Λίγεια

ΝΥΧΤΕΣ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ | ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ 1845 – 2025

«Και η βούλησις εγκατοικεί εις ό,τι δεν αποθνήσκει. Ποιος γνωρίζει της βουλήσεως τα μυστήρια και το σθένος; Διοτί και ο Θεός άλλο δεν είναι, παρά μία βούλησις απέραντος, η οποία διαπνέει τα πάντα διά της εμμονής της. Ο άνθρωπος δεν υποκύπτει εις τους αγγέλους, μήδε εις τον θάνατον ολοσχερώς, παρά μόνο από την αδυναμίας της ασθενούς του βουλήσεως.»

- Τζόσεφ Γκλάνβιλ

Σας καλωσορίζουμε κι απόψε στο «spectacle anormal» μας.

Σ’ αυτό το μικρό «σόου παραδοξοτήτων» σας ζητούμε μόνο: να κρατάτε τα μάτια σας ανοιχτά, τα νεύρα σας σε εγρήγορση και την καρδιά σας χαλαρή. Και η όποια ανατριχίλα φιλοδοξεί να σας διαπεράσει το κορμί αφήστε ‘την ελεύθερα να εκφραστεί. Κι αν σας ξεφύγει κάποια κραυγή, μην ντραπείτε, εμείς θα την θεωρήσουμε την πολυτιμότερή μας πληρωμή.

Η Λίγεια πέθανε. Απόψε της αποτίνουμε φόρο τιμής. Αυτή που για τον Έντγκαρ υπήρξε φίλη και μνηστή, σύντροφος στην σπουδή της μαγείας και τελικά αγαπημένη σύζυγος στη ζωή. Ο Έντγκαρ έσκυψε κοντά στα χείλη της. Κι αυτή του χάρισε τα τελευταία της λόγια: «Ο άνθρωπος δεν υποκύπτει ούτε στους αγγέλους, ούτε κι ολοκληρωτικά στον θάνατο, παρά μόνο από την αδυναμία της ισχυρής του θέλησης.»

Η παράσταση μεταμορφώνεται σε μια εξομολόγηση, σε μια προσπάθεια των δύο εραστών να θυμηθούν τι τελικά τους ενώνει, να ξεδιαλύνουν την ομίχλη, που βαραίνει τις αναμνήσεις τους, να αλλήλο-κατασπαραχθούν και να ερωτευτούν από την αρχή.

Η «Λίγεια» του Έντγκαρ Άλαν Πόε δημοσιεύεται στο περιοδικό The American Museum το 1838. Το αφήγημα ήταν από τα αγαπημένα του συγγραφέα: «Το πιο ευγενές είδος διηγημάτων είναι εκείνο, που ενεργοποιεί στον υπέρτατο βαθμό την φαντασία. Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, μπορούμε να θεωρήσουμε τη Λίγεια ως την καλύτερη ιστορία μου».

Η Δανάη Κατσαμένη αποφασίζει, με την ξεχωριστή της καλλιτεχνική οπτική, να αναμετρηθεί με ένα από τα πιο αινιγματικά, αλλά και προσωπικά διηγήματα του Πόε.

H Αφροδίτη Βραχοπούλου και ο Αλέξανδρος Τσίτσος, δύο έμπειροι ηθοποιοί κι ανήσυχοι καλλιτέχνες, ενσαρκώνουν τον Έντγκαρ και την Λίγεια. Στη φαρέτρα τους ποιητικά κι αφαιρετικά μέσα, έντονη σωματικότητα και κίνηση, που συνυπάρχουν κι αντιμάχονται με το μουσικό τοπίο της παράστασης.

Το κείμενο του διηγήματος «Λίγεια» παρουσιάζεται στο κοινό, στην πρώτη του μετάφραση, σε μια όχι μόνο αφηγηματική παράσταση, αλλά και με στοιχεία διάδρασης και ποιητικού ρεαλισμού.

Επιμέλεια κίνησης: Άννα Λιανοπούλου

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης

Αφίσα - Promotional material: Αριάδνη Μιχαηλάρη

Παραγωγή: ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ