Η ωραία του Πέραν

Αρχείο Παίχτηκε από 09/10/2017 έως 16/01/2018
στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

2ος χρόνος παραστάσεων
Διάρκεια: 80'
Συγγραφέας: Δημητρίος Παπαδόπουλος
Σκηνοθέτης: Θεοδώρα Καπράλου, Γιώργος Παπαγεωργίου
Ερμηνεύουν: Γιώργος Παπαγεωργίου, Αντιγόνη Φρυδά

Περιγραφή

Η αναβίωση του λαϊκού ρομάντζου του Δ. Παπαδόπουλου από τους Θ. Καπράλου και Γ. Παπαγεωργίου, έγινε γρήγορα ένα από τα sold out της περσινής σεζόν στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, παίρνοντας συνεχείς παρατάσεις και κερδίζοντας κοινό και κριτικούς. Επανέρχεται το Οκτώβριο για λίγες παραστάσεις!
Ο ανεκπλήρωτος και μοιραίος έρωτας των δύο νέων έρχεται από τα στενά του Βοσπόρου να συναντήσει τους δύο ηθοποιούς, που θα ζωντανέψουν ξανά την ιστορία, που συγκίνησε τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.

Περισσότερα

Ένα ρομάντζο τόσο κλισέ, που αυτό κάτι λέει!

 Παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο ρομάντζο του Δημητρίου Παπαδόπουλου

«Αν κανένας ένιωσε στην καρδιά του παλμούς ευγενικούς,
που νεκρωθήκανε μπροστά στο βωμό της δυστυχίας και της λύπης!
Αν ζούσε και τρεφότανε μ’ ένα ωραίο όνειρο, και,
ξυ­πνώντας άξαφνα μιαν αυγούλα, είδε τ' όνειρο του,
σαν κα­πνός, να διαλύεται!
Αν κανένας αγρύπνησε ποτέ μοναχός του,
σε καμιά κα­λοκαιρινή νύχτα, κάτω από το φεγγαρολουσμένο ουρανό,
κ' η ψυχή του, λυτρωμένη απ' τα σίδερα της ύλης,
πέταξε στα ουράνια ζητώντας τ’ Άπειρο!
Αυτός μοναχά ας διαβάσει το βιβλίο μου,
οι άλλοι θα κά­μουν καλά να το κλείσουν,
γιατί δε θα το νιώσουνε».

Η Ωραία του Πέραν, το ερωτικό ρομάντζο του Δημητρίου Παπαδοπούλου (Τυμφρηστός) γράφτηκε το 1920 και έγινε μπεστ σέλλερ της εποχής. Αποτέλεσε ένα από τα πιο πολυπαιγμένα έργα των λαϊκών θιάσων. Πρόκειται για τον μοιραίο έρωτα της Ερμιόνης και του Αιμίλιου, που γίνεται αφορμή να έρθουν ηθοποιοί και θεατές αντιμέτωποι με την αγάπη, τη μοναξιά, τη ζήλια, την απογοήτευση, με την ίδια τη ζωή και την τυχαιότητά της.

Στην παράσταση του Νέου Κόσμου, οι δυο ερμηνευτές, με «εργαλεία» τη ζωντανή μουσική της πολίτικης λύρας και «δάνεια» από τα ανεβάσματα των λαϊκών θιάσων οδηγούν το κοινό και «βυθίζονται» και οι ίδιοι στην αναβίωση ενός ρομάντζου τόσο κλισέ, που αυτό κάτι λέει!

Η παράσταση επαναλαμβάνεται, αυτή τη φορά στην Κεντρική Σκηνή, μετά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Διασκευή: Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνοθεσία: Θεοδώρα Καπράλου, Γιώργος Παπαγεωργίου
Μουσική: Γιώργος Μαυρίδης
Ενδυματολογική επιμέλεια: Ιωάννα Τσάμη
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ζηνοβία Κανελλοπούλου

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αν κανένας αγρύπνησε ποτέ μοναχός του, σε καμιά καλοκαιρινή νύχτα, κάτω από το φεγγαρολουσμένο ουρανό, κι η ψυχή του, λυτρωμένη απ’ τα σίδερα της ύλης, πέταξε στα ουράνια ζητώντας τ’ Άπειρο! Αυτός μοναχά ας διαβάσει το βιβλίο μου, οι άλλοι θα κάμουν καλά να το κλείσουν, γιατί δε θα το νιώσουνε"
    Ετσι αρχίζει το λαϊκό ρομάντζο του Τυμφρηστού "Η Ωραία του Πέραν" έτσι ξεκινά και η παράσταση που έστησαν έξυπνα οι Θεοδώρα Καπράλου και ο Γιώργος Παπαγεωργίου στη κεντρική σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου ,με πρωταγωνιστή την αφήγηση και με καταβολές τις παραστάσεις των μπουλουκιών. Δεν είναι τυχαίο που παρουσιάζεται για τρίτη συνεχή χρονιά.

  2. Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.

    Μα είναι δυνατόν εν έτη 2015 να ανεβαίνει αυτή η παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου; Είναι δυνατόν το κοινό να ανεβαίνει στο δώμα για να δει το Γιώργο Παπαγεωργίου και τη Θεοδώρα Καπράλου, στο πολυπαιγμένο την εποχή που γράφτηκε το 1920 ρομάντζο του Δημητρίου Παπαδόπουλου, να μιλάνε για ένα έρωτα με άδοξο τέλος; Οποίο το όφελος του θεατή;

    Εντάξει δε λέω, ξεκινάνε έξυπνα καλωσορίζοντας το κοινό με εξαιρετικά πολίτικα γλυκίσματα και διαδραστική προσέγγιση.

    Συνεχίζουν με τα εξαιρετικά εκφραστικά μέσα που διαθέτουν και με δόσεις χιούμορ την αφήγηση της ιστορίας .

    Διαθέτουν τον επίσης εξαιρετικό μουσικό Γιώργο Μαυρίδη ο οποίος με την πολίτικη λύρα του μεταφέρει ακόμα περισσότερο το θεατή στην εποχή εκείνη .

    Χρησιμοποιούν εξαιρετικά τα σκηνικά μέσα και καταφέρνουν να αναβιώσουν τον λιτό τρόπο παρουσίασης εκείνης της εποχής δημιουργώντας συγχρόνως πολλές εικόνες στη φαντασία του θεατή.

    Έχουν την υποστήριξη στην πολύ προσεγμένη ενδυματολογική επιμέλεια από την Ιωάννα Τσάμη και τους πολύ καλούς φωτισμούς του Νίκου Βλασόπουλου.

    Διαθέτουν επίσης ένα από τα πιο προσεγμένα προγράμματα παράστασης που έχω στη συλλογή μου.

    Εν κατακλείδι το κοινό παρακολουθεί ένα σεμινάριο για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να παρουσιάζεται ένα έργο που φαινομενικά δεν έχει καμιά συνάφεια με την εποχή μας ακριβώς γιατί έννοιες και αξίες όπως ο έρωτας και η μέχρι τέλους διεκδίκηση του τείνουν με στρεβλό τρόπο να εκλείψουν.

    Να, το όφελος…