Συγγραφέας: Αλεξάντερ Γκέλμαν
Σκηνοθέτης: Γιώργος Κιμούλης
Ερμηνεύουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Λυδία Κονιόρδου
Περιγραφή
Ο Αλεξάντερ Γκέλμαν χαρακτηρίζει το «Και τώρα οι δυο μας», ως ένα έργο για δυο εγωιστές με θύμα και των δυο, το παιδί τους. «Με το έργο μου φέρνω στην επιφάνεια το μόνιμο πρόβλημα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, αλλά και μέσα στο ίδιο το ζευγάρι».
Περισσότερα
ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Σάββατο 24/12 Αργία, Κυριακή 25/12 21:00, Δευτέρα 26/12 18:00 - 21:00, Τρίτη 27/12 21:00, Τετάρτη 28/12 21:00, Πέμπτη 29/12 21:00, Παρασκευή 30/12 21:00, Σάββατο 31/12 Αργία, Κυριακή 1/1 21:00, Δευτέρα 2/1 Αργία, Τρίτη 3/1 Αργία, Τετάρτη 4/1 21:00, Πέμπτη 5/1 21:00, Παρασκευή 6/1 21:00, Σάββατο 7/1 18:00 - 21:00, Κυριακή 8/1 21:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: €22 γενική είσοδος.
Η νέα θεατρική χρονιά θα βρει τον Πέτρο Φιλιππίδη στο θέατρο Μουσούρη, με δυο έργα εξαιρετικής γραφής και με σημαντικές συνεργασίες επί σκηνής.
Το ένα από αυτά ξεκινά από τα μέσα Οκτωβρίου, όπου θα συναντηθούν για πρώτη φορά μέσα στην πολυετή πορεία τους, με την κορυφαία ηθοποιό, Λυδία Κονιόρδου, στο σύγχρονο έργο του Αλεξάντερ Γκέλμαν, «Και τώρα οι δυο μας». Η σκηνοθεσία και η διασκευή είναι του Γιώργου Κιμούλη.
Το έργο:
Ο Αντρέϊ Γκλάντγκοφ είναι πολιτικός μηχανικός και διευθυντής σε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρία. Η Νατάσα Γκλάντγκοφ είναι διανοούμενη και εργάζεται σε βιβλιοθήκη. Τους συναντάμε έπειτα από είκοσι χρόνια γάμου, με το 16χρονο παιδί τους να βρίσκεται στο νοσοκομείο, μετά από ένα σοβαρό ατύχημα. Εκείνος, προκειμένου να αναρριχηθεί κοινωνικά, πάτησε επί πτωμάτων, ξεπουλώντας κάθε ηθική αρχή και αξία. Και η σύζυγός του ακολούθησε ως συνεργός σ' αυτή την πορεία του, με μοναδικό της άλλοθι, το μέλλον του παιδιού τους. Αυτό το τεράστιο πάθος για δύναμη και εξουσία στο εργασιακό χώρο, θα φέρι το ζευγάρι σε αντιπαράθεση με την ίδια την οικογένεια, θα έρθουν ακραίες συγκρούσεις, μέσα σ' ένα παιχνίδι εσωτερικής επιβίωσης.
Μέσα από την οξυδερκή ματιά του συγγραφέα, γινόμαστε μάρτυρες της σημερινής πραγματικότητας, όπου άνθρωποι πνευματικά και ψυχικά αδύναμοι, με εμμονές για εξουσία, δημιουργούν σταδιοδρομίες επί πτωμάτων, καταστρέφοντας ζωές.
Ο συγγραφέας:
Ο Αλεξάντερ Γκέλμαν ανατέμνει την ανθρώπινη ψυχή, στηριγμένος σε βιώματα, που έχουν ανατρέψει σταδιακά, τον ανθρώπινο αξιακό κώδικα. Επιζήσας του ολοκαυτώματος, Σοβιετικός υποστηρικτής των μεταρρυθμίσεων του Γκορμπατσόφ, Ρώσος παρατηρητής της μετεξέλιξης της κοινωνίας της χώρας του μετά την πτώση του καθεστώτος, πολίτης του σύγχρονου κόσμου που μεταβάλλεται ραγδαία μέσα από τις παθογένειες του καπιταλισμού, καταγράφει διεισδυτικά στο έργο του την αλλοτρίωση σκέψεων και συναισθημάτων, την ανάπτυξη εμμονών που απομακρύνουν τον άνθρωπο από την ηθική του υπόσταση. Οι ήρωες του έργου είναι θύτες και θύματα, παρασυρμένοι από το κέρδος και την καταξίωση με όρους κοινωνικούς και όχι πραγματικούς, αναλώνουν τη ζωή τους στο κυνήγι της επιτυχίας, αγνοώντας την ουσία. Καταλύοντας με τις πράξεις τους την αξία της οικογένειας αλληλοεξοντώνονται περαιτέρω πάνω από το άρρωστο παιδί-θυμα τους σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους-την ίδια τη ζωή τους. Ο Γιώργος Κιμούλης διεισδύει στον μοναχικό κόσμος τους για δεύτερη φορά ανασύροντας συναισθήματα, αδιέξοδα, ελπίδες-βάσιμες και μάταιες.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία -Απόδοση: Γιώργος Κιμούλης
Σκηνικά - Κοστούμια: Γιώργος Γαβαλάς
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Κάρολος Παυλάκης
ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ:
Τρίτη – Κυριακή: 10:30 – 13:30, 17:00-21:30
Πολύ καλή παράσταση! σπουδαίοι ηθοποιοί
Ένα πολύ δυνατό έργο με ρεσιτάλ ερμηνείας από τον κ. Φιλιππίδη. Πολύ ωραία μουσική επένδυση, προσεγμένοι φωτισμοί, ωραία σκηνικά και καλοδουλεμένη σκηνοθεσία. Συνολικά, ήταν μια πάρα πολύ ωραία παράσταση.
Ή παράσταση είναι απολαυστική και καθηλωτικη. Πολύ δυνατές οι ερμηνείες τόσο του Φιλιππιδη όσο και της Κονιορδου. Ευχαριστώ το Θεατρομανια για την ευκαιρία που είχα να δω αυτήν την αξιόλογη παράσταση.
Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.
Κατά τη γνώμη μου ηθοποιός είναι αυτός που μπορεί να παίξει τα πάντα. Αυτό, βέβαια, λίγοι ηθοποιοί μπορούν να το κάνουν και δεν το βλέπουμε συχνά ειδικά από μεγάλα ονόματα τα οποία κάτω από το βάρος της μεγάλης αποδοχής από το κοινό σε συγκεκριμένους χαρακτήρες που έχουν ερμηνεύσει , εγκλωβίζονται για χρόνια , αν όχι για πάντα, σε «μανιέρα».
Μου προσφέρει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση να βλέπω ηθοποιούς να «τρυπάνε» αυτό το δίχτυ ασφαλείας και να δικαιώνονται από αυτή την επιλογή τους.
Ο Πέτρος Φιλιππίδης λοιπόν με αυτή την εξαιρετική ερμηνεία του σε «καθαρά» δραματικό ρόλο, κόντρα σε ότι μας έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα, διάλεξε να κινηθεί σε «άγνωστα μονοπάτια» και δικαιώθηκε απόλυτα. Μας είχε προϊδεάσει βέβαια με την ερμηνεία του στο «θάνατο του εμποράκου» αλλά και στο «Φον Δημητράκη, εδώ όμως πλέον φαίνεται ξεκάθαρα και αυτή η πτυχή του ταλέντου του.
Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η επιλογή του να αφεθεί στα έμπειρα σκηνοθετικά χέρια του Γιώργου Κιμούλη. Οι δυο τους έχουν συνεργαστεί αρκετές φορές και η εμπιστοσύνη του ενός για τον άλλο, έκρινε το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Αυτό δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί βέβαια αν δεν βρισκόταν επί σκηνής και η Λυδία Κονιόρδου η οποία με το ταλέντο και την εμπειρία που διαθέτει επέλεξε να ερμηνεύσει το ρόλο της πιο «εσωτερικά», δίνοντας «χώρο» στον εκρηκτικό χαρακτήρα του «συζύγου» της και αυτό δημιούργησε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα επί σκηνής.
Η μουσική ενίσχυσε το αίσθημα αγωνίας του κοινού για την εξέλιξη του έργου.
Τα προσεγμένα σκηνικά και τα κουστούμια του Γιώργου Γαβαλά διαμόρφωσαν σε σημαντικό βαθμό το αίσθημα της «επιφανειακής αρμονίας» των χαρακτήρων.
Εν ολίγοις , στο εξαιρετικό αυτό έργο του Αλεξάντερ Γκέλμαν, είδαμε μια μετωνυμία του κόσμου και των ανθρωπίνων σχέσεων παρατηρώντας ένα ζευγάρι στην κρεβατοκάμαρα του να αλληλοσπαράσσεται στην προσπάθεια του να διατηρήσει την εύθραυστη ισορροπία του και τα κεκτημένα με κάθε μέσο.