. Ένας Χορός συμβολικά τυφλών σωμάτων, που βρί-
σκονται σε μια ακραία συνθήκη αναμονής.
Το έργο έχει θεωρηθεί προάγγελος του Περιμένοντας τον Γκοντό. Οι τυφλοί, σε κάποια στιγμή της
αναμονής τους, αποδέχονται ότι αυτός που περιμένουν δεν υπάρχει, αποκτούν τη γνώση ότι δεν θα
έρθει κανείς να τους σώσει. Παρ’ όλα αυτά, δεν πράττουν. Είναι εγκλωβισμένοι στην αδράνεια.
Η πολλά υποσχόμενη Ζωή Χατζηαντωνίου και ο καταξιωμένος Δημήτρης Καμαρωτός, με αξιόλογους
ηθοποιούς, αφηγούνται την ιστορία των Τυφλών σε μορφή όπερας, μιας –διακοπτόμενης– πράξης για
γυναικεία φωνή, πιάνο και ήχους τυφλών.
[12 & 13 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ
OΜAΔΑ ΩΣΜΩΣΙΣ – ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ
Απολίθωμα/Relic
Μία σόλο περφόρμανς, ανάμεσα στο θέατρο και τον χορό

Η νέα δουλειά του Ευριπίδη Λασκαρίδη είναι μία ερεθιστική σόλο περφόρμανς 45 λεπτών, για κλειστό
χώρο, κατά την οποία ο σκηνοθέτης εμβαθύνει στην έρευνά του, ανεβαίνοντας ο ίδιος στη σκηνή, για
να ενδυθεί μια ιδιόμορφη περσόνα. Μέσα από το γκροτέσκο κοστούμι του Άγγελου Μέντη, κατασκευά-
ζει έναν κόσμο βαθιά ιδιοσυγκρασιακό, με εικόνες που θυμίζουν υλικά της ευτελούς ψυχαγωγίας. Στό-
χος η διερεύνηση ουσιαστικών υπαρξιακών ερωτημάτων. Το απολίθωμα –είτε είναι λείψανο, είτε είδος
αρχαϊκό– παραμένει ένα υπόλειμμα μνήμης ανοιχτό σε εξερεύνηση, ένα απομεινάρι έτοιμο να το οικίσει
μια νέα ερμηνεία.
[15 & 16 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

TheaTRe du Radeau – ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΤΑΝΓΚΥ
Passim

Ένας ποιητής της γαλλικής σκηνής, ο Φρανσουά Τανγκύ, εμφανίζεται για πρώτη φορά μπροστά στο
ελληνικό κοινό. Το θέατρό του κατοικείται από εικόνες που αναδύονται μέσα από μια δραματουργία
ονειρική: θραύσματα από θεατρικά έργα και ποιήματα, ηχώ από λέξεις και μουσικές, κοστούμια, πανώ,
ηθοποιοί βγαλμένοι από έναν ζωντανό πίνακα… Ένα ετερόκλητο θεατρικό εργαστήρι από αναπάντεχα
μαστορέματα, το Théâtre du Radeau καλεί τον θεατή να συμμετάσχει σε ένα συνεχές παιχνίδι ελεύθε-
ρων συνειρμών.
[16, 17 & 18 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΓΟΥΛΙΩΤΗ
Ευμενίδες
του Αισχύλου
Σε μορφή μονολόγου

Γιατί οι Ευμενίδες; «Διότι είναι από τα πιο παραμελημένα κείμενα, με τεράστια όμως κρυφά νοήματα,
που παραπέμπουν ευθέως στην ψυχανάλυση», λέει εξηγώντας αυτή την επιλογή η Στεφανία Γουλιώτη,
μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της. «οι κακές Ερινύες μετατρέπονται σε Ευμενίδες,
σε μια προσπάθεια να σωπάσουν οι φωνές που βουίζουν στα κεφάλια των ανθρώπων. Φωνές που κρί-
νουν, σχολιάζουν, συγκρίνουν, εικάζουν… φωνές που βγάζουν ανασφάλειες, φόβους, ενοχές, κακίες,
φωνές που μένουν καρφωμένες στο παρελθόν». Στόχος να βρεθεί το νήμα που συνδέει τον θεατή με
τον συγγραφέα, χωρίς να μεσολαβεί το υπερεγώ του ηθοποιού.
[20 & 21 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΤΣΕΖΑΡΙΣ ΓΚΡΑΟΥΖΙΝΙΣ
Ιούλιος Καίσαρ
του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

ο πολύς Τσέζαρις Γκραουζίνις ανεβάζει τον Ιούλιο Καίσαρα ως σαρκαστικό πολιτικό θρίλερ της σύγ-
χρονης εποχής. Εστιάζοντας στην παράλογη ηθική της πολιτικής συνωμοσίας και στις μεθόδους χει-
ραγώγησης που χρησιμοποιεί το πολιτικό κατεστημένο, θίγει την παραμόρφωση της δυτικής ηθικής και
την γκροτέσκα φύση της πολιτικής προπαγάνδας.
Γραμμένη περί το 1598-1599, η σαιξπηρική τραγωδία εμπνέεται από τους βίους του Καίσαρα και του
Βρούτου (με τη διαμεσολάβηση του Πλουτάρχου). Βασικά δραματικά πρόσωπα είναι οι ρωμαίοι συγ-
κλητικοί και φημισμένοι πολεμιστές Μάρκος Βρούτος, Κάσσιος και Μάρκος Αντώνιος. οι δύο πρώτοι
εξυφαίνουν τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα, ενώ ο τρίτος ανατρέπει τους συνωμότες, παίρνοντας
τους πολίτες με το μέρος του. Στο τέλος, τραγικός ήρωας και θύτης-θύμα αποδεικνύεται ο Βρούτος,
που ως στόχο δεν είχε τον ίδιο τον Καίσαρα, αλλά «του Καίσαρα το πνεύμα».
Έντεκα ηθοποιοί επί σκηνής ερμηνεύουν το σαιξπηρικό αριστούργημα, ενώ ως ηχητικό φόντο προτείνεται
ένας συνδυασμός σύγχρονων μουσικών ιδιωμάτων (π.χ. electro-industrial, dark wave, neoclassical).
[23 & 24 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΜΕΛΗΣ ΓΛΥΝΑΤΣΗΣ
Βερενίκη
του Ρακίνα

Μετά την επιτυχημένη περσινή παράσταση με ένα ανατρεπτικό σύγχρονο κείμενο, ο Θέμελης Γλυνά-
τσης σκηνοθετεί κλασική γαλλική τραγωδία.
Με φόντο τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Jean Racine (Ρακίνας) συνθέτει
ένα από τα αρτιότερα και τραγικότερα κείμενα της παγκόσμιας δραματουργίας. Το ερωτικό τρίγωνο
μεταξύ του αυτοκράτορα Τίτου, της Βερενίκης και του Αντίοχου είναι το κέντρο ενός έργου που, με
απροσδόκητα σύγχρονο τρόπο, μιλάει για τον καταδικασμένο έρωτα, την αναμονή και τη γλώσσα που
συνθλίβει το συναίσθημα.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Μαρία Ναυπλιώτου, ο Νέστορας Κοψιδάς και ο Ιερώνυμος Καλε-
τσάνος.
[24 & 25 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΝΙΚΙΤΑ ΜΙΛΙΒΟΓΕΒΙΤΣ
Λουκρητία Βοργία
του Β. Ουγκό

Η Λουκρητία Βοργία, δούκισσα της Φερράρας, ήταν πασίγνωστη για την ομορφιά της, τους σκανδαλώ-
δεις έρωτές της και την πιθανή ανάμιξή της σε διάφορα εγκλήματα. Ήταν άραγε μια δόλια προσωπικότητα
ή θύμα της οικογένειας Βοργία, που είχε άσβεστη δίψα για εξουσία; Ήταν αδίστακτα φιλήδονη ή κακο-
ποιημένη σεξουαλικά από τον ίδιο της τον πατέρα και τον αδελφό; ο Μιλιβόγεβιτς, από τους πιο ση-
μαντικούς Σέρβους θεατρικούς σκηνοθέτες της εποχής μας, θα αναμετρηθεί με την ενδιαφέρουσα αυτή
ιστορική φυσιογνωμία συνεργαζόμενος με μια σειρά από καταξιωμένους Έλληνες ηθοποιούς, ανάμεσα
στους οποίους είναι η Λυδία Φωτοπούλου, η Θεοδώρα Τζήμου, ο Μάνος Βακούσης.
Για τον Μιλιβόγεβιτς, που έχει κερδίσει μια σειρά από βραβεία και διακρίσεις, οι κριτικοί έχουν πει:
«Με τη θαρραλέα και νεωτερική ανάγνωση των κλασικών οδήγησε το σερβικό θέατρο στον νέο αιώνα».
[30 & 31 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ – ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΑΛΜΠΑΡΗ
Θέλω μια χώρα
του Ανδρέα Φλουράκη

Το Φεστιβάλ Αθηνών εντάσσει στο πρόγραμμά του δύο συμπαραγωγές με το Θέατρο Τέχνης Κάρολος
Κουν, υποστηρίζοντας το νέο ξεκίνημά του.
Τo Θέλω μια χώρα πρωτοπαρουσιάστηκε σε πρώιμη μορφή τον Ιούνιο του 2013 στο Royal Court Theatre
του Λονδίνου, στο πλαίσιο του προγράμματος The Big idea: PiΙGS και σε σκηνοθεσία του Richard
Twyman. Πρόκειται για ένα έργο χωρίς χαρακτήρες και σκηνές, χωρίς τυπικούς διαλόγους και πλοκή.
Ένα έργο για την Ελλάδα, με πρωταγωνιστή το πλήθος των Ελλήνων.
Με κύριο σύνθημα τη φράση «Θέλω μια χώρα» ο Ανδρέας Φλουράκης μεταγράφει με χιούμορ και
απελπισία όλες εκείνες τις φράσεις που ακούμε, λέμε και ξαναλέμε όταν μιλάμε για τη χώρα μας σή-
μερα. Στην παράσταση ο λόγος δίνεται κυρίως στη νέα γενιά. Μια γενιά αμήχανη απέναντι στη γενικό-
τερη κρίση, που νιώθει την ανάγκη να ορίσει ποια είναι η χώρα που ονειρεύεται. Όμως μπορεί να
υπάρξει τέτοια χώρα; Και το κυριότερο: μπορεί αυτή η γενιά να τη διεκδικήσει;
Παίζοντας με την έννοια της χώρας, αλλά και του ίδιου του θεάτρου ως «χώρα» όπου το όνειρο καλείται
να γίνει πράξη, η παράσταση ανεβαίνει με 65μελή θίασο μαθητών και αποφοίτων της Δραματικής Σχο-
λής του Θεάτρου Τέχνης.
Σε ρόλο-έκπληξη η Ρένη Πιττακή.
[30 & 31 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΖΑΣ
Ευμενίδες 2015 (προσωρινός τίτλος)

Την 5η Φεβρουαρίου του 2015 το τριμελές κακουργιοδικείο της Ρόδου καταδίκασε έναν 21χρονο
Σύρο πρόσφυγα σε 145 χρόνια φυλάκιση και 570.000 ευρώ πρόστιμο, θεωρώντας τον μοναδικό
υπαίτιο για το τραγικό ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, που είχε για μεγάλο διάστημα απασχολήσει την ελ-
ληνική και διεθνή κοινή γνώμη. Με αφορμή αυτή την απόφαση, που μετέτρεψε το θύμα σε θύτη, και με
όχημα τις Ευμενίδες του Αισχύλου, ένα κείμενο εμβληματικό για τη θέσπιση της δικαιοσύνης στον Δυ-
τικό κόσμο, ο Ανέστης Αζάς σχεδιάζει μια παράσταση ντοκουμέντο για τον άνθρωπο χωρίς δικαιώματα.
Ποια είναι ακριβώς η κατάσταση του ορέστη, όταν κυνηγημένος από τις Ερινύες καταφεύγει στον
Άρειο Πάγο, το δικαστήριο που μόλις ίδρυσε η θεά Αθηνά, ζητώντας έλεος και δικαιοσύνη, και ποιοι
είναι οι παραλληλισμοί στον σύγχρονο κόσμο;
Με επιτυχημένη εντός και εκτός Ελλάδας πορεία σε σκηνικά δρώμενα μεταξύ ντοκουμέντου και θεα-
τρικότητας, ο Έλληνας σκηνοθέτης ξεκινά ερευνώντας τη σύγχρονη ελληνική πόλη. Αναζητώντας τις
ζώνες εκείνες όπου τα δικαιώματα των πολιτών καταργούνται, καλεί τέσσερις περφόρμερ να ισορρο-
πήσουν ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και τη μυθοπλασία, και να αναμετρηθούν με μιαν ακραία κατάσταση
«γυμνής ζωής» στον 21ο αιώνα.
[ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ]

 

 

ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΣΙΝΙΚΟΡΗΣ
Στη μέση του δρόμου
Μια πολυήμερη δράση σε δημόσιο χώρο

Γνώριμη εικόνα του Αθηναϊκού κέντρου είναι τα τελευταία χρόνια οι άστεγοι συμπολίτες μας, που έχα-
σαν δουλειά και σπίτι λόγω της οικονομικής κρίσης, και βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο. Τι ιστορίες
έχουν να διηγηθούν αυτοί οι ανώνυμοι πρωταγωνιστές του δημόσιου χώρου, για ποιον λόγο οδηγήθη-
καν σε αυτήν την κατάσταση, πώς βιώνουν την καθημερινότητα;
ο Πρόδρομος Τσινικόρης, νέος καλλιτέχνης που δραστηριοποιείται δημιουργικά σε μορφές θεάτρου
ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα και τη Γερμανία, προτείνει μια πολυήμερη δράση σε κεντρική πλατεία της
πόλης, με αφετηρία μια έρευνα γύρω από τους νεο-άστεγους των Αθηνών. οι θεατές θα έχουν τη δυ-
νατότητα να έρθουν στη θέση των αστέγων και να ακούσουν τις φωνές και τις αφηγήσεις των πιο σιω-
πηλών συμπολιτών μας με τη χρήση mp3 player και ακουστικών.
Στόχος της δράσης είναι να πυροδοτήσει τον δημόσιο διάλογο γύρω από την κατάρρευση του κοινω-
νικού κράτους, παρεμβαίνοντας ενάντια στην αδιαφορία, τον κυνισμό και τον υφέρποντα ρατσισμό
της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
[ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΟ]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ - ΦΡΥΝΙΧΟΥ
20 – 23 ΙΟΥNΙΟΥ

Νίκος Χατζόπουλος

Η πασιέντζα

της Μαρίας Λαϊνά

 

Δύο άντρες σ’ ένα δωμάτιο. Ο ένας ρίχνει πασιέντζες, ο άλλος κοιτάζει.
Ποια είναι η σχέση τους; Οι λέξεις βρίσκουν και συνάμα χάνουν το νόημά τους.
Η πασιέντζα δεν βγαίνει. Η ισορροπία διαταράσσεται. Ένας άγνωστος εμφανίζεται. Ο άνθρωπος αυτός είναι «μια κάποια… λύσις».

 

Η συγγραφέας Μαρία Λαϊνά, με εργαλείο της μια γλώσσα ρεαλιστική, στήνει έναν κόσμο αρχετυπικό, πέρα από κάθε ρεαλισμό. Ο σκηνοθέτης και παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ Αθηνών Νίκος Χατζόπουλος επιχειρεί να διεισδύσει στα σκοτεινά μονοπάτια των ανθρώπινων σχέσεων και να εξερευνήσει τα μεγάλα διλήμματα που τις χαρακτηρίζουν. Ο ίδιος σημειώνει:
«Χώρος και χρόνος άδηλος. Παρελθόν και παρόν αινιγματικά. Μέλλον απρόβλεπτο. Το μόνο βέβαιο, το μόνο βασανιστικά πραγματικό είναι η γλώσσα. Και μια ταλαντευόμενη επιθυμία. Το έργο της Μαρίας Λαϊνά συμπυκνώνει σε τρία πρόσωπα όλα τα αρχετυπικά διλήμματα που ενυπάρχουν στις ανθρώπινες δοσοληψίες: Μαζί ή κατά μόνας; Απομόνωση ή άνοιγμα στους άλλους; Συνύπαρξη ή επιβολή του ισχυρότερου; Όλα αυτά με οδηγό μια πασιέντζα.
Το τυχαίο έχει κι αυτό τη γοητεία του. Τουλάχιστον, επιφυλάσσει εκπλήξεις».

 

Σκηνοθεσία Νίκος Χατζόπουλος

Σκηνικά – κοστούμια Βασίλης Παπατσαρούχας

Φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος

Σύνθεση ήχων Λεωνίδας Μαριδάκης

Βοηθός σκηνοθέτη Νικήτας Αναστόπουλος

 

Παίζουν

Άλφα Αργύρης Ξάφης

Βήτα Κώστας Βασαρδάνης

Άγνωστος Νίκος Χατζόπουλος

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 20€. 15€ (φοιτητικό, μειωμένο), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)
Εισιτήρια για τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ μπορείτε να εξασφαλίσετε:

• Online με χρέωση πιστωτικής κάρτας στην ιστοσελίδα www.greekfestival.gr
• Τηλεφωνικά με χρέωση πιστωτικής κάρτας στο 210.3272000 καθημερινά (και Κυριακές) 9:00 - 21:00
• Από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου
• Από τα Βιβλιοπωλεία ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, τα Καταστήματα PUBLIC, τα Βιβλιοπωλεία Ιανός και τα Reload Stores

Κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου).
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή: 9:00-17:00, Σάββατο: 9:00-15:00.
Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων και ανοίγουν δύο ώρες πριν την ώρα έναρξης των παραστάσεων. Εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας.

 

 

 

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΤΕΛΛΑΣ
Ηλέκτρα, το τελευταίο αίμα

Μετά την επιτυχία της παράστασης Ο Έλλην βρυκόλαξ, ο Κωσταντίνος Ντέλλας συνεργάζεται με κα-
ταξιωμένους καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάτρου και της μουσικής, όπως ο Γιάννης Αγγελάκας,
για να παρουσιάσει μια διαφορετική εκδοχή της Ηλέκτρας του Σοφοκλή. Τρεις γυναικείες φιγούρες
κυριαρχούν, η κάθε μία σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο: η Ηλέκτρα, η Κλυταιμνήστρα και η Χρυσόθεμις. Τι
λένε όταν –αναγκαστικά– συναντιούνται; Τι κάνει η κάθε μία μόνη της; «Μέσα στο υπνοδωμάτιο θα τε-
λεστεί ο φόνος. ο τελευταίος φόνος. ο κύκλος θα κλείσει, μαζί και το σπίτι. Για πάντα. Το τελευταίο
αίμα χύθηκε», σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Στην παράσταση συμμετέχουν η Όλια Λαζαρίδου, ο Γιάννης Αγγελάκας, ο Γιάννος Περλέγκας, η Ζωή
Ξανθοπούλου, η Γεωργία Τσαγκαράκη.
Μια συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν.
[ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ]

 

ΑΡΗΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ
’21

Mετά τη θερμή ανταπόκριση με την οποία έγινε δεκτή η παράσταση Το θείο τραγί, ο Άρης Μπινιάρης
(σκηνοθεσία – ερμηνεία), οι μουσικοί Τάκης Βαρελάς (μπάσο) και Βασίλης Γιασλακιώτης (τύμπανα),
και ο Παντελής Παντελόγλου (χειρισμός εικόνας) μας μεταφέρουν αιφνιδίως στο 1821.
Η μουσικότητα των κειμένων συντελεί στη σύνθεση μιας ακόμη ιδιότυπης συναυλίας-παράστασης, που
με την έντασή της ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά του θεατή.

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)

10 & 11 ΙΟΥΝΙΟΥ

Helter Skelter Company
Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μετατόπιση προς το ερυθρό

του Γιάννη Μαυριτσάκη

 

Η παράσταση του νέου έργου του Γιάννη Μαυριτσάκη, που σκηνοθέτησε με επιτυχία ο πολλά υποσχόμενος Θάνος Παπακωσταντίνου πλαισιωμένος από καταξιωμένους ηθοποιούς, επαναλαμβάνεται μετά τη θερμή περσινή της υποδοχή στο Φεστιβάλ Αθηνών και στην Πειραιώς 260.

Στην αστρονομία η «μετατόπιση προς το ερυθρό» είναι το τεκμήριο της αδιάπτωτης διαστολής του σύμπαντος.

Ένας θηριοδαμαστής προλογίζει το νέο έργο του Γιάννη Μαυριτσάκη, πάνω στη σκηνή ενός τσίρκου, ανάμεσα σε παράξενα ζώα και ακροβάτες. Μας μιλάει για την έλευση ενός καινούριου είδους, εκθαμβωτικού και καταστροφικού: ένας καινούριος εγωισμός ανασυντίθεται, πιο ισχυρός και απόλυτος από τους προηγούμενους, ένας εγωισμός που αναγκάζει όλους τους άλλους να υποκύψουν και να καταναλωθούν.
Από τις ερμητικά κλειστές αίθουσες συνεδριάσεων με το αυστηρό τελετουργικό, μέχρι την αγκαλιά μιας βασίλισσας-τροφού που εκπληρώνει φαντασιώσεις, οι ήρωες του έργου αποσυνδέονται από το παρελθόν τους και μετατοπίζουν τον κόσμο.
Σκηνοθεσία – Σκηνικός χώρος Θάνος Παπακωνσταντίνου

Σκηνικά – Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού

Κίνηση Χαρά Κότσαλη

Σύνθεση ήχων Αντώνης Μόρας

Δραματουργία ήχου-φωνών & Ηχητικός σχεδιασμός Δημήτρης Καμαρωτός Σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Θανάσουλα

Βοηθός σκηνοθέτη Ελεάνα Γεωργιάδου

Γλυπτική Κατερίνα Ανδρέου

Δραματολόγος Τζωρτζίνα Κακουδάκη

Ερμηνεύουν Αμαλία Μουτούση, Αλεξία Καλτσίκη, Αντώνης Μυριαγκός, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Μάριος Παναγιώτου, Κατερίνα Σπυροπούλου, Χαρά Κότσαλη, Νάντη Γώγουλου

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 20€, 15€ (μειωμένο), 10€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)

 

 

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 3ο διεθνές Φεστιβάλ Between the Seas (Mediterranean Performing Arts) της Νέας Υόρκης το καλοκαίρι του 2013 με τον τίτλο Redshift.

 

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (E)
14 – 16 ΙΟΥΝΙΟΥ

Γιάννης Μόσχος
Διασκεδαστικές ιστορίες περί θνητότητας
Βασισμένο σε διηγήματα του ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθέτησε μια παράσταση-πραγματεία για την αδυναμία των ανθρώπων να κατανοήσουν και να συμφιλιωθούν με τη μόνη βεβαιότητα: τον θάνατο.
Πρόκειται για μια σύνθεση βασισμένη σε διηγήματα του Τσέχοφ· ένα ψηφιδωτό προσώπων που πέρσι συγκίνησαν το κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών, αναζητώντας εναγωνίως το νόημα της ζωής τους.
Τέσσερις καταξιωμένοι ηθοποιοί, διαφορετικών γενεών, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, ο Μιχάλης Οικονόμου, η Εύη Σαουλίδου και η Λυδία Φωτοπούλου αφηγούνται και ενσαρκώνουν με λεπτό χιούμορ την κωμικοτραγική προσπάθεια που κάνουμε όλοι για να δικαιώσουμε την ύπαρξή μας.
Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας

Σύνθεση κειμένων – Σκηνοθεσία Γιάννης Μόσχος

Κίνηση Ανθή Θεοφιλίδου

Μουσική Άγγελος Τριανταφύλλου

Σκηνικά – Κοστούμια Τίνα Τζόκα

Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου

Video Art Μάνος Αρβανιτάκης

Βοηθός σκηνοθέτη Μάρω Πετλή

 

Ερμηνεύουν

Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μιχάλης Οικονόμου, Εύη Σαουλίδου, Λυδία Φωτοπούλου

 

Ώρα έναρξης: 14 & 15 Ιουνίου στις 21.00 // 16 Ιουνίου στις 23.00

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ (μειωμένο), 5€ (φοιτητικό, άνεργοι, ΑΜΕΑ)

 

Στην παράσταση χρησιμοποιούνται και αποσπάσματα από τα θεατρικά έργα του Τσέχοφ: Βυσσινόκηπος (μτφ. Θωμάς Μοσχόπουλος), Θείος Βάνιας(μτφ. Χρύσα Προκοπάκη) και Τρεις αδελφές (μτφ. Αλέξανδρος Ίσαρης-Γιώργος Δεπάστας). Ευχαριστούμε τους μεταφραστές για την ευγενή παραχώρηση των μεταφράσεών τους.

Μια παραγωγή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Θεατροεργαστήριον»

 

 

 

ΕΦΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Το ατλαζένιο γοβάκι
του Πωλ Κλωντέλ

Έργο ποταμός –μεγάλης διάρκειας– όπου επιστρατεύονται, με τόλμη και αφέλεια, όλες οι φόρμες του
θεάτρου και όλοι οι τρόποι υποκριτικής, για να αφηγηθούν, μέσα από μια γλώσσα ασυνήθιστης ομορ-
φιάς και δύναμης, την ανθρώπινη περιπέτεια. Στην παράσταση συμμετέχει μια ομάδα σπουδαίων ηθο-
ποιών, ανάμεσα στους οποίους ο Κωσταντίνος Ασπιώτης, η Μαρία Σκουλά, ο Μάξιμος Μουμούρης,
ο Χάρης Φραγκούλης, ο Κωσταντίνος Αβαρικιώτης κ.ά.
[26 & 27 ΙΟΥΝΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ 2015
ΕΘΝΙΚO ΘΕΑΤΡO – ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ
Τρωάδες
του Ευριπίδη

Στο στρατόπεδο των Αχαιών, στα παράλια της λεηλατημένης Τροίας, οι αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες και
η βασίλισσά τους, Εκάβη, θρηνούν για τα δεινά τους. Όσες έχουν απομείνει ζωντανές από την ξεκλη-
ρισμένη βασιλική οικογένεια θα δοθούν δώρο στους Αχαιούς, ενώ ο εγγονός της Εκάβης, ο μικρός
Αστυάνακτας, γκρεμίζεται από τα τείχη, θύμα της σκληρότητας των κατακτητών. οι φλόγες αφανίζουν
την Τροία και οι γυναίκες, απελπισμένες, οδηγούνται στα πλοία που θα τις μεταφέρουν πέρα από το
Αιγαίο, σκλάβες στα σπίτια των νικητών.
ο Ευριπίδης με τις Τρωάδες γράφει ένα αντιπολεμικό αριστούργημα και κατακρίνει την πολιτική των
Αθηναίων για το προκλητικό ανοσιούργημα που είχαν διαπράξει λίγους μήνες πριν εναντίον των Μη-
λίων, καθώς και για τη Σικελική Εκστρατεία που προετοιμάζουν. Γραμμένες το 415 π.Χ., οι Τρωάδες
είναι ένα αμείλικτο «κατηγορώ» για τις φρικαλεότητες του πολέμου και ένα σπαρακτικό αίτημα για αλ-
ληλεγγύη και ανθρωπισμό.
Στον ρόλο της Εκάβης η Καριοφυλλιά Καραμπέτη. Μαζί της η δημοφιλής ερμηνεύτρια Άλκηστις Πρω-
τοψάλτη. Παίζουν: Μαρία Κίτσου, Κόρα Καρβούνη, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Νίκος Ψαρράς, Θέμης
Πάνου, Ελένη Ρουσσινού, Γιασεμή Κηλαηδόνη, κ.ά.
[3 & 4 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΛΕΑΣ
Aχαρνής
του Αριστοφάνη

«Όταν η πολιτική διαφθορά κυριαρχεί, ο Δικαιόπολις αναλαμβάνει πρωτοβουλία για Ειρήνη, Δικαιο-
σύνη και Αξιοκρατία. ο πολιτικός Αριστοφάνης έχει κέφια!», σχολιάζει ο Γιάννης Κακλέας για τους
Αχαρνής, έχοντας κι ο ίδιος, καθώς φαίνεται, κέφια για ένα ακόμη αριστοφανικό εγχείρημα. Απρό-
βλεπτος πάντα, συνεχίζει τη διερεύνηση της σκηνικής αριστοφανικής φόρμας, με μια πλειάδα εξαιρε-
τικών κωμικών ηθοποιών, σε ένα έργο που υμνεί τα αγαθά της ειρηνικής συνύπαρξης, σαρκάζοντας
τους πολεμοκάπηλους.
Στην ερημωμένη από τον Πελοποννησιακό πόλεμο Αθήνα, ο Δικαιόπολις στρατεύεται υπέρ της ειρήνης.
Αρχίζει τις διαπραγματεύσεις με τη Σπάρτη και κατορθώνει να πείσει τους μαραθωνομάχους Αχαρνής,
που αποτελούν τον μεγαλύτερο αθηναϊκό δήμο, να συναινέσουν. Η αγορά ανοίγει και η ανάγκη βγάζει
στο σφυρί κάθε είδους πραμάτεια: χήνες, λαγούς, αλλά και κόρες μεταμφιεσμένες σε γουρουνάκια.
Πρωταγωνιστούν: Bασίλης Χαραλαμπόπουλος, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Φάνης Μουρατίδης.
[10 & 11 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΘΕOΔΩΡOΠOΥΛOΣ
Αίας
του Σοφοκλή

Επικεφαλής ενός εκλεκτού θιάσου, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος σκηνοθετεί τον Αίαντα του Σοφοκλή στη
μετάφραση του Δ.Ν. Μαρωνίτη, που θα ακουστεί στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου σε πανελλήνια πρώτη.
Στην τραγωδία αυτή, που διδάχτηκε περί το 440 π.Χ. και διαδραματίζεται στον δέκατο χρόνο του Τρωι-
κού πολέμου, ο Αίας, ο καλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων μετά τον θάνατο του
Αχιλλέα, διεκδικεί, κατά την «κρίση των όπλων», τα όπλα του νεκρού ήρωα, αλλά η απόφαση των Ελ-
λήνων αρχηγών είναι υπέρ του οδυσσέα. Βαθιά θιγμένος για τη μεγάλη αδικία, βγαίνει τη νύχτα με το
σπαθί του να εκδικηθεί, αλλά η Αθηνά του σαλεύει τον νου και μετατρέπει τον θυμό του σε μανία, που
ξεσπάει με φονική ορμή στα κοπάδια των Αχαιών. Όταν συνειδητοποιεί την πράξη του, η αξιοπρέπειά
του δεν αντέχει την ταπείνωση και αυτοκτονεί. Όπως πολλές φορές έχει συμβεί στην ιστορία, οι πολι-
τικοί –με εκπρόσωπο εδώ τον οδυσσέα– κερδίζουν το προβάδισμα σε σχέση με τους πολεμιστές που,
ενώ τα έδωσαν όλα με αυταπάρνηση, έρχεται η ώρα, στη νέα τάξη των πραγμάτων, να παραμεριστούν.
Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κουρής, Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννος Περλέγκας, Γιάννης Τσορτέκης, Παν-
τελής Δεντάκης, Ελένη ουζουνίδου, Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννης Κλίνης.
[17 & 18 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝOΣ
ΝΟ¯ – NEKYIA

Μια συνάντηση του Μιχαήλ Μαρμαρινού με το θέατρο Νο της Ιαπωνίας και τον μεγάλο master Gensho
umewaka, βασισμένη στη ραψωδία λ της οδύσσειας του ομήρου
Μια απρόσμενη θεατρική συνάντηση δύο πολιτισμών με βαθιές ρίζες μέσα στον χρόνο: Περισσότερο
από 2.500 χρόνια μετά τη δημιουργία της ομηρικής Οδύσσειας και 800 χρόνια από την ίδρυση του
θεάτρου Νο, το Φεστιβάλ Αθηνών καλεί τον Μιχαήλ Μαρμαρινό να ανεβάσει τη Νέκυια με έναν ια-
πωνικό θίασο Νο και τον μεγάλο Gensho umewaka επικεφαλής. Στην –ονομαζόμενη και Νεκυομαντεία
ή Νέκυια– ραψωδία λ, ο οδυσσέας αφηγείται πώς, από νόστο για την πατρίδα του, και με την παρό-
τρυνση της Κίρκης, επιχείρησε την κάθοδο στον Άδη προκειμένου να λάβει από τον μάντη Τειρεσία
χρησμό για τον γυρισμό του στην Ιθάκη.
«Η τέχνη του ιαπωνικού θεάτρου μοιάζει να είναι θεμελιακά αναγκαία και ικανή να μορφοποιήσει τη
βαθύτερη ουσία των νοημάτων που περικλείει η Νέκυια», υποστηρίζει ο εκλεκτός Έλληνας σκηνοθέτης.
«Πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες και συναρπαστικότερες στην παγκόσμια λογοτεχνία επισκέψεις
του ανθρώπου στον κόσμο των νεκρών. Φαίνεται πως η μεγάλη Τέχνη έχει, με τον έναν ή με τον άλλο
τρόπο, πάντοτε να κάνει με την “άλλη” πλευρά του Χρόνου. Το θέατρο Νο είναι ένα από τα υψηλότερα
επιτεύγματα του πολιτισμού στο πεδίο της μεταφυσικής ποίησης. Η βαθιά παράδοση και εκπαίδευση των
ηθοποιών τούς δίνει το δικαίωμα να προσεγγίζουν την καρδιά των πραγμάτων. Με ένα τέτοιο λεξιλόγιο
σωματικής φιλοσοφίας, το Νο συναντιέται για πρώτη φορά στην ιστορία του με τη δική μας ΝΕΚΥΙΑ».
[24 & 25 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΕΘΝΙΚO ΘΕΑΤΡO – ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΖOΣ
Εκκλησιάζουσες
του Αριστοφάνη

Μετά την ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό πόλεμο, η διαφθορά και οι ανισότητες έχουν ξεπεράσει
κάθε όριο. Έτσι οι Αθηναίες, με πρωτοβουλία της Πραξαγόρας, αποφασίζουν να αντιδράσουν δυναμικά.
Μεταμφιεσμένες σε άντρες, πηγαίνουν κρυφά στην Εκκλησία του Δήμου και περνούν ένα ψήφισμα που
τους δίνει την εξουσία. Επιβάλλουν τις πολιτικές τους μεταρρυθμίσεις και εφαρμόζουν περιουσιακή και
ερωτική κοινοκτημοσύνη. Ωστόσο, η υλοποίηση του προγράμματός τους θα αποδειχτεί ουτοπική και θα
υπονομευθεί από διαδοχικές κωμικές καταστάσεις.
οι Εκκλησιάζουσες, το προτελευταίο έργο του Αριστοφάνη, παρουσιάστηκαν περί το 392 π.Χ. Μέσα από
την κωμική φόρμα, τους χιουμοριστικούς διαλόγους και τα σπαρταριστά επεισόδια της πολιτικής αυτής κω-
μωδίας, ο ποιητής εκφράζει την πικρία του για την αδιέξοδη κατάσταση της Αθήνας μετά το τέλος του Πε-
λοποννησιακού πολέμου.
ο Γιάννης Μπέζος κάνει ένα μεγάλο κωμικό ντουέτο με τον Μάκη Παπαδημητρίου.Μαζί τους: Πάνος Βλά-
χος, Κωστής Μαραβέγιας (που υπογράφει και τη μουσική), Δανάη Σκιάδη, Λαέρτης Μαλκότσης, Ελένη
Μπούκλη, Γιώργος Τσουρής, Μαρίνα Σάττι, Νίκος Μαγδαληνός, Κώστας Κοράκης, κ.ά.
[31 ΙΟΥΛΙΟΥ & 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΚΡΑΤΙΚO ΘΕΑΤΡO ΒOΡΕΙOΥ ΕΛΛΑΔOΣ – ΘΩΜΑΣ ΜOΣΧOΠOΥΛOΣ
Ιφιγένεια εν Ταύροις
του Ευριπίδη

ο Θωμάς Μοσχόπουλος επιστρέφει στην Επίδαυρο με ένα από τα δημοφιλέστερα κατά την αρχαιότητα
έργα, την Ιφιγένεια εν Ταύροις, η οποία δεν έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα την κατέτασσαν με
ευκολία στις τραγωδίες. «Γραμμένη σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για την Αθηναϊκή Δημοκρατία, θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί μια πρόταση ελπίδας και τρυφερής παρηγοριάς από μεριάς του Ευριπίδη»,
εξηγεί ο διακεκριμένος σκηνοθέτης. Πρόκειται για ένα έργο αριστοτεχνικής δόμησης, γεμάτο λυρισμό,
το οποίο στάθηκε σημείο αναφοράς για τη μετέπειτα ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση και τον Δια-
φωτισμό. «Στη δική μας εποχή, που βαρβαρότητες ανάλογες εκείνων της “χώρας των Ταύρων” αρχίζουν
να φαίνονται –δυστυχώς– όλο και λιγότερο μυθικές, η επιστράτευση της ευφυΐας και του ήθους, καθώς
και η άρνηση της άλογης βίας, που οδηγεί τους κεντρικούς ήρωες στο αίσιο τέλος του έργου, μοιάζουν
κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες». Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι Αμαλία Μουτούση, Γιώργος
Χρυσοστόμου και Άννα Καλαϊτζίδου, ενώ τη μουσική υπογράφει ο Κορνήλιος Σελαμσής.
[7 & 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙOΥ
Νεφέλες
του Αριστοφάνη

Μία λαμπρή αριστοφανική κωμωδία ζωντανεύει στα φετινά Επιδαύρια με την υπογραφή του Βασίλη
Παπαβασιλείου. ο σημαντικός σκηνοθέτης, ηθοποιός και στοχαστής ανεβάζει τις Νεφέλες, την ανε-
λέητη σάτιρα για τον Σωκράτη και τις νέες ιδέες των σοφιστών, με τον Πέτρο Φιλιππίδη, κορυφαίο
κωμικό ηθοποιό, στον ρόλο του Στρεψιάδη.
Ένας αγρότης, καταχρεωμένος λόγω της άσωτης ζωής του γιου του, απευθύνεται στον Σωκράτη για να
μάθει πώς να διαστρεβλώνει την αλήθεια, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους δανειστές του
στα δικαστήρια.
[14 & 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ – ΤΣEΖΑΡΙΣ ΓΚΡΑOΥΖIΝΙΣ
Προμηθέας Δεσμώτης
του Αισχύλου

Με την τραγική μορφή του Τιτάνα Προμηθέα, που καταποντίστηκε από τα αστροπελέκια του Δία γιατί
έκλεψε τη φωτιά προς όφελος των ανθρώπων, θα αναμετρηθεί στο αργολικό θέατρο ο Τσέζαρις Γκρα-
ουζίνις, τρία χρόνια μετά την επιτυχία του Οιδίποδα Τυράννου. Σύμφωνα με τον Λιθουανό σκηνοθέτη, η
αισχυλική τραγωδία αναδεικνύει τη φυσική δύναμη και την αλύγιστη ζωντάνια της ανθρώπινης ψυχής και
ταυτόχρονα την πίστη πως ο ανθρώπινος πόνος και τα βάσανα έχουν ουσία και περιεχόμενο. Μέσα στο
πλαίσιο της παρούσας ευρωπαϊκής πολιτικοκοινωνικής κρίσης αυτή η τραγωδία αποκτά εξαιρετικό εν-
διαφέρον και αναπτερώνει ένα αίσθημα ελπίδας και εμπιστοσύνης στις ανθρώπινες δυνάμεις: «Δεν “δια-
βάζω” τον Προμηθέα σαν τον ηρωικό επαναστάτη που υψώνει το ανάστημά του ενάντια στην τυραννία»,
εξηγεί, «αλλά σαν μια σύνθετη ανθρώπινη προσωπικότητα που πηγαίνει με πολλά εφόδια στον πόλεμο
εναντίον του Δία. Είναι έξυπνος, ικανός στη διαπραγμάτευση, ενίοτε προκλητικός, έτοιμος για σύνθετους
ψυχολογικούς ελιγμούς και, κυρίως, αποφασισμένος να ενσπείρει τον φόβο στην ανώτερη εξουσία».
Με τον Προμηθέα Δεσμώτη πρόκειται να ανοίξει και πάλι το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, που παρέ-
μεινε κλειστό επί 27 χρόνια. Απώτερος στόχος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων είναι να επαναφέρει την
Ήπειρο στον πολιτιστικό χάρτη της χώρας.
Συμπαραγωγή Φεστιβάλ Επιδαύρου – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων
[21 & 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
ΣΙΜOΣ ΚΑΚΑΛΑΣ – OΜΑΔΑ ΧΩΡOΣ
Ορέστης
του Ευριπίδη

«Παιδί της δημοκρατίας το αττικό δράμα, ολοκληρώθηκε μέσα από τον δημόσιο λόγο και την επανα-
διαπραγμάτευση του μύθου. Η τραγωδία αποτέλεσε επίσης ένα εκπαιδευτικό εργαλείο», σημειώνει ο
Σίμος Κακάλας. «Τι συμβαίνει με την τραγωδία σήμερα, που είναι αποκομμένη από αυτές τις παραμέ-
τρους;»
Σκηνοθέτης που έχει κερδίσει την εκτίμηση με τη αφοσίωσή του στη χειρωνακτική πλευρά του θεάτρου,
ανεβάζει τον Ορέστη σε δύο εκδοχές, μια για κλειστό χώρο και μία για ανοιχτό. Η πρώτη εκδοχή (πε-
ριορισμένος αριθμός παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη) θα αποτελέσει την προετοιμασία για την πα-
ράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Με τον Ορέστη του ο Ευριπίδης μεταμορφώνει τους τυραννοκτόνους ορέστη και Ηλέκτρα του Σοφο-
κλή σε «τρομοκράτες». Έξι μέρες μετά τον φόνο της Κλυταιμνήστρας τα δύο αδέλφια είναι αποκλει-
σμένα στο πατρικό τους, ενώ όλη η κοινωνία είναι εναντίον τους. Μοναδική τους ελπίδα ο Μενέλαος,
που και αυτός τους προδίδει…
[28 & 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΣΥΛΒΙΑ ΛΙOΥΛΙOΥ
Αίας
του Σοφοκλή

Ένας δημιουργικός πυρήνας νέων ταλαντούχων καλλιτεχνών στρέφεται στην έρευνα πάνω στο αρχαίο
δράμα, και ειδικότερα στην τραγωδία, αναζητώντας τη σύνδεση με το παρελθόν και επενδύοντας στη
μεταξύ τους σχέση, στο ουσιαστικό ομαδικό πνεύμα. Παρουσιάζουν στο μικρό θέατρο της αρχαίας
Επιδαύρου τον Αίαντα του Σοφοκλή, επιλέγοντας την παλαιά μετάφραση του Παναγή Λορεντζάτου
(1932).
«ο Σοφοκλής γράφει τον Αίαντα κι εκεί θέτει τα θεμέλια όλης της κατοπινής του δημιουργίας», σημει-
ώνει η Σύλβια Λιούλιου, που υπογράφει τη σκηνοθεσία. «ο άνθρωπος στην κόψη της νεότητας. Που
έχει ανάγκη να βουτήξει στο χάος της απελπισίας του θανάτου… ο γενναίος ήρωας που οδηγείται
στην αυτοκτονία, καθώς η εποχή τον ξεπερνά και προκρίνει αντ’ αυτού το πρότυπο ενός νέου, πολυμή-
χανου ήρωα. aυτός ο κόσμος είναι που επιθυμούμε να θέσουμε στο κέντρο της συνάντησής μας, σε
μια παράσταση που επιχειρεί να βαδίσει ιχνηλατώντας το σοφόκλειο έργο μέσα στο πλαίσιο της αρ-
μονίας του μικρού αρχαίου θεάτρου».
[31 ΙΟΥΛΙΟΥ & 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ]

 

 

ΘΕΑΤΡΟ
Η μουσική
στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015

Το Φεστιβάλ Αθηνών είναι πάντα άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μουσική. Το κοινό αναμένει με μεγάλη
ανυπομονησία τις νότες, τα ακούσματα και τα τραγούδια που θα ντύσουν τις καλοκαιρινές του βραδιές.
Πέραν του κλασικού Ηρωδείου, η μουσική θα απλωθεί και στο Μέγαρο Μουσικής, στην Πειραιώς
260 και στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου.
Το Ηρώδειο παραδοσιακά θα φιλοξενήσει τις παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Τόσκα του
Πουτσίνι, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού, και Κάρμεν του Μπιζέ, σε μουσική διεύθυνση Μύ-
ρωνα Μιχαηλίδη), καθώς και συναυλίες της Κρατικής ορχήστρας Αθηνών. Από το υπόλοιπο πρό-
γραμμα ξεχωρίζει ένα αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη με αφορμή τον εορτασμό των 90ών γενεθλίων
του: η ΚοΑ θα παρουσιάσει το Άξιον εστί , ενώ μια χορωδία από τη μακρινή Βρετάνη το μεγαλειώδες
Canto General.
Η κλασική μουσική, στις διάφορες εκδοχές της, έχει φέτος την τιμητική της, αναδεικνύοντας νέους δη-
μιουργούς και ενδιαφέροντα έργα: τη Σαλώμη, ενα μπαρόκ δράμα από δύο προικισμένους καλλιτέχνες,
τον Νίκο Καραθάνο και τον Μάρκελλο Χρυσικόπουλο, την όπερα Λεόντιος και Λένα σε μουσική του
Κορνήλιου Σελαμσή και λιμπρέτο του Γιάννη Αστέρη και, τέλος, δύο δραματικά έργα του Γιώργου Κου-
ρουπού, που θα τα παρουσιάσει σε συνεργασία με την Καμεράτα. Παράλληλα, ο Σταύρος Γασπαράτος
φέρνει μια πραγματικά πρωτότυπη μουσική περφόρμανς, ενώ η Καμεράτα θα εκπλήξει για μια ακόμη
φορά παρουσιάζοντας το κλασικό αγαπημένο μιούζικαλ Kiss me, Kate.
Μια πιο σύγχρονη νότα δίνει στο Ηρώδειο η παρουσία του Άνταμ Κοέν, γιου του θρυλικού Λέοναρντ
Κοέν, ενώ ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου στήνουν μια μεσογειακή γιορτή βασι-
σμένη στον Βίος και Πολιτεία του Ντάριο Φο.
Το ελληνικό τραγούδι φιλοξενείται φέτος κυρίως στο ρομαντικό μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου,
όπου η Νένα Βενετσάνου θα παρουσιάσει τραγούδια εμπνευσμένα από την ελληνική ποίηση και η Δήμη-
τρα Γαλάνη, μαζί με ένα κουαρτέτο εξαίρετων μουσικών, θα μας ταξιδέψει μουσικά σε Ανατολή και Δύση.
Τέλος, μια μοναδική συνάντηση δύο μεγάλων ονομάτων της μουσικής σκηνής θα συντελεστεί φέτος
στην Πειραιώς 260: ο Σταύρος Ξαρχάκος ντύνει μουσικά τη Σονάτα του σεληνόφωτος του Γιάννη Ρί-
τσου και η Μαρινέλλα την ερμηνεύει.

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ
ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Τόσκα
του Τζάκομο Πουτσίνι
Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός
Σκηνοθεσία – Σκηνικά – Κοστούμια Ούγκο ντε Άνα

Μια μεγάλη επιτυχία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ένα από τα πιο γνωστά θρίλερ της όπερας, η Τόσκα
του Πουτσίνι, που πρωτοπαρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2012 στο Ηρώδειο σε σκηνοθεσία του
ούγκο ντε Άνα, επιστρέφει για να ανοίξει τις φετινές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών στο ρωμαϊκό
ωδείο. Από τις δημοφιλέστερες όπερες, αντιπροσωπευτικό δείγμα του βερισμού, σε μια μεγαλειώδη
παραγωγή, με εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια επίσης του Ντε Άνα, και με διεθνώς αναγνωρισμέ-
νους μονωδούς. Την ορχήστρα της ΕΛΣ θα διευθύνει ο Λουκάς Καρυτινός.
[14, 16, 17 & 18 ΙΟΥΝΙΟΥ / ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ]

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ
ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

29 ΙΟΥΝΙΟΥ

Άνταμ Κοέν
We Go Home

Συμπράττει η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων
Μουσική διεύθυνση Ανδρέας Τσελίκας

 

Ο Άνταμ Κοέν –γιος του θρυλικού Λέοναρντ Κοέν– ηχογράφησε το τελευταίο του άλμπουμ, We go home (Σεπτέμβριος 2014), στο παλιό αρχοντικό που είχε αγοράσει ο πατέρας του στην Ύδρα τη δεκαετία του ’60.
Η επιλογή δεν ήταν τυχαία, αφού πρόκειται για μια πολύ προσωπική συλλογή τραγουδιών, που παραπέμπει ευθέως στις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. «Μέσα σε αυτό το άλμπουμ αποτυπώνονται οι συζητήσεις που έχω κάνει με τον πατέρα μου κι αυτές που θα ήθελα να κάνω με τον γιο μου», έχει πει ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Η Ύδρα της παιδικής του ηλικίας μοιάζει να είναι η πιο «αγαπημένη» από τις πολλές πατρίδες του και, γι’ αυτό, το ειδυλλιακό νησί θα βρίσκεται στο επίκεντρο κάποιων από τα τραγούδια που θα ακουστούν στη συναυλία του στο Ηρώδειο στις 29 Ιουνίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει κομμάτια και από τα τέσσερα άλμπουμ του Καναδού τραγουδοποιού, αλλά και αρκετές από τις γνωστές και αγαπημένες συνθέσεις του πατέρα του.

Μουσική κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας, προσωπική γραφή, ευαισθησία, ανατρεπτική ματιά και μια ξεχωριστή πορεία στη σύγχρονη τραγουδοποιία.
Το DNA «μίλησε» και, αναπόφευκτα, ο Άνταμ Κοέν το «άκουσε» και δημιούργησε, με έμπνευση, το δικό του σύμπαν αληθινών τραγουδιών και ουσιαστικής επικοινωνίας μέσα από μουσικές δουλειές και συναυλίες.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για μια νύχτα γεμάτη Κοέν…

Δείτε το video clip με το ομώνυμο τραγούδι από το άλμπουμ του Άνταμ Κοέν We Go Home: https://www.youtube.com/watch?v=4o3UvJCvxAg

Πριν από τρία περίπου χρόνια και ύστερα από τρία άλμπουμ, ο Άνταμ Κοέν αποφάσισε ότι η σχέση του με τη μουσική βιομηχανία έπρεπε να λάβει τέλος. Ωστόσο πείστηκε να της δώσει ακόμη μία, τελευταία, ευκαιρία. Το τέταρτο άλμπουμ του, Like A Man (2011) έγινε και η μεγαλύτερη επιτυχία του. Με ιδιαίτερα προσωπικό ύφος, το άλμπουμ αυτό άνοιγε ουσιαστικό διάλογο με μια από τις μεγαλύτερες μουσικές επιρροές του Άνταμ, τον Λέοναρντ Κοέν. Τον πατέρα του.

Η εμπορική επιτυχία –ο δίσκος έγινε «χρυσός»– και η αναγνώριση από τους κριτικούς συνοδεύτηκαν από μια εξίσου επιτυχημένη παγκόσμια περιοδεία και από το ενδιαφέρον του κοινού για τη συνέχεια. Το We Go Home, πέμπτο στη σειρά, είναι από κάθε άποψη ένα «σπιτικό» άλμπουμ. Ο Άνταμ ηχογράφησε τα τραγούδια σε χώρους οικείους και αγαπημένους, και, καθώς το συγκρότημά του έπαιζε στην Ευρώπη, ήταν εύκολο να κάνει βάση του την Ύδρα, όπου άλλωστε έχει περάσει μεγάλο μέρος των παιδικών του χρόνων.

Κάποια από τα θέματα του We Go Home συνεχίζουν το διάλογο που άρχισε το Like A Man. Το ύφος και τα χρώματα της μουσικής είναι πλούσια, και ο ήχος πιο μεστός αυτή τη φορά. «Στο προηγούμενο άλμπουμ», λέει ο Άνταμ Κοέν, «διεκδικούσα τη θέση μου μέσα σε μια παράδοση, έψαχνα εντός της την προσωπική μου φωνή. Στο καινούργιο άλμπουμ η φωνή μου γίνεται πιο δυνατή».

 

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων ιδρύθηκε το 1996 και από τότε διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Ελλάδας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας της έχει καταφέρει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των μουσικών δραστηριοτήτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Διαθέτει ένα πλούσιο συμφωνικό ρεπερτόριο που εκτείνεται από το μπαρόκ μέχρι τη σύγχρονη δημιουργία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην έντεχνη ελληνική μουσική. Παράλληλα, έχει παρουσιάσει ορισμένες από τις σημαντικότερες όπερες του διεθνούς ρεπερτορίου σε σύμπραξη με καταξιωμένους σολίστ του λυρικού θεάτρου.

Η Συμφωνική Ορχήστρα έχει καθιερώσει μια σειρά από τακτικές δημόσιες εμφανίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία. Η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η Εθνική Λυρική Σκηνή, το θέατρο Παλλάς, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μουσείο Μπενάκη, το Βυζαντινό Μουσείο, το Αττικό Άλσος, το Πάρκο Ελευθερίας και ο Εθνικός Κήπος αποτελούν ορισμένους από τους χώρους όπου πραγματοποιούνται οι συναυλίες της ορχήστρας, εμπλουτίζοντας πολιτιστικά την καθημερινότητα των Αθηναίων.

Οι τρεις μόνιμοι αρχιμουσικοί της ορχήστρας είναι οι: Ελευθέριος Καλκάνης, Μιχάλης Οικονόμου και Ανδρέας Τσελίκας.

Mέρος των εσόδων θα διατεθεί για φιλανθρωπικό σκοπό.

 

Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 70’
Τιμές εισιτηρίων
VIP: 35€, 28€, Ζώνη Α: 30€, 24€, Ζώνη Β: 25€, 20€, Ζώνη Γ: 15€, 12€, 10€ (φοιτητικό)
Άνω Διάζωμα: 10€, 8€, 5€ (φοιτητικό, άνεργοι, ΑΜΕΑ)

 

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ – ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
Σαλώμη

Ένα μπαρόκ δράμα, «διά χειρός» δύο προικισμένων καλλιτεχνών, του Νίκου Καραθάνου και του Μάρ-
κελλου Χρυσικόπουλου, πάνω σε ένα ερωτικό ορατόριο του Αλεσσάντρο Στραντέλλα, με τη σύμπραξη
μπαρόκ και ανατολίτικων οργάνων από τους Latinitas Nostra.
«Θεωρώντας το μπαρόκ ένα καζάνι στο οποίο σιγοβράζουν όλες οι αντιθετικές έννοιες –το ευτελές
και το ευγενές, το αστείο και το δραματικό–, παρουσιάζουμε σε αυτό το πνεύμα ένα βλέμμα πάνω στον
Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή του Στραντέλλα. Πρόκειται περί ενός “ερωτικού ορατορίου” – όρος που χρησι-
μοποιήθηκε από μουσικολόγους για τα μουσικά δράματα με ερωτικές πτυχές που βασίζονται σε ιστο-
ρίες της Βίβλου, των Αποκρύφων ή των Βίων αγίων, προκειμένου να δώσουν στους ακροατές εκείνης
της εποχής ηθικά διδάγματα σε ένα ουσιαστικά οπερατικό πλαίσιο. Μια σκηνική παραγωγή-σταυρο-
δρόμι ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση».
[5 & 6 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

 

Μουσικά «μυθιστορήματα»

Δευτέρα 6 Ιουλίου, 21.00

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

 

Με τον γνώριμο και ιδιαιτέρως αγαπητό στο ελληνικό κοινό Γαλλοκαναδό πιανίστα και συνθέτη Αλαίν Λεφέβρ συμπράττει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, στο Ηρώδειο, τη Δευτέρα 6 Ιουλίου, στις 21.00, στην πρώτη από τις δύο συναυλίες που θα δώσει φέτος, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Με σολίστ τον Λεφέβρ και υπό τη μπαγκέτα του διευθυντή της Στέφανου Τσιαλή, η Ορχήστρα θα ερμηνεύσει στο πρώτο μέρος της συναυλίας το Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκρηγκ, απαύγασμα λυρισμού, ποιητικότητας και δεξιοτεχνικών απαιτήσεων. Έπεται το συγκλονιστικό, μυστηριακό κι εκρηκτικό, μουσικό «μυθιστόρημα» που «αφηγείται» ο Γκούσταβ Μάλερ στην παρτιτούρα της Πέμπτης Συμφωνίας του.

Ο Νορβηγός, ρομαντικός συνθέτης Έντβαρντ Γκρηγκ έγραψε το Κοντσέρτο για πιάνο (παραδόξως το μοναδικό ολοκληρωμένο κοντσέρτο στην εργογραφία του) σε ηλικία 25 ετών, έχοντας ως πηγή έμπνευσης το αντίστοιχο Κοντσέρτο του Σούμαν. Το έργο του Γκρηγκ, φέροντας στοιχεία της γερμανικής ρομαντικής παράδοσης αλλά και της παραδοσιακής μουσικής της ιδιαίτερης πατρίδας του και συνδυάζοντας λυρισμό και δεξιοτεχνία, απέσπασε κατά την πρεμιέρα του στη Δανία, την Άνοιξη του 1869, τη θερμή υποδοχή του κοινού και έκτοτε τον θαυμασμό σπουδαίων συνθετών από τον Λιστ ως τον Σαίνμπεργκ.

Καθιερωμένη ως μία από τις δημοφιλέστερες συμφωνίες του Γκούσταβ Μάλερ, η Πέμπτη Συμφωνία σηματοδοτεί την στροφή του Αυστριακού συνθέτη προς μία πιο αφηρημένη, υποκειμενική και δαιδαλώδη δομικά μουσική γραφή, φορτισμένη συναισθηματικά και πιο ανοικτή σε διαφορετικές αναγνώσεις.

Η Συμφωνία χωρίζεται σε τρεις ενότητες: η πρώτη περιλαμβάνει τα δύο πρώτα μέρη, που γράφτηκαν το καλοκαίρι του 1901, λίγους μόλις μήνες μετά από μία, παρ’ ολίγον μοιραία για τον Μάλερ, περιπέτεια υγείας. Το πρώτο μέρος είναι ένα μακάβριο πένθιμο εμβατήριο, ενώ το δεύτερο εκφράζει μία άγρια και επώδυνη, εσωτερική σύγκρουση. Την τραγική αυτή ατμόσφαιρα έρχεται να διαλύσει η δεύτερη ενότητα που περιλαμβάνει και το κομβικό σημείο όλης της Συμφωνίας, ένα βαλς σχεδόν… «σχιζοφρενικό». Η τρίτη ενότητα γράφτηκε το καλοκαίρι του 1902 σε μία περίοδο ψυχικής ευφορίας μια που τον προηγούμενο χειμώνα ο συνθέτης είχε γνωρίσει, ερωτευτεί και παντρευτεί την Άλμα Σίντλερ. Η Πέμπτη Συμφωνία αναπτύσσεται, δηλαδή, ως ένα συγκλονιστικό «μουσικό μυθιστόρημα», που διανύει μια μακριά διαδρομή από τα σκοτεινά χρώματα του πρώτου μέρους ως τη θριαμβευτική κατάφαση της ζωής στο φινάλε.

 

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Δευτέρα 6 Ιουλίου, 21.00

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

ΕΝΤΒΑΡΝΤ ΓΚΡΗΓΚ(1843-1907)

Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα, έργο 16

 

ΓΚΟΥΣΤΑΒ ΜΑΛΕΡ(1904–1949)

Συμφωνία αρ. 5 σε ντο ελάσσονα

 Σολίστ      Αλαίν Λεφέβρ

 Μουσική διεύθυνση    Στέφανος Τσιαλής

 

Ζ Τιμές εισιτηρίων:

VIP: 30€, 24€
Ζώνη Α: 30€, 24€
Ζώνη Β: 20€, 16€
Ζώνη Γ: 20€, 12€, 15€ (φοιτητικό)
Άνω Διάζωμα: 15€, 12€, 10€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)
Η προπώληση έχει ήδη αρχίσει.

 

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ
ΚΑΜΕΡΑΤΑ – ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Πυλάδης – Ιοκάστη
Δύο έργα του Γιώργου Κουρουπού – δύο διαφορετικές προσεγγίσεις του Τραγικού
Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου
Κρουστά Δημήτρης Δεσύλλας

Η Καμεράτα και ο καλλιτεχνικός της διευθυντής Γιώργος Πέτρου, ανανεώνοντας το ραντεβού τους με
το ελληνικό μουσικό θέατρο, παρουσιάζουν ένα double-bill, με δύο δραματικά έργα του σπουδαίου
Έλληνα συνθέτη Γιώργου Κουρουπού.
ο Κουρουπός, έχοντας συνδέσει άρρηκτα τη μουσική του με το θέατρο, και εμπνευσμένος από τους
μύθους του ορέστη και του οιδίποδα, δίνει μέσα από τα έργα αυτά δύο διαφορετικές προσεγγίσεις
του Τραγικού. Χρησιμοποιώντας μια μουσική γλώσσα που αναπτύσσεται μέσα από τη λυρική απαγγελία
της αρχαίας τραγωδίας, και με διακριτικά στοιχεία από τη δημοτική παράδοση, δημιουργεί μια μυστη-
ριακή ατμόσφαιρα, μέσα στην οποία ξετυλίγεται το νήμα των αιωνίων μύθων.
Πυλάδης, Όπερα δωματίου του Γ. Κουρουπού, σε κείμενο του Γιώργου Χειμωνά
(βασισμένη στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή)
ο Πυλάδης, έργο του 1992, παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής, παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά
στο Μέγαρο, σε σκηνοθεσία του Διονύση Φωτόπουλου.
Ποιος είναι ο μυστηριώδης και σιωπηλός Πυλάδης, που κινεί τα νήματα και καθοδηγεί τον ορέστη και την
Ηλέκτρα στον φόνο της ίδιας της μητέρας τους και του εραστή της; Το έργο δίνει τη δική του απάντηση.
Ιοκάστη, Λυρική τραγωδία του Γ. Κουρουπού, σε κείμενο της Ιουλίτας Ηλιοπούλου
Η Ιοκάστη, έργο του 2002, παραγγελία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών, παρουσιάστηκε το καλο-
καίρι της ίδιας χρονιάς στους Δελφούς και στη Βέροια.
Η Ιοκάστη, μητέρα, ερωμένη, βασίλισσα, λίγο πριν αποσυρθεί στο παλάτι για να πεθάνει, μέσα από
τρεις παραληρηματικούς μονολόγους αναλογίζεται τη ζωή της, βιώνοντας ξανά την πάλη της με το
αναπότρεπτο.
[8  ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑOΥΝΑΚΗΣ – ΛΙΝΑ ΝΙΚOΛΑΚOΠOΥΛOΥ
Βίος και Πολιτεία
του Ντάριο Φο

ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου συναντάνε τον θρυλικό Ντάριο Φο, τα έργα
και τις ημέρες του, για να συνθέσουν για δυο βράδια κάτω από την Ακρόπολη μια μεγάλη μεσογειακή
γιορτή. Στον αστερισμό της ελευθερίας και της ειρωνείας, του τραγουδιού και της σάτιρας, με άξονα
τη φράση του: «Ένα δυνατό γέλιο τη σωστή στιγμή μπορεί, πράγματι, να τους θάψει όλους».
Μουσική, τραγούδι, σάτιρα και ωραίοι θεατρίνοι. Παίζουν, τραγουδούν, χορεύουν στο πνεύμα ενός
ακούραστου θεατράνθρωπου, αριστερού, πολιτικού ακτιβιστή κι ατρόμητου παλιάτσου, που πήρε το
Νόμπελ με το χαμόγελο πάντα έτοιμο να φτάσει ως τ’ αυτιά.
Είναι μαζί μας: Μάγια Λυμπεροπούλου, Δάνης Κατρανίδης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λένα ουζουνί-
δου, Γιάννος Περλέγκας.
Σπείρα Σπείρα: Αθηνά Αφαλίδου, Χρήστος Γεροντίδης, Αναστασία Έδεν, Τζέρομ Καλούτα, Σάκης Κα-
ραθανάσης, Μαρία Κοσκινά, Χρήστος Μουστάκας, Κώστας Μπουγιώτης, Γιώργος Στιβανάκης.
Μουσική διεύθυνση Άρης Βλάχος.
Η παράσταση ετοιμάζεται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
[10 & 11 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ]

 

 

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ
Άξιον εστί
του Μίκη Θεοδωράκη

Η ΚοΑ και το Ελληνικό Φεστιβάλ συμμετέχουν στον εορτασμό των 90ών γενεθλίων του Μίκη Θεο-
δωράκη (γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1925) παρουσιάζοντας σε μια μεγάλη συναυλία το Άξιον
εστί, από τα εμβληματικότερα έργα μελοποιημένης ποίησης –του οδυσσέα Ελύτη εν προκειμένω– της
ελληνικής μουσικής παρακαταθήκης. Με την ΚοΑ συμπράττουν, ως σολίστ, ο Δημήτρης Πλατανιάς
(βαρύτονος) και οι Χορωδίες του Δήμου Αθηναίων και του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διευθύνει ο
Στέφανος Τσιαλής.
[14 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ]

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ
Η σονάτα του σεληνόφωτος
του Γιάννη Ρίτσου
Μουσική Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία Μαρινέλλα
Σκηνοθεσία Γιώργος Νανούρης

«Άφησέ με να ’ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!»

Ο Σταύρος Ξαρχάκος εμπνέεται από τη Σονάτα του σεληνόφωτος, τον σκηνικό μονόλογο του μεγάλου μας Γιάννη Ρίτσου. Έργο βαθύτατα λυρικό, εμβληματικό της πρόθεσης του ποιητή να «ξανακάνει την ποίηση να βλέπεται και να ακούγεται», όπως ο ίδιος έλεγε, μετουσιώνεται μέσα από τη μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου. Ιδανική Γυναίκα με τα Μαύρα η Μαρινέλλα. Τη σκηνοθετική μπαγκέτα σε αυτό το υψηλής ενέργειας και δύναμης καλλιτεχνικό γεγονός κρατάει ο ταλαντούχος Γιώργος Νανούρης.

[15-17 Ιουλίου /Πειραιώς 260, Κτίριο Δ]

Ώρα έναρξης : 21:00

Τιμές εισιτηρίων

Έναρξη πρoπώλησης

• 2 Μαΐου 2015

Κρατήσεις: Online με χρέωση πιστωτικής κάρτας στην ιστοσελίδα www.greekfestival.gr Τηλεφωνικά με χρέωση πιστωτικής κάρτας στο 210.3272000 καθημερινά (και Κυριακές) 9:00 – 21:00 Από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου Από τα Βιβλιοπωλεία ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, τα Καταστήματα PUBLIC, τα Βιβλιοπωλεία Ιανός και τα Reload Stores Κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου). Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή: 9:00-17:00, Σάββατο: 9:00-15:00. Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων και ανοίγουν δύο ώρες πριν την ώρα έναρξης των παραστάσεων. Εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας.