Μάκμπεθ – ο κύκλος του στΑΙΜΑτος

Αρχείο Παίχτηκε από 20/11/2021 έως 17/04/2022
στο Από Μηχανής Θέατρο
Μετάφραση: Γιάννης Νταλιάνης
Διασκευή: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνοθέτης: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνογραφία: Στέφη Πανταβού
Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Θανάσης Βλαβιανός(επιμέλεια)
Χορογραφία: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Κίνηση: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Ερμηνεύουν: Γιάννης Νταλιάνης, Θανάσης Βλαβιανός, Άννα Ελεφάντη, Δημήτρης Μπούρας

Περιγραφή

Το «Από Μηχανής» Θέατρο παρουσιάζει από την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου την ανατρεπτική παράσταση «Μάκμπεθ-ο κύκλος του στΑΙΜΑτος».

Η παράσταση είναι μια διασκευή πάνω στον Μάκμπεθ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ για 3 πρόσωπα, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά και πρωτότυπη μετάφραση Γιάννη Νταλιάνη.

Περισσότερα

Λίγα λόγια για το έργο:

Ο Μάκμπεθ, στρατηγός του Σκωτσέζου Βασιλιά Ντάνκαν, επιστρέφει από τον πόλεμο νικητής και με δίψα για εξουσία. Η υποκίνηση της γυναίκας του Λαίδης Μάκμπεθ καθώς και η Προφητεία των τριών Μαγισσών που τον διαβεβαιώνουν ότι είναι γραφτό να γίνει Βασιλιάς, εξωθούν το φιλόδοξο στρατηγό σε μία σειρά από αποτρόπαια εγκλήματα με πρώτο, τη δολοφονία του ίδιου του Βασιλιά Ντάνκαν και την κατάληψη του θρόνου. Ο ένας φόνος ακολουθεί τον άλλο. Ο Μάκμπεθ -εκτελεστής παρασύρεται όλα και πιο βαθιά σε ένα αιματοβαμμένο πεπρωμένο παρακινούμενο από τη Μοίρα αλλά και τους προσωπικούς του δαίμονες όμως σε αυτήν τη διαδρομή η πτώση θα είναι αναπόφευκτη και τραγική.

Η παράσταση «Μάκμπεθ – ο κύκλος του στΑΙΜΑτος» είναι μια σπουδή πάνω στην τραγωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Μάκμπεθ, για τρεις ηθοποιούς.

Η διασκευή της παράστασης βασισμένη στην πρωτότυπη τραγωδία του Σαίξπηρ, γεννήθηκε εξολοκλήρου μέσα από τη διαδικασία των προβών και οδήγησε στη συγγραφή πρωτότυπης μετάφρασης με την υπογραφή του Γιάννη Νταλιάνη. Ένα παραστατικό ταξίδι κατά το οποίο η αφετηρία των συγκλονιστικών στίχων του Ελισαβετιανού δραματουργού και η πρωτότυπη πλοκή που διατηρείται κι ακούγεται στον πυρήνα της αυτούσια, συναντιούνται με τον προορισμό του νέου κειμένου και της σκηνικής δράσης σε έναν ανατρεπτικό διάλογο επί σκηνής.

Μια παράσταση που κινείται ανάμεσα στο θέατρο και την πειραματική performance, σύγχρονη, αισθητικά αιχμηρή, απαιτητική για τους ερμηνευτές η οποία στόχο έχει να προσφέρει μια εναλλακτική εμπειρία ψυχαγωγίας κι ανάγνωσης του κλασσικού έργου.

Διδασκαλία ξιφασκίας: Κωνσταντίνος Μπουμπούκης

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Μπούρας

Βοηθός Ενδυματολόγου: Λίλη Κυριλή

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Μια παραγωγή του Από Μηχανής Θεάτρου

Το Από Μηχανής θέατρο είναι covid free, με πληρότητα 85%.

Κατά την είσοδο των θεατών στον χώρο του θεάτρου, θα γίνεται έλεγχος του πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης.

Η χρήση προστατευτικής μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους χώρους του θεάτρου και κατά την διάρκεια της παράστασης.

Φωτογραφίες

Βίντεο

69 ΣΧΟΛΙΑ

  4. Η παράσταση συνολικά ήταν εξαιρετική και οι ερμηνείες των ηθοποιών καθηλωτικες. Ο σαιξπηρικος λόγος ήταν άριστοτεχνικα δομημένος από τον κ.Νταλιανη και προσομοιαζε σαν να ήταν πρωτογενής στην Ελληνική γλώσσα!! Η ερμηνεία της κ.Ελεφαντη ήταν καθηλωτικη. Μια διαφορετική εναλλακτική ματιά του σκηνοθέτη που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον το θεατή. Τα κοστούμια ήταν ικανοποιητικα. Στα μειονέκτημα της παράστασης θα τοποθετούσα την πρώτη κ τη τελευταία σκηνή που ίσως θα μπορούσαν να λείπουν. Επίσης ο καπνός στην έναρξη της παράστασης κ το σκηνικό της ερημιάς κ του φτωχού θρόνου τα οποία όσο και να προσπαθούσαν να ταυτιστουν με την ερημιά των ηθικών αρχών κ αξιών θεωρώ ότι απόμειωσαν την αίγλη ενός παλατιού. Τέλος η συχνή εναλλαγή ρόλων από τους ίδιους τους ηθοποιούς ίσως να αποσυντονιζαν σε κάποια σημεία τη ροή του κειμένου κ των ερμηνειών. Συνολικά όμως η παράσταση απογείωσε τη διασκευή του έργου κ απέδειξε το υψηλό επίπεδο της ερμηνευτικης ικανότητας των ηθοποιών.

  6. Είναι μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια να διασκευαστεί ένα έργο κλασσικού ρεπερτορίου με μόνο τρεις ηθοποιούς. Ως τυπικό δείγμα ελισαβετιανού θεάτρου η παράσταση απαιτεί μεγάλο θίασο, κουστούμια και προϋποθέσεις μιας extravaganza που είθισται να χωράει στα καλούπια του θεάματος, όμως η σκηνοθεσία και οι ηθοποιοί πειραματίστηκαν σε μια πιο χαμηλή σκοπιά και σίγουρα το αποτέλεσμα δεν απογοητεύει. Κύριος συντελεστής της επιτυχίας οι υποκριτικές τους ικανότητες, αφού ο κύριος Μπούρας με το πληθωρικό του στυλ ενσαρκώνει το ηθικά υπέρτερο των ρόλων του, έναντι του Μάκμπεθ, η κυρία Ελεφαντή επιτυγχάνει τη σκοτεινιά της Λαίδης Μάκμπεθ χωρίς υπερβολές απλώς με σαν άσκηση ύφους επί της απαγγελίας των διαλόγων-θα επανέλθω στο συγκεκριμένο- και ο κ. Νταλιάνης κατορθώνει τον αναποφάσιστο Μάκμπεθ που βασανίζεται στην αλληλοπεριχώρηση του ηθικού καθήκοντος και της φιλοδοξίας για εξουσία.

    Κύρια ένστασή μου είναι επί της εναρκτήριας και της τελευταίας σκηνής. Δεν αποτυπώθηκε πειστικά η πιο κλασσική σκηνή του έργου με τις μάγισσες που προμηνύουν τα μελλούμενα καθότι αποδόθηκε σαν τετελεσμένο που εν συνεχεία μέσω της αφήγησης αυτού αποκτά καταλυτική λειτουργία επί της πλοκής. Όμως ενώ όλο το σκηνοθετικό σχέδιο εγκύπτει σε ένα τελετουργικό που μέσα από τους φωτισμούς, τον καπνό της έναρξης και τα επαναλαμβανόμενα πεισιθάνατα μουσικά μοτίβα καθοδηγεί τους ηθοποιούς στις εκτελέσεις των θανατικών ή στην απαγγελία αυτών-ένεκα του μικρού θιάσου- οι διάλογοι της έναρξης που υποκαθιστούν τη σκηνή των μαγισσών δεν συνάδουν με την τελετουργική επιλογή και δεν δένουν καθόλου με το ύφος του έργου. Προσεγγίζουν περισσότερο το κωμικό και όχι το τραγικό. Αν ήταν ενδιάμεσες θα καταλάβαινα την επιλογή να μειωθεί η ένταση, αλλά είναι σε σημεία που θα εντυπωθεί καίρια στο θεατή η σκηνοθετική ματιά και γι’ αυτό θεωρώ την επιλογή ατυχή.

    Τα σκηνικά ήταν ενδιαφέροντα και λειτουργικά με την ερημιά του θανάτου που στοιχειώνει το έργο. Εντύπωσή μου είναι ότι στήθηκαν με την προοπτική της εκτέλεσης της επίκλησης στους σκοτεινούς θεούς που κάνει η κυρία Ελεφαντή που είναι μάλλον και η πιο δυνατή σκηνή του έργου.

    Τίμια προσπάθεια και με ερευνητική διάθεση που μπορεί να εγείρει κουβέντα στο μέλλον για πιο “εσωτερικά” ανεβάσματα των κειμένων του Σαίξπηρ ακόμα και από μικρότερες ομάδες που δεν διαθέτουν τα τεχνικά μέσα μιας υπερπαραγωγής.

    Νικήτας Μ.

  12. Πολύ ωραία παράσταση.Απο την αρχή κιόλας τα σκηνικά,οι ηθοποιοί και γενικά η όλη ατμόσφαιρα σε προϊδεάζουν για κάτι αξιόλογο. Οι ηθοποιοί ήταν αρκετά δοτικοί όσον αφορά τους χαρακτήρες που υποδύονταν και η εναλλαγή τους(των χαρακτήρων) ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και γίνονται με ροή καθ'όλη τη διάρκεια της παράστασης. Περάσαμε πολύ όμορφα! Ευχαριστούμε θεατρομάνια για την πρόσκληση!!

  16. Ενδιαφέρουσα παράσταση με κατανοητή ροή ακόμα και απο κάποιον που δεν γνωρίζει το κείμενο, εξαιρετικούς φωτισμούς και ωραία σκηνογραφία. Η ερμηνεία της "Λαίδης Μάκμπεθ" καθηλωτική. Ευχαριστούμε theatromania για τις προσκλήσεις.

  21. Πάρα πολύ καλή παράσταση, καλές ερμηνείες, ωραία σκηνοθεσία και σκηνικά. Πρόκειται για ένα διαχρονικό έργο με συγχρονη απόδοση. Ομορφος και άνετος ο χώρος του θεάτρου. Η μεγάλη διάρκεια (2 ώρες) χωρίς διάλειμμα σαφώς και δυσκολεύει τον θεατή. Συνολικά πολύ καλη εμπειρια

  25. Εξαιρετική παράσταση! Είναι από τις παραστάσεις που αποκαλούνται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, "γνήσιο θέατρο". Ερμηνείες, σκηνοθεσία, διασκευή, μετάφραση, όλα υψηλοτάτου επιπέδου. Ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκληση.

  28. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.. ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ.. Βαθύ νόημα, φράσεις που σου μένουν στο μυαλό, ωραία σκηνικά και ηθοποιοί που έδιναν τα πάντα στην σκηνή. Πραγματικά τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!! Την συστήνω ανεπιφύλακτα!

    • Η παράσταση είναι μια εξαιρετική διασκευή από το έργο του Σαίξπηρ,οι ηθοποιοί αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για όλο αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν όλοι τους πολυ μέσα στον ρόλο,σε έκαναν να πιστεύεις ότι όντως συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα!Την συστήνω ανεπιφύλακτα πέρασα δύο πολύ ευχάριστες ώρες που ούτε κατάλαβα πως πέρασαν παρακολουθοντας την παράσταση! ευχαριστώ πολύ Θέατρομανία για την πρόσκληση!

  41. Αρχικά, υπήρχε πολύ μεγάλη καθυστέρηση, 20-30 λεπτά και αναμονή σε ένα διαδρομο , που ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον.
    Όσο αφορά την παράσταση, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στους ηθοποιούς και στους συντελεστές.
    Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση!

  43. Η παράσταση εξαιρετική και οι ηθοποιοί πάρα πολύ εκφραστικοί.Παροτι γνώριζα και είχα ξαναδεί αυτό το έργο, δύο ώρες πέρασαν σαν νερό.Με συνεπήρε και με καθήλωσε η ερμηνεία και η ατμόσφαιρα της σκηνής.Ευχαριστω θεατρομανια.

  44. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Ευχαριστούμε ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για την πρόσκληση. Οι ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, σκηνοθεσία και σκηνογραφία εξαιρετικά. Ένα κλασικό έργο διασκευασμένο με τον καλύτερο τρόπο.

  48. Η βραδιά ξεκίνησε πάρα πολύ άσχημα: πολύ μεγάλη καθυστέρηση (25 περίπου λεπτά) και αναμονή σε έναν στενό και κρύο διάδρομο, καθώς και αποπνικτικοί καπνοί στο πρώτο 5λεπτο της παράστασης (για ένα εφέ που δεν ήταν απολύτως απαραίτητο).

    Ωστόσο, η συνέχεια μάς αποζημίωσε. Εξαιρετικές ερμηνείες, ενδιαφέρον σκηνικό, ωραία μουσική, καλή πλοκή, δέσιμο μεταξύ των ηθοποιών. Αν κάτι δε μας άρεσε, ήταν η ακανόνιστη και μάλλον ασχημάτιστη μορφή του θρόνου.

    Πάντως, επειδή έτυχε να έχουμε δει τρεις παραστάσεις Μάκμπεθ τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, η συγκεκριμένη ήταν η πιο μεστή και απολαυστική από τις τρεις! Συγχαρητήρια!

    Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση!

  49. Μία εναλλακτική -να πω πιο εκμοντερνισμένη- απόδοση του γνωστού Σαιξπηρικού έργου.. Ενδιαφέρουσα παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες και από τους τρεις ηθοποιούς.
    Ιδίως η "Λαίδη" ήταν συγκλονιστική!
    Μόνη στιγμή που θεώρησα υπερβολική, ήταν η στιγμή που δείχνει τα στήθη της...
    Ευχαριστούμε ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση!

  51. Έχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς μια παράσταση βασισμένη σε κάποιο από τα μεγάλα έργα του θεατρικού ρεπερτορίου και ανάμεσα σε αυτά ο Μακμπέθ είναι από τα σημαντικότερα. Σε αυτή την συγκεκριμένη παράσταση, το στοίχημα είναι να παραχθεί μια ολοκληρωμένη θεατρική πράξη σε ένα έργο που περιλαμβάνει πολλούς χαρακτήρες από τρεις και μόνο ηθοποιούς. Το στοίχημα κατά τη γνώμη μου κερδήθηκε μόνο μερικώς: από τη μια μεριά, οι πολύ καλοί ερμηνευτές σήκωσαν το βάρος και αποδείχθηκαν επαρκέστατοι από την άλλη όμως, τα περάσματα από τη μια σκηνή στην άλλη με έναν τρόπο σχεδόν αγχωτικό αφαιρούσε από τη μαγεία της παράστασης και καθιστούσε προβληματική τη θεατρική αφήγηση. Σε αυτό συνηγορούσε και η διασκευή από το πρωτότυπο κείμενο έτσι ώστε να μικρύνει η διάρκεια της παράστασης. Ως αποτέλεσμα, δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το εάν θα ήταν δυνατή η κατανόηση της ακολουθίας των σκηνών από έναν θεατή ο οποίος δε θα γνώριζε ήδη το έργο. Το σκηνικό, πολύ απλό, παρέπεμπε σε έρημο, την έρημο των ηθικών αξιών, των συναισθημάτων(;) και αποτελούσε ωραία αντίθεση με τη δραματουργική ένταση του έργου. Σίγουρα μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς γιατί προσθέτει μια ακόμα ματιά σε αυτό το κλασικό έργο. Ως τελική εντύπωση, βέβαια, παίρνοντας υπ' όψιν και τις άλλες, πρόσφατες σκηνοθετικές εκδοχές του ίδιου θεατρικού έργου, έχω την αίσθηση ότι τη μεγαλύτερη πρωτοτυπία θα διεκδικούσε η παράσταση που θα επιχειρούσε να υπηρετήσει πιστά το πρωτότυπο κείμενο παρά μια ακόμα θεατρική διασκευή και άποψη.

  52. Πάρα πολύ ωραία διασκευή του κλασικού έργου. Η σκηνοθεσία μου άρεσε πάρα πολύ.
    Ενδιαφέρουσα ματιά του σκηνοθέτη και πολύ ωραίες ερμηνείες. Τα μηνύματα του έργου πέρασαν και αξίζει να δει κάποιος την παράσταση αυτή
    Ευχαριστώ θερμά την Θεατρομάνια

  54. Καλή παράσταση με κάποιες εξαιρετικές στιγμές και εμπνεύσεις όπως η ομίχλη στην αρχή του έργου, η άμμος, τα δακτυλίδια του Βασιλιά Ντάνκαν αλλά και άλλες ατυχείς ή υπερβολικές όπως η μανία της λαίδης Μάκμπεθ , το «φλερτ» ανάμεσα στον Ντάνκαν και τη λαίδη Μάκμπεθ. Γενικά οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ήταν καλές με εξαίρεση δυστυχώς την κορυφαία σκηνή της μονομαχία στην οποία κανένας από τους συμμετέχοντες δεν με έπεισε ότι είναι ένας σκληροτράχηλος σκωτσέζος πολεμιστής που είναι γνώστης της τέχνης του πολέμου και μάχεται για τη ζωή και τις αρχές του. Επίσης εξαιρετικοί ήταν και οι φωτισμοί της παράστασης και ενδιαφέρον το σκηνικό της.

  59. Αξιοπρεπέστατη παράσταση με αξιόλογους ηθοποιούς, ακούστηκε καθαρά όλο το κείμενο ακόμη και ένας θεατής που δεν γνωρίζει το έργο μπορεί να το παρακολουθήσει με ευκολία. Ειναι απλό, λιτό. Με στοιχεία απο Μπρέχτ παντρεύει το σήμερα με το κλασικό έργο, Αφήνοντας τον θεατή να το δει απο απόσταση. Έλειψε η ένταση σε κάποια σημεία, όμορφη η σκηνοθεσία και δεν έλειψαν οι συμβολισμοί στο έργο.
    Η άμμος με το νερό, και η θνητότητα του ανθρώπου.
    Σας ευχαριστώ πολύ.

    • Ενδιαφέρουσα παράσταση.. Έκανε ένα χλιαρό ξεκίνημα, αλλά μετά βρήκε το δρόμο της με την κλιμάκωση στα συναισθήματα. Υπέροχη η έκφραση του προσώπου Μακμπεθ κατά την στέψη του. Λίγο πιο αβανταδορικη η γυναικεία παρουσία. Καλοδουλεμενο κείμενο με αρκετά λεκτικά διαμάντια που περιγράφουν τα πάντα. Αξίζει να πάει κάποιος. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.