Η πόλη

Μια πληγωμένη από τα βιώματα της γυναίκα αναζητά να συνδεθεί με το παρελθόν της και την ταυτότητά της, ταξιδεύοντας μαζί με τον σύντροφό της από πόλη σε πόλη. Ένας επισκέπτης εμφανίζεται, φαινομενικά για να παίξει το ρόλο του θύματος σε ένα παιχνίδι ρόλων. Οι έννοιες ωστόσο θύματος και θύτη φαίνεται να αντιστρέφονται.

Η Αναγνωστάκη μας προσφέρει ένα πεσιμιστικό ταξίδι με στόχο τη δικαίωση από το παρελθόν και το παρόν ταυτόχρονα. Μέσα από ένα οριακό έργο, υπαινικτικό αλλά ταυτόχρονα ανάγλυφο και τρομερά ενδιαφέρον, έργο εποχής αλλά και άχρονο, δημιουργεί ένα περιβάλλον επικίνδυνο, βίαιο και ταυτόχρονα ευαίσθητο και ευάλωτο.

Πρόκειται για μια παράσταση που κυριαρχεί το μυστηριώδες, το υπαινικτικό και το απροσδόκητο. Ένα αισθητηριακό παιχνίδι με το φως και τον ήχο, που πλαισιώνει τους ηθοποιούς σε ένα ταξίδι μετεωρισμού, αποφάσεων και αναβολών.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Τι μπορώ να κάνω όταν τίποτα δεν βγάζει νόημα; Όταν το δίκαιο ή η αιτιοκρατία χάνουν την αξιοπιστία τους; Τι μπορώ να θυμηθώ από αυτά που πασχίζω να ξεχάσω; Και ποια ανώτερη δύναμη θα βρεθεί να πάρει αποφάσεις για μένα;