Συγγραφέας: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνοθέτης: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνογραφία: Αναστασία Αρσένη
Κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Παναγιώτης Αυγερινός
Ερμηνεύουν: Νένα Μεντή, Τζένη Σκαρλάτου, Νεφέλη Κουρή , Γιώργος Δεπάστας, Μάκης Πατέλης, Μαριάννα Τουντασάκη, Γιάννης Σίντος, Γιώργος Λόξας, Ναταλία Αθανασιάδη
Περιγραφή
H παράσταση «ΜΑΡΙΚΑ» με τη Νένα Μεντή, σε κείμενο και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, που εντυπωσίασε το κοινό και τους κριτικούς, επανέρχεται στο Θέατρο Χώρα τη θεατρική σεζόν 2021-2022. Με ένα θίασο ταλαντούχων ηθοποιών, το έργο μας ταξιδεύει ξανά στον πολυδιάσταστο και αντιφατικό κόσμο της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Περισσότερα
βασισμένο στη ζωή της Μαρίκας Κοτοπούλη
Η ΜΑΡΙΚΑ είναι μια παράσταση εμπνευσμένη από τη μυθιστορηματική ζωή και το έργο της Μαρίκας Κοτοπούλη, μιας αμφιλεγόμενης γυναίκας, που κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλα το στίγμα της στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Όχι μόνο ως μια σπάνια καλλιτέχνιδα αλλά και ως μια πανίσχυρη προσωπικότητα με ενεργή συμμετοχή στο πολιτικό, πνευματικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής της. Μια εποχής μακρινής, αλλά με πολλές συγγένειες με την σύγχρονη που ζούμε σήμερα.
Η Μαρίκα Κοτοπούλη, υπόδειγμα επιβίωσης, ενώ γεννήθηκε μέσα σε μεγάλη φτώχεια, κατάφερε να αποκτήσει μοναδική δόξα και χρήμα. Η ζωή της χαρακτηρίστηκε από ακραία πάθη, τρελούς έρωτες και θανάτους, που σημάδεψαν την εθνική μας ταυτότητα. Λατρεύτηκε σαν βασίλισσα και κυνηγήθηκε σαν χαμίνι του δρόμου. Πέρασε μέσα από τρεις πολέμους και στάθηκε όρθια, γιατί πάνω από το ταλέντο της θεατρικής της τέχνης, διέθετε το μοναδικό ταλέντο της ζωής. Η Μαρίκα ήθελε και ήξερε να ζει τη ζωή της απόλυτα και αντισυμβατικά. Ενώ ανήκε στο κατεστημένο, ήξερε να πηγαίνει κόντρα σ΄αυτό, όποτε η περίσταση και τα πιστεύω της το απαιτούσαν.
Το κείμενο του Πέτρου Ζούλια δημιουργήθηκε μετά από βαθιά έρευνα σε κείμενα, βιβλία, συνεντεύξεις και διηγήσεις γύρω από περιστατικά της επεισοδιακής ζωής της. Άλλοτε αστεία κι άλλοτε δραματικά, τα γεγονότα δημιουργούν μια σκηνική αφήγηση που ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Η παράσταση ξεκινά από αυτά που πράγματι συνέβησαν για να φύγει με τα φτερά της μυθοπλασίας σε μια σκηνική αναδημιουργία του πλούσιου υλικού της βιογραφίας της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Στην αρχή της παράστασης βρίσκουμε τη Μαρίκα το 1937, την εποχή που εγκαινιάζει το σημερινό θέατρο Ρεξ. Ύστερα γνωρίζουμε την τρομερή προσωπικότητα της «δασκάλας» , όταν το 1941 ιδρύει τη θεατρική της σχολή, μέσα στην καρδιά της Κατοχής για να φτάσουμε ως την αργή αλλά σταθερή πορεία της, προς το τέλος του έργου της, το 1954, τότε που φεύγει πια κι από τη ζωή.
Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Παραγωγή: Χώρα ΑΕΒΕ Πολιτιστικές Εκδηλώσεις
Επίσημος δικτυακός τόπος θεάτρου: www.choratheatro.gr
Facebook Page: https://www.facebook.com/choratheatro/
Η διανομή τη σεζόν 2020-21 ήταν: Νένα Μεντή, Νεφέλη Κουρή, Δημήτρης Σαμόλης, Γιώργος Δεπάστας, Μάκης Πατέλης, Χριστιάννα Μαντζουράνη, Μαριάννα Τουντασάκη, Γιώργος Λόξας, Γιάννης Σίντος, Τόνια Μαράκη, Παναγιώτης Ράϊος, Ναταλία Αθανασιάδη
Από τον Ιωάννη Λάζιο
Η Μαρίκα Κοτοπούλη ανήκει στην γενιά εκείνων των ηθοποιών, που προέκυψαν από την διάλυση της Νέας Σκηνής (1905) και του Βασιλικού Θεατρου (1908). Έτσι, από τα προστατευτικά καλλιτεχνικά “θερμοκήπια” με έργα του Ίψεν, του Χαουπτμαν, του Μαίτερλινγκ του Ουάιλντ, διοχετεύτηκαν ξαφνικά στον ελεύθερο επαγγελματικό στίβο. Σ' αυτή τη μετάβαση, οι θίασοι σχηματίστηκαν με βάσει το σύστημα του βεντετισμού, που είχε αποδώσει στην αστική Ευρώπη του 19ου αιώνα. Η Κοτοπούλη αποτελούσε τον πόλο έλξης του κοινού και φαίνεται ότι οι ικανότητές της ήταν τέτοιες που της εξασφάλισαν χρήματα και δόξα. Την άνοιξη του 1912 ανακαίνισε το κτίριο της "Νέας Σκηνής" και το μετονόμασε σε θέατρο "Μαρίκα Κοτοπούλη".
Παράλληλα, το 1919 στο Έθνος ο Τίμος Σταθόπουλος, επισημαίνει ότι "η Μαρίκα Κοτοπούλη έχει βίλες, έχει αυτοκίνητο". Βέβαια, δεν είναι περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή η γυναίκα ανέπνεε για το θέατρο. Ασφαλώς, ο τρόπος της δεν ήταν ρομαντική καλλιτεχνία, όπως τόσο συχνά βλέπουμε, αλλά σκληρή και ασταμάτητη δουλειά. Αναλυτικότερα, το 1918 η Μαρίκα Κοτοπούλη, μας λέει ο Ξενόπουλος, δημιούργησε εικοσιπέντε καινούργιους ρόλους μέσα σε εφτά μήνες - χώρια οι επαναλήψεις των παλιών, δηλαδή περιπου ένα καινούργιο έργο κάθε εβδομάδα. Αυτή η γυναίκα είναι το πρόσωπο της παράστασης "Μαρίκα", η οποία ξεχωρίζει για την περιγραφικότητά της. Αντλώντας, από τις ιστορικές πηγές, πληροφορίες για την καταξιωμένη πρωταγωνίστρια, ο Πέτρος Ζούλιας συνθέτει μια προσωπογραφία. Εστιάζοντας στην προσωπικότητά της αναδυκνύει τα χρόνια της ηθοποιού από την ίδρυση της δικιάς της σκηνής έως και τα χρόνια μετά τον εμφύλιο.
Το έργο είναι σπονδυλωτό και αποτελείται από την επεισοδιακή παρουσίαση της ζωής της θεατρίνας. Έτσι, τόσο το έργο του Πέτρου Ζούλια, όσο και η σκηνοθεσία του ακολουθεί την προσφιλή σ' αυτές τις περιπτώσεις τεχνική: η προσωπική ιστορία παντρεύεται αρμονικά με την ιστορία της χώρας. Όσον αφορά τις ερμηνείες, αξιοσημείωτη είναι η συγκινητική ερμηνεία της Νένας Μεντή. Αυτή η σπουδαία ηθοποιός με δεινή υποκριτική καλλιτεχνία, οδηγεί την παράσταση. Στον ρόλο της Μαρίκας, φέρει όλα τα στοιχεία, που κάνουν την υποκριτική της... αλήθεια: φλογερό ταμπεραμέντο, εξυπνάδα που ακτινοβολεί στα λαμπερά της μάτια, την εμπειρία του σανιδιού, την ακαριαία σύνδεση με το κοινό.
Κι αν σ' όλα αυτά η ταύτιση είναι μεγάλη, το σημείο που απέχουν είναι η ομορφιά! Η κυρία Μεντή είναι εντυπωσιακά όμορφη, σ' αντίθεση με την Μαρίκα και δίνει τον καλύτερο της εαυτό, παρασύροντας "προς τα πάνω" όλο τον θίασο (Τζένη Σκαρλάτου, Νεφέλη Κουρή, Δεπάστας Γιώργος, Πατέλης Μάκης, Τουντασάκη Μαριάννα, Λόξας Γιώργος, Σίντος Γιάννης, Ναταλία Αθανασιάδη), ο οποίος κινείται με μετριοπάθεια στη συμβατικότητα του ρόλου. Τέλος, τα σκηνικά της Άννας Ζούλια, καλύπτουν όλο το φάσμα των αλλαγών, και τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη, μάς δίνουν την αίσθηση του "πλούσιου" θεάματος. Κοντολογίς, πρόκειται για μια προσπάθεια παρουσίασης της ζωής της Μαρίκας Κοτοπούλη. Προσπάθεια, που ανέδειξε την υπέροχη και γεμάτη πάθος και τρέλα Νένα Μεντή.
Ωραία παράσταση.
Θαυμάσιες ερμηνείες και φυσικά ξεχωρίζει η έξοχη ερμηνεία της κας Μεντή.
Ακολουθω χρονια τον Ζουλια, με τον ιδιο ζηλο και ισως περισσοτερο τη Μεντη.
Σε καθε δουλεια τους ανακαλυπτω και αλλους, ισως λιγοτερο γνωστους ηθοποιους, θα τους αναζητησω ομως μελλοντικα ξανα. Δεν ειναι τυχαιο αυτο.
Βαθια ποιοτικη παρασταση, θεατρο επιπεδου υψηλου.