Η παρεξήγηση

Αρχείο Παίχτηκε από 21/10/2016 έως 28/05/2017
στο Radar
2ος χρόνος παραστάσεων
Διάρκεια: 110’ (με διάλειμμα 10’)
Συγγραφέας: Albert Camus
Μετάφραση: Αναστασία Παπαστάθη
Σκηνοθέτης: Αναστασία Παπαστάθη
Ερμηνεύουν: Μαρία Σκούντζου, Αναστασία Παπαστάθη, Γιώργος Βούτος, Βαγγέλης Ψωμάς, Αλεξάνδρα Κουλούρη

Περιγραφή

Στην κεντρική Τσεχία του μεσοπολέμου και ενώ ο τρόμος της γερμανικής κατοχής απειλεί ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, δυο γυναίκες, η Μητέρα και η κόρη της Μάρθα διατηρούν ένα πανδοχείο. Στους πελάτες που φτάνουν εκεί, προσφέρουν τσάι με υπνωτικό, τους ληστεύουν και τους ρίχνουν στο ποτάμι με συνεργό τον παράξενο υπηρέτη τους. Στόχος τους είναι να συγκεντρώσουν χρήματα, ώστε να μπορέσουν να φύγουν από τον σκοτεινό και καταθλιπτικό Βορρά και να ταξιδέψουν στο Νότο, για να συναντήσουν την θάλασσα και το φως του ήλιου
Τι γίνεται όμως όταν στο πανδοχείο φτάνει ο Γιαν, γιος της Μητέρας και αδερφός της Μάρθας, που έλειπε τριάντα χρόνια και εκείνες δεν τον αναγνωρίζουν; Ο Γιαν αποφασίζει να κρατήσει την ταυτότητά του κρυφή. Είναι πλούσιος κι έρχεται από τον Νότο: το τέλειο θύμα. Η Μαρία, η γυναίκα του Γιαν, διαισθανόμενη τον κίνδυνο αναζητά τον άντρα της. Θα αποτραπεί όμως το μοιραίο;

Περισσότερα

H παράσταση τιμήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2016 με το Βραβείο Καλύτερης Παράστασης “Tarantella” από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων.

Διάλεξα τη δημιουργία για να ξεφύγω από το έγκλημα.
Και να που με σέβονται! Τι παρεξήγηση!
Albert Camus

Ο Καμύ  βασισμένος σε αληθινή ιστορία, μεταχειρίζεται τα πρόσωπα και τα πράγματα συμβολικά. Ως γνήσιος στοχαστής, θέτει ερωτήματα. Και για να απεγκλωβίσει τον θεατή, από το κυνήγι του μυστηρίου και της εξέλιξης του έργου, του αποκαλύπτει όλα τα μυστικά του. Θέλει να αφήσει ελεύθερη την σκέψη μας να αναρωτηθούμε μαζί του.

Είναι το μοιραίο αναπόφευκτο; Όποιος παίζει με την ζωή το πληρώνει; Πότε ο άνθρωπος παύει να επαναστατεί; Ποια είναι η σχέση του Θεού με τον άνθρωπο; Είναι ο Θεός σκληρός και άσπλαχνος;  Ή μήπως ο άνθρωπος έχει πάψει να τον αναζητά μέσα του;

Επίσης ο Καμύ ασχολείται με θέματα όπως: η εξάρτηση μητέρας-κόρης, η δυσλειτουργία της οικογένειας και οι επιπτώσεις που υπάρχουν στα παιδιά.

Η διαταραχή της Μάρθας όπως παρουσιάζεται στην "Παρεξήγηση" οφείλει πολλά σε αυτή την δυσλειτουργία. Κυρίαρχο επίσης θέμα στο έργο, είναι το ανικανοποίητο στοιχείο στον άνθρωπο. Τα πρόσωπα του έργου συνεχώς αναζητούν κάτι άλλο από αυτό που έχουν. Ο Γιαν βρίσκεται στον Νότο πλούσιος, ευτυχισμένος και αναζητά τον Βορρά. Η Μάρθα είναι στον Βορρά και αναζητά τον Νότο.

Στην "Παρεξήγηση" ο Αλμπέρ Καμύ καταγράφει τον ψυχισμό του ανθρώπου στην προσπάθειά του να υπάρξει.

Αν ο άνθρωπος σιωπά ή ψεύδεται πεθαίνει μόνος και το σύμπαν γύρω του βουλιάζει στη δυστυχία. Αν αντιθέτως, μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, χωρίς αμφιβολία και πάλι θα πεθάνει, αλλά αφού θα έχει βοηθήσει τους άλλους και τον εαυτό του να ζήσουν. Albert Camus

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Αναστασία Παπαστάθη
ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ- ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ειρήνη Παγώνη
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ- ΗΧΟΙ: Πάνος Φορτούνας
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Μαρία Παυλοπούλου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Τσίκος
ΠΡΟΒΟΛΗ / ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: BrainCo S.A.

Ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι ηθοποιοί
ΜΗΤΕΡΑ: Μαρία Σκούντζου
ΜΑΡΘΑ: Αναστασία Παπαστάθη
ΥΠΗΡΕΤΗΣ: Γιώργος Βούτος
ΓΙΑΝ: Βαγγέλης Ψωμάς
ΜΑΡΙΑ: Αλεξάνδρα Κουλούρη

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Αντιλαμβάνομαι το έργο ως σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους. Το Φως και το Σκοτάδι. Στην ουσία είναι σύγκρουση ανάμεσα σε ανθρώπινες ψυχές. Αυτές με ενδιαφέρει να διερευνήσω γιατί μόνο έτσι αποκτούν υπόσταση οι αφηρημένες έννοιες. Το σκοτάδι εκπροσωπεί η Μητέρα και η Μάρθα. Είναι ένας κόσμος που δολοφονεί, κλέβει, εξαπατά και στραγγαλίζει κάθε είδους συναίσθημα. Το φώς εκπροσωπεί η Μαρία, γέννημα θρέμμα του Νότου, του ήλιου και της θάλασσας. Η Μαρία αισθάνεται και διαισθάνεται αυτό που θα συμβεί, εκφράζει τα συναισθήματά της με καθαρότητα και αλήθεια., έχει πάθος για την ζωή. Ο Γιαν που κινείται ανάμεσα στους δύο κόσμους, απορροφάται τελικά από το σκοτάδι που συνήθως είναι ποιο δυνατό. Όσο για τον υπηρέτη, εξυπηρετεί το μοιραίο, το αναπόφευκτο, άλλοτε   με την μορφή του Θεού και άλλοτε με την μορφή του δαίμονα. Επιλέγω να διατηρήσω την εποχή της «Παρεξήγησης» του Albert Camus, γιατί πιστεύω ότι αυτό ακριβώς αναδεικνύει το σύγχρονο και διαχρονικό ενός έργου. Όλα επαναλαμβάνονται με άλλο τρόπο. Μήπως σήμερα δεν ζούμε κάτι αντίστοιχο, με τον τρόμο της γερμανικής κατοχής του μεσοπολέμου και της αστυνόμευσης της γκεστάπο; Αναστασία Παπαστάθη

Την περίοδο 2015-16 συμμετείχαν στη διανομή οι Κώστας Καζανάς & Ηλέκτρα Αρσενίδου

12 ΣΧΟΛΙΑ

  3. Την περασμένη Παρασκευή το βράδυ παρακολούθησα την συγκλονιστική παρεξήγηση Η παρεξήγηση στο όμορφο θέατρο Radar.Η παράσταση είναι μια συμπύκνωση της φιλοσοφίας του Αλμπέρ Καμύ αλλά ταυτόχρονα και ένα βαθύ υπαρξιακό-ψυχολογικό δράμα.. Το έργο θέτει καίρια και ουσιαστικά ερωτήματα που αγγίζουν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης.. Ερωτήματα όπως ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε και που πάμε, για ποιο λόγο ζούμε και περπατάμε πάνω στη γη.. Ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα είναι για τα όρια της ανθρώπινης ελευθερίας.. Μέχρι ποιο σημείο οι επιθυμίες και η δίψα μας για αυτοεκπλήρωση μπορούν να υπεισέλθουν στις ζωές των άλλων ανθρώπων.. Πόσο πολύ μπορεί να τις επηρεάσουν.. Η Μάρθα του έργου είναι ένα τραγικό πλάσμα που τελικά πιάνεται η ίδια στον ιστό που έφτιαξε για άλλους ανύποπτους και αθώους ανθρώπους.. Είναι μια ψυχολογικά καταπιεσμένη και διαταραγμένη προσωπικότητα, φορτωμένη με πολλές εμμονές και ανεκπλήρωτα όνειρα, που θέλει να ζήσει όπως εκείνη θέλει.. Και αυτή της η επιθυμία στο βάθος του χρόνου έχει γίνει μανία, τρέλα, πάθος χωρίς όρια.. Θέλει να τα καταφέρει με οποιοδήποτε κόστος, έστω και αν αυτό είναι ανθρώπινες ζωές.. Η σχέση της με την μητέρα της σίγουρα έχει περάσει πολλά στάδια.. Σίγουρα οι σχέσεις τους δεν ήταν ποτέ οι καλύτερες ωστόσο η αγάπη της μάνας για την κόρη την κάνει συνεργό στα εγκλήματά της.. Η μάνα βέβαια συνεργάζεται, απρόθυμα μεν αλλά συνεργάζεται..Ωστόσο με τα χρόνια οι Ερινύες κάνουν όλο και πιο έντονη την παρουσία τους και την καταδιώκουν.. Ώσπου κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου φθάνει..Η Μάρθα και η μάνα έρχονται αντιμέτωπες με την μοίρα τους.. Μετά από μια τραγική ΄΄παρεξήγηση΄΄ η Ύβρις φθάνει στον κολοφώνα της και νομοτελειακά οδηγούμαστε στην τελική κάθαρση.. Η Αναστασία Παπαστάθη είναι συγκλονιστικά ανατριχιαστική στο ρόλο της Μάρθας.. Η Μαρία Σκούντζου είναι στιβαρή και καθηλωτική στο ρόλο της μάνας και σίγουρα η ερμηνεία της καταδεικνύει την εσωτερική μάχη που μαίνεται.. Ο Κώστας Καζανάς είναι ήρεμος, ρωμαλέος και σίγουρα πειστικός στον ρόλο του καθώς άθελα του, παρασυρμένος από την αγάπη για την μάνα και την αδελφή του, βαδίζει προς την τραγική του μοίρα.. Η Ηλέκτρα Αρσενίδου ερμηνεύει με φυσικότητα τον ρόλο της, γεμάτη αγάπη και αφοσίωση για τον άντρα της.. Η σκηνή του τέλους, όπου της αποκαλύπτεται η αλήθεια για τον άντρα της, είναι πραγματικά συγκλονιστική..Φωνάζει και σπαράζει για την χαμένη της ζωή.. Επικαλείται τον Θεό να τη βοηθήσει, να της δώσει ένα μήνυμα ελπίδας αλλά εκείνος, με την φωνή του πολύ καλού Γ. Βούτου, δεν είναι εκεί.. Ενδεχομένως αυτό φανερώνει και την αμφίσημη άποψη του ίδιου του Καμύ για την ύπαρξη του Θεού και την παρουσία του.. Το ερώτημα αν βοηθά ή όχι τα πλάσματά του είναι καίριο και ουσιαστικό για την φιλοσοφία του.. Η κ. Παπαστάθη έφτιαξε μια ουσιαστική παράσταση, γεμάτη στιβαρές ερμηνείες και πυκνά, διαυγή μηνύματα και την ευχαριστούμε πολύ για αυτό..!
    Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για ττην ευκαιρία που μου δώσατε να παρακολουθήσω αυτή την εξαιρετική παράσταση!

  6. Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.Εξαιρετική παράσταση με άψογες ερμηνείες των ηθοποιών σε ενα κλασσικό έργο του Καμί.Ο χώρος του θεάτρου ήταν ιδιαίτερος,φιλόξενος και λίγο σκοτεινός... ταίριαζε με την υπόθεση της παράστασης .

  10. Μακάρι να ανέβαιναν πιο συχνά έργα με φιλοσοφική χροιά όπως αυτά του Αλμπέρ Καμί. Επίσης ευχάριστη η ''αποκέντρωση'' του θεάτρου με έναν όμορφο χώρο μακριά από τα συνηθισμένα..ως προς τις ερμηνείες, εξαιρετική η κα Σκούντζου καθώς και ο κος Καζανάς. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!